Inicio / วัยรุ่น / วิศวะกินเด็ก / วิศวะกินเด็ก 2 | เจอกันอีกครั้ง

Compartir

วิศวะกินเด็ก 2 | เจอกันอีกครั้ง

last update Última actualización: 2025-10-26 16:56:56

“มายืนทำอะไรตรงนี้หืมมิรา”

“เจ้ม่อน”

“มอลลี่” เจ้าของชื่อเน้นย้ำให้มิราเรียกตนใหม่เสียงเข้ม

“เจ้มอลลี่” เธอเรียกชื่อคนข้างกายใหม่แล้วยิ้มนิดๆ

‘เจ้มอลลี่’ หรือที่ชอบเรียกแซวว่า ‘เจ้ม่อน’ เป็นผู้จัดการไนต์คลับที่ทำงานอยู่ เจ้แกเป็นคนใจดี พนักงานที่นี่รักเจ้แกทุกคนแม้กระทั่งเธอ แม้ว่าบุคลิกภายนอกจะดูดุ หากแต่นิสัยกลับสวนทางกันโดยสิ้นเชิง

“แอบอู้เหรอเรา”

“แหะๆ เดี๋ยวจะกลับไปทำงานต่อแล้วค่ะ”

“มีเรื่องไม่สบายใจอะไรรึเปล่า บอกได้นะ เดี๋ยวเจ้ช่วย”

“เจ้ช่วยหนูมาเยอะแล้ว” ทุกครั้งที่ช่วย เจ้มอลลี่ไม่เคยหวังผลตอบแทนอะไรเลยจนเธออดเกรงใจไม่ได้ หลักๆ คือเรื่องเงิน

“เจ้รักและเอ็นดูมิราเหมือนน้องสาว ถ้ามีอะไรให้ช่วยบอกมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจ”

“ขอบคุณนะคะ” เธอยิ้มให้เจ้มอลลี่

“แล้วเมฆเป็นยังไงบ้าง”

“เหมือนเดิมค่ะเจ้ หมอบอกว่าจะได้ผ่าตัดสมองด้วย เพราะมีเลือดออกในสมอง”

“เจ้ช่วยออกค่ารักษาให้ได้นะ”

“หนูไม่อยากรบกวน ที่ผ่านมาเจ้ช่วยพวกเรามาเยอะแล้ว”

“เรื่องเล็กน้อยมิรา เจ้ไม่อะไรหรอก ถ้าอยากให้ช่วยก็บอกได้ เจ้ยินดีช่วย” มอลลี่รักมิรามาก ทั้งเอ็นดูและสงสารเด็กคนนี้ในเวลาเดียวกัน ปกติมิราต้องนั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยเหมือนคนอื่นๆ แต่กลับมาทำงาน กลับบ้านเกือบตีหนึ่งแทบทุกคืน

มิราเป็นคนสดใส เป็นคนอ่อนนอกแต่แข็งใน เห็นไม่ค่อยสู้คนแบบนี้ แต่จริงๆ แล้วมิราไม่เคยยอมให้ใครมารังแกตัวเองง่ายๆ

“วันนี้มีลูกค้าวีไอพีมา ทางนั้นต้องการเด็กไปนั่งดื่มด้วย ตอนแรกจะให้โบนัสไปแต่ดันท้องเสียกะทันหัน เจ้เลยมาถามมิราว่าอยากไปแทนยัยโบนัสไหม บริการดีๆ อาจจะได้ทิปมาเยอะเลยนะ”

“แค่นั่งดื่มอย่างเดียวใช่ไหมคะ”

“เห็นบอกมาแบบนั้น ถ้ามิรากลัว ไม่ไปก็ได้เจ้ไม่บังคับ เดี๋ยวให้คนอื่นไปแทน”

“มิราไปค่ะ” เธอตอบตกลงทันที ขึ้นชื่อว่าลูกค้าวีไอพี ต้องได้ทิปเยอะอย่างแน่นอนเพราะเคยไปนั่งดื่มมาด้วยแล้ว

“งั้นตามเจ้มา”

เธอเดินตามเจ้มอลลี่เข้าไปข้างใน เจ้มอลลี่มักให้เธอไปบริการลูกค้าระดับวีไอพีเพราะอยากให้ได้ทิปเยอะๆ อีกอย่างที่นี่ไม่มีใครรู้อายุจริงๆ ของเธอ เพราะผู้จัดการจอมร้ายกาจปิดประวัติไว้อย่างดี

