Share

132

last update Terakhir Diperbarui: 2025-12-08 03:32:43

หลังผ่านศึกรักที่แสนดุเดือดแล้ว จึงจูงมือชายาออกไปจากศาลา ส่งนางถึงตำหนักส่วนตัวแล้วจูบหนัก ๆ

“อาบน้ำแต่งตัวให้มิดชิด แล้วไปรอเพื่อนของเจ้าที่ศาลาข้างคอกม้า ข้าจะส่งโต้วฉือไปตามพวกเขากลับมา” เรื่องแค่นี้มันไม่ยากเกินไปที่เขาจะแก้ปัญหา

เขาออกไปรับแขกด้านหน้า ส่วนนางก็เจรจาด้านหลัง

แค่นี้ก็จบ

“ให้อี่เฉินไปตามดีกว่า เพราะโต้วฉือกลับไปตั้งนานแล้ว” นางไม่บอกสาเหตุให้สามีรู้ เพราะยังไม่ได้คำตอบที่แน่ชัด

เขาพยักหน้ารับแล้วเดินจากไป ถ่ายทอดคำสั่งให้คนของตนก่อนไปรับแขกคนสำคัญ

……………….

ท่าเรือ

บริเวณหัวเรือขนส่งสินค้าลำใหญ่ หลินโม่วกับจอห์นกำลังยืนมองผืนน้ำอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา

หลินโม่วมีความสุขมาก ชีวิตในแต่ละวันที่ผ่านไปจึงดูมีคุณค่ายิ่งนัก ได้ใกล้ชิดคนที่ตนพอใจ ได้เรียนรู้ภาษาของเขา นางจะจดทุกประโยคที่เขาสอนตามที่พี่ยิปซีแนะนำ และจะกลับไปท่องจำจนขึ้นใจ

จอห์นรู้สึกพอใจกับนักเรียนคนนี้มาก นางหัวไวและไหพริบดีมาก สอนภาษาให้นางเพียงแค่สองอาทิตย์ นางก็สามารถพูดคุยโต้ตอบกับเขาได้ดีทีเดียว ส่วนตัวเขาก็เก่งภาษาของนางขึ้นไม่น้อย ถือเป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่าทีเดียว

“ท่านโจนขอรับ”

จอห์นและหลินโม่ว
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ลิขิตรักข้ามกาลเวลา   154

    “ไม่! ข้าไม่ยอมรับเด็ดขาด”“แล้วจะให้ตามนางกลับมาทำไม” เขายิ่งสงสัย“ก็ให้นางกลับมาเป็นชายาของท่าน ส่วนข้าก็จะขอหย่าจากท่าน แล้วไปหาสามีใหม่บ้าง” นางเชิดหน้าท้าทาย จ้องเขาตาไม่กะพริบกุ้ยอ๋องเริ่มมีอารมณ์หึงหวง เมื่อได้ยินคำประกาศก้องของนาง“จะให้ข้าหย่าแล้วไปหาสามีใหม่หรือ ฮา ๆ ๆ ฮา ๆ ๆ ช่างฝันเฟื่องจริง ๆ นะชายาที่รัก คนอย่างกุ้ยอ๋องกุ้ยหย่งหมิง จะไม่ยอมเสียเจ้าให้ผู้ชายหน้าไหนแน่ ๆ ต่อให้ต้องฆ่าเจ้าทิ้งข้าก็จะทำ” ให้นางไปเสพสุขกับชายอื่น เขาเลือกฆ่านางให้ตายด้วยน้ำมือตัวเองเสียดีกว่า“ฮึ! เป็นความรักที่มั่นคงดั่งหินผา หรือว่าเป็นหมาหวงก้างดีนะ” ใช้ถ้อยคำหยาบคายยอกย้อนใส่เขา ตอนนี้อารมณ์ต่าง ๆ ตีกันยุ่งเหยิงไปหมดโกรธ เกลียด รัก หึงหวง เสียใจ เจ็บใจ บรรยายไม่ถูก“พอเถิดพระชายาที่รัก ข้าไม่ล้อเล่นกับเจ้าแล้ว พูดไปพูดมาเดี๋ยวจะกลายเป็นทะเลาะกันใหญ่โต” เขานั่งลง กระตุกมือบางเบา ๆ จนนางเซลงมาบนตัก แล้วโอบเอวของนางไว้ ซุกปลายจมูกกับซอกคอที่ชื้นเหงื่อ นางคงโกรธเขามากสินะ ความร้อนในร่างกายถึงสูงได้ขนาดนี้“ปล่อยข้า อย่ามาจับเนื้อต้องตัวข้า น่าขยะแขยงสิ้นดี!” นางดีดดิ้นรุนแรง ยิ่งเขารัดก็ยิ

