Mag-log inShare
ตอนที่ 45 ท้าดวล
Huling Na-update:
2025-05-14 00:13:44
Pinakabagong kabanata
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 45 ท้าดวล
“เมื่อแสงจันทร์ส่องผ่านป่าช้า ความเงียบงันราวกับความหวังเลือนหาย กลางค่ำคืนที่หนาวเหน็บและยาวนาน จิตใจยังหวังถึงความรักที่ไม่ไกล”ผู้คนเริ่มปรบมือให้กับบทกวีที่สวยงาม ขณะที่ซือหยางรู้สึกกดดันขึ้น เขาตัดสินใจแสดงความสามารถของตนด้วยบทกวีของเขา“ในยามค่ำคืนเมื่อดาวระยิบระยับ เสียงลมพัดมาให้ใจเริ่มหวั่นไหว แสงแดดเจิดจ้าตอนเช้ากลับมา แต่ความรักของเจ้าหล่นหายไปไกล”ผู้คนเริ่มกระซิบพูดคุยกันเกี่ยวกับบทกวีของทั้งสอง เมื่อได้ยินคำกล่าวของซือหยาง ทุกคนก็เริ่มเป็นกังวลแทนพระชายาอีกครั้ง“ทำไมพระชายาไม่ร่ายอีกสักบท” ซือหยางถามเสียงหัวเราะ ทำให้ความกดดันเพิ่มขึ้นเหวิ่นจือหยูยิ้มและตอบว่า “เพราะข้ายังมีบทอีกบทหนึ่งที่อยากจะบอก”“ใครจะรู้ว่าวรรณกรรมยังมีอยู่ในใจ ข้าจะยืนยันว่าไม่มีใครสามารถปิดกั้น ความรู้ของข้าเต็มไปด้วยความหวัง แม้จะมีอุปสรรค ใจก็ไม่ยอมแพ้”การตอบโต้ในครั้งนี้ทำให้บรรยากาศตึงเครียดขึ้นไปอีก ซือหยางรู้สึกเริ่มอ่อนแรง เขาจึงตอบกลับไปด้วยบทกวีอีกบทหนึ่ง“ถึงแม้ใจจะเต็มไปด้วยความหวัง แต่จะมีกี่คนที่เข้าใจความหมาย ในที่มืดมน ความสว่างยังคงหลอกลวง ใจคนจึงมักหลงทา
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 44 พระสนมแห่งองค์รัชทายาท
เมื่อทุกคนต่างพากันมาร่วมแสดงความยินดีและนำของขวัญมามอบถวายให้กับฮ่องเต้ ก็มีความวุ่นวายบางอย่างเกิดขึ้น เมื่อเหล่าขุนนางจากแคว้นหลงหยางได้นำไข่มุกหายากมาถวายแด่ฮ่องเต้ และได้อ่านสารทูลฮ่องเต้ว่า แคว้นหลงหยางมีประสงค์ส่งพระธิดามาเพื่อถวายตัวเป็นนางสนมขององค์รัชทายาทเสียงซุบซิบดังขึ้นทั่วท้องพระโรง บางคนมองไปทางองค์รัชทายาทด้วยความคาดหวัง ขณะที่บางคนแอบจับตามองปฏิกิริยาของพระชายาเหวิ่นจือหยู“องค์รัชทายาทต้องรับพระสนมใหม่จากแคว้นอื่นหรือ” เสียงของขุนนางผู้หนึ่งดังขึ้น ทำให้ความเงียบเข้าครอบงำชั่วขณะ“ได้ยินมาว่า พระธิดาของแคว้นหลงหยางมีทั้งความงดงามและความสามารถในการบริหารเรือนครัว สามารถทำให้ชีวิตในวังสวยงามและสงบสุขยิ่งขึ้น” อีกคนเสริมหลี่หยวนเจ๋อยิ้มอย่างสุขุมให้กับท่านทูต “ขอบคุณท่านสำหรับความปรารถนาดี แต่ข้าขอยืนยันว่า ข้าไม่มีความประสงค์ที่จะรับพระสนมใหม่ในตอนนี้” เขาตอบอย่างมั่นใจ แม้จะสัมผัสได้ถึงแรงกดดันจากคำพูดของขุนนาง รอบด้านทว่า เหวิ่นลี่หยากลับสบโอกาส นางคลี่ยิ้มพลางกล่าวเสียงหวานแฝงความเย้ยหยัน “แต่องค์รัชทายาทโปรดพิจารณาใหม่เถิดเพคะ เห็นได้ชัดว่าพระชายาไม่มีคุณ
