"มึงจะไม่ชอบผู้หญิงจริงๆเหรอว่ะไอ้ราม"ตามเสียงของพี่รันเวย์ที่ถามพี่รามต่อ
"ไม่ใช่เรื่องที่กูจะต้องตอบมึง"เสียงพี่รามตอบพี่รันเวย์ไปด้วยท่าทางและน้ำเสียงไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ โห้นี่เพื่อนน่ะเนี่ยเพื่อนยังแรงได้อีกค่ะว่าที่สามีฉัน "แม่งกูถามดีๆไม่ถามมึงแหละเชอะ!"พี่รันเวย์บอกพี่รามไปด้วยท่าทางงอนๆแล้วเขาก็สบัดหน้าใส่พี่รามพี่รามส่ายหัวให้กับความเป็นเด็กของพี่รันเวย์พวกพี่ๆๆเขาน่ารักจัง ส่วนพี่เฮลก็หันมามองทางพวกเพื่อนๆเขาด้วยเช่นกันแต่แวบหนึ่งฉันเห็นเขามองมาที่อลิซสองคนนี้ยังไงกันนะ? "5555สมนำ้หน้าพวกมึงยุ่งกับไอเสือของกูอยู่ได้มันกำลังจำศีลอยู่พวกมึงจะยุเพื่อ?"พี่เฮลถามพวกเพื่อนๆๆเขา "จำศีลแม่งไร นานไปแล้วมั้งจำจนบรรลุแล้วกูว่าอ่ะ"พี่น็อตตะโกนบอกพี่เฮลพลางทำหน้าล้อเลียนพี่รามพี่รามไม่สนใจเพื่อนๆของเขา เขาเอาหูฟังขึ้นมาใส่หูของเขาทันทีพี่รามทำไมพี่เยือกเย็นขนาดนี้ละคะ แล้วแผนของฮันนี่จะสำเร็จไหมเนี่ยถ้าพี่ไม่เล่นด้วยเนี่ย เมื่อพี่รามใส่หูฟังพวกพี่ๆเขาก็ไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย555 บ้านพักริมทะเลจังหวัดใกล้ๆกรุงเทพ 14:00น. "ห้าวววววเห้อออถึงสักทีโว้ยยยยกูอยากเห็นบิกีนี่แย่แล้ว"พอพี่น็อตรถจากรถปุปเขาก็ทำท่าดีใจออกหน้าออกตาส่วนพี่รามก็เดินสะพายกระเป๋าเข้าไปในบ้านพักทันทีเขาแต่งตัวไม่เหมาะกับการมาเที่ยวทะเลเลยตอนนี้เรามาอยู่หน้าบ้านพักติดทะเลหลังใหญ่มากข้างหน้าบ้านมีทะเลสวยมากพี่ชายฉันนี่เก่งจริงๆแถมหน้าบ้านยังมีสระว่ายนำ้ขนาดใหญ่ด้วยนะ "ไปเว้ยเดี๋ยวกูจะชี้แจ้งห้องนอนให้ฟัง ยกกระเป๋ากันเข้ามาเองน่ะจะได้ให้คุณลุงคนขับรถไปพักผ่อน ขอบคุณนะครับผมจองที่พักไว้ให้คุณลุงแล้วอยู่ข้างบนเลยสะพานไปนะคับถามพนักงานเขาได้เลย"พี่เฮลบอกคุณลุงคนขับรถตู้เสร็จเขาก็เดินมาลากกระเป๋าของฉันกับอลิซไปส่วนของพี่เฮลมีแค่กระเป๋าสะพายหลังแค่ลูกเดียวพวกผู้ชายนี่พกของน้อยจังฉันกับอลิซเดินตามพี่เฮลเข้าไปในบ้านที่พี่รามนั่งรออยู่เมื่อทุกคนเข้ามาพร้อมกันเเล้วพี่เฮลก็รีบชี้แจ้งให้ทุกคนฟัง "บ้านพักมีทั้งหมด6ห้องเลือกนอนได้ตามสบายเลยเดี๋ยวเย็นๆลงมาย่างอาหารทะเลกินกันกูสั่งไว้แหละ"พี่เฮลรีบชี้แจ้งบอกทุกคนพวกเพื่อนๆเขารีบขึ้นไปเลือกห้องทันทีฉันกับอลิซก็ขึ้นไปเลือกด้วยบ้านที่นี้มีสองชั้นชั้นล่างจะมีห้องอาหารห้องครัวห้องนั่งเล่นส่วนข้างบนจะเป็นห้องนอนหมดเลยแบ่งออกเป็นสองฝั่งห้องนำ้ในตัวทุกห้อง