“ห้องนี้แหละ ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากล วอมาหาพี่ได้เลยนะ”

“ค่ะ” เธอรับวิทยุสื่อสารมาใส่ในกระเป๋าสะพาย ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องวีไอพีที่มีลูกค้ากระเป๋าหนักรออยู่ ทำใจสบายๆ แม้ไม่ใช่ครั้งแรกแต่ก็ยังคงมีอาการตื่นเต้นอยู่

“สวัสดีค่ะ” เธอทักทายลูกค้าวีไอพีที่มากันเป็นกลุ่มใหญ่ อายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่ของเธอได้ พยายามไม่แสดงอาการประหม่าแม้มีสายตาลูกค้ากลุ่มนี้จ้องมอง

สายตาของเธอมาหยุดอยู่ใครบางคน วินาทีนั้นหัวใจที่กำลังเต้นแรงเพราะตื่นเต้นพลันกระตุกวูบ รอยยิ้มบนใบหน้าค่อยๆ เลือนหายกลายเป็นความอึ้ง

ผู้ชายที่ได้ครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น…

เขานั่งมองเธอด้วยแววตานิ่งเรียบไม่แสดงอารมณ์อะไร วันนี้เขาอยู่ในชุดสีดำทั้งตัว เสื้อเชิ้ตปลดกระดุมลงมาสามเม็ดจนเผยให้เห็นแผงอกกำยำ มือยกแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นมากระดก เขายังคงดูดีและมีเสน่ห์ไม่ต่างจากวันแรกที่เจอกัน

ไม่คิดว่าเจอเขาอีกครั้ง

“มานั่งข้างๆ เสี่ยสิหนู” อีกคนพูดขึ้น เธอหลุดออกจากภวังค์แล้วเดินไปนั่งลงข้างกายเจ้าของประโยคเมื่อครู่ ไม่วายจะแอบลอบมองเขาคนนั้นที่นั่งฝั่งตรงข้าม

ทุกคนดูสบายๆ ผิดกับเธอที่รู้สึกเกร็งและอึดอัด

“ชื่ออะไรล่ะเรา”

“ชื่อเกวลินค่ะ” เธอไม่เคยบอกชื่อจริงๆ ของตัวเองกับใคร ‘เกวลิน’ คือนามแฝง

“ชื่อเพราะจัง”

“ขะ…ขอบคุณค่ะ” เธอตอบแล้วเลื่อนมือมาดันมือของคนข้างกายที่สัมผัสขนอ่อนตัวเองออกอย่างเนียนๆ

“มีแฟนรึยัง?”

“ยังค่ะ เดี๋ยวรินเหล้าให้นะคะ”

“เอาสิ”

เธอเอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำสีเหลืองอำพันมาเทลงแก้วของเสี่ยข้างๆ ปรนนิบัติและดูแลอย่างดี พอรู้สึกว่ากำลังโดนลวนลามก็หาทางปัดป่ายไปอย่างเนียนๆ

“รู้จักกันเหรอ” มาร์คินกระซิบถามลูกชาย เพราะสังเกตเห็นว่าเอาแต่นั่งมองผู้หญิงฝั่งตรงข้าม

“เปล่าครับ” ชายหนุ่มปฏิเสธแล้วยกแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นมาดื่มอย่างละเอียดละไม แววตาคมเข้มมองคนที่นั่งฝั่งตรงข้ามโดยไม่สามารถคาดเดาความรู้สึกได้

‘ระ…เราจะไม่เจอกันอีก’

คาร์มินปรายสายตามองเจ้าของคำพูดเมื่อครู่พร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปาก บทนั้นควรเป็นของเขาไม่ใช่หรือไง ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนชิงตัดความสัมพันธ์ด้วยก่อน เพราะทุกครั้งเป็นตนที่พูดก่อนเสมอ

‘ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่พวกเราจะทำเรื่องแบบนี้กัน’

‘หึ… รักษาคำพูดตัวเองให้ได้ด้วยล่ะ’

มิรารู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างบอกไม่ถูก นอกจากจะต้องคอยระวังเสี่ยหื่นกามข้างกาย ยังต้องคอยหลบสายตาจากอีกคนฝั่งตรงข้ามที่มองปานจะกลืนกิน

นี่มันวันอะไรของเธอเนี่ย…

Continúa leyendo este libro gratis
Escanea el código para descargar la App

Último capítulo

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 5 (จบ)

