แชร์

๘๕ คืนจันทร์ซ่อนเงา

ผู้เขียน: ต้นไม้แห้ง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-29 00:44:23

ราตรีนี้ไร้ดาว จันทร์หลบเร้นอยู่หลังม่านเมฆา ประหนึ่งสวรรค์ก็ยังมิอาจทนดูภารกิจที่กำลังจะเกิดขึ้นได้ มันคือค่ำคืนที่ถูกเลือกแล้วสำหรับการเคลื่อนไหวของเหล่าเงา

ตูม!

เสียงระเบิดและเปลวไฟพลันลุกโชนขึ้นจากย่านคลังสินค้าทางทิศตะวันตก สร้างความโกลาหลและเบี่ยงเบนความสนใจของกองกำลังรักษาวังหลวงและองครักษ์ส่วนใหญ่ให้มุ่งไปยังทิศทางนั้นทันที นี่คือสัญญาณแรกที่จางอู๋จีเป็นผู้จุดขึ้น

และในจังหวะเดียวกันนั้นเอง ณ ย่านการค้าทิศใต้ที่บัดนี้เริ่มเงียบสงัดลง

เงาร่างห้าสายได้เคลื่อนไหวอย่างพร้อมเพรียงกัน พวกเขาเร้นกายขึ้นสู่หลังคาของโรงรับจำนำว่านเป่าถังอย่างเงียบเชียบดุจหยดหมึกห้าหยดที่หยดลงบนภาพวาดแห่งรัตติกาล

นายหญิงแห่งเงาผู้ช่ำชองในการลอบเร้นนำอยู่เบื้องหน้า ทุกสัมผัสของนางแหลมคมยิ่งกว่าคมดาบ นางชี้ไปยังตำแหน่งของยามรักษาการณ์ที่ซ่อนตัวอยู่ตามมุมมืด กู้เหยียนหลงและเงาอีกสองคนก็เข้าจัดการอย่างรวดเร็วและเงียบงัน มิมีการนองเลือด มีเพียงร่างที่หลับใหลไปกับผงนิทราของตู้เยี่ยนอวี่

พวกเขาแทรกซึมเข้าไปภายในอาคารราวกับภูตพราย ทุกย่างก้าวถูกคำนวณมาอย่างดีที่สุด นายหญิงแห่งเงาใช้เส้นไหมเงินเสันเล็กสอดเข้าไปใ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๑๐๗ ราชโองการหงส์อัคคี

    รุ่งอรุณแห่งเดือนสาม วันต่อมา...แสงแรกแห่งอรุณยังมิทันได้ทาบทาขอบฟ้าดีนัก แต่เมืองหลวงทั้งเมืองก็ได้ตื่นขึ้นจากนิทราด้วยความตื่นตระหนกชาวบ้านที่ออกมาจับจ่ายในตลาดเช้าต่างต้องหยุดชะงักด้วยความตกตะลึง ทหารในชุดเกราะใหม่เอี่ยมของกองกำลังพิทักษ์เมืองหลวงยืนเรียงรายอยู่ทั่วทุกสี่แยกและตรอกซอกซอย ทุกคนมีใบหน้าที่เคร่งขรึมและแฝงไว้ด้วยไอสังหารที่เยียบเย็น การอารักขาเมืองหลวงในวันนี้มิใช่การป้องกันธรรมดา แต่เป็นการปิดเมืองโดยสมบูรณ์!ณ ประตูทางเข้าจวนขุนนางใหญ่หลายสิบแห่งทั่วเมืองหลวง กองทหารม้าเหล็กภายใต้การนำของนายทหารที่ภักดีต่อกู้เหยียนหลง ได้เข้าปิดล้อมทางเข้าออกทั้งหมดอย่างเงียบเชียบแต่เด็ดขาด ประหนึ่งใยแมงมุมเหล็กกล้าที่ถูกถักทอขึ้นในชั่วข้ามคืน ครอบคลุมเหล่าหนอนบ่อนไส้ไว้โดยมิให้รู้ตัวแม้แต่น้อย“เกิดอันใดขึ้น!?” เสนาบดีกรมโยธาตะโกนถามนายกองที่ขวางประตูจวนของตนไว้ “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่านี่คือจวนของใคร! บังอาจนัก!”“ขออภัยท่านเสนาบดี” นายกองตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยแต่หนักแน่น “นี่คือคำสั่งโดยตรงจากท่า

