ตอนที่ 73 เสียงร้องแห่งความเจ็บปวด

อลันปล่อยขาเล็กออกจากไหล่ มาพาดที่แขนใหญ่ของตนแทน พร้อมกับดันตัวไปด้านหน้า โดยให้ตัวตนของตนตรงตำแหน่งโพรงกายสาวที่แดงจัดจากฝีปากเขา อลันดันตัวตนเข้าสู่กายสาวในคราวเดียวแนบสนิทให้เนินเนื้อทั้งของเขาและของเธอแนบชิดกัน ร่างบางขยับตามแรงกระแทกการหายเข้าไปของท่อนแข็งแรง

            อลันไม่ได้ยินแม้สักนิดของเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดใบหน้าคมหวานเหเกจากความรู้สึกที่พยายามกักเก็บไว้กรามแกร่งขบเข้าหากันแน่นด้วยหลายความรู้สึกทั้งจากการถูกกายสาวตอดรัดจนซ่านเสียวถึงจุดที่อลันพอใจ และจากการที่เริ่มจะไม่พอใจกับความใจแข็งของเธอ อลันขยับสะโพกเริ่มขยับกิจกรรมเข้าจังหวะนั้นทันทีด้วยจังหวะที่เกิดจากหลากหลายความรู้สึกของผู้กระทำ ทำให้ร่างเล็กขยับสั่นคลอนไปกับการขยับนั้น

            "ทน...ได้...ก็...ทน...ไป...ก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะทนได้ถึงเช้ามั้ย?" เสียงที่ขาดตอนไม่ปะติดปะต่อของอลันดังออกมา โดยที่สะโพกหนาไม่หยุดการขยับทำให้ในห้องนอนกึกก้องไปด้วยเสียงการกระแทกที่อลันถาโถมใส่ร่างบางอ