เข้าสู่ระบบ"นั่นสิ!...พี่รู้ดีเลยละ...เจสันไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่นี่เลย...เราสองคนมีบุญมากเลยนะ...เพราะเจสันไม่เคยเปิดบ้านให้ใครเข้ามาเลย"
"ยิ่งฟังพี่อลันพูด...มุกยิ่งสงสารและเห็นใจคุณเจสันมากขึ้นอีกเยอะเลย"
"พี่อลัน...ขอบคุณนะค่ะ...ที่หาที่อยู่ที่ปลอดภัยให้แมท"
"ขอบคุณ!...ขอบคุณทำไม...มุกเป็นอะไรกับมันเหรอถึงต้องมาขอบคุณพี่ให้กับมัน..."
"อะไรของพี่เนี่ย!!!...มุกละไม่เข้าใจจริงๆ"
"ก็ไม่ต้องมาขอบคุณพี่...เพราะที่พี่ทำไม่ใช่เพราะมุกซะหน่อย...ดีนะที่เราบอกพี่เรื่องที่แมทเป็นหลานของเนธาน...ไม่งั้นเรื่องคงต้องยุ่งวุ่นวายกว่านี้มาก...พรุ่งนี้พี่หวังว่าทุกอย่างคงจบลงได้...พรุ่งนี้พี่ไม่อยากให้มุกต้องไปเรียนเลย..."
&
หนูมุกที่ยืนอยู่ยิ้มให้กับแมท ที่ยิ้มให้กับเจสซี่และแน่นอนเจสซี่ต้องถือโอกาสนี้เอ่ยปากชวนแมทเลยทันทีว่า..."จะรังเกียจมั้ย?...ถ้าอาจะชวนแมทมาเดินให้กับอาบ้าง..." "ยินดีครับ..."แมทตอบกลับอย่างไม่ลังเลเจสซี่ยิ้มพร้อมโอบกอดหนูมุก และเรียกทีมงานของเขาคนหนึ่งให้พาแมทและนายเติ้ลไปนั่งแถวหน้าของแคทวอล์ค เพราะวันนี้เป็นคอลเลคชั่นของสาวสาวเจสซี่จึงพาหนูมุกเข้าไปด้านในเพื่อเตรียมตัว "หนูมุกจำวิธีการเดินที่อาเคยสอนไว้ได้ใช่มั้ย?" เจสซี่ถามหนูมุกขณะที่เดินเข้ามาในห้องแต่งตัว หนูมุกพยักหน้าและขยับตัวและเดินให้เจสซี่ดูย้ำความมั่นใจอีกครั้งเจสซี่ยิ้มพร้อมปรบมือให้และแจ้งตำแหน่งทิศทางการเดินให้หนูมุก "หนูมุกจะออกมาเป็นลำดับก่อนคนสุดท้ายนะจ๊ะ..." เจสซี่บอกและเรียกช่างแต่งหน้าทำผมมาจัดการหนูมุกโดยทันที เวลาของการแสดงแฟชั่นโชว์ต้อนรับซัมเมอร์ของดีไซน์เนอร์แบรนด์ชั้นนำระดับต้นๆ ของวงกา
"มุก...มันอาจจะเป็นภาพตัดต่อก็ได้นะ..." นายเติ้ลพูดออกไปจากการคาดคะเนและหันไปทางแมทที่ขอคำสนับสนุนคำพูดของเขา แต่แมททำเพียงส่ายหน้าแสดงให้นายเติ้ลเห็นว่า...มันไม่ใช่ภาพตัดต่อแน่นอนภาพหญิงสาวที่เข้าโอบชาย...เพราะภาพมันชัดเจนมากว่าชายคนนั้นคือ 'อลัน' แต่หญิงสาว กลับไม่ใช่คนตรงหน้าพวกเขา "เป็นภาพเก่ามั้ง!!!" นายเติ้ลพูดอีกครั้งอย่างไม่ละความพยายาม เมื่อเห็นเพื่อนสาวยังอ่านบทความด้านใน นายเติ้ลและแมทสายตาของคนทั้งสองยังคงมองหนูมุกที่ค่อยๆ ลดมือลงมาและวางนิตยาสารฉบับนั้นลงบนโต๊ะอย่างนุ่มนวล แต่แววตาและสีหน้าของเธอยังคงนิ่ง ซึ่งทำให้เพื่อนสองคนที่นั่งมองเธออยู่ตลอดเวลาไม่สามารถเดาได้เลยว่าตอนนี้หนูมุกคิดอะไรอยู่ แต่จู่ๆ หนูมุกก็หยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมา กดหาเบอร์และเธอก็รอให้ปลายสายรับ... "สวัสดีค่ะ...คุณอาเจสซี่"&
"พี่รอได้..." หนูมุกพยักหน้าและเป็นฝ่ายจูงมืออลันเดินไปยังโต๊ะที่นั่งก่อนหน้านี้ "ขอโทษทั้งสองคน...วันนี้มุกขอกลับก่อน...และเดี๋ยวพรุ่งนี้เรามาแพลนกันว่าจะลุยวิทยาพนธ์ของพวกเรากันยังไง" หนูมุกพูดต่อหลังจากที่แมทและเติ้ลทักทายอลันแล้ว "ไม่มีปัญหา..." เติ้ลเป็นฝ่ายพูดและแมททำเพียงพยักหน้า และทั้งสองก็กล่าวลาหนูมุกที่เดินเคียงข้างไปกับอลัน "ทำไมพี่อลันถึงกลับมาก่อนกำหนดคะ..." หนูมุกเอ่ยถามหลังจากที่ตัวเองนั่งประจำหลังพวงมาลัย... การเดินทางไปมอสโควอย่างกะทันหันของเขาเมื่อสองวันก่อน นั่นก็เพราะโรงงานผลิตอาวุธที่ตัวเขาเป็นหุ้นส่วนร่วมกับอดัมและอเล็กเซียร์ จูเนียร์ เกิดเหตุไฟไหม้แต่หลังจากมีการตรวจเช็คแล้วมันเป็นเพียงอุบัติเหตุและความเสียหายที่เกิดขึ้นก็มีบริษัทประกันรับผิดชอบ แต่เนื่อ