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๑๐๖ ถวายฎีกาโลหิต

    หนึ่งราตรีหลังจากการบุกทลายรังอสูร ยามไฮ่อรุณรุ่งที่ควรจะนำพามาซึ่งความหวัง กลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของความเงียบงันที่น่าอึดอัด ทีมพันธมิตรใต้เงาจันทร์หลบเร้นกายอยู่ในที่พำนักลับ พร้อมกับหลักฐานชิ้นสุดท้ายที่ได้มาด้วยการเดิมพันด้วยชีวิต บัดนี้พวกเขามีดาบอาญาสิทธิ์อยู่ในมือ แต่กลับไม่รู้ว่าจะฟาดฟันดาบเล่มนี้ออกไปได้อย่างไรในเมื่อทั่วทั้งราชสำนักยังคงเต็มไปด้วยกิ่งก้านสาขาของอสรพิษเฒ่าทว่า ในขณะที่ทุกคนกำลังจมอยู่ในภวังค์แห่งความวิตก สัญญาณลับจากวังหลวงก็มาถึง...มันมาในรูปแบบของกล่องเครื่องหอมที่งดงามกล่องหนึ่ง ซึ่งถูกส่งมาโดยนางกำนัลคนสนิทของพระสนมหลี่ เมื่อเปิดออก นอกจากกำยานชั้นเลิศแล้ว ยังมีปิ่นปักผมหยกรูปหงส์ซ่อนอยู่ เป็นดังสัญลักษณ์ที่ตกลงกันไว้ พระพันปีหลวงทรงมีรับสั่งให้เข้าเฝ้าเป็นการส่วนพระองค์!ค่ำคืนนั้นเอง เงาร่างหลายสายได้เคลื่อนไหวอีกครั้ง พวกเขาลอบเข้าสู่วังหลวงที่คุ้นเคย แต่ครั้งนี้มิใช่การบุกรุก แต่เป็นการเดินทางเข้าสู่ใจกลางอำนาจตามคำเชื้อเชิญ ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความตึงเครียดและระแวดระวังปลายทางของพวกเขาคือตำหนักวิเวกส่องจิตที่ประทับส่วนพระองค์ที่ลึกและลับที่สุดข

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๑๐๕ อัคคีชำระบาป

    ราตรีกาลแห่งเดือนสาม ยามอิ๋นใกล้จะสิ้นสุดลง แสงอรุณจาง ๆ เริ่มปรากฏขึ้นที่ขอบฟ้าในเสี้ยววินาทีที่ดาบสั้นของนายหญิงแห่งเงาแทงเข้าที่จุดเฟิงฉือ และเปิดช่องว่างที่ใหญ่หลวงที่สุดในการป้องกันของนักพรตไร้เงาฝ่ามือของกู้เหยียนหลงก็ได้มาถึงมันมิใช่ฝ่ามือธรรมดา แต่คือฝ่ามือมังกรสุริยันที่อัดแน่นไปด้วยพลังลมปราณหยางอันบริสุทธิ์และร้อนแรงที่สุด มันประหนึ่งดวงตะวันขนาดย่อมที่พุ่งเข้ากระแทกจุดชี่ไห่ หรือทะเลปราณ อันเป็นศูนย์กลางพลังงานของนักพรตไร้เงาอย่างจังตูม!เสียงระเบิดทึบดังขึ้นจากภายในร่างของนักพรตไร้เงา พลังหยางอันร้อนแรงของกู้เหยียนหลงปะทะเข้ากับพลังหยินอันเย็นเยียบของพิษที่สะสมอยู่ในร่างของเขาอย่างรุนแรง เกิดเป็นปฏิกิริยาทำลายล้างที่บ้าคลั่งจากภายในสู่ภายนอก“อ๊ากกกกกก!”นักพรตไร้เงากรีดร้องออกมาเป็นครั้งสุดท้าย โลหิตสีดำอมเขียวพุ่งทะลักออกจากทวารทั้งเจ็ดของเขา ร่างกายที่เคยสงบนิ่งบัดนี้สั่นสะท้านอย่างรุนแรง เส้นลมปราณทั่วร่างของเขาฉีกขาดและแหลกสลาย เขาจ้องมองมายังตู้เยี่ยนอวี่และกู้เหยียนหลงด้วยแววตาที่ทั้งตกตะลึง เกลียดชัง และโล่งใจอย่างประหลาด ก่อนจะล้มลงแน่นิ่งไป สิ้นสุดชีวิตของย

