Share

บทที่ 218

Author: ทองประกาย
เจียงซุ่ยฮวนใช้นิ้วเคาะโต๊ะเบา ๆ "พวกเจ้านั่งก่อน"

ชุนหลิวและชุนหยางนั่งลงอย่างประหม่า ไม่รู้จะวางตัวอย่างไรกับท่าทีของเจียงซุ่ยฮวน

เจียงซุ่ยฮวนหันหลังให้พวกนาง หยิบยาใหม่จากห้องทดลอง ยิ้มตาหยีวางบนโต๊ะ "ในขวดเล็กนี้ ได้บรรจุยาที่ข้าเพิ่งคิดค้น"

"นี่เป็นยาพิษหรือ?" ชุนหลิวเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว "ท่านจะวางยาพิษฆ่าพวกเรารึ"

ชุนหยางตกใจจนทรุดลงกับพื้น ส่ายหน้าไม่หยุด "ข้าไม่กิน ข้าไม่ยอมกิน"

"นี่ไม่ใช่ยาพิษ" เจียงซุ่ยฮวนอธิบาย "ในนี้บรรจุอาหารเสริมบำรุงสุขภาพ ไม่เพียงไม่มีพิษ แต่ยังมีประโยชน์ต่อร่างกาย"

ชุนหลิวสงสัย "ถ้ายานี้ดีถึงเพียงนั้น เหตุใดท่านจึงให้พวกเรากินเล่า"

เจียงซุ่ยฮวนนั่งลง "ยานี้ข้าเพิ่งคิดค้น พูดตรง ๆ คือไม่เคยมีใครกินมาก่อน ข้าเองก็ไม่รู้ว่ากินแล้วจะมีผลข้างเคียงหรือไม่ ดังนั้นข้าจึงเรียกพวกเจ้ามาทดลองยา"

"แล้วต่างอะไรกับยาพิษเล่าเจ้าคะ" ชุนหลิวลุกขึ้นโกรธจัด ถอยหลังไปสองก้าว

เจียงซุ่ยฮวนไม่โมโห พูดอย่างสงบ "ก็ต่างกันนะ เทียบกับยาพิษแล้ว อันนี้เหมือนการเสี่ยงทาย อาจจะมีพิษ หรืออาจจะไม่มีพิษ ขึ้นอยู่กับโชคของพวกเจ้า"

ชุนหยางที่นั่งกองกับพื้นสั่นหนักกว่าเดิม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (2)
goodnovel comment avatar
benya2999
รออ่านว่าเมื่อไหร่ พอ จะรู้ว่า นอ ท้อง
goodnovel comment avatar
benya2999
อัพเดทเยอะๆ หลายๆ ตอนหน่อยสิคะ
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 219

    ชุนหยางหาว "ได้ ก็ดี ข้าเริ่มง่วงแล้ว"ชุนหลิวด่าในใจ: เจ้าโง่ รู้จักแต่นอน รอข้าได้ดิบได้ดีแล้ว ดูสิว่าข้าจะหัวเราะเยาะเจ้ายังไง!หลังต้มยาเสร็จ ชุนหลิวถือชามยาไปยังตำหนักบรรทมของฮ่องเต้ ขันทีน้อยที่หน้าประตูเดินมาจะรับยา แต่นางหลบได้ทัน "ท่านขันที ยานี้ไม่เหมือนของที่อื่น หมอหลวงเจียงสั่งว่า ต้องให้ข้าส่งถึงพระหัตถ์ฮ่องเต้เอง ดูพระองค์เสวยจนหมดถึงจะได้""ยานี้ผ่านมือเจ้า หากเกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกเราทั้งคู่ต้องถูกตัดหัวแน่"ขันทีน้อยคิดดู นั่นก็จริง จึงรีบโบกมือ "เอาเถอะ เจ้ารีบเข้าไปเถิด ฮ่องเต้คงเสด็จกลับมาในไม่ช้า"ชุนหลิวดีใจยิ่งนัก กล่าวขอบคุณขันทีน้อย แล้วถือชามยาเดินเข้าตำหนักตำหนักบรรทมของฮ่องเต้เชื่อมกับห้องทรงพระอักษร ทุก ๆ สองเมตรมีนางกำนัลยืนอยู่ ชุนหลิวถือชามยาเดินผ่านหน้าพวกนาง แอบมองไปที่พระแท่นบรรทมพระแท่นบรรทมอยู่มุมสุด ข้าง ๆ ไม่มีนางกำนัลชุนหลิวคิดแผนขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว นางวางชามยาบนโต๊ะ เอามือปิดปากกรีดร้อง "กรี๊ด! มีงู!"นางกำนัลคนอื่นตกใจกระโดด กรีดร้องวุ่นวาย กลัวจะถูกงูกัด"งูอยู่ไหน?""กรี๊ด ข้ากลัวงูที่สุด!""เดี๋ยวฮ่องเต้ก็จะเสด็จกลับมาแล้ว

