Mag-log inShare
ep6 อย่าล้ำเส้น
Huling Na-update:
2025-08-29 12:42:03"...ขอบคุณนะคะ" ความน่ารักในแบบของซาเฟียร์ที่มักเอ่ยคำว่าขอบคุณเสมอเมื่อจ่ายตังค์และรับของจากทางร้านทั้งที่เธอเป็นผู้อุดหนุน ส่งผลให้คนขายยิ้มกว้าง
ความสวยสะดุดตาและความน่ารักในแบบที่หญิงสาวแสดงมันออกมา ส่งผลให้คนที่พึ่งรับเงินมองตามแม้กระทั่งแผ่นหลังบางที่หันเดินออกไป ซาเฟียร์มองถุงไก่ย่างที่ถูกห่อหุ้มด้วยฟอยล์อย่างมิดชิด สีสันของส้มตำช่างจัดจ้าน ขาสวยที่ก้าวไปที่เบื้องหน้าเกือบถึงตัวคนที่กำลังนั่งคอย ทว่า ดวงตากลมสวยกลับสะดุดกับบางสิ่งบางอย่างเข้าอย่างจัง บนหน้าจอโทรศัพท์ที่สว่างชัดและสะอาดสะอ้านโชว์รูปผู้หญิงคนหนึ่งที่เห็นว่าสวมผ้ากันเปื้อนในมือถือจานอาหาร ซาเฟียร์เผลอจ้องมองหนุ่มหล่อที่พี่ชายของเธอฝากฝังเธอไว้ที่เขาเพียงนิด เห็นว่า ดวงตาคมกริบจ้องมองภาพนั้นไม่วางตา! "...เรียบร้อยแล้วใช่ไหม" นิ้วยาวกดปิดหน้าจอเมื่อรู้สึกตัวว่าถูกจ้อง พร้อมกับหยัดตัวลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง ซาเฟียร์พยักหน้ารับเบาๆ ในหัวกำลังประมวลคำถาม! เขาชอบผู้หญิงที่ชอบทำอาหาร? หรือชอบผู้หญิงคนนั้นที่เธอเห็นเขาหยุดมอง! คอนโด N. "หนูซื้อส้มตำมาสองถุง อยู่ทานด้วยกันนะคะ" "อืม" มีเสียงตอบรับเบาๆ ก่อนที่ขายาวจะตรงไปยังห้องน้ำ ซาเฟียร์ปลดกระเป๋าสะพายข้างออกจากบ่าแล้วตรงไปยังห้องครัวทันที จานกระเบื้องสีขาวอย่างดีถูกจัดไว้เป็นที่เป็นทางเป๊ะปังทุกสัดส่วน ดวงตากลมสวยกลอกกลิ้งสำรวจก่อนจะเดินไปล้างมือแล้วกลับมาหยิบจาน หยาดน้ำที่เกาะอยู่บนมือบางส่งผลให้เกิดความลื่น ซาเฟียร์ปล่อยมือที่กำลังหยิบช้อนเพื่อที่จะประคองจานช่วยอีกมือก่อน แต่ทว่า เพล้ง! "กรี้ดดดด!" ขาสวยก้าวถอยหลังอัตโนมัติเมื่อจานในมือร่วงสู่พื้นแล้วแตกกระจาย ก้าวขาแค่ไม่กี่ก้าวแผ่นหลังบางก็ปะทะเข้ากับอกแกร่งของคนที่โผล่เข้ามาโดยที่เธอไม่รู้ตัว "คะ คุณ..." ปลายจมูกเชิดรั้นที่ฝังเข้ากับอกแกร่งแม้จะยังมีเสื้อเชิ้ตอย่างดีที่มีกลิ่นหอมสะอาดสะอ้านขวางกั้นส่งผลให้ใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง คนที่ก้มหน้ามองก็ชะงักไปเช่นกัน "คะ คือว่าหนู..." "อยู่เฉยๆ" ภพนิพิฐถือวิสาสะคว้าหมับที่ร่างบางก่อนจะดันออกไปให้พ้นทาง เขาไม่ได้อยากต่อว่า แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าน้องสาวมาเฟียใหญ่ช่างซุ่มซ่ามเหลือเกิน! เศษจานกระเบื้องที่แตกอยู่เบื้องหน้าส่งผลให้หนุ่มหล่อกระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ ต่อมาก็ทิ้งเข่าลงกับพื้นเพื่อที่จะเก็บซาก