 Masuk
Masuk
สองปีต่อมา ณ เอ็กซองโพรวองซ์, ฝรั่งเศส “จุนตากับจุนยายนอนอยู่นี่เหยอ” เด็กชายโรเมโอวัยสี่ขวบครึ่งถามด้วยความสงสัยระหว่างที่จูงมือบิดาเดินเข้าไปตามเส้นทางที่ถูกปูด้วยพื้นซีเมนต์ ในขณะที่อาณาบริเวณรอบๆ เต็มไปด้วยป้ายหินอ่อนและพื้นหญ้าเตียนโล่ง กระทั่งเดินมาหยุด ณ สถานที่หนึ่งซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยสวนดอกคาเนชั่นสีชมพูขนาดย่อมที่สามีส่งคนมาจัดแต่งและให้คอยดูแลเป็นประจำ ดอกคาเนชั่นที่เซรีน่าแม่ของภรรยาชื่นชอบ “ใช่ค่ะ คุณตากับคุณยายพักผ่อนอยู่ที่นี่” หญิงสาวตอบลูกชายด้วยน้ำเสียงยินดี “หม่ามี้กับปะป๊าพาน้องโรมมาทุกปี จำไม่ได้เหรอ?” คำถามทวนความจำถูกเอ่ยขึ้น และเด็กชายเอียงคอนึกตามก่อนจะเบิกดวงตากลมโตสีเขียวมะกอกตนเองและคลี่ยิ้มกว้าง “จริงด้วย!! ปีนี้ไม่มีดอกไม้เหรอ ดอกไม้ๆๆ” ถามหาช่อดอกไม้ ซึ่งตนเองถือมาวางด้วยตนเองเมื่อปีที่แล้ว พลางกระโดดโลดเต้นไปมาวนรอบตัวมารดา คุณพ่อตัวสูงซึ่งมีเป้อุ้มเด็กเล็กคล้องอยู่ด้านหน้ายกยิ้มให้กับความเฉลียวฉลาดของลูกชาย ก่อนจะหันไปมองบอดี้การ์ดซึ่งทำหน้าที่ถือช่อดอกคัตเตอร์สีข
มาเฟียหนุ่มพาคนตัวเล็กเขามาในห้องเก็บไวน์แห่งความหลัง ยื้อแย่งผลักดันกันอยู่ครู่ใหญ่ เนื่องจากหญิงสาวอิดออดไม่ยอมตามใจเข้ามาข้างในแต่โดยดี ดวงตาสีฟ้าสำรวจห้องเก็บไวน์แบบพื้นไม้ที่มีการออกแบบเป็นเอกลักษณ์ ดูสง่างามและคลาสสิค ลวดลายพื้นไม้และสีเข้มตามธรรมชาติทำให้ห้องรู้สึกอบอุ่นทั้งที่อุณภูมิในห้องนี้อยู่ที่สิบแปดองศาเซลเซียส ชุดเฟอร์นิเจอร์ที่ใช้ในห้องนี้ผลิตด้วยวัสดุหนังสีดำชั้นดีของอิตาลี ชั้นวางไวน์ทำจากไม้ ออกแบบให้ปิดด้วยกระจกใสหนา มองเห็นการจัดเก็บไวน์อย่างมีระเบียบพร้อมควบคุมอุณหภูมิและความชื้น เพื่อรักษาคุณภาพของไวน์ในระยะยาว มองไฟที่ใช้ในห้องที่ตกแต่งให้เป็นสีโทนอบอุ่นเสริมบรรยากาศของห้องเก็บไวน์แบบพื้นไม้ คนตัวสูงดันเธอให้นั่งลงบนเก้าอี้หนังทรงสูงสามารถปรับระดับขึ้นลงได้ ปึก! "ที่รักอยากลองดื่มไวน์แดงที่นี่ดูไหม พ่อเก็บไว้เป็นอย่างดีเลย" เขาตะล่อมเธอด้วยการหยิบขวดเครื่องดื่มสีเข้มออกมาจากชั้นเก็บไวน์ เปิดจุกก๊อกด้วยความชำนาญก่อนจะเทของเหลวจำนวนหนึ่งลงในโถพักไวน์ "ระหว่างรอพักไวน์ เรามาท
