Share

บทที่ 245

Author: ทองประกาย
กลิ่นอันคุ้นเคยนี้ ราวกับพาเขาย้อนกลับไปยามที่อยู่ในป่า

เขาใช้มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกมือชี้ไปที่องครักษ์ลับคนสุดท้าย "หนึ่งในชุดดำที่ทำให้ข้าสลบ มีกลิ่นแบบนี้บนตัว"

ฉู่เฉินย่นจมูก "กลิ่นอะไร? ทำไมข้าไม่ได้กลิ่น?"

"เจ้าได้กลิ่นหรือไม่?" ฉู่เฉินหันไปถามเจียงซุ่ยฮวน

"ไม่" เจียงซุ่ยฮวนส่ายหน้า นางอยู่ใกล้กู้จิ่น ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของสนจากตัวเขาเท่านั้น

เสวียหลิงอธิบาย "กลิ่นนี้จางมาก แต่ข้ามีประสาทดมดีมาตั้งแต่เด็ก อาจมีแค่ข้าที่ได้กลิ่น"

กู้จิ่นถามเสียงทุ้ม "เจ้าหมายความว่า เขามีกลิ่นเหมือนคนที่อยู่ในป่า แต่หน้าตาไม่เหมือนรึ"

"ใช่ ข้าไม่รู้จักใบหน้านี้" เสวียหลิงกล่าว

กู้จิ่นให้ชางอี้พาองครักษ์ลับที่เหลือสี่คนออกไป เหลือไว้แค่องครักษ์ลับที่มีกลิ่นเน่า เขาจ้ององครักษ์ลับผู้นั้นเย็นชา "เจ้าชื่ออะไร?"

องครักษ์ลับก้มหน้าตอบ "ทูลองค์ชาย บ่าวชื่อไป๋หยาง"

ดวงตาเขาวาบขึ้นด้วยความเย็นชา กล่าว "เจ้าไม่ใช่ไป๋หยาง"

คนรอบข้างต่างงุนงง เมื่อครู่กู้จิ่นยังไม่รู้ชื่อองครักษ์ลับ ตอนนี้กลับบอกว่าองครักษ์ลับไม่ได้ชื่อนี้ นี่ไม่ขัดแย้งกันหรือ?

องครักษ์ลับที่คุกเข่าอยู่ร่างแข็งทื่อ กล่าว "องค์ชาย
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 800

    เจียงอวี่ถึงกับประหลาดใจ ชี้มาทางตนเองพลางถามว่า “ข้าก็ไปด้วยได้หรือ”เจียงซุ่ยฮวนเปิดสมุดบัญชีพลางพลิกดู พอได้ยินเช่นนั้นก็มิได้เงยหน้าขึ้น ตอบเรียบ ๆ ว่า “หากท่านไม่อยากไปก็ไม่เป็นไร ข้ามิได้บังคับ”“ไป ๆ ๆ !” เจียงอวี่พยักหน้ารัว “ข้าไป!”“ดี เช่นนั้นก็ไปกันเถอะ” เจียงซุ่ยฮวนเก็บสมุดบัญชี ลุกขึ้นหยิบม้วนภาพและกล่องส่งให้ลิ่วลู่ “เจ้าช่วยเอาสองสิ่งนี้ไปไว้บนรถม้าให้ข้าด้วย”“ระวังหน่อย อย่าให้ยับเชียว”พอเห็นนางใส่ใจภาพวาดนี้ถึงเพียงนี้ เจียงอวี่ก็พลันปลาบปลื้มในใจขณะนั้น ไป๋หลีอุ้มเสี่ยวถังหยวนเดินลงมาจากชั้นบน พลางกล่าวอย่างลนลานว่า “คุณหนูน้อยดูเหมือนจะหิว เอากระพรวนยัดใส่ปากเพคะ”เจียงซุ่ยฮวนรับตัวเสี่ยวถังหยวนมาไว้ในอ้อมแขน แล้วสั่งไป๋หลีว่า “ไปตามแม่นมกับยวี่จี๋พวกนั้นมาด้วย เราจะกินข้าวเย็นด้วยกันที่หอเยว่ฟาง”“แล้วก็ช่วยเอาของในรถม้าไปวางไว้บนชั้นหนังสือในห้องหนังสือด้วย”“เพคะ” ไป๋หลีรับคำ ก่อนจะหมุนตัวออกไป จูงรถม้าจากไปเจียงอวี่ลูบจมูกตัวเองอย่างเก้อเขิน เดิมทีเขานึกว่าเจียงซุ่ยฮวนเริ่มเห็นเขาเป็นพี่ชายแล้ว ถึงได้เชิญไปกินข้าวด้วยคาดไม่ถึง แม้แต่พ่อบ้านกับแม่