แต่คนที่รู้สึกผิดก็ไม่ได้คิดที่จะให้ใครมารับผิดชอบในสิ่งที่เธอทำ "หนูทำเองค่ะ" "โอ๊ย! ซี้ด" "ว้ายยยย!" ดวงตากลมโตเบิกโพลงเมื่อเศษกระเบื้องกรีดนิ้วยาวกระทั่งเลือดสดๆ ไหลออกมาให้เห็น "คะ คุณ อื้ออ~" คนตัวเล็กหลุดสีหน้ารู้สึกผิดออกมาอย่างเก็บไม่มิด ซาเฟียร์นั่งทับส้นพลางรั้งมือหนาเข้ามากุมเอาไว้แทบจะทันที "ถอยออกไป" "นะ หนูขอโทษค่ะ ขอโทษที่ทำให้คุณเลือดออกนะคะ" ภพนิพิฐดันปลายลิ้นกับกระพุ้งแก้ม กลิ่นหอมอ่อนๆ จากกายสาวเป็นตัวกระตุ้นชั้นดีที่เขาไม่อยากเข้าใกล้ แต่เหมือนยิ่งไล่กลับกลายเป็นยิ่งยุ "ฉันไม่เป็นอะไร" "ไม่ค่ะ เลือดคุณออก หนูทำให้คุณเจ็บตัว หนูต้องรับผิดชอบ" "ซานย์ไม่เคยบอกเธอเหรอว่าผู้หญิงอย่างเธอและผู้ชายอย่างฉันไม่ควรเข้าใกล้กันเพราะมันอันตรายเกินไป" "เฮียไม่เคยบอกแบบนั้น" "ว่าไงนะ!" "คุณไว้ใจได้ เฮียซานย์ไว้ใจคุณ" "นี่เธอ..." หัวใจแกร่งทีี่ไม่เคยเต้นแรงให้ใครง่ายๆ สั่นรัวราวกลับเสียงกลองของจังหวะเพลงสามช่าเมื่อนิ้วยาวที่มีเลือดสดๆ เปื้อนอยู่ถูกริมฝีปากเล็กครอบครองอย่างรวดเร็ว ยิ่งยามที่ซาเฟียร์ตวัดสายตาขึ้นมองสบตากับเขาขณะดูดนิ้วยาว หัวใจแกร่งมันก็ยิ่งพานเต้นแรง พึ่งสัมผัสกับคำว่าเสียการควบคุม! ภพนิพิฐบดกรามแน่น ก่อนที่ความคิดในหัวมันจะเตลิดไปไกล มือหนายกขึ้นดันหน้าผากมนแรงๆ จนใบหน้าจิ้มลิ้มเซไปทางด้านหลัง ซาเฟียร์ปล่อยนิ้วยาวทันที "คุณ" "สกปรก ใครใช้ให้เธอทำแบบนี้วะ" ดวงตากลมสวยกลอกกลิ้งไปมาด้วยความไม่เข้าใจ หญิงสาวพยายามละเลยคำพูดที่บ่งบอกถึงความรังเกียจ เพื่ออธิบายในสิ่งที่ทำลงไป "หนูกำลังห้ามเลือด นั่นไง เห็นไหมคะว่าเลือดมันหยุดไหลจริงๆ" มือเล็กคว้าหมับที่มือหนาอีกครั้ง กลิ่นหอมบนข้อมือแกร่งที่เป็นสัญญาณเตือนว่าเธอให้ความสนิมสนมกับเขามากเกินไป แต่แล้วไงล่ะ มันจะผิดอะไรในเมื่อตัวเฮียซานย์ยังไว้ใจเพื่อนคนนี้มากเลย! "ไม่เคยมีใครบอกเหรอว่าผู้หญิงที่ชอบสัมผัสตัวผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี หากฉันเป็นซานย์ ฉันคงผิดหวังที่เธอทำตัวแบบนี้" "อะไรนะคะ แต่ผู้ชายคนนั้นมันเป็นคุณ จำเป็นต้องดุหนูแบบนี้เลยเหรอคะ หนูหวังดีต่อคุณนะ หนูแค่กำลังรับผิดชอบที่ทำให้คุณเจ็บ" "ลุกขึ้นแล้วออกไปรอข้างนอก อย่าลืมว่าตอนนี้เธอใส่กระโปรง" ซาเฟียร์ก้มหน้ามองตัวเอง กระโปรงนักศึกษาเลิกร่นขึ้นจนเห็นต้นขาขาว สายตาของเขา! ท่าทางของเขา! มันทำให้เธอผิดหวังระคนน้อยใจ เธอแค่ตั้งใจช่วย แล้วเธอผิดอะไรมากมาย! "ความเกลียดที่คุณมีต่อหนู บางครั้งมันก็ทำให้หนูอยากเอาชนะคุณ" "อย่าพยายามในเรื่องที่มันไร้สาระ" ภพนิพิฐเบือนหน้าออกไปทางอื่นพลางหยัดตัวลุก