บทที่ 166

องค์หญิงจิ่นซิ่วน้ำตาคลอ ก้มหน้าพูดว่า "เข้าใจแล้วเพคะ"

กู้จิ่นสีหน้าเย็นชา กล่าวเสียงเย็น "ส่งองค์หญิงจิ่นซิ่วกลับไป"

"พ่ะย่ะค่ะ!"

องครักษ์สองนายก้าวออกมา เตรียมคุ้มกันองค์หญิงจิ่นซิ่วกลับตำหนัก

"ไม่ต้องส่ง ข้าจะกลับเอง!" องค์หญิงจิ่นซิ่วผลักพวกเขาออก วิ่งออกไปทั้งน้ำตา

ฮองเฮาทรงเป็นห่วงว่าองค์หญิงจิ่นซิ่วจะเป็นอันตราย รีบรับสั่งนางกำนัลด้านหลัง "เร็วเข้า ไปดูแลจิ่นซิ่ว อย่าให้นางทำอะไรโง่ๆ"

ฝ่าบาททอดพระเนตรฮองเฮาแวบหนึ่ง มิได้ทรงห้าม แม้องค์หญิงจิ่นซิ่วจะมิใช่พระธิดาของฮองเฮา แต่พระบิดาของนาง แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ เป็นลูกพี่ลูกน้องของฮองเฮา ฮองเฮาจึงทรงปฏิบัติต่อองค์หญิงจิ่นซิ่วเสมือนพระธิดาแท้ๆ มาโดยตลอด

หลังจากองค์หญิงจิ่นซิ่ววิ่งออกไป กู้จิ่นก็หันมามองเจียงซุ่ยฮวน พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "เจ้านั่งข้างองค์หญิง แต่ไม่ห้ามองค์หญิงดื่มสุรา สมควรถูกลงโทษ ริบเบี้ยหวัดสามปี คืนนี้ห้ามร่วมงานเลี้ยงอีก กลับไปนั่งหันหน้าเข้ากำแพงทบทวนความผิดหนึ่งคืน"

แต่เดิมผู้คนเบื้องล่างยังสงสัยว่ากู้จิ่นกับหมอหลวงหญิงมีความสัมพันธ์ผิดปกติ จึงแกล้งพูดว่ารังเกียจหมอหลวงหญิงเพื่อปิดบังความสัมพันธ์ของทั้งส