ฝั่งล่ะ3ห้องอยู่ติดกันสองห้องและตรงข้ามกันเป็นห้องใหญ่ทั้งสองฝั่งเหมือนกันฝั้งทางซ้ายและฝั่งทางขวาห้องแรกฝั่งซ้ายที่อยู่ติดบันไดเป็นของพี่รันเวย์เขานอนกับสาวของเขาและห้องถัดไปฝั่งซ้ายเป็นห้องของพี่พอร์ชพี่พอร์ชนอนกับสาวเขาและฝั่งตรงข้ามของฝั่งซ้ายที่ใหญ่กว่าสองห้องที่ติดกันเป็นของพี่น็อตเพราะพี่น็อตเขานอนกัน3คน และฝั่งทางขวาห้องริมเป็นห้องของพี่รามพี่รามนอนคนเดียวเพราะเขาไม่ชอบนอนร่วมกับใครส่วนห้องถัดมาติดบรรไดฝั่งขวาเป็นของพี่เฮลพี่เฮลนอนคนเดียวที่นี้เลยเหลือห้องใหญ่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับห้องของพี่รามและพี่เฮล ฉันกับอลิซเลยต้องนอนห้องใหญ่นั้นเดือนต่อมา ประเทศไทย ราม วยุทัศ...... "พี่ราม ไปหยิบนมในตู้เย็นให้หนูหน่อยสิคะ" เสียงเมียผมเอ่ยใช้ผัวคนนี้ไง เมียผมตอนนี้นั่งดูทีวีอย่างสบายใจเลยล่ะครับ ผมกับฮันนี่แต่งงานกันหลังจากที่ผมขอเธอแต่งงานได้อาทิตย์เดียว แล้วตอนนี้เธอก็ท้องแล้วครับ คือจริงๆแล้ว ฮันนี่ท้องได้2เดือนแล้วครับ เธอเอาที่ตรวจครรภ์สองอันมาให้ผมดูในวันแต่งงานของเรา ผมดีใจมากต่อขาต่อแขนให้ลูกไปซะหลายยกเลย แล้วตอนนี้ผมกับฮันนี่เราก็มาฮันนีมูนกันน่ะครับ เธอไม่แพ้ท้องเลย กินเยอะ หิวบ่อย ผมเลยลางานจากท่านประธานบริษัทนำเข้ารถยนต์หรูออกมาเป็าขี้ข้ารับใช้เมียจนกว่าเมียจะคลอดลูกแทน "คร๊าบบ"ผมขานรับเมีย แล้วรีบวิ่งเข้าไปหยิบนมสดที่เป็นแกลลอนให้เมียดื่มพร้อมแก้วนำ้ เป็นกล่องเมียไม่พอกินครับ สงสัยจะได้ลูกแฝดอิอิๆๆ "นี้ครับเมีย"ผมเดินเข้ามาหาเมีย แล้วรินนมใส่แก้วแล้วส่งให้เธอดื่ม เธอก็รีบรับแก้วนมสดไปดื่มอย่างไวด้วยความหิวโหย "มองอะไรคะ?"เธอเอ่ยถามผมที่นั่งบนโซฟาตัวเดียวกันกับเธอแล้วเอามือท้าวคางมองเธอกินแล้วยิ้มตาม "มองเมีย เมียสวย^_^"ผมบอกเธอแล้วนอนหนุนตักเธอ แล้วจูบไปที่ท้องของเธอที่ตอนนี้เริ่มจะนูนๆออกมาแล้ว ไหนเข
พี่รามชูนิ้วสามนิ้วขึ้นมาทำท่าสาบาน ฉันจึงหัวเราะให้กับความน่ารักของเขา~~~I’ll say, “Will you marry me?”~~~(ผมจะพูดว่า คุณจะแต่งงานกับผมไหม)พี่รามร้องเพลง หรือเขาถามฉัน ฉันจึงมองไปที่เขาเพื่อขอคำตอบ พี่รามก็ยิ้ม แล้วเดินไปยืนร้องเพลงที่ตอนแรกที่เขายืนอยู่~~~How many girls in the world can make me feel like this?~~~(จะมีผู้หญิงสักกี่คนในโลกนี้ที่สามารถทำให้ผมรู้สึกแบบนี้ได้)~~~Baby I don’t ever plan to find out~~~(ที่รัก ผมไม่เคยคิดว่าจะเสาะหามัน)~~~The more I look, the more I find the reasons why~~~(สิ่งต่างๆมากมายที่ผมมอง สิ่งต่างๆมากมายที่ผมหาเหตุผลว่าทำไม)~~~You’re the love of my life~~~(คุณเป็นความรักของชีวิตผม) ~~~Cause I have you~~~(เพราะผมมีคุณ) ~~~Girl, I have(ที่รัก ผมมีคุณ)~~~To get right down on bended knee~~~(จะล้มลงนอนบนตักคุณ) พี่รามเดินมาหาฉันแล้วจับมือฉันไปหอม ~~~Nothing else would ever be better, better~~~(ไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่านี้อีกแล้ว)~~~That day when…~~~(วันนั้นเมื่อ....)นี้อย่าบอกน่ะว่าที่นิ้วเขาเป็นแผล เพราะพี่รามไปฝึกดีดกีต้าร์มา โ
