127 เสี่ยวฟาง(6)

การยกน้ำชาให้แก่ฮูหยินผู้เฒ่าหนัน ไม่ได้มีเรื่องยุ่งยากอันใด ฝ่ายนั้นคล้ายเบื่อขี้หน้าเถียนลู่ฟางด้วยซ้ำ ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ถูกมองในแง่ไม่ดี แสุดท้ายก็ถูกซักไซ้หลายเรื่อง และอันที่จริงเถียนลู่ฟางเกือบออกจากห้องโถงเรือนนกเป็ดน้ำได้อยู่แล้วเชียว หากหยวนจื่อ (หนันฮูหยิน / ฮูหยินหม้าย มารดาของหนันเฉินเทียน) ไม่เอ่ยถามเรื่องยากๆ ขึ้นเสียก่อน

“ได้ข่าวว่า ก่อนแต่งเทียนเอ๋อร์ ฮูหยินห้าเป็นสตรีที่ซุกซนคนหนึ่ง ทั้งยังมักก่อปัญหาไม่หยุดหย่อน แม้แต่เย็บปักเสื้อผ้ายังทำไม่คล่อง ส่วนเรื่องอาหาร ก็แย่ไปหมด”

เถียนลู่ฟาง ไม่แน่ใจว่าเหตุใด หยวนจื่อถึงหยิบหยกคำพูดนี้ขึ้นมา อีกอย่างนางแต่งเป็นฮูหยินห้าหลอกๆ ก็เท่านั้น กล่าวคือเป็นการแต่งแก้เคล็ด และใช่ว่าจะหลับนอน เป็นสามีภรรยากันจริงๆ กับหนันเฉินเทียนซะเมื่อไหร่

“ข้าไม่เก่งเรื่องที่หนันฮูหยินกล่าวถึง ทว่าด้านอื่น ข้าก็พอชำนาญ ขี่ม้า ยิงธนู ที่สำคัญลิ้นของข้ารับรสชาติได้ดี ตั้งแต่เด็กก็เป็นผู้ชิมอาหารที่ขายในเหลาของสกุลเถียน”

“ฮึ เช่นนี้ กล่าวได้ว่าสกุลเถียนย้อมแมว หลอกจวนหนันหรือไม่ สตรีที่ไม่ได้เรื่อง หากให้แต่