บทที่ 795

ครานั้นกู้จิ่นจากไปพร้อมกับชางเอ้อร์ ทิ้งให้ชางอี้อยู่ที่เมืองหลวง

ไม่นานนัก ชางอี้ก็มาปรากฏตรงหน้าเจียงซุ่ยฮวน "พระชายามีเรื่องใดให้กระหม่อมรับใช้หรือพ่ะย่ะค่ะ"

นางเอ่ยว่า "ข้าได้รับของสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องกับกู้จิ่น เจ้าให้คนส่งไปถึงมือเขาได้หรือไม่"

ชางอี้ตอบว่า "ได้พ่ะย่ะค่ะ หากเร่งม้าให้เต็มกำลังก็ใช้เวลาเพียงสิบวันก็ถึงพระหัตถ์ท่านอ๋องแล้ว"

"เช่นนั้นก็ดีนัก" เจียงซุ่ยฮวนแย้มยิ้มกล่าวว่า "ข้าจะเขียนจดหมายหนึ่งฉบับ เจ้าส่งไปพร้อมกันเลย"

"พะย่ะค่ะ" ชางอี้รับคำอย่างนอบน้อม

เจียงซุ่ยฮวนจรดพู่กัน เขียนจดหมายบรรยายที่มาของจี้หยก และถ้อยคำคิดถึงมากมาย

นางบรรจุจดหมายและจี้หยกไว้ในกล่องไม้ ใส่ยาห้ามเลือดอีกสองขวด แล้วมอบให้ชางอี้

นางกำชับว่า "ต้องส่งถึงมือกู้จิ่นให้ได้ อย่าให้มีข้อผิดพลาดแม้แต่น้อย"

"พระชายาวางพระทัยได้พ่ะย่ะค่ะ!"

หลังชางอี้จากไป ร่างที่ตึงเครียดของเจียงซุ่ยฮวนจึงค่อย ๆ ผ่อนคลาย นางโน้มกายเบา ๆ เป่าเทียนลง

ทุกอย่างกลับคืนสู่ความเงียบงันดังเดิม

พอรุ่งสาง เจียงซุ่ยฮวนก็พาเสี่ยวถังหยวนมาที่ร้านหรงเยว่เก๋อ

แม้วันนี้จะเป็นวันเกิดของนาง แต่ก็หาได้ต่างจากวันปกติไม่