2เดือนต่อมา ปารีส สาธารณรัฐฝรั่งเศสตอนนี้ฉันกับพี่รามเรามาเที่ยวปารีสกัน อยู่ดีๆพี่รามก็ชวนฉันมา ฉันก็มางั้นๆๆแหละเหงาๆๆอ่ะมี๊กับแด๊ดไม่อยู่ ไปเที่ยว เพิ่มเติมคือเอาไทเกอร์กับคุณป้าแจ่มจันทร์ไปด้วย ฉันจึงเหงาที่ไทเกอร์ไม่อยู่ อลิซกับพี่เฮลก็พากันไปเที่ยว ที่บริษัทพี่รามบอกว่างานเขาหมดแล้ว เขาว่างเลยชวนฉันมาเที่ยว จากตอนแรกๆน่ะพี่รามกลับบ้านมืดทุกวัน ไม่รู้เขาไปไหน ฉันถามเขาก็ไม่ตอบ จนวันหนึ่งเขาหลับแต่ฉันเกิดตื่น ฉันจะลุกขึ้นไปเข้าห้องนำ้ ฉันจับแขนพี่รามที่กอดฉันอยู่ออกแต่พอฉันเห็นที่นิ้วพี่รามเป็นแผล ฉันก็ปลุกเขาขึ้นมาถาม แต่พี่รามก็ไม่ตอบอะไรฉัน แล้วเขาก็กลับบ้านเขาไปนอนที่บ้านเขาเลย และก็ไม่มานอนบ้านฉันอีกเลย จนกระทั่งเขาชวนฉันมาเที่ยวที่ปารีสนี้แหละ"หายไปไหนล่ะ เมื่อยแล้วน่ะ"ฉันบ่นขึ้น แล้วเอามือทุบไปตามขา ตัวเองแรงๆฉันเดินหาพี่รามจนทั่ว แต่ก็ยังไม่เจอไม่รู้เขาไปไหน ตอนนี้ฉันกำลังเดินชมหอไอเฟลอยู่ เรามาถึงเมื่อวานนี้มืดแล้ว วันนี้พี่รามก็เลย ชวนฉันออกมาเดินเล่น ฉันก็เดินชมวิวไปเรื่อยๆจนคลาดกับพี่ราม หรือว่าเขาจะเอาฉันมาทิ้งไว้ที่นี้"ตรงนั้นมีอะไรกันน่ะ คนมุงเต็มเลย "ฉันเอ่ยถาม
ห้องนอนราม"พี่ราม หนูเหนื่อยนะ หนูอยากนอน อย่าทำอะไรหนูเลยน่ะ"ฮันนี่ทำหน้าอ้อนผมทันทีที่ผมอุ้มเธอเข้ามาถึงห้องนอนของผม"ไม่ได้ครับ เพราะหนูทำพี่โกรธ"ผมบอกเธอ แล้วนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ในห้องของผม ผมจับเธอมานั่งคร่อมบนตักผม ด้วยความที่เธอใส่เดรสสั้น ทำให้ชุดของเธอถกขึ้นไป อวดขาเรียวงาม ผมเอามือลูบไล้ไปตามขาของฮันนี่ แล้วจูบปากเธออย่างดูดดื่ม เธอก็ไม่น้อยหน้าผม จูบตอบผมมือเล็กของเธอยื่นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของผม พอเธอปลดกระดุมออกหมดแล้ว เธอก็เอามือเล็กๆของเธอลูบไล้ไปตามแผงอกแน่นๆของผม "ซี๊ดดด ฮันนี่"ผมเอ่ยชื่อฮันนี่ไปเมื่อเธอ เอามือของเธอมาหยอกเย้าเล่นบีบกับหัวนมของผม แล้วเธอก็ขยับหน้าของเธอเข้ามาซุกไซร้ซอกคอของผม ทำไมเมียนับวันยิ่งร้อนแรงว่ะ"หนูรู้ไหม ถ้าหนูทำพี่แบบนี้ หนูจะไม่ได้นอนยันเช้าเลยนะ”ผมกระซิบบอกเธอที่ข้างหูของเธอ"เหรอคะ? "เธอเอ่ยถามผมทั้งๆที่เธอยังไม่ได้เอาหน้าออกไปจากซอกคอผม เธอจึงดูดเม้มซอกคอผม ผมจึงยื่นมือไปบีบหน้าอกเธอ แล้วดึงสายเดี่ยวของเธอลงมา "พี่ราม ขาาา"ฮันนี่เงยหน้าจากซอกคอผม แล้วเรียกชื่อผมด้วยนำ้เสียงยั่วยวน แล้วเธอก็เอามือของเธอไปลูบตามใบหน้าของเธอลงมาที