    “เดินระวังนะครับ”“เบบี๋ประคองหนูทั้งวันแล้วนะ ให้หนูเดินเองเถอะ”“ไม่ได้ ท้องหนูโตมากแล้ว ให้เฮียประคองเนี่ยแหละดีแล้ว”เธอถอนหายใจออกมาเบาๆ ต่อให้ท้องไม่โตใกล้คลอดเขาก็เดินประคองทุกวันอยู่แล้ว อาทิตย์หน้าก็ถึงกำหนดคลอดลูก บอกตามตรงว่าตื่นเต้นและกลัวในเวลาเดียวกัน ไม่เคยมีประสบการณ์คลอดลูกมาก่อน ค้นกูเกิลเกี่ยวกับเรื่องนี้เยอะมาก ซึ่งหลายคนบอกไม่เหมือนกันเลยสักคนคาร์มินประคองมิรามานั่งลงโซฟา ชายหนุ่มถอดรองเท้าออกให้ การกระทำของคนตัวโตเรียกรอยยิ้มจากภรรยาสาวได้ไม่ยากอดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นเขาทำแบบนี้ให้“ขอบคุณเบบี๋นะคะ”คาร์มินเงยหน้าขึ้นมองภรรยาสาว“เบบี๋ดูแลหนูดีมากเลย ไม่คิดว่าชีวิตนี้หนูจะได้เจอผู้ชายแบบเบบี๋” แม้จุดเริ่มของความสัมพันธ์ไม่ได้ดีมากนัก ทว่าตอนจบของเรื่อง…เชื่อว่ามันสวยงามเสมอคุณคาร์มินดีกับเธอมากจริงๆ เขาดูแลและเอาใจใส่ในทุกเรื่อง แถมยังรู้ด้วยว่าเธอชอบหรือไม่ชอบอะไร ถ้าหากวันนั้นเธอกับเขาไม่ได้เจอกัน ก็คงไม่มีวันนี้“หนูรักเบบี๋นะคะ”“รักเหมือนกันครับ” เขามองมิราแล้วยิ้ม ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปสวมกอดเธอเอาไว้ด้วยความรักถ้าหากรู้ว่าจะรักมิรามากขนาดนี้ คงขอเธอเป็นแฟนไ

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 4

    วันแต่งงาน “สวยจังเลยลูกสาวแม่” มะลิพูดกับลูกสาวในชุดเจ้าสีขาวสะอาดตาสวยงามด้วยรอยยิ้มและแววตาที่ปลื้มปิติจากเด็กน้อยในวันนั้นสู่เจ้าสาวในวันนี้…วันและเวลาช่างผ่านไปเร็วจริงๆ เผลอแป๊บเดียวมิราโตเป็นสาวแล้ว ความฝันของคนเป็นแม่ไม่ได้มีอะไรมากมายเลย แค่อยากเห็นลูกสาวได้เจอคู่ชีวิตที่ดีและได้อุ้มหลานเส้นทางแห่งการก้าวสู่คำว่า ‘สร้างครอบครัว’ คงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของมิราและคาร์มิน หวังว่าทั้งสองคนจะจับมือกันผ่านอุปสรรคต่างๆ ในอนาคตไปได้ จะคอยดูลูกสาวเติบโตอยู่ไม่ไกล หันมาเมื่อไหร่ก็ยังเจอ“แม่ก็สวยเหมือนกันค่ะ”“ปากหวานจริงๆ เด็กคนนี้”“คิก แม่ว่าคนอื่นจะมองหนูยังไงบ้างคะ เพราะหนูอายุสิบแปด แต่กำลังแต่งงาน”“อีกไม่กี่เดือนลูกสาวแม่ก็สิบเก้าแล้วนะ” มะลิพูดเย้าแหย่ให้ลูกสาวไม่เครียด“มิราไม่ต้องสนใจสายตาคนอื่นหรอกว่าจะมองยังไง วันนี้หนูเป็นนางเอกของงาน สวยที่สุดในนี้ ต่อให้ลูกสาวแม่แต่งงานตอนอายุสิบแปดมันก็ไม่เห็นแปลกอะไรเลย เพราะมิราบรรลุนิติภาวะแล้ว อีกอย่าง ความคิดและทัศนคติของลูกยังเหมือนผู้ใหญ่คนนึง”“…”“หากตัดเรื่องอายุออกไป ลูกสาวแม่ก็เหมือนผู้ใหญ่คนนึงเลยแหละ เพราะฉะนั้นมิราไม่ต