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 220

    ชุนหลิวหน้าซีดเป็นไก่ต้ม ภาพตรงหน้าไม่เหมือนที่นางจินตนาการไว้เลยแต่ก่อนฝ่าบาททรงพูดกับนางด้วยสีพระพักตร์อ่อนโยนเสมอ นางคิดว่าฝ่าบาททรงสนพระทัยนาง มักแอบดีใจในใจ แต่ตอนนี้ พระเนตรที่ทอดมองนางกลับแปลกหน้ายิ่งนัก ราวกับไม่ทรงจำนางได้เลยนางกอดผ้าห่ม ร่างสั่นไม่หยุด แล้วพูดติดอ่าง "ทูลฝ่าบาท บ่าว... บ่าวมาส่งยา แล้วเห็นงู...""บ่าวกลัวงูที่สุด จึงพลั้งเผลอสลบบนพระแท่นบรรทม"คำโกหกของชุนหลิวง่อนแง่นเกินไป นางกำนัลคนหนึ่งอดไม่ได้ หลุดหัวเราะ "แค๊ก" พูดว่า " เจ้าช่างสรรหาข้ออ้างเสียจริง เห็น ๆ อยู่ว่าเจ้าเห็นงูที่โต๊ะ แล้วจะมาสลบบนพระแท่นบรรทมได้อย่างไร?"นางกำนัลคนอื่นเอามือปิดปากหัวเราะ "ใช่แล้ว ถ้าตกใจจนสลบ แล้วจะถอดเสื้อผ้าได้อย่างไร?""หรือว่าหาข้ออ้างมั่ว ๆ หวังปีนขึ้นพระแท่นบรรทม"ได้ยินคำนั้น นางกำนัลและขันทีรอบข้างต่างมีแววเหยียดหยามในดวงตาชุนหลิวหน้าแดงก่ำ นางไม่กล้าสวมเสื้อผ้าต่อหน้าคนมากมาย ได้แต่ห่อตัวในผ้าห่มต่อไปฝ่าบาททรงปวดพระเศียรหนักขึ้น ทรงใช้พระหัตถ์กดขมับด้านซ้าย หลับพระเนตรรับสั่ง "หลิวกงกง"หลิวกงกงเข้าใจความ พยุงฝ่าบาทประทับที่เก้าอี้ "ฝ่าบาท ประทับพักก่อ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 221

    นางกำนัลข้างพระวรกายฮองเฮาไอออกมาเบา ๆ เมื่อเห็นภาพตรงหน้าฮองเฮาหันกลับไปมองอย่างไม่ตั้งใจ ทอดพระเนตรเห็นขันทีน้อยหลายคนกำลังแบกผ้าห่มอยู่เบื้องหลังฮองเฮาเก็บรอยแย้มพระสรวลบนพระพักตร์ ตรัสเสียงเย็น "ดูเหมือนหม่อมฉันจะมาไม่ถูกเวลา ขอฝ่าบาทเสวยยาต่อตามสบาย หม่อมฉันขอทูลลา""เจ้าเข้าใจผิดแล้ว" ฮ่องเต้วางถ้วยยาในพระหัตถ์ลงอย่างจนพระทัย รับสั่ง "หลิวกงกง เจ้าจงอธิบายให้กระจ่าง"หลิวกงกงรีบก้าวออกมาทูล "ทูลฮองเฮา นางกำนัลน้อยผู้นี้บังอาจนัก อาศัยจังหวะถวายยาฝ่าบาท ลอบมุดเข้าพระแท่นบรรทมยามไม่มีผู้ใดสังเกต""เมื่อฝ่าบาททอดพระเนตรเห็น ก็รับสั่งให้กระหม่อมนำตัวนางออกไปในทันที" หลิวกงกงคุกเข่าทูลด้วยความหวาดหวั่น "เป็นความผิดของกระหม่อมที่ดูแลการณ์ไม่รัดกุม"ฮองเฮาหมุนแหวนบนพระหัตถ์ แย้มพระสรวลเยาะ "หม่อมฉันอยากรู้นักว่านางกำนัลผู้ใดกล้าดีถึงเพียงนี้ ถึงกับกล้าปีนขึ้นพระแท่นบรรทม!"เหล่าขันทีน้อยเห็นฮองเฮาเสด็จมาก็ตกใจจนมือสั่น ผ้าห่มที่ม้วนอยู่หล่นลงพื้นดังตุ้บ เผยให้เห็นชุนหลิวที่ซ่อนอยู่ข้างในชุนหลิวได้สติหลังจากล้มลง รีบลุกขึ้นวิ่งไปทางประตูอย่างลนลาน แต่ถูกนางกำนัลข้างพระวรกายฮอง