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 43 ของขวัญที่สำคัญ
“นี่คือชุดผ้าปักลายมังกรที่ข้าได้รับการปักจากลูกศิษย์คนแรกของข้า นั่นก็คือพระชายาเหวิ่นจือหยู” ฮองเฮาตรัสประกาศด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจและหนักแน่น เสียงในท้องพระโรงเงียบกริบลงทันที บรรดาขุนนางและแขกผู้มีเกียรติต่างพากันมองพระชายาเหวิ่นจือหยูด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงซุบซิบที่ดังขึ้นทั่วห้อง “พระชายาเหวิ่นจือหยูเป็นคนปักด้วยตนเองหรือช่างงดงามนัก” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากขุนนางอาวุโส ดวงตาของทุกคนหันไปจดจ้องที่พระชายาเหวิ่นจือหยูด้วยความแปลกใจ “เจ้าปักเองจริงหรือ จือหยู” แม้กระทั่งหลี่หยวนเจ๋อผู้เป็นพระสวามีที่ยืนอยู่เคียงข้างพระชายายังอดไม่ได้ที่จะถาม น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความความสนเท่ห์ แต่ในแววตากลับฉายความชื่นชมอย่างชัดเจน เหวิ่นจือหยูหลุบตาลงเล็กน้อย นางรู้สึกถึงสายตาทุกคู่ที่จ้องมองมา แต่ยังคงยิ้มบางๆ “เพคะ หม่อมฉันตั้งใจทำเต็มที่ หวังเพียงว่าจะถวายสิ่งที่ดีที่สุดแด่ฝ่าบาท” น้ำเสียงของนางนุ่มนวล และภาคภูมิใจที่ไม่สามารถปิดบังได้ ฮองเฮายิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะเอ่ยต่อด้วยเสียงทรงพลัง “นอกจากความงดงามของลวด
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 42 งานเฉลิมฉลอง
แสงแรกของวันทาบทอเหนือวังหลวง พร้อมกับบรรยากาศอันคึกคักในช่วงเช้าของวันเฉลิมฉลองวันคล้ายวันประสูติฮ่องเต้หลี่หยวนเจิ้ง ทุกมุมของวังหลวงถูกประดับประดาด้วยธงทองและดอกไม้นานาพรรณ สีสันตระการตาของผืนผ้าไหมที่แขวนประดับช่วยเสริมให้ท้องพระโรงดูยิ่งใหญ่และทรงเกียรติ เสียงบรรเลงพิณและขลุ่ยกังวานเคล้ากับเสียงพูดคุยหัวเราะของขุนนางและแขกเหรื่อ ที่ต่างตระเตรียมตนเองให้สมพระเกียรติภายในตำหนักหลงเหยียนขององค์รัชทายาท เหวิ่นจือหยูตื่นตั้งแต่เช้า เพื่อนางกำนัลจะได้ช่วยแต่งองค์ให้ทันเวลา นางสวมชุดสีแดงสดตัดเย็บจากผ้าไหมชั้นเลิศ บริเวณแขนเสื้อและชายกระโปรงปักลวดลายหงส์ทองด้วยดิ้นทองคำ ลวดลายแต่ละเส้นละเอียดอ่อนราวกับมีชีวิต ส่องประกายระยิบระยับทุกครั้งที่นางขยับตัว บนเรือนผมเรียบลื่นถูกจัดแต่งอย่างวิจิตร ประดับด้วยมงกุฎหยกประดับไข่มุกระยับ เผยให้เห็นใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความงามอันสูงศักดิ์ขณะเดียวกันหลี่หยวนเจ๋อที่แต่งองค์เรียบร้อยแล้วในชุดปักลายมังกรทองก็ก้าวเข้ามาในห้อง สายตาคมกริบทอดมองพระชายาที่กำลังยืนอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ดวงตาของเขาสะท้อนให้เห็นถึงความชื่นชม ก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปใกล้ วงแข