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 3 NC

    วันรับปริญญาคาร์มินในชุดครุยรับปริญญากำลังยืนถ่ายรูปกับกลุ่มเพื่อนสนิท สายตาคมเข้มมองหาใครบางคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วย มีเพียงครอบครัวตัวเองและของเพื่อนสนิทเท่านั้น เมื่อเช้ามิราโทรมาบอกว่าอาจจะไม่ได้เข้าไปเพราะติดธุระสำคัญวันนี้เป็นวันสำคัญแต่คนสำคัญกลับยังไม่มา พอมองดูรอบข้างเห็นคิมหันต์และอนาคินกำลังถ่ายรูปคู่กับแฟนสาวมันกลับทำให้เขารู้สึกเศร้าขึ้นมารู้ว่ามิราติดธุระของตัวเอง ทว่าวันสำคัญทั้งที ก็อยากให้เธอได้อยู่ตรงนี้ด้วยกัน“มิราไม่มาเหรอวะ” ลูคัสเดินเข้าไปถามคาร์มิน“ไม่แน่ใจวะ เห็นบอกว่าวันนี้ต้องไปทำธุระสำคัญ”“เดี๋ยวก็มา” เพื่อนสนิทตบไหล่เบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาครอบครัวตัวเองส่วนคาร์มินก็เดินเข้าไปหาพ่อ แม่ และน้องสาว“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะพี่คาร์มิน” คาร์เทียร์เอ่ยถามพร้อมกับอมยิ้ม แม้รู้อยู่แล้วว่าสาเหตุที่ทำให้พี่ชายทำหน้าหงอยแบบนี้มาจากอะไรเพราะว่าพี่สะใภ้ไม่อยู่ตรงนี้ยังไงล่ะ เลยทำให้แมวเย็นแถวนี้กลายเป็นแมวหงอย“พี่สะใภ้ของเทียร์ยังไม่มาเหรอคะ”“นั่นนะสิ ตั้งแต่มาถึง แม่ยังไม่เห็นหนูมิราเลย”“วันนี้มิราติดธุระสำคัญครับ ไม่รู้ว่าจะเสร็จตอนไหน บางทีอาจจะไม่ได้มา”“ลอง

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 2 NC+++

    “เบบี๋~ หนูมาแล้ว~” เสียงใสคุ้นเคยดังเข้ามาในโสตประสาทชายหนุ่มที่กำลังวุ่นวายอยู่กับงานตรงหน้า ความเครียดตึงเหมือนสมองบีบรัดแน่นหายไปในพริบตา เมื่อได้เห็นรอยยิ้มสดใสของแฟนสาวและเป็นคนเดียวกับ…แม่ของลูก“ซื้อของกินมาฝากด้วยค่ะ” คนตัวเล็กในชุดสบายๆ ชูถุงของกินเต็มสองมือขึ้นต่อหน้าคาร์มิน“ไปชอปปิงกับคาร์เทียร์สนุกไหม” วันนี้เขาออกมาบริษัทตั้งแต่สิบโมงเช้า ทำให้มิราต้องอยู่เพนท์เฮาส์คนเดียว ตอนแรกแอบกังวลว่าเธอจะเหงาหรือเปล่า โชคดีวันนี้คาร์เทียร์โทรมาขออนุญาตพามิราไปชอปปิงเป็นเพื่อน เขาเลยอนุญาตให้ไป เพราะไม่อยากปล่อยแฟนไว้คนเดียว“สนุกมากเลยค่ะ น้องสาวเบบี๋ชวนคุยเก่งมาก แถมยังพาหนูไปกินของอร่อยๆ เยอะแยะเต็มไปหมดเลย”“หึ เฮียดีใจนะที่เห็นหนูมีความสุข” คงสนุกเที่ยวเลยล่ะ ทั้งมิราและคาร์เทียร์มีอะไรหลายอย่างคล้ายกันมาก แตกต่างกันอยู่แค่ไม่กี่อย่าง“ยิ้มแบบนี้เยอะๆ นะครับ” รอยยิ้มของมิราเปรียบเสมือนยาชูกำลัง เห็นแบบนี้ทุกวันทำให้เขาหายเหนื่อยกับอะไรหลายๆ อย่างที่ทำมาทั้งวันเลยล่ะ…“เมื่อกี้เห็นเบบี๋สีหน้าไม่ค่อยดีเลย เป็นอะไรเหรอคะ”“เฮียแค่กำลังโฟกัสกับงาน” เวลากำลังโฟกัสกับอะไร สีหน้าของ