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 222

    ฮองเฮาปลอบประโลมพระทัยในใจว่า คงคิดมากไปเอง ชุนหลิวก็แค่นางกำนัลต่ำต้อย จะล่วงรู้เรื่องราวภายในได้อย่างไรพระนางฝืนยิ้มแย้ม เสด็จเข้าไปใกล้ฝ่าบาท "เพคะ หม่อมฉันเข้าใจพระองค์ผิดไป ขอพระองค์โปรดอภัยให้หม่อมฉันด้วยเพคะ""ไม่เป็นไร" ฝ่าบาททรงยกพระหัตถ์แตะพระนลาฏพลางเสด็จลุกขึ้น "เรารู้สึกง่วงแล้ว เชิญฮองเฮาเสด็จกลับก่อนเถิด""ช่างแปลกนัก ฝ่าบาททรงง่วงเร็วนัก ดูท่ายาของหมอหลวงเจียงคงได้ผลจริง ๆ" ฮองเฮาย่อพระองค์เล็กน้อย "หากเช่นนั้น หม่อมฉันขอทูลลาเพคะ""ได้"ฮองเฮาทรงนำข้าราชบริพารเสด็จออกมา เมื่อถึงประตูพระนางทรงชะงักฝีพระบาทเล็กน้อย แล้วรับสั่งเรียก "หลิวกงกง"หลิวกงกงรีบก้าวเข้ามา "กระหม่อมอยู่ที่นี่พ่ะย่ะค่ะ""จงสั่งลงไป เรื่องราวค่ำคืนนี้ห้ามบอกผู้ใดเป็นอันขาด หากข้าได้ยินเรื่องนี้จากปากผู้อื่น เจ้าระวังหัวไว้ให้ดี"ตรัสจบ ฮองเฮาทรงทอดพระเนตรหลิวกงกงด้วยสายพระเนตรเยียบเย็นหลิวกงกงตัวสั่นไม่กล้าเงยหน้า "กระหม่อมเข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ""ตั้งแต่บัดนี้ จงเพิ่มการรักษาความปลอดภัย ผู้ใดเข้าได้ ผู้ใดเข้าไม่ได้ เจ้าควรรู้ดี""กระหม่อมเข้าใจพ่ะย่ะค่ะ""ชุนหลิวมีสหายสนิทนามว่าชุนหยางใ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 223

    กู้จิ่นส่ายหน้า "วันนี้เจ้ามีธุระอื่นต้องทำ"เจียงซุ่ยฮวนกะพริบตา "ธุระอะไรหรือ?""เมื่อคืนข้าไปเยี่ยมเสวียหลิง เขาฟื้นแล้ว" แววตาของกู้จิ่นดูซับซ้อน "แต่ว่า... เขาสูญเสียความทรงจำก่อนที่จะสลบไป""หา?"เจียงซุ่ยฮวนประหลาดใจยิ่งนัก ตอนที่นางตรวจร่างกายเสวียหลิง ก็ไม่พบบาดแผลที่ศีรษะ แล้วเหตุใดจึงความจำเสื่อมได้? หรือว่าจะได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจ?กู้จิ่นกล่าว "อาการของเขาแปลกประหลาด ข้าคิดว่าคล้ายกับถูกวางยาพิษ"นางรับคำ "หม่อมฉันเข้าใจแล้ว หม่อมฉันจะไปดูอาการเสวียหลิงเดี๋ยวนี้""ไปเถิด ข้าจะให้ชางอี้คอยติดตามเจ้าอยู่ในที่ลับ" กู้จิ่นลูบศีรษะนาง "ไม่ต้องกลัว"กู้จิ่นคิดรอบคอบ หากมีผู้ใดจงใจทำร้ายเสวียหลิง วางยาพิษให้เขาสูญเสียความทรงจำบางส่วน เช่นนั้นเจียงซุ่ยฮวนที่ไปรักษาเสวียหลิงก็อาจตกอยู่ในอันตรายได้ทั้งสองเดินออกจากเรือนด้วยกัน จากนั้นก็แยกย้ายไปคนละทางกู้จิ่นมุ่งหน้าไปค่ายทหาร ส่วนเจียงซุ่ยฮวนก็มาถึงห้องพักของเสวียหลิงท่านแม่ของเสวียหลิงและอธิบดีกรมอาญาไม่อยู่ คงไปที่ค่ายทหารแล้ว เจียงซุ่ยฮวนเคาะประตู แต่กลับได้ยินเสียงข้าวของแตกดังมาจากในห้อง พร้อมเสียงตะโกนด

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 224

    วิชาคุณไสยและแมลงคุณไสยนั้นแตกต่างกัน แมลงคุณไสยคือกู่พิษที่เลี้ยงด้วยวิชามาร เมื่อปล่อยเข้าสู่ร่างกายมนุษย์ ผู้ที่ปล่อยแมลงคุณไสยจะสามารถควบคุมมันให้ทำร้ายผู้อื่นได้ส่วนวิชาคุณไสยนั้นชั่วร้ายยิ่งกว่า ต้องใช้เลือดของผู้ร่ายคาถาเป็นสื่อ พร้อมกับคาถาอาคมอันชั่วร้าย เพื่อควบคุมผู้ที่ถูกคุเข้าสิงพูดง่าย ๆ คือ แมลงคุณไสยเป็นการควบคุมตัวแมลง ส่วนวิชาคุณไสยนั้นควบคุมคนโดยตรงที่เสวียหลิงกลายเป็นคนอารมณ์ร้าย โมโหง่าย ก็เพราะถูกคนใช้วิชาคุณไสยควบคุมเจียงซุ่ยฮวนจมอยู่ในภวังค์ความคิด แต่เดิมนางคิดว่ามีคนอิจฉาในโฉมงามของเสวียหลิง หรือไม่ก็เมิ่งชิงรักข้างเดียวจึงทำลายโฉมหน้าเขา แต่บัดนี้ดูเหมือนเรื่องจะไม่ง่ายอย่างที่คิดทั้งแมลงคุณไสยและวิชาคุณไสยล้วนเป็นของจากแดนใต้ คนที่มาร่วมล่าสัตว์ล้วนเป็นขุนนางชั้นสูงแห่งต้าเหยียน แล้วใครกันที่ใช้วิชาคุณไสยควบคุมเสวียหลิง?คราวก่อนเจียงเม่ยเอ๋อร์เคยพยายามใช้แมลงคุณไสยทำร้ายนาง แต่นางจับได้เสียก่อน แมลงคุณไสยตัวนั้นยังอยู่ในห้องทดลองของนางเลยนางรู้เรื่องแมลงคุณไสยแค่ผิวเผิน ส่วนวิชาคุณไสยยิ่งไม่รู้เรื่องเลย นางรู้เพียงว่า กู่บางอย่างมีเพียงผู้ร่ายเ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 225