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 41 อาการป่วย
“โอ๊ะ”เสียงร้องแผ่วเบาของเหวิ่นจือหยูดังขึ้น เมื่อร่างของนางเซเล็กน้อยขณะพยายามลุกขึ้นยืน อาการเวียนศีรษะ คลื่่นไส้แล่นพล่านไปทั่วร่าง นางขมวดคิ้วเล็กน้อย พยายามทรงตัวให้มั่น แต่มือเรียวกลับแตะเข้าที่ขอบโต๊ะเพื่อพยุงกายเอาไว้“จือหยู”เสียงทุ้มของหลี่หยวนเจ๋อดังขึ้น ก่อนที่เขาจะก้าวเข้ามาประคองนางอย่างรวดเร็ว แววตาของเขาฉายแววห่วงใยอย่างเห็นได้ชัด “เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า”เหวิ่นจือหยูฝืนยิ้มให้พระสวามี นางไม่ต้องการให้เขากังวล “หม่อมฉันแค่รู้สึกเวียนศีรษะเพคะ คงเพราะนอนพักผ่อนไม่พอ”หลี่หยวนเจ๋อไม่ฟังคำแก้ตัวของนาง มือใหญ่แตะที่หน้าผากมนเบา ๆ ดวงตาคมเข้มเต็มไปด้วยความกังวล “เจ้าตัวอุ่นกว่าปกติ หรือว่าเป็นไข้”“หม่อมฉันไม่เป็นอะไรจริง ๆ เพคะ” นางพยายามจะพูดให้เขาสบายใจ แต่เสียงกลับสั่นเครือหลี่หยวนเจ๋อขมวดคิ้วแน่น ก่อนจะเอ่ยหนักแน่น “ข้าจะให้หมอหลวงมาตรวจเจ้าเดี๋ยวนี้”เหวิ่นจือหยูเบิกตากว้าง รีบยื่นมือแตะมือของเขาเพื่อห้ามไว้ “ไม่ต้องลำบากถึงเพียงนั้นเพคะ หม่อมฉันคงแค่เหนื่อย นอนพักสักครู่ก็คงดีขึ้น”“จือหยู เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยให้เจ้าไม่สบายโดยไม่ทำอะไรเลยหรือ” น้ำเสียงของ
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 40 ความน้อยใจ
ยามเย็นฮองเฮาทรงจัดงานเลี้ยงเล็กๆ ภายในตำหนัก เพื่อฉลองความสำเร็จของเหวิ่นจือหยูในการฝึกวิทยายุทธ ทุกคนในตำหนักมารวมตัวกันอย่างอบอุ่น ทว่าฮองเฮามิได้เชิญใครจากตำหนักอื่นมา เพราะไม่อยากให้ใครรู้เรื่องพระชายาเก่งกาจเรื่องเพลงดาบ“ขอให้เจ้าเป็นนักสู้ที่เก่งกาจ และปกป้องราชสำนักของเราอย่างมีเกียรติ” ระหว่างงานเลี้ยง ฮองเฮาทรงยกจอกสุราขึ้น ตรัสอย่างภูมิใจในตัวของลูกสะใภ้ในฐานะศิษย์เอก“หม่อมฉันจะไม่ทำให้เสด็จแม่ผิดหวังเพคะ” เหวิ่นจือหยูสัมผัสได้ถึงความห่วงใยและความหวังดีจากฮองเฮาค่ำคืนหลังบรรยากาศแห่งความสุขและความอบอุ่นจบลง เหวิ่นจือหยูเดินทางกลับตำหนักของตน ขณะที่กำลังเดินผ่านห้องอักษร เสียงสนทนาเบาๆ ทำให้นางชะงักฝีเท้า“คนแคว้นฉางหานส่งสารมาว่าพวกเขามีพระธิดาที่ทรงงดงามและมีความสามารถ อยากถวายตัวให้กับองค์รัชทายาทพะย่ะค่ะ”เสียงขององครักษ์ดังลอดออกมา แม้เบา แต่กลับชัดเจนในหูของเหวิ่นจือหยู นางกำมือแน่น สายตาหวาดหวั่นโดยไม่รู้ตัว“ถ้าพวกเขาส่งมา ข้าคงต้องให้พระชายาเลือกและตัดสินใจเอง”เสียงของหลี่หยวนเจ๋อเรียบเฉย ทว่าในน้ำเสียงนั้นมีความลังเลที่เหวิ่นจือหยูก็สัมผัสได้ นางรู้สึกเ