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 799

    เบื้องหน้าของฉู่เฉินคือสาวใช้วัยราวสิบสี่สิบห้าสองคน ใบหน้าผุดผ่องน่ารัก ทั้งคู่สวมอาภรณ์สีชมพูอมส้มสดใสหนึ่งในนั้นกล่าวอย่างไม่พอใจว่า “เจ้าทำหน้าทำตาอะไรเยี่ยงนี้ พวกข้าหน้าตาน่ากลัวนักหรือ”ฉู่เฉินกลืนน้ำลายอย่างยากเย็น เพราะสาวใช้ทั้งสองหาได้น่ากลัวไม่ ที่น่าหวั่นเกรงยิ่งกว่าคือสตรีเบื้องหลังพวกนาง... คือพระสนม "โจวกุ้ยเฟย" ที่เขาไม่ได้พบมานานนั่นเองแม้ทุกครั้งที่เขาออกจากเรือนจะแปลงโฉมเล็กน้อย เพื่อไม่ให้ผู้คนจดจำได้ง่าย แต่ทันทีที่เห็นหน้าของโจวกุ้ยเฟย หัวใจก็เต้นแรงจนไม่อาจควบคุมเขายกมือปิดหน้าครึ่งหนึ่ง พลางพูดตะกุกตะกักว่า “พวกเจ้ามาผิดทางแล้ว ที่นี่มิใช่ร้านหยงเยว่เก๋อ”สาวใช้คนหนึ่งเท้าสะเอว ชี้นิ้วไปยังป้ายเหนือศีรษะเขา “เจ้าคนผู้นี้ช่างไร้ยางอาย! ป้ายก็เขียนอยู่ว่า ‘หรงเยว่เก๋อ’ ยังจะกล้าปฏิเสธอีก!”“เจ้าคิดจะเล่นตลกอันใดกันแน่!”ฉู่เฉินสวนกลับอย่างไม่ยอมแพ้ว่า “ในเมื่อเจ้ารู้แล้ว เหตุใดยังจะถามอีก จงใจหาเรื่องชัด ๆ!”พูดจบ เขาก็คว้าเก้าอี้ตัวเตี้ยนั้นวิ่งปรู๊ดเข้าไปในหอเยว่ฟางทันทีสาวใช้กระทืบเท้าด้วยความโมโห “พระสนมเพคะ! ท่านทรงเห็นหรือไม่เพคะว่าคนผู้นี้ไร้ม