    เจียงซุ่ยฮวนลูบจมูก พูดเบา ๆ "แผลของเจ้าก็ไม่ได้หนักเท่ากู้จิ่นเสียหน่อย""เจ้าว่าอะไรนะ?" ฉู่เฉินเสียงดังขึ้น"ไม่มีอะไร" เจียงซุ่ยฮวนชี้ไปที่เสวียหลิงบนเตียง "อาจารย์ ศิษย์เรียกท่านมาเพื่อให้ดูอาการเสวียหลิง"ฉู่เฉินค่อย ๆ เดินมาที่ข้างเตียง พูดอย่างเกียจคร้าน "อ๋อ ข้าได้ยินแล้ว เขาถูกสัตว์ร้ายข่วนหน้า เจ้าเป็นหมอ ข้าไม่ใช่หมอ เรียกข้ามาทำไม?""ถ้าเป็นแค่แผลข่วนธรรมดาก็ดีสิ" เจียงซุ่ยฮวนเบ้ปาก แงะเปลือกตาเสวียหลิง "อาจารย์ ดูนี่สิ"ฉู่เฉินชายตามองอย่างไม่ใส่ใจ แต่เมื่อเห็นเส้นเลือดฝอยสีแดงในดวงตาเสวียหลิง สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที เขาผลักมือเจียงซุ่ยฮวนออก แล้วตรวจดูด้วยตัวเองเขาตรวจดูตาเสวียหลิงอย่างละเอียด จากนั้นก็ยื่นมือไปทางเจียงซุ่ยฮวน "ให้เข็มเงินข้าหนึ่งเล่ม"เจียงซุ่ยฮวนเตรียมไว้แล้ว จึงวางเข็มเงินลงในมือเขาเขาถือเข็มเงิน แทงเบา ๆ ที่นิ้วชี้ข้างซ้ายของเสวียหลิง แปลกที่ไม่มีเลือดไหลออกมาเจียงซุ่ยฮวนถามอย่างสงสัย "อาจารย์ เกิดอะไรขึ้นรึ"ฉู่เฉินวางเข็มเงินลง พูดด้วยสีหน้าจริงจัง "นี่คือการถูกคุณไสยเลือด""คุณไสยเลือดคืออะไรหรือ?""เด็กคนนี้ แม้แต่คุณไสยเลือดก็ยังไม

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 226

    เจียงซุ่ยฮวนกอดอก ถอนหายใจเบา ๆ "คนที่มาร่วมล่าสัตว์มีตั้งมากมาย ข้าจะไปรู้ได้อย่างไรว่าใครอารมณ์ร้าย?"นางเงยหน้าถาม "อาจารย์ ตอนนี้ท่านแก้คุณไสยเลือดได้หรือไม่?""เสียใจด้วยที่ต้องบอกเจ้า ทำไม่ได้" ฉู่เฉินพิงเสาเตียง "ต้องหาคนที่ร่ายกู่นี้ได้ก่อน ข้าถึงจะแก้คุณไสยเลือดนี้ได้""งั้นท่านก็ไม่มีวิธีสินะ?" เจียงซุ่ยฮวนแกล้งเบิกตากว้าง ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ "อาจารย์ไม่ใช่เก่งไปหมดทุกอย่างหรอกหรือ? ทำไมแค่เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ถึงทำไม่ได้! ข้าไม่เชื่อ!"ฉู่เฉินตบไหล่เจียงซุ่ยฮวน "วิธีแบบนี้ใช้กับอาจารย์ไม่ได้หรอก เจ้าต้องยอมรับความจริงบ้าง""แต่เจ้าเก้าเอ๋ย คิดในแง่ดีหน่อย ถึงอาจารย์จะไร้ประโยชน์ แต่เจ้ายังมีองค์ชายเป่ยโม่อยู่นะ!"เจียงซุ่ยฮวนถอนหายใจ "ข้าคิดไว้ว่าถ้าท่านแก้คุณไสยเลือดที่สิงอยู่ในตัวเสวียหลิงได้ จะให้เงินสามหมื่นตำลึงเป็นค่าตอบแทน แต่ตอนนี้คงต้องเลิกคิดแล้ว"นางหันไปที่หน้าต่าง เปิดหน้าต่างตะโกน "ชางอี้ รบกวนพาองค์ชายตงเฉินกลับไปที!"ฉู่เฉินรีบร้อง "เอ๋" ขึ้นมา บ่นว่า "เจ้าเด็กนี่ช่างใจร้าย ใช้แล้วทิ้งเชียวรึ!"เขารีบเดินมา ตะโกนไปที่ลาน "เดี๋ยวก่อน" แล้วปิ

Latest chapter

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 574

    ครั้นได้ยินคำว่า “ไฟไหม้” ความง่วงที่ยังหลงเหลืออยู่ในห้วงนิทราของเจียงซุ่ยฮวนพลันสลายหายไปสิ้น หัวใจพลันเต้นโครมครามราวจะหลุดจากอกนางลุกพรวดจากที่นอน คว้าผ้าคลุมขนกระต่ายที่วางอยู่ข้างหมอนมาสวมอย่างลวก ๆ แล้วรีบลงจากเตียงในขณะเดียวกัน ประตูห้องก็ถูกผลักเปิดอย่างรุนแรง หยิ่งเถาวิ่งพรวดเข้ามาทั้งที่ยังทรงตัวไม่ทันดี จึงพลาดล้ม “โครม” ลงกับพื้นหยิ่งเถาไม่ทันได้ลุกขึ้นก็รีบเงยหน้าร้องบอกเสียงลั่น “คุณหนู! รีบออกไปเถิด! ข้างนอกเกิดไฟขึ้นแล้ว!”เจียงซุ่ยฮวนรีบสวมรองเท้า ก้าวยาว ๆ ตรงเข้าไปฉุดหยิ่งเถาขึ้นจากพื้น แล้วจูงมือนางวิ่งออกไปทันทีมือของเจียงซุ่ยฮวนที่กำมือหยิ่งเถานั้นสั่นน้อย ๆ นางถามเสียงเร่งร้อน “เสี่ยวถังหยวนเล่า?”“คุณชายน้อยปลอดภัยดีเพคะ แม่นมเห็นก่อนจึงรีบพาออกไปหลบแล้วเพคะ” หยิ่งเถารีบตอบครั้นรู้ว่าลูกน้อยปลอดภัย เจียงซุ่ยฮวนจึงค่อยสงบลงเล็กน้อย แล้วเอ่ยถามอีกครั้ง “แล้วไฟเกิดที่ใด?”“เป็นห้องพักของท่านอาจารย์เพคะ” หยิ่งเถาตอบเจียงซุ่ยฮวนถึงกับชะงัก ห้องของฉู่เฉินหรือ!? แล้วหลี่ลี่ก็ยังอยู่ในนั้นด้วย!นางจึงเร่งฝีเท้าวิ่งออกไป ทว่าเพิ่งออกจากประตู ก็มีควันไฟใน

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 573

    หากฝืนปลุกเขาขึ้นมาในยามนี้ เกรงว่าจะทำให้สติแตกเสียจนอาละวาดคลุ้มคลั่ง“ดูท่าคงต้องปล่อยให้ฟื้นขึ้นเองแล้วกระมัง” เจียงซุ่ยฮวนถอนหายใจอย่างจนปัญญา แล้วเอ่ยเรียกจากในห้องว่า “ปู้กู่ เข้ามาหาข้าสักประเดี๋ยวสิ”ปู้กู่เปิดประตูเข้ามาทันที “พระชายา มีสิ่งใดจะทรงบัญชาหรือพ่ะย่ะค่ะ?”เจียงซุ่ยฮวนชี้ไปยังบุรุษที่นอนอยู่บนพื้น “เจ้ารู้จักบุรุษผู้นี้หรือไม่?”ปู้กู่หลับตานิ่ง พยายามรื้อค้นความทรงจำอย่างเคร่งเครียด ทว่านึกอยู่เนิ่นนานก็ยังคิดไม่ออกเจียงซุ่ยฮวนจึงกล่าวเป็นเชิงเตือน “ชายผู้นี้ผิวขาวซีดผิดธรรมชาติ คงมิได้ออกไปพบแสงตะวันมาเป็นเวลานานแล้ว”ปู้กู่นั่งย่อตัวลง เพ่งพินิจใบหน้าของบุรุษผู้นั้นอย่างละเอียด กระทั่งครู่หนึ่ง ก็อุทานเสียงเบา “ซี้ด…”“นึกออกแล้วหรือ?” เจียงซุ่ยฮวนเอ่ยถามปู้กู่ชี้ไปที่บุรุษผู้นั้นด้วยแววตาตกตะลึง “ผู้นี้ชื่อหลี่ลี่ เมื่อสิบปีก่อน เคยเป็นหนี้หอพนันถึงหนึ่งแสนตำลึง แล้วบุกเข้าไปปล้นคฤหาสน์ของพ่อค้าผู้มั่งคั่ง”“หากเพียงแค่ปล้นก็คงไม่ถึงกับร้ายกาจนัก เขากลับอาศัยฝีมือที่เหนือกว่าฆ่าล้างทั้งครอบครัวพ่อค้านั้น รวมแล้วกว่ายี่สิบชีวิต”เจียงซุ่ยฮวนสีหน้าหม