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 1

    บรรยากาศภายในห้องอาหารของโรงแรมหรูระดับห้าดาวชื่อดังแห่งหนึ่งอบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุข สองครอบครัวได้มาเจอกันเป็นครั้งแรกครอบครัวคาร์มินให้การต้อนรับครอบครัวมิราเป็นอย่างดี ทั้งหมดร่วมกันรับประทานอาหารเย็นท่ามกลามวิวตึกในยามค่ำคืนของเมืองกรุงเทพมหานครในห้องอาหารส่วนตัววีไอพีคาร์มินเป็นคนนัดทุกคนให้มารวมตัวกันเพื่อบอกเรื่องสำคัญที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ เจ้าตัวไม่ได้คิดมากอะไร แต่คนที่คิดมากเห็นจะเป็นแฟนสาวมากกว่า เมื่อคืนมิรานอนไม่หลับเพราะเอาแต่เครียดเรื่องนี้ และกลัวอะไรหลายๆ อย่างที่ยังไม่เกิดขึ้น“นัดเจอกันแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ทำความรู้จักกับครอบครัวหนูมิราด้วย” เสียงนาร์มินพูดแล้วยิ้มให้ครอบครัวมิราอย่างเป็นมิตร“อะไรที่ทำให้ลูกนัดเจอพวกเราพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้” มาร์คินหันไปถามลูกชายด้วยความอยากรู้“ที่ผมนัดทุกคนมาเจอกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาวันนี้ เพราะมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกให้ทราบครับ”“เรื่องสำคัญอะไรเหรอ?” มะลิถามคาร์มินหันไปมองหน้ามิราพร้อมกับจับมือเล็กมากุมเอาไว้ แม้คนข้างกายไม่แสดงออกว่ากำลังวิตกกังวล แต่ลึกๆ เชื่อว่าเธอคงกำลังเป็นแบบนั้น“

  • วิศวะกินเด็ก   วิศวะกินเด็ก 55 | รักแรกและรักครั้งสุดท้าย (ตอนจบ)

    “เบบี๋~” เสียงใสเจื้อยแจ้วเรียกแฟนมาแต่ไกล มิราเดินมานั่งบนตักอ้อนคาร์มินที่กำลังทำงานอยู่ ทำให้ชายหนุ่มต้องพักงานตัวเองเอาไว้ชั่วคราวเพื่อสนใจแฟนสาวก่อนเป็นอันดับแรก“ว่าไงครับ”“เบบี๋ไม่ปลุกหนูอีกแล้ว”“เฮียเห็นหนูหลับอยู่เลยไม่อยากรบกวน” ช่วงนี้มิรานอนกลางวันบ่อยมาก แถมยังขี้อ้อน และติดเขาแบบสุดๆ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบที่เธอเป็นอย่างนี้ ชอบมากเลยล่ะ เพราะเมื่อก่อนมิราไม่ค่อยสนใจเขาเท่าไร อยากให้เป็นแบบนี้ไปนานๆ ตลอดไปเลยยิ่งดี…“แต่บางทีการตื่นขึ้นมาโดยไม่เห็นเบบี๋ มันก็รู้สึกแปลกๆ อยู่เหมือนกัน”“บางทีเฮียก็เดินเข้าไปดูหนูอยู่ แต่เห็นนอนหลับสบายเลยไม่กล้าปลุก”“เบบี๋ทำงานอยู่เหรอ?”“ใช่ครับ”“หนูลงไปซื้อชานมไข่มุกนะ เบบี๋จะเอาอะไรไหมเดี๋ยวซื้อมาให้”“ไปคนเดียว?”เธอพยักหน้าเป็นคำตอบ เห็นเขากำลังทำงานอยู่เลยไม่อยากชวนลงไปด้วย“เดี๋ยวเฮียลงไปเป็นเพื่อน”“เบบี๋ทำงานเถอะค่ะ หนูไม่อยากกวน”“เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน”“ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูไปหยิบกระเป๋าตังค์ก่อนนะ”“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเฮียจ่ายให้”“เบบี๋จ่ายค่าชานมไข่มุกให้หนูเกือบทุกวัน หมดไปเยอะแล้วมั้ง ครั้งนี้หนูขอจ่ายเองดีกว่า”“เฮียจะจ่ายให้”“ตามใจเ

Más capítulos
Explora y lee buenas novelas gratis
Acceso gratuito a una gran cantidad de buenas novelas en la app GoodNovel. Descarga los libros que te gusten y léelos donde y cuando quieras.
Lee libros gratis en la app
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP
DMCA.com Protection Status