Chapter 25

Chapter 25

“หลินไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อย ก็แค่สงสัยว่าทำไมวันนี้มาถึงที่นี่ น่าจะไปสาขาห้วยขวางมากกว่านะคะ เพราะอยู่ใกล้บ้าน”

“ฉันนัดเพื่อนไว้ที่นี่เมื่อตอนเที่ยง ตอบแบบนี้เธอจะหายสงสัยไหม” เขาต้องหาคำตอบที่ทำให้เธอหมดความสงสัย ไม่เช่นนั้นจะยาว “ว่าแต่เธอเถอะ นัดดูตัวเทรนเนอร์หรือมาส่องหนุ่มหาคู่”

“มองดูผู้ชายหุ่นดีๆ มันผิดตรงไหนคะ คนเราก็ต้องมองแต่ของสวยงามไม่ใช่เหรอคะ อย่างคุณจิมก็ต้องมองผู้หญิงสวย หุ่นดี แต่ตัวเลิศ คุณจิมคงไม่มองผู้หญิงขี้เหร่ หลินพูดถูกไหมคะ” ไพลินมีหรือจะยอมให้อีกฝ่ายมาต่อว่าตนง่ายๆ เธอจึงเถียงกลับแบบหอมปากหอมคอ

“มันก็ไม่ใช่ตามที่เธอพูดเสมอไปนะ จริงอยู่ที่ฉันมองแต่ผู้หญิงสวย แต่เธอรู้ไหมว่า ผู้หญิงขี้เหร่บางคนก็มีเสน่ห์มากกว่าคนสวยระดับนางเอก นางงามเสียอีก”

ศตวรรษมองหน้าไพลินยามเอ่ยประโยคนี้ เขารู้สึกพอใจกับการแต่งตัวและการแต่งหน้าของไพลินวันนี้มาก เธอไม่ได้แต่งหน้าแบบครบเครื่องเหมือนเมื่อวาน เธอทาเพียงลิปสติกสีชมพูอ่อนเคลือบด้วยลิปกรอสแวววาว เกล้าผมยาวสลวยไว้กลางหัว ชุดที่สวมใส่ดูคล่องตัว เขาชอบเธอแต่งตัวแบบนี้มากกว่า มองเห็นความเป็นตัวเองของไพลินชัดเจ