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 39 หนทางที่เท่าเทียม
ในจวนตระกูลเหวิ่น บรรยากาศภายในห้องอันเงียบงัน เหวิ่นลี่หยานั่งอยู่หน้ากระจกทองเหลืองที่สะท้อนใบหน้างามล้ำของนาง เงาสะท้อนในกระจกเผยให้เห็นความงดงามไร้ที่ติ ความสวยนางไม่เป็นรองใครคงจะแพ้แค่เพียงเหวิ่นจือหยูพี่สาวต่างมารดาเท่านั้น ภายในใจนางเต็มไปความเกลียดชังและความแค้นอันคุกรุ่นนางรู้สึกโกรธแค้นที่ความรักขององค์รัชทายาทและเหวิ่นจือหยูเติบโตมากพัฒนายิ่งขึ้น องค์รัชทายาทให้ความสำคัญของการมีเหวิ่นจือหยูอยู่เคียงข้าง ถึงขนาดย้ายพระชายาไปอยู่ตำหนักเดียวกัน “ทำไมทุกอย่างต้องเป็นของเหวิ่นจือหยู” นางพึมพำเสียงแผ่ว น้ำเสียงปนความคับแค้น “แค่เพราะนาง ได้ชื่อว่าเป็นลูกของฮูหยินใหญ่ ข้าผู้เกิดจากอนุไม่มีค่าพอที่จะได้รับความรักและความยุติธรรมเช่นนั้นหรือ”ดวงตาที่เคยฉายแววอ่อนหวานบัดนี้เยือกเย็นราวกับผิวน้ำแข็งยามค่ำคืน ความคิดบางอย่างก่อร่างขึ้นในใจนางอย่างช้าๆ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความมุ่งมั่นอันแน่วแน่เหวิ่นลี่หยาหันกลับมามองตัวเองในกระจกอีกครั้ง ดวงตาของนางแปรเปลี่ยนเป็นมุ่งมั่น “ข้าอาจไม่ได้เป็นพระชายาของรัชทายาท แต่ข้าสามารถเป็นพระชายาขององค์ชายอื่นได้”“หากข้าสามารถเป็นพระชายาในวังหลวง
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 38 ทดสอบดาบ NC
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เหวิ่นจือหยูมุ่งมั่นฝึกฝนวิทยายุทธอย่างไม่ย่อท้อ ภายใต้การดูแลของฮองเฮาและหวังหลง ฝีมือของนางพัฒนาอย่างก้าวกระโดด จากหญิงสาวที่จับดาบด้วยความลังเล บัดนี้นางกลายเป็นนักสู้ที่ว่องไวและเฉียบคม ความก้าวหน้าของนางสร้างความภาคภูมิใจให้แก่ทั้งฮองเฮาและหวังหลง แต่ละวันของนางเต็มไปด้วยการฝึกซ้อมที่หนักหน่วง นางฝึกทั้งดาบ กระบี่ และศิลปะการต่อสู้ด้วยมือเปล่า รวมถึงเรียนรู้การหลบหลีกและการอ่านจังหวะของคู่ต่อสู้ ช่วงบ่าย ฮองเฮาทรงนั่งทอดพระเนตรอยู่ใต้ศาลา ขณะเหวิ่นจือหยูก้าวเข้าสู่สนามประลอง นางยืนอยู่ตรงหน้าหวังหลง ผู้ซึ่งเป็นทั้งครูฝึกและคู่ต่อสู้ของนางในวันนี้“เริ่ม” หวังหลงประกาศ ก่อนพุ่งเข้าโจมตีนางด้วยความเร็วเหวิ่นจือหยูตั้งรับ นางขยับเท้าหลบอย่างว่องไว คมดาบของหวังหลงเฉียดผ่านปลายเสื้อของนางไปเพียงนิดเดียว นางใช้จังหวะนั้นตอบโต้ด้วยการฟาดดาบสวนกลับไป หวังหลงเบี่ยงตัวหลบ แต่แววตาของเขาฉายความประหลาดใจ“ดีมาก” ฮองเฮาตรัสด้วยความพอใจหวังหลงยิ้มบางๆ ก่อนเข้าประชิดตัวอีกครั้ง คราวนี้เขาเร่งจังหวะการโจมตีให้รวดเร็วและหนักหน่วงกว่าเดิม แต่เหวิ่นจือหยูยังสามารถรับมือได้ “พ
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 37 เพลงดาบของศิษย์เอก
ความสัมพันธ์ระหว่างเหวิ่นจือหยูและหลี่หยวนเจ๋อเริ่มแน่นแฟ้นขึ้นทีละน้อย นางรับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของเขา จากชายหนุ่มผู้เย็นชาและห่างเหิน กลายเป็นใครบางคนที่คอยห่วงใยนางอย่างเงียบๆ สายตาคมคู่นั้นที่เคยมองนางอย่างว่างเปล่า บัดนี้กลับเต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ทำให้หัวใจของนางไหวหวั่นแม้นางจะเริ่มยอมรับความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นภายในใจ แต่มันก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่คอยรบกวนอยู่เสมอ เงาของเหตุการณ์ในคืนนั้น คืนที่มีมือสังหารบุกเข้ามาในตำหนักภายนอก วังหลวงอาจดูเงียบสงบ แต่ในความเงียบนั้น อาจซ่อนคลื่นใต้น้ำที่รอวันปะทุ เหวิ่นจือหยูรู้จักเหวิ่นลี่หยา น้องสาวต่างมารดาของนางดี อีกฝ่ายไม่มีทางยอมแพ้ นางมั่นใจว่าคนร้ายในคืนนั้นต้องเป็นคนของเหวิ่นลี่หยาอย่างแน่นอน เพียงแต่หลักฐานทั้งหมดก็ถูกตัดขาดไปพร้อมกับลมหายใจสุดท้ายของมือสังหารผู้เลือกที่จะฆ่าตัวตายหนีความผิดเหวิ่นจือหยูนึกถึงความเป็นไปได้ที่เหวิ่นลี่หยาจะยังไม่หยุดเพียงแค่นี้ หากอีกฝ่ายตั้งใจจะทำลายความรักของนางและหลี่หยวนเจ๋อ ย่อมต้องมีแผนการอื่นที่ซับซ้อนและร้ายกาจกว่าครั้งก่อนอันตรายในอนาคตยังคงเป็นปริศนา แต่นางจะไม่ยอมเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งท
Maaari mong magustuhan
สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ19.2K viewsทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง8.6K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่120.0K viewsยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย633.9K viewsย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่
zuey877 viewsกระถางบำเพ็ญเพียรของโม่เหนียง (และรวมเรื่องสั้น)
โหย่วหยวนเชียนหลี่219 viewsชะตารักฮูหยินจำเป็น
Shine-Month6.9K viewsพี่สาวจอหงวนไม่ง่าย
ประดับดิน1.2K views