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๑๐๔ เนตรแพทย์เทวะ

    ราตรีกาลแห่งเดือนสาม ยามอิ๋นล่วงเลยไปกว่าครึ่ง แสงอรุณยังคงหลบเร้นอยู่หลังขอบฟ้าที่มืดมิดภายในห้องโถงใต้ดิน การต่อสู้ได้ดำเนินมาถึงจุดที่ดุเดือดและสิ้นหวังที่สุด คมดาบปะทะกันแต่ละครั้ง มิใช่เพียงประกายไฟออกมา แต่คือไอพิษที่ฟุ้งกระจายจนอากาศหนักอึ้งและเป็นอันตราย กู้เหยียนหลงและนายหญิงแห่งเงาที่เคยเป็นผู้ล่า บัดนี้กลับตกอยู่ในสถานการณ์ที่ถูกบีบคั้นจนแทบไร้ทางสู้เพลงกระบี่มังกรทะยานของกู้เหยียนหลงยังคงทรงพลัง แต่ทุกครั้งที่ปะทะกับดาบเหล็กนิลของศัตรู เขาก็รู้สึกได้ถึงไอเย็นเยียบที่กัดกร่อนแทรกซึมเข้ามาในเส้นลมปราณ ทำให้การโคจรพลังติดขัดไปชั่วขณะ ส่วนนายหญิงแห่งเงา แม้จะรวดเร็วและลี้ลับดุจภูตพราย แต่ก็มิอาจเข้าประชิดตัวนักพรตไร้เงาได้เลย ด้วยม่านเข็มพิษและฝ่ามือไอเย็นที่คอยป้องกันตัวอยู่ตลอดเวลา“ฮ่า ๆๆ! สิ้นหวังแล้วสินะ!” นักพรตไร้เงาหัวเราะเสียงเย็น “ในอาณาเขตแห่งพิษของข้า พวกเจ้ามิได้ต่างอะไรกับปลาที่ติดอยู่ในแหที่กำลังจะถูกดึงขึ้นสู่ความตาย!”สถานการณ์เลวร้ายลงทุกขณะจิต...ทว่า ท่ามกลางสมรภูมิที่บ้าคลั่งนั้น กลับมีคนผู้หนึ่งที่สงบนิ่งอย่างน่าประหลาด...ตู้เยี่ยนอวี่นางยืนอยู่ในวงคุ