โครงการฮันนีมูนของสองสามีภรรยารูซโซ่ถูกพับเก็บยาวๆ นับปี เนื่องจากหน้าที่การงานที่รัดตัวกันทั้งคู่ ราฟาเอลกำลังขยายอำนาจตนเองเข้าไปในฝรั่งเศสจึงต้องบินไปกลับอยู่บ่อยครั้ง เช่นเดียวกับภรรยาอย่างซีลีน อาร์โนลด์ รูซโซ่ที่ต้องบินไปทำงานที่ฝรั่งเศสซึ่งเป็นสำนักงานใหญ่ของอเมทิสต์แทบทุกเดือน ทั้งสองจึงต้องผลัดกันอยู่บ้านเลี้ยงลูกเพื่อไม่ให้เด็กน้อยขาดความรักความอบอุ่น เรียกได้ว่าในหนึ่งเดือนนั้นการอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาสามคนพ่อแม่ลูกช่างเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยาก กระทั่งโรเมโออายุครบสองขวบ สถานการณ์ของอเมทิสต์และลูซโซ่เวิลด์ไวด์ในฝรั่งเศสจึงคงที่ และทำให้มีเวลากลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง ภายหลังฤดูหนาวสิ้นสุดลงและเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ ราฟาเอลจึงตัดสินใจไปเยี่ยมบิดาที่แคว้นทัสคานี เมืองฟลอเรนซ์ ขับรถจากโรมเพียงสามขั่วโมงก็มาถึงเมืองที่เป็นดั่งจุดเริ่มต้นของประวัติอิตาลี นับตั้งแต่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเกิดขึ้นที่นี่ อิตาลีก็เต็มไปด้วยความฝันที่ผู้คนหลงใหลใฝ่หา ขับรถข้ามสะพานแม่น้ำอาร์โนมาถึงคฤหาสน์สไตล์เรเนซองส์เก่าแก่ ซึ
เด็กชายโรเมโอขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในวัยสามเดือนเศษ การขึ้นเครื่องบินครั้งนี้ยาวนานกว่าสิบสองชั่วโมง โดยแวะพักที่ดูไบสองชั่วโมง ก่อนจะแลนด์ดิ้งลงที่สนามบินภูเก็ต โดยเป้าหมายของการมาในครั้งนี้คือร่วมงานแต่งของน้องชายซึ่งถูกจัดขึ้นที่โรงแรมในเครือลูซโซ่ นับตั้งแต่ที่บิดาสละตำแหน่งให้ตนเองขึ้นมาเป็นผู้นำตระกูล หุ้นทั้งหมดของบิดาในธุรกิจโซนเอเชียก็ถูกโอเป็นชื่อของน้องชาย เซนในตอนนี้กลายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของธุรกิจโรงแรมไปแล้ว สิทธิ์ขาดในอำนาจการตัดสินใจกลายเป็นของน้องนับตั้งแต่วันนั้น เขาเองก็ไม่ได้ทัดทานความต้องการของพ่อ กลับรู้สึกว่าพ่อคิดถูกที่ยกธุรกิจในเอเชียให้เซนดูแล ไอ้เด็กนี่มันฉลาด เก่ง เด็ดขาด แม้จะชอบกวนส้นตีนเขาก็ตาม งานแต่งเล็กๆ ถูกจัดที่หาดส่วนตัวของโรงแรม ราฟาเอลรู้สึกขัดใจเล็กน้อยที่งานแต่งของน้องเล็กมากเมื่อเทียบกับงานของตนเอง ทว่าหากมองไปยังบรรดาแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน ทั้งหมดต่างแสดงความยินดีกับน้องชายด้วยความรู้สึกแท้จริง อบอุ่นและจริงใจ ราฟาเอลคิดว่าแบบนี้ก็ไม่ได้แย่ “ของขวัญฉ
