บทที่ 480

"หมอหลวงเจียง ท่านต้องการสิ่งน่าขยะแขยงเช่นนี้ทำไม?" อธิบดีกรมอาญาถามอย่างงุนงง

"ข้าเป็นหมอหลวง อยากศึกษาเมือกของหนอนพวกนี้ว่ามีลักษณะพิเศษอย่างไร เหตุใดจึงช่วยให้แผลหายเร็ว" เจียงซุ่ยฮวนตอบอย่างเป็นทางการ

"ได้ก็ได้ แต่ต้องรออีกสักครู่" ฉู่เฉินกล่าว

"ได้" เจียงซุ่ยฮวนตอบรับอย่างยินดี แล้วถามต่อ "อาจารย์ ข้าจำได้ว่าท่านเคยบอกว่าพิษเลือดเป็นวิชาคุณไสย เมื่อเป็นวิชาคุณไสย เหตุใดจึงมีหนอนพิษมากมายมุดออกมา?"

ฉู่เฉินตอบ "เจ้าถามได้ดี หนอนพวกนี้ไม่ได้ใส่เข้าไปตั้งแต่แรก แต่เกิดขึ้นในร่างกาย"

"เพียงแค่เอาหนอนพวกนี้ออกมาหมด ก็ถือว่าถอนพิษเลือดได้ครึ่งหนึ่งแล้ว"

มารดาของเสวียหลิงพลันสะดุ้ง ถามเสียงตกใจ "หนอนน่าขยะแขยงพวกนี้ ในร่างลูกข้าก็มีหรือ?"

"แน่นอนอยู่แล้ว พิษเลือดเป็นวิชาพิษสองทาง คนใส่พิษมี คนถูกพิษย่อมมีเช่นกัน" ฉู่เฉินตอบโดยไม่ต้องคิด

มารดาของเสวียหลิงมองผ้าขนหนูที่ขยับไม่หยุดข้างเท้าเขา แล้วมองไปที่เสวียหลิง ขาอ่อนลงทันที "ท่านจะเปิดแผลใหญ่บนท้องลูกข้าเช่นนี้ด้วยหรือ?"

เขาหยิบกรรไกรขึ้นมาเช็ด ส่ายหน้า "ก็ไม่ทั้งหมด"

มารดาของเสวียหลิงเพิ่งจะโล่งใจ ก็ได้ยินเขากล่าวว่