ซาเฟียร์ลุกตามเพื่อเผชิญหน้าอย่างรวดเร็ว "เวลาที่คุณใจดีมันแตกต่างจากตอนที่คุณดุไหมคะ หนูชักอยากรู้" "ซาเฟียร์!" "ทำไมคุณชอบดุนัก ทำไมต้องมีความคิดที่สวนทางกับหนูตลอดเวลา เกลียดหนูเหรอคะ ทั้งว่าหนูเป็นผู้หญิงไม่ดี เป็นผู้หญิงสกปรกที่ไม่ควรเข้าใกล้คุณ รู้รึเปล่าว่าการกระทำของคุณมันทำให้หนูอยากรู้และอยากลอง อยากลองทำให้คุณเปลี่ยนใจและเลิกเป็นแบบนี้สักที" "ไม่มีประโยชน์ ไม่มีใครเปลี่ยนฉันได้ และที่ฉันว่าเธอมันก็เป็นเพราะฉันหวังดี" "ที่บอกว่าไม่มีใครเปลี่ยนได้ หมายถึงเปลี่ยนจากการไม่สนใจเป็นสนใจน่ะเหรอคะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มเชิดขึ้น หากใครรู้จักเธอ จะรู้ดีว่าคนอย่างเธอไม่เคยยอมแพ้ให้กับอะไรทั้งนั้น เปลี่ยนจากการดุเป็นเอ็นดูเธอบ้าง! เปลี่ยนจากความเกลียดชังเป็นความเข้าใจ! เธออยากได้แค่นั้น แต่เขาไม่ให้เธอ! ผู้ชายคนนี้กำลังท้าทายเธอ! "มารยาหญิงไม่เคยใช้ได้กับคนอย่างฉัน ต่อให้จะมีมาเฟียหนุ่มรูปหล่อตามล่าหาตัวเธอเพื่อเอากลับไปเป็นเมียเพราะเสน่ห์ของเธอมันดึงดูดและน่าสนใจ ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะมีค่ามากมายจนฉันสนใจ" "มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอคะ" ซาเฟียร์เงยหน้าขึ้นมอง เกิดมาไม่เคยมีใครคิดกับเธอหรือพูดจาแบบนี้กับเธอด้วยซ้ำ "ฉันแค่ทำหน้าที่แทนพี่ชายของเธอเท่านั้น อย่าล้ำเส้น" "ค่ะ อย่าล้ำเส้น หนูจะจำให้ขึ้นใจ!" ขนตางามงอนตวัดเคลื่อนไหว ซาเฟียร์ก้าวขาออกมาจากตรงนั้นทันที เธอมันก็แค่เด็กอวดดี เด็กที่ไม่เคยทำอะไรเข้าตาหรือถูกต้องเลยสักอย่าง พยายามปรับตัวให้อยู่ด้วยกันอย่างสันติ แต่ถ้ายังเป็นอยู่อย่างนี้ก็พอเถอะ ต่างคนต่างอยู่คงดีที่สุด! ------ พบเจอคำผิดตรงไหนแจ้งได้เลยนะคะ
Pinakabagong kabanata
ล้ำเส้นมาเฟีย ep7 อิจฉา
"มากินข้าว" เจ้าของคอนโดหรูร้องบอกคนที่หน้าตึงเพราะไม่พอใจขณะวางจานลงบนโต๊ะสำหรับทานอาหารซาเฟียร์สูดลมหายใจเข้าปอดหนักๆ ทั้งที่อยากประชดประชันกลับไปว่าไก่ย่างส้มตำที่ซื้อมาเธอไม่อยากกินแล้วแต่พอคิดได้ว่าแค่นี้เขายังรำคาญเธอจะแย่ หากเธอทำตัวมีปัญหา เขาคงเกลียดเธอมากกว่านี้!หญิงสาวจำต้องเดินกลับมาที่โต๊ะอาหารอย่างจำใจ มือเรียวตั้งท่าจะคว้าถุงส้มตำมาแกะ ทว่าเธอช้ากว่าคนตัวโต เข้ารั้งถุงส้มตำเข้าหาตัวก่อนจะเป็นฝ่ายลงมือแกะด้วยตัวเองภาพซ้อนของเฮียซานย์ประเดประดังเข้ามาในหัว เฮียซานย์มักทำแบบนี้ แบบที่ผู้ชายตรงหน้าของเธอกำลังทำเฮียซานย์ชอบเอาใจน้อง ชอบเป็นฝ่ายลงมือทำทุกอย่างให้น้อง เธออาจจะเคยชินกับภาพแบบนั้นมากกว่าการถูกต่อต้านแบบนี้"มองอะไร" ในยามถูกถามและถูกดวงตาคมกริบจ้องมอง ซาเฟียร์เบือนหน้าออกไปทางอื่นทันที"หนูแค่คิดถึงพี่ชายของหนู ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ!" คนฟังเค้นเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆเขาเองก็มีงานที่ต้องทำ ไม่ได้ชอบมาตามเอาอกเอาใจใครเหมือนกัน!