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 798

    ฉู่เฉินยิ้มด้วยความดีใจ “เรื่องนี้ให้ข้าจัดการได้เลย เจ้าวางใจเถิด”“อยู่บ้านทุกวันจนเบื่อจะตายอยู่แล้ว วันนี้ในที่สุดข้าก็ได้ออกมาทำงานสักที!”เขายกเก้าอี้เตี้ยออกมานั่งเฝ้าหน้าประตู ผ่านไปไม่นาน ชายชราผู้พูดด้วยสำเนียงแปร่งก็เดินเข้ามาถามว่า “ที่นี่กำลังรับคนทำงานใช่หรือไม่”“อะไรนะ” ฉู่เฉินนึกอยู่พักหนึ่งก่อนโบกมือปฏิเสธ “ลุง ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่จะหารับคน”ชายชราหันหน้ามาขมวดคิ้ว “อ้าว ที่หน้าประตูเขียนไว้ไม่ใช่หรือ กำลังรับสมัครคนงาน เดือนละสามสิบตำลึง”คราวนี้ฉู่เฉินเข้าใจแล้ว จึงพยักหน้า “ใช่แล้วลุง ที่นี่กำลังรับสมัครคนงาน ท่านจะให้ลูกหลานมาสมัครหรือ”“ข้าดูไม่เหมาะสมหรือ” ชายชราถามกลับ“ท่านงั้นหรือ” ฉู่เฉินพิจารณาอีกฝ่าย ชุดที่ชายชราสวมใส่นั้นบางและขาด แม้จะซักอย่างสะอาดสะอ้าน แต่ก็ยังดูออกว่าเขายากจนฉู่เฉินเริ่มสงสัย แม้ในเมืองหลวงแม้จะมีคนยากจนอยู่บ้าง แต่ก็มักอยู่กันอีกฟากหนึ่งของเมือง แทบไม่มาถึงย่านนี้เลยอีกทั้งสำเนียงพูดของชายชราก็ไม่ใช่คนเมืองหลวง แล้วคนแก่ป่านนี้จะมาสมัครงานถึงที่นี่ทำไมกันด้วยความสงสัย เขาจึงถามว่า “ลุงอายุเท่าไหร่แล้ว มาจากที่ใด”ชายชราไอ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 797

    เจียงซุ่ยฮวนเก็บรอยยิ้มบนใบหน้า กล่าวเบา ๆ ว่า “ใช่”เจียงอวี่เม้มริมฝีปาก ไม่กล่าวอันใด ดวงตาฉายแววหลากหลายอารมณ์ ทั้งรู้สึกผิด เสียใจ และอับอายเจียงซุ่ยฮวนนึกในใจ ตนกับเจ้าของร่างเดิมเกิดวันเดียวกัน เจียงอวี่ตกใจเช่นนี้ แสดงว่าเขาไม่รู้วันเกิดของเจ้าของร่างเดิม หรือไม่ก็ลืมไปเสียแล้ว“น้องสาว ข้า...” เจียงอวี่ก้าวมาข้างหน้าสองก้าว แต่กลับหยุดลง ไม่รู้จะเอ่ยสิ่งใดออกมาวันนี้เขามาเยี่ยมเสี่ยวถังหยวน นำของขวัญมากมายติดมือมา แต่กลับไม่มีสักชิ้นที่เป็นของเจียงซุ่ยฮวนตั้งแต่เด็กจนโต เจียงเม่ยเอ๋อร์มักมาทวงของขวัญล่วงหน้าหลายวัน ทว่าเจียงซุ่ยฮวนกลับเงียบงันราวกับไม่เคยต้องการสิ่งใดเลยทุกปีในวันนี้ จวนโหวมักจัดงานวันเกิดให้เจียงเม่ยเอ๋อร์แม้เจียงเม่ยเอ๋อร์กับเจียงซุ่ยฮวนจะเกิดวันเดียวกัน แต่ผู้คนกลับยึดติดว่ามีเพียงเจียงเม่ยเอ๋อร์ที่สมควรได้รับการฉลอง จนมองข้ามเจียงซุ่ยฮวนไปอย่างสิ้นเชิงนานวันเข้า เจียงอวี่ก็ลืมสนิทไปว่าวันนี้ก็เป็นวันเกิดของเจียงซุ่ยฮวนเช่นกันเขาไม่กล้ามองตาเจียงซุ่ยฮวน ก้มหน้าเดินไปทางประตู “น้องสาว รอข้าสักครู่ ข้าจะกลับมาโดยเร็ว”เจียงซุ่ยฮวนเอ่ยเรียก “ห