หลายเดือนต่อมา ร่างสูงกำยำสาวเท้ายาวๆ ด้วยความเร่งรีบไปตามโถงทางเดินโรงพยาบาล มาเฟียหนุ่มวัยสามสิบปีกลับมาจากอเมริกาด้วยเครื่องบินส่วนตัวทันทีที่ทราบว่าภรรยาคลอดลูกชายแล้ว เมื่อประตูห้องพักผู้ป่วยถูกเปิดออก ราฟาเอลก็รีบตรงดิ่งเข้ามาหาภรรยาซึ่งในมือมีเด็กทารกเพศชายอยู่ในมือ ใบหน้าสวยแม้ในยามไร้เครื่องสำอางหันมามองสามี ก่อนจะค่อยๆ คลี่ยิ้มออกมา “อ้าว! ทำไมกลับมาเร็วจัง อีกตั้งสามวันไม่ใช่เหรอ?” สามีออกไปทำงานต่างประเทศหนึ่งสัปดาห์ แต่นี่เพียงสามวันเขาก็กลับมาเสียแล้ว “ที่รัก!” สองมือคว้ากอดภรรยาเอาไว้ด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก “ทำไมถึงคลอดก่อนกำหนด?” กำหนดวันคลอดของภรรยาคือในอีกห้าวัน แต่นี่ซีลีนกลับคลอดลูกชายก่อนกำหนดถึงหกวัน เขาที่ได้รับข่าวจากคาลาร์ร์และเอ็มมาว่าคนตัวเล็กปวดท้องใกล้คลอดจึงบินตรงกลับมาที่โรมด้วยความร้อนใจ ยอมทิ้งแม้กระทั่งสัญญากาสิโนที่ลาสเวกัส ซึ่งในอีกไม่กี่วันก็จะได้เซ็นสัญญา แต่ช่างมัน คนอย่างราฟาเอลไม่สน ณ ตอนนี้ลูกกับเมียที่หนึ่งเดียว ธุรกิจพวกนี้ยังมีเวลากลับไปเจรจากันใหม่
เมื่อใกล้เข้าสู่ช่วงเวลาเคานต์ดาวน์เข้าสู่ปีใหม่ แขกที่มาร่วมงานต่างจับจองตำแหน่งในการยืนชมพลุที่กำลังจะเข้าสู่ท้องฟ้า คนที่ทำหน้าที่กดปุ่มปล่อยพลุในปีนี้ไม่ใช่ดาราสาวชื่อดังอย่างเทเรซ่า แต่กลับเป็นริคคาโน่ที่เป็นอดีตผู้นำและอดีตผู้บริหารจองลูซโซ่ ซึ่งนั่นก็สร้างความตื่นเต้นให้กับคนในงานได้ไม่ต่างกัน "ทำไมไม่เป็นคนจุดเอง" ซีนใหญ่ขนาดนี้ หากได้เห็นใบหน้าของราฟาเอลตามหน้าสื่อเท่ากับเป็นการโพรโมตการเป็นผู้นำคนใหม่ไปในตัว "ฉันจุดใครจะอยู่ข้างเธอ" เพราะสอบถามกับช่างเทคนิคในวันตรวจเช็กงานวันนั้นแล้ว ว่าใช้เวลาไม่เกินสิบวินาทีหลังกดปุ่ม พลุทั้งหมดก็จะพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าตามเชตที่ตั้งเอาไว้ "เข้ามาอยู่ในนี้มา" เสื้อโค้ทตัวใหญ่ที่มาเฟียหนุ่มสวมอยู่ถูกเปิดออก พร้อมกับมือของเขาที่ดึงตัวของเธอให้เขาไปอยู่ด้านใน ก่อนจะใช้เสื้อตัวใหญ่ปิดไว้จนกลายเป็นว่าทั้งคู่อยู่ในเสื้อโค้ทตัวเดียวกัน "ถ้ากลัวเสียงจะใส่ที่อุดหูก็ได้นะ" เขาพกทุกอย่างใส่กระเป๋ามาเตรียมพร้อมให้ "ไม่ได้กลัวแล้ว" เธอสบายใจและคลายความกลัวลงนับตั้งแต่

![นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)