มหาวิทยาลัย"ไอศกรีมกะทิสดร้านนี้ รสชาติเด็ดว่าไม่ได้เลยนะ" "เพราะกินเก่ง กินไม่เลือกไงล่ะตัวถึงกลมแบบนี้""ไอ้บ้าซันนี่!" ซาเฟียร์อมย
ล้ำเส้นมาเฟีย ep6 อย่าล้ำเส้น
"...ขอบคุณนะคะ" ความน่ารักในแบบของซาเฟียร์ที่มักเอ่ยคำว่าขอบคุณเสมอเมื่อจ่ายตังค์และรับของจากทางร้านทั้งที่เธอเป็นผู้อุดหนุน ส่งผลให้คนขายยิ้มกว้าง ความสวยสะดุดตาและความน่ารักในแบบที่หญิงสาวแสดงมันออกมา ส่งผลให้คนที่พึ่งรับเงินมองตามแม้กระทั่งแผ่นหลังบางที่หันเดินออกไปซาเฟียร์มองถุงไก่ย่างที่ถูกห่อหุ้มด้วยฟอยล์อย่างมิดชิด สีสันของส้มตำช่างจัดจ้านขาสวยที่ก้าวไปที่เบื้องหน้าเกือบถึงตัวคนที่กำลังนั่งคอย ทว่า ดวงตากลมสวยกลับสะดุดกับบางสิ่งบางอย่างเข้าอย่างจังบนหน้าจอโทรศัพท์ที่สว่างชัดและสะอาดสะอ้านโชว์รูปผู้หญิงคนหนึ่งที่เห็นว่าสวมผ้ากันเปื้อนในมือถือจานอาหารซาเฟียร์เผลอจ้องมองหนุ่มหล่อที่พี่ชายของเธอฝากฝังเธอไว้ที่เขาเพียงนิดเห็นว่า ดวงตาคมกริบจ้องมองภาพนั้นไม่วางตา!"...เรียบร้อยแล้วใช่ไหม" นิ้วยาวกดปิดหน้าจอเมื่อรู้สึกตัวว่าถูกจ้อง พร้อมกับหยัดตัวลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง ซาเฟียร์พยักหน้ารับเบาๆในหัวกำลังประมวลคำถาม! เขาชอบผู้หญิงที่ชอบทำอาหาร? หรือชอบผู้หญิงคนนั้นที่เธอเห็นเขาหยุดมอง!คอนโด N. "หนูซื้อส้มตำมาสองถุง อยู่ทานด้วยกันนะคะ" "อืม" มีเสียงตอบรับเบาๆ ก่อนที่ขายาวจะตรงไ
ล้ำเส้นมาเฟีย ep5 เด็กขี้อ้อน
มหาวิทยาลัยดวงตากลมสวยเปี่ยมเสน่ห์ไล่มองไปตามตึกชั้นสูงของอาคารเรียนหลายต่อหลายคณะสายตาหลายคู่หันมาหยุดมองที่ซาเฟียร์ด้วยความสนใจ และเห็นว่า สายตาของคนเหล่านั้นจะชัดเจนขึ้นในยามที่ร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีดำสนิทของเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเดินลงจากรถแล้วอ้อมมาฝั่งเดียวกันกับเธอ สีหน้าเรียบเฉยมันทำให้เขาดูน่าสนใจขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว"ศิลปกรรม ชอบวาดรูป?""