"คุณฮันนี่ รึป่าวครับ"มีผู้ชายคนหนึ่ง เข้ามาโอบรอบเอวฉัน ฉันจึงหันกลับไป วันนี้ขอลืมสามีสักวันนะคะ นานแล้วที่ไม่ได้บริหารเสน่ห์เลย"ใช่ค่ะ^_^”"คุณสวยมากเลย"เขาบอกฉัน ฉันจึงยิ้มให้เขาไป"ขอบคุณค่ะ"ฉันยิ้มอย่างเขินๆอย่างมีจริตจะก้านตามแบบฉบับคาสโนวี่ชั้นที่สองของผับ AK (VIP) ราม วยุทัศ......"แม่งเอ้ย! ลูกค้างี่เง่า เมียก็งี่เง่า"ไอ้เฮลเอ่ยขึ้นมาด้วยนำ้เสียงหงุดหงิด มันหงุดหงิดแล้วเสือกลากผมมากินเหล้าด้วยเนี่ยน่ะ ผับตัวเองก็มีเสือกไม่ไป มันบอกผมว่ามาอุดหนุนผับเพื่อนมั่ง ผมก็ไม่เห็นว่าไอ้คาร์มันจะเอาเงินไอ้เฮลเลยสักครั้ง"แล้วมึงจะลากกูมาด้วยทำไม กูคิดถึงเมียกู กูอยากกลับบ้าน"ผมบอกไอ้เฮลไปตามความจริง เห็นฮันนี่บ่นเหนื่อยอยู่ สงสัยผมคงจะปั้มลูกกับเธอหนักเกินไป "น้องกูไม่หนีมึงไปไหนหรอกสัสราม!"ไอ้เฮลบอกผม ผมก็มองมันอย่างเหนื่อยๆ แล้วผมก็หันไปมองไอ้คาร์ที่ตอนนี้เเม่งกระดกแก้วเหล้าเข้าปากอย่างไม่หยุด นึกว่าแดกนำ้เปล่าเถอะครับ!"แล้วมึงล่ะ เมียงี่เง่า?"ผมเอ่ยถามไอ้คาร์ ไอ้คาร์ก็หันมามองหน้าผม "เปล่า เมียกูแค่เเรด!"ไอ้คาร์บอกผม แล้วกระดกเหล้าเข้าปากต่อ นี้มันกล้าว่าเมียแรดเลเหรอว่ะเนี่ย ช
"มี๊ว่าเราออกไปเดินเล่นข้างนอกกันดีกว่าตาเฮล"มี๊หันมาชวนพี่เฮล"อ๋อครับๆๆไปครับเมีย"พี่เฮลขานรับมี๊แล้วจับมืออลิซเดินออกไป แล้วทั้งหมดก็พากันเดินออกไปจากห้องพักผู้ป่วยของฉัน ฉันจึงหันไปมองหน้าพี่ราม "พี่คิดถึงหนูจังเลยคะฮันนี่ ยัยเด็กขี้เซา^_^”พี่รามบอกฉันพลางจับมือฉันไปกุมไว้เขาส่งยิ้มมาให้ฉัน"หนูก็คิดถึงพี่ พี่รามรู้ไหมวันนั้นหนูกลัวมาก หนูอยู่ในห้องที่มองไม่เห็นอะไรเลย มันมืดไปหมด"ฉันบอกพี่รามแล้วเข้าไปสวมกอดเขา พี่รามก็กอดตอบฉัน"พี่ขอโทษ ต่อไปพี่จะไม่ปล่อยหนูให้คลาดสายตาพี่อีกแล้วนะครับ"พี่รามกอดฉันแน่นขึ้น"มันลวนลามหนู มันฉีกเสื้อผ้าหนู หนูกลัว หนูนึกว่าหนูจะไม่รอดแล้ว "ฉันบอกพี่ราม พี่รามกอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก"พี่รู้ครับ พี่รู้ พี่อยู่ตรงนี้หนูไม่ต้องกลัวแล้วน่ะ ไม่มีใครทำอะไรหนูได้แล้ว"พี่รามบอกฉันด้วยน้ำเสียงอบอุ่น"หนูหายใจไม่ออก มันเหมือนมีควันมากมาย จนหนูสำลักควัน""ไม่ต้องพูดแล้วคะเด็กดี ลืมมันไปให้หมดนะ หนูแค่ฝันไป แค่นั้นเอง"พี่รามบอกฉัน แล้วเขาก็ก้มหน้าลงมาจูบหน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา"พี่รามไปช่วยหนูออกมาจากที่มืดๆนั้นใช่ไหมคะ?"ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองพี่ราม พี่รามก็ก้ม