  • ลิขิตรักข้ามกาลเวลา   153

    “เพราะท่านนั่นแหละ ข้าถึงได้มีโอกาสรู้จักท่านโจน” ถ้าหัวหน้าไม่ยืนอยู่ด้านหลังที่นางยืนอยู่ เขาก็คงไม่เดินมาทางนี้ และคงไม่เห็นนางถึงจะอยู่บนเรือลำเดียวกัน แต่มันก็ใหญ่โตกว้างขวางมาก โอกาสที่จะได้เจอกันแบบนี้คงหาได้ยากเต็มที“ในเมื่อท่านเมตตาก็ทำตัวให้ดี ขยันขันแข็งให้มาก ๆ จำเอาไว้” เขาเองก็รู้สึกถูกชะตากับหนุ่มน้อยคนนี้เหมือนกัน จึงตักเตือนด้วยความหวังดีเหมือนเห็นเป็นลูกหลานคนหนึ่ง........................คฤหาสน์สกุลกุ้ยสามวันแล้วที่การติดตามข่าวของหลินโม่วไม่มีอะไรคืบหน้า นางไม่ทิ้งร่องรอยไว้แม้แต่นิดเดียว บิดามารดาของนางจึงถอดใจไม่คิดจะตามหา เตรียมตัวเดินทางกลับหมู่บ้าน“เราสองคนปรึกษากันแล้ว มั่นใจว่าหลินโม่วต้องปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อไม่ให้เป็นจุดเด่น นางพกยาไปหลายขนาน ทั้งยารักษาโรคและยาพิษ ข้าจึงยิ่งมั่นใจว่านางต้องปลอดภัย” นางเข้าไปค้นในห้องพักของลูกสาว พบว่าห่อยาที่ติดตัวมาในครั้งแรกหายไปด้วย ทำให้เบาใจลงมาก จึงคุยกับสามีและชวนกันเดินทางกลับ“แต่เรามีเรื่องอยากขอร้องท่านทั้งสอง”“พวกเรายินดีช่วยเหลือ ท่านหมอเกิงมีเรื่องอะไรหรือเจ้าคะ” กุ้ยถิงรีบตอบรับ ความพลัดพรากทำให้เสี