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 572

    เจียงซุ่ยฮวนโดยสารรถม้ากลับถึงจวน พอเปิดม่านลงจากรถ ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นปู้กู่ยืนอยู่เบื้องหน้าพร้อมผู้ติดตามนับสิบคน“เหตุใดเจ้าจึงพาผู้คนมากมายมาด้วย?” นางเหลือบมองแคร่ไม้ด้านหลังพลางถามปู้กู่รีบเอ่ยอย่างร้อนรน “พระชายา พอได้ข่าวว่าเส้นทางขากลับถูกเฉียนจิงอี๋สกัดไว้ กระหม่อมก็ตั้งใจจะนำคนไปช่วย แต่ไม่นานก็ทราบว่าท่านเสด็จกลับมาเสียแล้ว”“อืม...ตอนนี้ไม่มีอันใดแล้ว ให้พวกเขาแยกย้ายกันไปเถิด” เจียงซุ่ยฮวนโบกมือ นางยังเร่งรีบอยากกลับเข้าเรือนเพื่อสอบปากคำฉู่เฉินตัวปลอมปู้กู่สั่งให้คนที่มาด้วยกันกลับไป ทว่าตนเองกลับยืนอยู่นิ่ง ๆ ไม่ขยับเจียงซุ่ยฮวนจึงถามขึ้น “เหตุใดเจ้ายังไม่ไปเล่า?”ปู้กู่เอ่ยว่า “พระชายา ขอพระองค์โปรดแจ้งกระหม่อมเถิด เฉียนจิงอี๋ขวางรถพระองค์ไว้ด้วยเหตุใด?”เจียงซุ่ยฮวนเล่าเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วกล่าวทิ้งท้ายว่า “ข้ารู้สึกว่าคนผู้นี้ไม่ธรรมดา ที่สำคัญคือแววตาที่เขามองข้ามันช่างประหลาด เจ้ารีบส่งคนไปสืบข่าวเขาสักหน่อยเถิด”ปู้กู่สีหน้าหนักแน่น “เฉียนจิงอี๋ผู้นี้มิใช่คนธรรมดาแน่ หอพนันซิ่งหลงของตระกูลเขากระจายอยู่ทั่วแคว้นต้าเหยียน และเขาเอง...ดูเหมือนจะมีธ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 571

    เจียงซุ่ยฮวนยิ้มน้อย ๆ แล้วกดเสียงต่ำลงพลางกระซิบว่า “วางใจเถิด...ตอนนี้ไม่มีแล้ว”แววตาขององครักษ์ลับยังเต็มไปด้วยความสงสัย ทว่าเจียงซุ่ยฮวนเพียงยิ้มอย่างเงียบงัน หาได้กล่าวคำใดอีกไม่นานนัก เฉียนจิงอี๋ก็เดินออกจากรถม้าด้วยท่วงท่าสงบ มือไพล่หลังไว้ ทว่ารอยยิ้มบนใบหน้ากลับจางหายไปจนหมดสิ้น หางตายังพลันกระตุกเล็กน้อยเขาเห็นกับตาตนเองว่าเหล่าองครักษ์ลับจับคนยัดใส่รถม้า แล้วเขายังไล่ตามมาตลอดทางจากหอพนัน สายตาไม่เคยละไปที่อื่นเลยแม้แต่น้อยแต่เหตุใดคนผู้นั้นจึงหายไปเสียได้?เจียงซุ่ยฮวนยิ้มถาม “เห็นผู้ใดหรือไม่?”แววตาเฉียนจิงอี๋เย็นเยียบสั่นไหวเล็กน้อย ประหนึ่งกำลังครุ่นคิดบางสิ่งอยู่ เมื่อสบเข้ากับรอยยิ้มของเจียงซุ่ยฮวน เขาจึงยกยิ้มบาง ๆ “ขออภัยด้วยคุณหนู ข้าคงตาฝาดไป”เขาหยิบตั๋วเงินใบหนึ่งขึ้นมา แล้วยื่นสองมือส่งให้เจียงซุ่ยฮวน “เชิญคุณหนูรับของเล็กน้อยเป็นการขออภัย”ท่าทีของบุรุษผู้นี้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วนัก ไม่เสียแรงเป็นทายาทหอพนันโดยแท้ ขณะที่เจียงซุ่ยฮวนกำลังจะเอื้อมมือไปรับ กลับพบว่าตั๋วเงินในมือเขานั้นมิใช่ใบละแค่แสนตำลึง...แต่เป็นถึงสองแสนตำลึงเจียงซุ่ยฮวนชักมือกลั