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 796

    “เรื่องนี้ข้าไม่อาจทราบได้...ชู่วว! ระวังจะมีคนเจตนาไม่ดีได้ยินเข้า หากถูกฟ้องร้องขึ้นมา คงยุ่งยากนัก”ด้านนอกเงียบลงครู่หนึ่ง ก่อนจะมีเสียงผู้คนพูดขึ้นอีกว่า “พวกเจ้าจำได้หรือไม่ ในพิธีบวงสรวงใหญ่ครั้งก่อน ราชครูได้ทำนายไว้ว่าเป็นลางร้าย”“จำได้สิ ตอนนั้นผู้คนต่างพากันตื่นตระหนก โชคยังดีที่ท่านราชครูกล่าวว่าจะคลี่คลายภายในหนึ่งเดือน ทุกคนจึงค่อยเบาใจลง”“ตอนนี้ก็ใกล้จะครบกำหนดเดือนหนึ่งแล้ว ฝ่าบาททรงรับสั่งว่าอีกเจ็ดวันจะเสด็จไปยังหอบูชาฟ้าอีกครั้ง เพื่อสะสางลางร้าย และประกอบพิธีฝังฮงเฮาอย่างสมเกียรติ”“……”เสียงสนทนาด้านนอกประตูค่อย ๆ เงียบลง เจียงซุ่ยฮวนนิ่งคิดครู่หนึ่งจึงลุกไปเปิดประตูออกนับแต่กู้จิ่นจากไป ก็ไม่มีผู้ใดเล่าเรื่องราวในวังให้นางทราบอีกแล้ว แม้ชางอี้จะรู้ แต่ก็มักยุ่งจนไม่มีเวลามาหานางดังนั้น แหล่งข่าวใหม่ของนางจึงกลายเป็นบรรดาลูกค้าที่ร้านหรงเยว่เก๋อลูกค้าเหล่านี้ล้วนเป็นฮูหยินของขุนนาง ข้อมูลที่พวกนางพูดจึงเชื่อถือได้ถึงแปดถึงเก้าส่วนจากสิบส่วนพอถึงยามเที่ยง เจียงซุ่ยฮวนก็เอนตัวบนนั่งบนเก้าอี้ ขบคิดเรื่องที่ได้ยินมาไยฝ่าบาทจึงส่งฉู่เจวี๋ยกับฉู่ชิวไปเมื

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 795

    ครานั้นกู้จิ่นจากไปพร้อมกับชางเอ้อร์ ทิ้งให้ชางอี้อยู่ที่เมืองหลวงไม่นานนัก ชางอี้ก็มาปรากฏตรงหน้าเจียงซุ่ยฮวน "พระชายามีเรื่องใดให้กระหม่อมรับใช้หรือพ่ะย่ะค่ะ"นางเอ่ยว่า "ข้าได้รับของสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องกับกู้จิ่น เจ้าให้คนส่งไปถึงมือเขาได้หรือไม่"ชางอี้ตอบว่า "ได้พ่ะย่ะค่ะ หากเร่งม้าให้เต็มกำลังก็ใช้เวลาเพียงสิบวันก็ถึงพระหัตถ์ท่านอ๋องแล้ว""เช่นนั้นก็ดีนัก" เจียงซุ่ยฮวนแย้มยิ้มกล่าวว่า "ข้าจะเขียนจดหมายหนึ่งฉบับ เจ้าส่งไปพร้อมกันเลย""พะย่ะค่ะ" ชางอี้รับคำอย่างนอบน้อมเจียงซุ่ยฮวนจรดพู่กัน เขียนจดหมายบรรยายที่มาของจี้หยก และถ้อยคำคิดถึงมากมายนางบรรจุจดหมายและจี้หยกไว้ในกล่องไม้ ใส่ยาห้ามเลือดอีกสองขวด แล้วมอบให้ชางอี้นางกำชับว่า "ต้องส่งถึงมือกู้จิ่นให้ได้ อย่าให้มีข้อผิดพลาดแม้แต่น้อย""พระชายาวางพระทัยได้พ่ะย่ะค่ะ!"หลังชางอี้จากไป ร่างที่ตึงเครียดของเจียงซุ่ยฮวนจึงค่อย ๆ ผ่อนคลาย นางโน้มกายเบา ๆ เป่าเทียนลงทุกอย่างกลับคืนสู่ความเงียบงันดังเดิมพอรุ่งสาง เจียงซุ่ยฮวนก็พาเสี่ยวถังหยวนมาที่ร้านหรงเยว่เก๋อแม้วันนี้จะเป็นวันเกิดของนาง แต่ก็หาได้ต่างจากวันปกติไม่

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status