  • ลิขิตรักข้ามกาลเวลา   152

    หลินโม่วหมอบนิ่งอยู่กับพื้นเรือ อึ้งไปชั่วขณะด้วยความผิดหวัง เขาจำนางไม่ได้ นางคิดไปเอง.. พลันนึกถึงเมื่อวานช่วงสาย ตอนที่เขาไปหาพระชายากุ้ยถิง เมื่อไปถึงและรู้ว่านางไม่ค่อยสบาย เขาก็รีบถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงเป็นใย และกำชับให้นางพักผ่อนมาก ๆ ตกเย็นยังกลับไปหานางอีกครั้ง เพื่อนำยาของบำรุงสุขภาพจากทางบ้านเกิดไปให้“ฮือ ๆ ๆ ฮือ ๆ ๆ” ความน้อยใจทำให้นางสะอื้นไห้เสียงดัง ไหล่สั่นสะท้านจอห์นมองหัวหน้าจั๊วแล้วส่งสายตาเป็นคำถาม เห็นอีกฝ่ายทำสีหน้าลำบากใจก่อนตีมือลงไปบนไหล่สั่น ๆ นั้นเต็มพอแรงเฮ้อ! บอบบางจริง ๆ “หยุดร้องได้แล้ว! ญาติฝ่ายไหนเจ้าตายหรือไง” หัวหน้าจั๊วตะคอกเสียงดัง แล้วนั่งลงกระซิบใกล้ ๆ “อยู่ต่อหน้าท่านโจนยังทำตัวอ่อนแอปานนี้ ถ้าเขาไล่เจ้ากลับฝั่ง จะมาโทษข้าไม่ได้นะ” และมันก็ได้ผลเพราะเสียงร้องหายไปทันที“ฮึก ๆ ขอโทษขอรับ ข้าจะไม่ร้องอีกแล้ว ฮึก ๆ” เสียงสะอื้นบาง ๆ ยังเล็ดลอดออกมากับคำพูดอยู่บ้าง“เงยหน้าขึ้นมา”หญิงสาวในคราบหนุ่มน้อยทำตามทันที เพราะอยากรู้ว่าถ้าเขาเห็นนางจัง ๆ แล้วจะจำได้ไหมจอห์นหรือท่านโจนมองเด็กหนุ่มอย่างครุ่นคิดสงสัย แววตาแบบนี้ทำไมรู้สึกคุ้นตาจังนะ เหมือน

  • ลิขิตรักข้ามกาลเวลา   151

    หลินเกิงมือสั่นเทาขณะแกะจดหมายที่มีชื่อของเขาอยู่หน้าซอง นึกภาวนาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่าให้ทุกอย่างเป็นเหมือนครั้งที่ผ่านมา‘ท่านพ่อ ท่านแม่ ลูกขอโทษที่ทำให้พวกท่านต้องเสียใจอีกแล้ว แต่ที่ลูกต้องทำแบบนี้ท่านน่าจะรู้ว่าเพราะอะไร ลูกอกตัญญูต่อท่านพ่อ ท่านอาจตัดขาดความเป็นพ่อลูกกันตลอดชาติ แต่ต่อให้ท่านเกลียดลูกแค่ไหน ลูกก็ยังรักท่านเสมอการเดินทางไปท่องโลกกว้างครั้งนี้ ลูกจะอาศัยปัญญาอันน้อยนิดที่มีอยู่รักษาตัวให้อยู่รอดปลอดภัย เพื่อกลับมาหาท่านทั้งสองในสักวันหนึ่ง ถึงเวลานั้นถ้าลูกยังไม่พบรักแท้ ลูกจะยอมแต่งงานกับคนที่ท่านพ่อพอใจ นี่คือคำมั่นที่ออกมาจากใจจริงของลูกสาวท่านคนนี้ ฝากบอกท่านแม่ด้วยว่าไม่ต้องเป็นห่วงหลินโม่ว’อ่านจบแล้วจึงยื่นจดหมายให้ภรรยา แสร้งเงยหน้ามองเพดานไปทั่วแต่ความจริงกลัวน้ำตาจะไหลออกมา กะพริบตาถี่ยิบเพื่อขับไล่ให้มันหายเข้าไปทางเดิมหลินเซียงกลับดูเข้มแข็งกว่าสามีของนางมาก ไม่มีความผิดหวังในดวงตาคู่นั้น มีแต่ความเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่น“ข้าขอโทษที่เลี้ยงลูกสาวได้ไม่ดี นางทำให้ท่านต้องเสียใจซ้ำสอง ข้าขอรับความผิดทั้งหมดไว้เอง เพราะที่ลูกเป็นแบบนี้ก็เพราะนางมีนิสัยเหม