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 570

    ควันสีเทาลอยฟุ้งขึ้นมา ลูกประคำที่เฉียนจิงอี๋ปาออกไปยังคงสภาพสมบูรณ์ แต่กลับฝังลึกอยู่กลางหลุมใหญ่บนพื้นแค่ลูกประคำธรรมดา กลับสามารถก่อความเสียหายได้ถึงเพียงนี้ ต้องมีพลังภายในลึกล้ำถึงเพียงใดกันแน่สีหน้าของเจียงซุ่ยฮวนพลันเคร่งขรึม ขณะเดียวกัน เหล่าองครักษ์ลับที่ล้อมรถม้าอยู่ก็ล้วนตั้งท่าเตรียมพร้อมด้วยท่าทีตึงเครียดแต่ก่อนพวกเขาเคยได้ยินชื่อของเฉียนจิงอี๋มาบ้าง รู้เพียงว่าเขาเป็นทายาทของหอพนันซิ่งหลง เป็นผู้มีอุปนิสัยเงียบขรึม หาได้ปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนบ่อยนักกระทั่งได้พบกับตัวจริงในวันนี้ จึงรู้ว่าบุรุษผู้นี้...มิใช่คนธรรมดาแน่นอน“แม่นางผู้นี้ ข้าไร้เจตนาจะสร้างความลำบากแก่ท่าน เพียงแต่ในฐานะทายาทของหอพนันซิ่งหลง ข้าย่อมไม่อาจเพิกเฉยมองลูกค้าถูกลักพาตัวไปต่อหน้าต่อตา...ท่านว่าใช่หรือไม่?” เฉียนจิงอี๋ยิ้มละไม รอยยิ้มนั้นดูสุภาพอ่อนโยน หากแต่แฝงไว้ด้วยแรงกดดันจาง ๆ อย่างยากจะหยั่งถึงองครักษ์ลับทั้งหกยังคงเฝ้ารอบรถม้า หนึ่งในนั้นค่อย ๆ ถอยหลังออกไป แล้วอาศัยจังหวะชุลมุนลับหายไปในพริบตาเฉียนจิงอี๋เห็นดังนั้น จึงหัวเราะพลางถามว่า “หืม? ถึงกับต้องไปตามกำลังเสริมเชียวหรือ? หรื

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 569

    ผู้คนที่อยู่ ณ ที่นั้นล้วนทราบดีว่า "เซียนพนัน" ผู้นั้นจงใจกลั่นแกล้งเจียงซุ่ยฮวนเป็นแน่ ทั้งที่ลูกเต๋ายังวางนิ่งอยู่ในถ้วย จะมีผู้ใดคาดเดาได้ถูกต้องเล่า?ขณะนั้นเอง เหล่าองครักษ์ลับทั้งหกก็เริ่มขยับเข้าใกล้ฉู่เฉินตัวปลอมอย่างช้า ๆ พวกเขาล้วนถอดชุดดำออกเสียแล้ว แลดูแทบไม่แตกต่างจากชาวบ้านทั่วไปเจียงซุ่ยฮวนยิ้มน้อย ๆ แล้วตอบว่า “ตกลง”ทุกผู้คนถึงกับตะลึง แม้เจียงซุ่ยฮวนจะชนะมาหลายตา แต่หาได้มีผู้ใดเชื่อว่านางจะเดาแต้มลูกเต๋าได้ถูกต้องทุกเม็ด ครั้นแล้วจึงพร้อมใจกันวางเดิมพันทั้งหมดลงข้างเซียนพนันฉู่เฉินตัวปลอมลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนวางถุงผ้าบนโต๊ะ แล้วเดิมพันข้างเซียนพนันเช่นกันหญิงสาวบนโต๊ะค่อย ๆ เขย่าถ้วยลูกเต๋า เจียงซุ่ยฮวนหลับตาลง ตั้งใจฟังเสียงที่เล็ดลอดออกมาจากในถ้วยโดยมิปล่อยให้จิตวอกแวกในยามนั้น เสียงรอบข้างพลันเลือนหาย สิ่งเดียวที่ดังสะท้อนอยู่ในโสตประสาทคือเสียง “กรุ๊งกริ๊ง กั๊กกั๊ก” ของลูกเต๋าอันแว่วไหวจนเมื่อลูกเต๋าสิ้นเสียงนิ่งลง เจียงซุ่ยฮวนจึงลืมตาขึ้นมาเซียนพนันแค่นหัวเราะเย็น เอื้อนเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ทายสิ ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าเจ้าจะทายได้หรือไม่!”เจีย

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 568

    ผู้คนรอบโต๊ะเมื่อเห็นว่าเซียนพนันลงเงินมากถึงเพียงนี้ ต่างคิดว่าเขาคงเริ่มจริงจังแล้ว จึงพากันวางเดิมพันตามครั้นทุกคนลงเงินเสร็จ เจียงซุ่ยฮวนกลับค่อย ๆ หยิบตั๋วเงินห้าร้อยตำลึงออกมาวางบนโต๊ะอย่างไม่รีบร้อน“……”ทุกผู้คนถึงกับตะลึง โดยเฉพาะเซียนพนัน สีหน้าเขาราวกับกลืนของเสียเข้าไป เอ่ยด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “นี่เจ้าล้อข้าเล่นหรือ?”หญิงบนโต๊ะเองก็หน้าเจื่อนเล็กน้อย “คุณหนูเจ้าขา ที่นี่วางขั้นต่ำต้องหนึ่งพันตำลึงเจ้าค่ะ”“อ้อ ขอโทษด้วย” เจียงซุ่ยฮวนยิ้มบาง ๆ ก่อนจะหยิบอีกใบมาวางซ้อน “เช่นนี้ใช้ได้หรือยัง?”เซียนพนันนั้นยืมเงินจากบ่อนมากถึงหมื่นตำลึง เพียงหวังเอาชนะเงินสองแสนของนาง กลับกลายเป็นนางวางแค่พันเดียว จนเขาอยากจะพลิกโต๊ะเสียให้ได้ทว่าผู้ใดจะสนใจความคิดของเขา? เจียงซุ่ยฮวนหาได้ใส่ใจ เพราะสิ่งที่นางต้องการคือเรียกความสนใจ หาใช่เดิมพันเพื่อชัยชนะอย่างเดียวและผลก็ไม่ผิดคาด นางชนะอีกคราหลายตาต่อมา บางครั้งนางวางเดิมพันทีละสองแสน บางครั้งก็เพียงแค่พันเดียว แต่ทุกครั้งนางล้วนชนะหมดส่วนเซียนพนันกลับเหมือนตกอยู่ในวังวนของความอาฆาต ยิ่งนางเลือกอย่างไร เขาก็เลือกตรงข้าม จนแพ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 567