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๑๐๓ สยบอสูร

    แสงอรุณยังคงหลบเร้นอยู่หลังขอบฟ้า แต่ไอสังหารใต้หอระฆังนั้นกลับเจิดจ้ายิ่งกว่าแสงตะวันบรรยากาศในห้องโถงใต้ดินพลันแข็งตัวในทันทีที่นักพรตไร้เงาชักดาบออกมา มันคือดาบที่แปลกประหลาด ตัวดาบตีขึ้นจากเหล็กนิลเย็นที่สะท้อนแสงเป็นสีดำสนิท แต่ทั่วทั้งใบดาบกลับมีลายเส้นสีเขียวมรกตไหลเวียนอยู่ราวกับเส้นเลือดของอสรพิษ และไอพิษอันเย็นเยียบที่แผ่ออกมาจากมันนั้นรุนแรงจนทำให้ผนังศิลาที่อยู่ใกล้ ๆ เกิดเป็นเกล็ดน้ำแข็งบาง ๆ เกาะจับ“หนทางข้างหน้าของเจ้ามีเพียงสองทาง จะยอมจำนน หรือจะยอมตายเล่า” กู้เหยียนหลงกล่าวเสียงเย็นยะเยือก เขาก้าวออกมาเบื้องหน้า ปกป้องตู้เยี่ยนอวี่ไว้ด้านหลังนักพรตไร้เงาหัวเราะในลำคอ “สำหรับผู้ที่เดินในเส้นทางแห่งพิษ ความตายเป็นเพียงสหายเก่า แต่ข้ามิได้คิดจะไปพบมันในวันนี้”สิ้นคำพูดนั้น...ฟุ่บ!ร่างของนายหญิงแห่งเงาที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดก็ได้เคลื่อนไหวก่อน นางรวดเร็วและเงียบงันดุจเงาของมัจจุราช ดาบสั้นสองเล่มในมือพุ่งเข้าจู่โจมจุดตายของนักพรตไร้เงาจากด้านหลังอย่างอำมหิตเคร้ง!นักพรตไร้เงามิได้หันกลับมามองแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่ตวัดดาบในมือไปด้านหลังอย่างเรียบง่าย แต่กลับสามารถปั

  • วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน   ๑๐๒ อสูรหวนคืนรัง

    ยามอิ๋น…ช่วงเวลาที่รัตติกาลอ่อนล้าและใกล้จะยอมจำนนต่อแสงอรุณประกายแสงสีเงินสายนั้นมิใช่เพียงเข็มธรรมดา แต่คือประกายแสงแห่งความหวังที่แหวกผ่านม่านหมอกแห่งความสิ้นหวังมันพุ่งทะยานเข้าสู่ใจกลางเกสรของบุปผาอย่างแม่นยำราวจับวางกรี๊ดดดดด!เสียงกรีดร้องอันโหยหวนพลันดังก้องขึ้นในโสตประสาทของทุกคน มันมิใช่เสียงที่เกิดจากอากาศ แต่เป็นเสียงกรีดร้องของวิญญาณพฤกษาที่กำลังจะดับสูญทันทีที่โลหิตมังกรของกู้เหยียนหลงและหญ้าจันทราเยือกแข็งซึ่งเป็นหยินหยางขั้วตรงข้าม สัมผัสกับแก่นพลังงานของบุปผาอสูร ปฏิกิริยาทำลายล้างอันรุนแรงก็บังเกิดขึ้นกลีบดอกไม้สีรุ้งที่เคยเรืองรองงดงาม พลันปรากฏเส้นใยสีดำลุกลามไปทั่วราวกับใยแมงมุมแห่งความตาย แสงสว่างของมันวูบวาบอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะระเบิดออกเป็นละอองแสงสีทองและสลายกลายเป็นเถ้าธุลีสีดำในพริบตาเมื่อต้นตอของพิษถูกทำลายลง ม่านหมอกสีชมพูอมม่วงที่เคยหนาทึบก็พลันจางหายไปในอากาศราวกับไม่เคยมีอยู่จริง เผยให้เห็นสภาพที่แท้จริงของห้องโถงศิลาที่ว่างเปล่าและเย็นเยียบ“แค่ก...แค่ก...”เหล่าจอมยุทธ์แห่งเงาไอออกมาอย่างรุนแรง พยายามขับไอพิษที่ตกค้างอยู่ออกจากปอด ภาพมายาที่เคยห

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status