  • ลิขิตรักข้ามกาลเวลา   150

    “เฮอะ! ฮา ๆ ๆ ฮา ๆ ๆ ผู้หญิงแพศยามีศักดิ์ศรีด้วยหรือ ต่อให้เจ้าตบข้าอีกสิบทีร้อยที ข้าก็จะเรียกเจ้าว่าผู้ หญิง แพศ..”ฉาด!คราวนี้นางถึงกับเซล้มลงไปแทบเท้าฮองเฮา เลือดทะลักออกมาเปื้อนพรม แล้วสติดับวูบลงไปกุ้ยถิงเบิกตาโตด้วยความตกตะลึง ไม่คาดคิดว่าสามีของนางจะกล้าทำร้ายองค์หญิงเหวินเว่ย.. ไม่มีเสียงของใครเล็ดลอดออกมา แม้กระทั่งเสียงหายใจยังไม่กล้าปล่อยออกมาเต็มที่ คาดว่าเรื่องนี้คงถูกจารึกอยู่ในสมองของทุกคนที่อยู่ในนี้“จำไว้เป็นบทเรียนให้ขึ้นใจ ถ้าไม่อยากเป็นแบบสตรีนางนี้ อย่าดูถูกพระชายากุ้ยถิงรวมถึงถังโจวฮ่องเต้ที่ข้ารักยิ่ง ถ้าในอนาคตถ้าข้าต้องตายจากไปก่อน บุรุษผู้เดียวที่ข้าไว้ใจให้ดูแลพระชายากุ้ยถิงก็คือพระองค์ ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์” เพราะท่านคนเดียวข้าถึงต้องประกาศแบบนี้ เขาส่งสายตาเชือดเฉือนให้คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ถังโจวรู้สึกละอายใจยิ่งนักที่ถูกมองด้วยสายตาแบบนั้น แต่พระองค์รู้ดีว่าญาติผู้น้องคนนี้คิดอย่างที่พูดจริง ๆ“หัวหน้าอาลักษณ์ออกมา” พระองค์ขานเรียก รอจนอีกฝ่ายก้าวออกมา “เขียนประกาศปลดองค์หญิงเหวินเว่ยให้เป็นเพียงสามัญชน โทษฐานลบหลู่เบื้องสูง แล้วขับออกจากวังหลวงท

  • ลิขิตรักข้ามกาลเวลา   149

    ทุกคนรอฟังคำตอบด้วยใจที่จดจ่อ ห้องทั้งห้องเงียบกริบ มีแต่เพียงสายตาที่ต่างก็เพ่งมองไปที่หัวหน้าหมอหลวงและหมอหญิงมีเพียงเหวินเว่ยเท่านั้นที่รู้สึกกลัวเข้ากระดูก รู้สึกเย็นไปทั่วสันหลังเมื่อสบตากับอ๋องกุ้ย.. สายตาที่มองมาด้วยความเกลียดชังคู่นั้นทำให้นางถึงกับหลั่งน้ำตา ความกลัวเริ่มละลายหายไปกับอากาศ ความสาแก่ใจเริ่มเข้ามาแทนที่ รอยยิ้มจึงเริ่มปรากฏขึ้นที่มุมปากทั้งที่ยังมีน้ำตาอาบแก้มเอาสิเป็นไงก็เป็นกัน“ได้คำตอบหรือยังหมอหลวง” ถังโจวตั้งคำถาม เมื่อเห็นหมอหญิงถอยห่างออกไป“เรียนฝ่าบาท เป็นอย่างที่กุ้ยอ๋องบอกจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ”ถังโจวถึงกับกุมศีรษะ หันไปมองเสด็จย่าอย่างจนปัญญาจะให้การช่วยเหลือหลานรักของพระองค์ แล้วหันกลับไปมองคนก่อเรื่อง.. นึกอยากจะถามนางเหลือเกินว่าทำอะไรเคยนึกถึงคนที่เอานางมาชุบเลี้ยงบ้างไหม ได้สถาปนายศเป็นถึงองค์หญิง แต่ทำไมถึงทำตัวต่ำทรามเช่นนี้“เจ้าจะแก้ตัวหรือไม่องค์หญิงเหวินเว่ย”“ไม่เพคะฝ่าบาท หม่อมฉันยอมรับว่าทำจริงเพคะ” นางตอบชัดคำไม่มีอาการสำนึกสักนิด จะให้นางแก้ตัวอย่างไรได้เล่า ในเมื่อหลักฐานมันชัดเจนปานนั้น“เลวที่สุด!” กุ้ยหย่งหมิงสบถออกไป ไม่สนว่ามีผู้

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status