    เมื่อเจียงซุ่ยฮวนกล่าวจบ เสียงหัวเราะเยาะก็ดังขึ้นรอบโต๊ะ“ฮ่า ๆ ๆ! ข้ารู้อยู่แล้วเชียวว่านางต้องเพี้ยนแน่ พวกเราลง ‘สูง’ กันหมด แต่นางกลับเลือก ‘ต่ำ’ เสียนี่!”ผู้หนึ่งชี้ไปยังชายที่ลงเงินเป็นคนแรก แล้วหันมาถามเจียงซุ่ยฮวนว่า “แม่นาง รู้หรือไม่ว่าท่านผู้นี้เป็นใคร?”เจียงซุ่ยฮวนเลิกคิ้วขึ้น เอ่ยเรียบ ๆ ว่า “แล้วเขาเป็นใครกันล่ะ”“เขาน่ะหรือ คือ ‘เซียนพนัน’ ประจำที่นี่เชียวนะ! ท่านผู้นี้แม่นยำยิ่ง ทายสิบหน ชนะไปถึงเจ็ด!”อีกคนที่มิได้ลงพนัน กล่าวเสริมว่า “ใช่แล้ว เหล่าผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายในบ่อนนี้ ยังต้องตามเขาเลือกเลยแม่นาง ข้าเกรงว่าท่านควรไตร่ตรองให้ดี สองแสนตำลึงมิใช่น้อย ๆ”ชายที่ถูกเรียกว่าเซียนพนันจับจ้องตั๋วเงินเบื้องหน้าเจียงซุ่ยฮวนด้วยแววตาลุกวาว ราวกับเงินนั้นได้ตกในกำมือของตนเรียบร้อยแล้วครั้นได้ยินเสียงเตือนของคนอื่น ก็แค่นเสียงฮึดฮัด “เจ้าเองยังไม่ได้เดิมพัน อย่าสอด!”จากนั้นจึงหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ต่อเจียงซุ่ยฮวน “แม่นาง อย่าได้เชื่อคำพวกนั้น ข้าเองก็ใช่ว่าจะทายถูกเสมอ”“ท่านหากตามพวกเราเลือก ‘สูง’ ชนะขึ้นมาก็ได้เงินไม่มากเท่าไร แต่หากท่านเลือก ‘ต่ำ’ แล้วชนะ อย่าง

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 566

    ชายตาตี่โน้มตัวลงมาด้วยความคาดหวัง “ว่ากระไร?”เจียงซุ่ยฮวนชกเข้าที่เบ้าตาซ้ายของเขาทันที ใช้เพียงห้าส่วนของพลังแต่ก็ตาเขียวช้ำเป็นวง ร้องลั่นพลางย่อตัวกุมตาชายหน้าแดงตะโกนด่า “นางหญิงชั่ว เจ้าคงอยากตายแล้วกระมัง!”เจียงซุ่ยฮวนกระชากคอเสื้อเขาขึ้นมาด้วยแววตาเด็ดขาด “ฟังให้ดี ข้ามาเพื่อตามหาคน ไม่นานก็จะไป”“หากพวกเจ้ายังคิดจะขัดขวางอีก อย่าหาว่าข้าไม่ไว้หน้าเจ้า”ชายผู้นั้นถึงกับสะดุ้งจากแรงอำนาจของนาง แต่ยังคงหัวเราะเยาะ “เจ้าก็แค่หญิงอ่อนแอ จะทำอะไรพวกข้าได้?”“บ่อนนี้คือบ่อนใหญ่ที่สุดในเมืองหลวง แค่ข้าตะโกนคำเดียว บรรดายอดฝีมือทั้งหลายจะกรูออกมาทันที!”เจียงซุ่ยฮวนคลี่ยิ้มจาง ๆ “บ่อนใหญ่ที่สุดงั้นหรือ? เช่นนั้นคงได้กำไรมหาศาลต่อวันสินะ?”“แน่นอน!”“หากได้มากเพียงนั้น ภาษีที่ต้องส่งคงไม่น้อยพอ ๆ กันกระมัง? บังเอิญว่าข้ารู้จักกับเสนาบดีกรมคลังอยู่คนหนึ่ง ไม่รู้ว่าควรไปถามเขาดีหรือไม่ว่าบ่อนนี้จ่ายภาษีครบหรือเปล่า?”สีหน้าชายผู้นั้นซีดลงทันที ใครจะคิดว่าแม่นางผู้นี้รู้จักกับเสนาบดีกรมคลัง!แม้เขาจะเป็นแค่ผู้เฝ้าประตู แต่ก็รู้ดีว่าบ่อนของตนรับมือการตรวจสอบไม่ได้แน่ หากทางราช

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status