ชอบภาพวาดค่ะ แต่หนูวาดไม่เก่ง ถนัดการออกแบบสื่อโฆษณามากกว่า" ภพนิพิฐพยักหน้ารับเบาๆ ขณะที่เดินเข้าไปภายใต้อาคารขนาดใหญ่ สายตาคมกริบไม่หยุดมองที่ผู้หญิงคนไหนเลยในช่วงเวลาที่ภพนิพิฐเข้าหาผู้บริหารของมหาวิทยาลัยชื่อดัง เขาดูเป็นผู้ใหญ่ที่กว้างขวาง รู้จักคนค่อนข้างเยอะ ไม่ได้ถูกสอบถามให้มากความว่าเพราะอะไรเธอจึงย้ายออกจากมหาลัยเดิมแล้วมาเรียนที่นี่กลางเทอมแบบกระทันหัน แต่เป็นแบบนั้นก็ดีเหมือนกัน เพราะเฮียซานย์บอกเสมอว่าเธอไม่ควรเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟัง"เธอโอเคใช่ไหม" เอ่ยถามขณะที่เดินออกมาจากห้องผู้บริหาร ซาเฟียร์พยักหน้ารับเบาๆ เธออยากมีเพื่อนดีๆ คุยเก่งๆ สักคนสองคน เพราะนั่นเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้เธอไม่รู้สึกเหงา ขณะที่รอเวลาให้เฮียซาน
ล้ำเส้นมาเฟีย ep4 กฎสามข้อ
ซาเฟียร์มองตามแผ่นหลังแกร่งไปจนสุดสายตา กลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่หอมฟุ้งผ่านหน้าเมื่อสักครู่เริ่มจางหาย ไม่นานเกินรอก็มีกลิ่นหอมของอาหารที่ลอยมาแตะจมูกแทน คนหิวลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ขาสวยก้าวออกไปที่เบื้องหน้าอัตโนมัติ หิวเกินกว่าจะปากแข็งและทนหิวได้จริงๆ หนุ่มหล่อปรายตามองคนตัวเล็กเพียงนิดขณะหยิบถ้วยข้าวสวยออกมาจากตู้เย็น เปิดฝาก่อนจะนำเข้าไมโครเวฟ จากนั้นก็หันไปจัดการกับไข่เจียวบนกระทะที่สุกและฟูได้ที่ ส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั้งห้องครัว "ซานย์ทำอาหารเก่ง หมอนั่นคงทำให้เธอกินอยู่บ่อยๆ" ซาเฟียร์พยักหน้าน้อยๆ เมื่อเขาเอ่ยถึงพี่ชายของเธอ "เฮียซานย์เก่งทุกอย่าง เป็นหมอผ่าตัดที่เก่งมาก และเป็นผู้บริหารของโรงพยาบาลที่ไม่เคยเอาเปรียบใครเลย ทุกคนรักเฮียและชื่นชมเฮีย เฮียมักช่วยคนอยู่เสมอ" "เธอก็ควรเอาแบบอย่างพี่ชายของเธอ ซานย์เล่าเรื่องราวในครอบครัวให้ฉันฟังอยู่บ้าง ในเมื่อคนเราไม่สามารถฆ่าแกงกันให้ตายเหมือนผักปลาได้ง่ายๆ เธอก็ควรเข้มแข็งและดูแลตัวเองให้ดี เพราะหากเธอเก่งและแกร่งได้แบบนั้น ซานย์คงจะสบายใจขึ้นเยอะเลย" "..." "นี่ข้าวของเธอ" ข้าวสวยร้อนๆ ถูกเทใส่จานกระเบื้องอย่างดี ขณะที่อี
ล้ำเส้นมาเฟีย ep3 งอแง
"มานี่" ข้อมือของซาเฟียร์ถูกกระชากอย่างแรง ส่งผลให้ร่างบอบบางที่บนเนื้อตัวฉีดน้ำหอมพรมร่างจนหอมฟุ้งปลิวตามแรงดึง บ่อยครั้งที่หญิงสาวนิ่วหน้า หากเทียบระหว่างผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของเธอในตอนนี้กับเฮียซานย์ผู้แสนดี ซานย์อบอุ่นกว่าเยอะ เยอะจนเขาคนนี้ไม่อาจเทียบติดได้เลย ปึก~ "โอ๊ย หนูเจ็บนะ" มือเรียวยกขึ้นลูบก้นของตัวเองป้อยๆ เมื่อถูกผลักเข้าใส่โซฟา ขณะที่คนลากเธอให้กลับขึ้นมายังห้องพักอีกครั้งได้แต่เท้าสะเอวมอง "ที่นี่ในเวลากลางคืนมันอันตรายสำหรับเธอเกินไป