"คุณมุก..." หนูมุกหันไปตามเสียงเรียกที่คุ้นเคยดีแมท ดาลาส เร่งฝีเท้าเข้ามาหาหญิงสาวที่เอ่ยเรียก "สวัสดี...แมท" หนูมุกกล่าวทักทายแมท ดาลาส ที่ทักทายหนูมุกกลับ และหนูมุกก็แนะนำให้แมทกับเติ้ลรู้จักกัน เมื่อทั้งสองจับมือทักทายกันแล้ว ทั้งสามก็เดินไปด้วยกัน และตั้งแต่วันนั้นภาพหนึ่งหญิงและสองชายในเขตรั้วสถานศึกษาก็กลายเป็นเรื่องปกติที่นักศึกษาคนอื่นเห็นกันเป็นประจำ เพราะทั้งสามกลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันบนความต่างที่เหมือนกัน "แมท แมท..." แมทที่นั่งตกอยู่ห้วงภวังค์ความคิดของตัวเอง หันไปยังเสียงเรียกของหญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม "เรียกผมเหรอ?" แมทถามหนูมุก "เป็นอะไร...คิดอะไรอยู่บอกได้มั้ย" หนูมุกถามกลับทันทีด้วยความรู้สึกเป็นห่วงคนตรงหน้า&nbs
อ้าร์ส...เสียงครางของหนูมุกดังกึกก้องกับสัมผัสนั้น มือเล็กกำแน่นที่ขอบหัวเตียงเมื่อเรียวลิ้นของอลันยังไม่ยอมหยุดการกระทำที่ให้โพรงสาวปล่อยธารน้ำออกมาอย่างต่อเนื่อง ร่างบางหอบหายใจถี่เร็วอย่างตื่นเต้นเมื่อเรียวลิ้นเรียกพลังแห่งความเสียวซ่านในร่างกายของเธอจนเธออยากกรีดร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า อลันยังคงทำ 'ออรัลเซ็กส์' ให้กับหญิงสาวที่เป็นหัวใจของเขา หนูมุกคงไม่รู้ตัวว่าความรู้สึกที่เกิดอยู่กับตัวเองตอนนี้มันดังกึกก้องเข้าโสตประสาทเขา เพราะเสียงครางหวานๆ ของหนูมุกบ่งบอกถึงความสุขที่ร่างกายของเธอได้รับอยู่ตอนนี้ เป็นดั่งน้ำมันที่ให้เรียวลิ้นเขาขับเคลื่อนดูดเลีย รสชาติความสาวได้อย่างไม่มีคำว่าพอหรือเบื่อได้เลย กรี๊ดดดดด...เสียงกรีดร้องที่มาพร้อมกับธารน้ำทิพย์ที่อลันดูดกลืนดื่มกินให้ไปไหลรวมกับของเขาในร่างกายเขา อลันพลิกกายให้หนูมุกลงกลับไปนอนอีกครั้งพร้อมกับตัวเขาที่ย้ายไปอยู่ระหว่างขาที่มือใหญ่เปิดทางให้กับตัวเอง เขาส่งแท่งร้อนที่ขยายตัวเต็มที่เข้าเติมเต็มโพรงสาวอย่างรวดเร็วจนสุดทาง ร่างบางขยับตามแรงเติมเต็มของเขาทันทีแ
ดวงตาคมเข้มจับจ้องมองแท่งร้อนที่ถูกโพรงปากของหนูมุกดูดรั้งเข้าๆ ออกๆ อย่างไม่อาจละสายตาได้ เพราะภาพตรงหน้าทำให้เรือนร่างของอลันมีเหงื่อกาฬแห่งความเร้าร้อนปรากฎไปทั่วทุกอณูผิวของเขา เมื่อภาพตรงหน้ากับสัมผัสที่เขามองอยู่ช่างสวยงามยิ่งนักพร้อมกับแฝงความเร้าร้อนซ่านเสียวจนกรามหนาขบกันแน่นอย่างอดทนเพื่อไม่ให้ตัวเองปลดปล่อยออกมาเสียก่อน จากการกระทำเพียงไม่กี่ครั้งของคนที่ตัวเล็กกว่า อลันครางออกมาพร้อมกับปลดปล่อยธารน้ำเข้าสู่โพรงปากเล็กที่แดงอย่างชัดเจนในที่สุด ให้ตายเถอะ!!...หนูมุก หนูมุก ผู้หญิงคนนี้ใช้เวลากับตัวตนเขาเพียงไม่นานก็สามารถทำให้เขาปลดปล่อยออกมาได้เขาควรจะบอกเธอดีมั้ยว่าเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้เขาปลดปล่อยออกมาอย่างรวดเร็ว เป็นผู้หญิงที่เขายินดีและยินยอมให้ทำสถิติ 'ออรัลเซ็กส์' กับเขาได้เพียงคนเดียว "หนึ่งปี...ก็ไม่เลวร้ายใช่มั้ยคะ" หนูมุกเอ่ยวาจาด้วยเสียงที่แผ่วเบา เมื่อเธอต้องกลับมาสู่ฐานใต้ร่างของอลันอีกครั้ง&nb