ถ้าจะให้แนะนำ เธอไม่ควรออกจากที่นี้หลังเวลาสองทุ่ม" "อะไรนะคะ แบบนี้มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ" "ฉันยังไม่ได้รับการติดต่อกลับจากพี่ชายของเธอ ฉันไม่รู้ว่าการที่ซานย์เดินทางมาส่งเธอด้วยตัวเอง มันทำให้เกิดปัญหาเพราะฝ่ายนั้นสงสัยหรือเปล่า เราต้องรอคำตอบ เพราะฉันไม่อยากเสี่ยงจนกลายเป็นคนผิดคำพูดกับเพื่อนตัวเอง" "หนูออกห่างเฮียซานย์มาไกลขนาดนี้แล้ว หมายความว่าการมาอยู่ที่ประเทศไทยหนูจะยังไม่มีอิสรภาพเหมือนเดิมงั้นเหรอคะ" "คนที่ดูแลเธอคือฉัน ฉันต้องทำทุกอย่างให้มันรอบคอบและรัดกุมที่สุด" "ไม่เลยค่ะ พี่ภพไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้น" "เอา
ล้ำเส้นมาเฟีย ep2 สร้างปัญหา
"เป็นผู้ปกครองอย่างนั้นเหรอคะ" ซาเฟียร์ขบกลีบปากของตัวเองอย่างแรง ที่ผ่านมาเธอมีเฮียซานย์เป็นผู้ปกครองแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น เฮียซานย์เป็นทุกอย่าง จัดการได้ทุกเรื่อง เฮียเป็นมากกว่าพี่ชาย เป็นดั่งพ่อที่ดีที่สุดของเธอ ใครเหรอจะมาทำหน้าที่นี้แทนเฮียได้ดีไปกว่าตัวของเฮียเอง "หน้าที่ของผู้ปกครองคือต้องทำอะไรบ้างเหรอคะ" ซาเฟียร์เชิดหน้าถาม ท่าทางไม่ยี่หระ ไม่แยแส เอาง่ายๆ คือเพื่อนของพี่ชายแค่ทำทุกอย่างตามหน้าที่ เขาไม่ได้ใจดีกับเธอเหมือนที่พี่ชายของเธอบอกเอาไว้เลย "ทำทุกอย่างที่พี่ชายเธอเคยทำ" "เฮียซานย์ตามใจหนูทุกอย่าง เฮียให้ทุกอย่างที่หนูขอ แน่ใจเหรอคะว่าพี่ภพทำได้ทุกอย่างเหมือนเฮีย" "เคยรู้รึเปล่าว่าการได้ทุกอย่างเพราะนิสัยเอาแต่ใจตัวเองบางครั้งมันอาจจะทำให้พี่ชายของเธอเหนื่อยใจ" "...เฮียบอกเหรอว่าเฮียเหนื่อยใจเพราะหนู" "ไม่จำเป็นต้องบอก เพราะฉันโตกว่าเธอและมีความคิดมากกว่าเธอ" "..." "ขณะที่ซานย์กำลังลำบากเพราะมีคนปองร้าย เธอเองก็อย่าหวังว่าจะได้อยู่ที่นี่อย่างสุขสบาย เธอควรโตเป็นผู้ใหญ่ที่สามารถช่วยเหลือตัวเองและสามารถเอาตัวรอดด้วยตัวเองได้แล้ว ฉันนี่แหละจะเป็นคนฝึกเธอเอง!
Maaari mong magustuhan
ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย
แอดอ้วน นามปากกาเงินล้าน3.2K viewsBAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย
Piggy.g3.8K viewsเสพติดหัวใจมาเฟีย
มดตัวจี๊ด6.8K viewsหวงรักเมียเก่า#เฮียองศา
นามิโกะ เชชิกยอง3.4K viewsต้องมนต์ร้ายนายมาเฟีย SET ต้องมนต์3
มนต์สิงหา742 viewsคีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]
Charuda Singsathon 507 viewsใต้อาณัติมาเฟีย
RICHES.196 viewsi’m bad ผมมันเลว SM20+
ฅนบนดอย1.5K views
