LOGINShare
ตอนที่ 59 ความเข้าใจที่ลึกซึ้ง
Last Updated:
2025-05-18 10:52:15
Latest chapter
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 62 หมูกระทะเยียวยาทุกสิ่ง
“มะ หม่อมฉันอยากทานหมูกระทะ”“หมูกระทะ” องค์รัชทายาทหลี่หยวนเจ๋ออุทานออกมาพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่พระชายาบอกว่าอยากกิน “เจ้าหมายถึงอะไร หมูกระทะ คืออะไรข้าไม่เห็นเคยได้ยิน ไม่เคยรู้จักอาหารประเภทนี้เลย”วาดรวีในร่างเหวิ่นจือหยูหันมามองหลี่หยวนเจ๋อพระสวามี นางลืมไปว่ายุคนี้อาจจะไม่มีใครรู้จัก “เอ่อ คือ หม่อมฉันรู้สึกอยากกินบางอย่าง แต่หม่อมฉันคิดว่าไม่มีใครในที่นี่รู้จัก มันเรียกว่าหมูกระทะ”“มันเป็นอย่างไร เจ้าบอกข้าได้ ข้าจะให้ห้องเครื่องจัดการให้เจ้าเอง”วาดรวีหัวเราะเบาๆ แค่นึกถึงอุปกรณ์ที่จะย่างหมูก็ไม่มีแล้ว แต่ก็ใช่ว่าจะผลิตเองไม่ได้นี่ ก่อนที่นางจะหันมององค์รัชทายาทอย่างท้าทาย“อาหารที่หม่อมฉันอยากกินเรียกว่า ‘หมูกระทะ’”หลี่หยวนเจ๋อมองใบหน้าของเหวิ่นจือหยูเวลาพูดถึงคำว่าหมูกระทะดูนางมีความสุข แต่เขาก็ยังงุนงงว่ามันคืออะไรทำไมนางถึงบอกว่าไม่มีใครในวังรู้จัก “หมูกระทะ ที่เจ้าหมายถึงอะไร มันเป็นอาหารแบบไหน”เหวิ่นจือหยูพยายามอธิบายภาพในหัวของนาง“มันคือการเอาเนื้อสัตว์เช่น เนื้อหมู ปลาหมึก กุ้ง และผักต่างๆ มาย่างบนกระทะร้อนๆ บางครั้งก็ต้มรวมกันในหม้อซุป เอ่อห
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 61 ทักทายลูกรัก NC
การกระทำอันอ่อนโยนของหลี่หยวนเจ๋ออยู่ในสายตาของเหวิ่นจือหยูที่มองมองอย่างระทวย นางรู้สึกอบอุ่นในหัวใจที่เห็นแบบนี้ ไม่นึกเลยว่าหลี่หยวนเจ๋อผู้เย่อหยิ่งปากร้ายใส่นางทุกคครั้งที่เจอหน้ากันจะทำแบบนี้เป็น“หลี่หยวนเจ๋อ ลูกของเรารับทราบแล้วว่าท่านพ่อของเขารักเขามากแค่ไหน อูยยยย” เหวิ่นจือหยูเอ่ยบอกพระสวามีอย่างอ่อนโยน“ข้ารักเจ้าด้วยจือหยู พระชายาของข้า”จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊บ “อูยยย หลี่หยวนเจ๋อ อูยยย ท่านดูดเบาๆ ก่อน อายยย มะ หม่อมฉัน ว๊ายยย ท่านอย่ากินเยอะ อูยยย ซี๊ดดดด อ๊ะ องค์รัชทายาท หม่อมฉันเสียว” เสียงหวานครางกระเส่า เมื่อโดนลิ้นร้อนดูดเลียไปมาตามวังดอกไม้ของนาง จมูกโด่งกดขยี้ลงตรงปุ่มกลางกายสวย ทำเอาเหวิ่นจือหยูถึงกับสะท้านเสียว องค์รัชทายาททั้งดูดทั้งเลียทั้งฟัดวังดอกไม้ของพระชายา ไม่ได้มีท่าทีอ่อนโยนเหมือนที่พูดกับลูกน้อยเมื่อครู่นี้เลยแม้แต่น้อย เพราะมันทั้งเร่าร้อนทั้งเรียกร้อง นิ้วยาวตอนนี้เลื่อนมาอยู่ที่ประตูคับแคบของนางเสียแล้ว ลิ้นร้อนตวัดเลียที่ปุ่มกลางกายของกลางกายอีกครั้ง ยิ่งเสียงหวานๆครางกระเส่าเสียงเหวิ่นจือหยูก็ยิ่งไพเราะ ยิ่งหลี่หยวนเจ๋อสอดนิ้วเข้าไปในประตูหยินเข้า
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 60 ออกกำลังกายตอนเช้า NC
เช้าวันใหม่ที่แสนอบอุ่นแสงแดดอ่อน ๆ ลอดผ่านม่านผ้าไหมเนื้อนุ่มในตำหนักกว้าง องค์รัชทายาทหลี่หยวนเจ๋อลืมตาขึ้นพร้อมความรู้สึกแปลกใหม่ มีบางสิ่งที่ทำให้หัวใจเขาอบอุ่นมากกว่าปกติ เขาหันไปมองข้างกาย เห็นเหวิ่นจือหยูที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของเขา ใบหน้าหวานของนางทำให้เขานึกถึงนางฟ้าในภาพวาดโบราณเขามองนางด้วยสายตาอ่อนโยน ก่อนจะยิ้มบาง ๆ กับตัวเอง มือหนาค่อย ๆ เกลี่ยปอยผมของนางที่ตกลงมาอย่างแผ่วเบา ความรู้สึกอิ่มเอิบในใจบอกเขาว่านี่คือช่วงเวลาที่เขาต้องการเก็บไว้ตลอดไปหลี่หยวนเจ๋อนิ่งมองหน้าท้องของนาง สัมผัสได้ถึงชีวิตน้อย ๆ ที่อยู่ข้างใน เขาก้มลงไปจุมพิตหน้าท้องของนางเบา ๆ ความรักท่วมท้นที่ไม่อาจเก็บไว้ได้ทำให้เขากระซิบเสียงอ่อนโยนว่า“ลูกของพ่อ เจ้าและแม่ของเจ้าคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตพ่อ”ทันใดนั้นเหวิ่นจือหยูค่อย ๆ ขยับตัว ดวงตาคู่หวานปรือขึ้นด้วยความงุนงง“ท่านทำอะไรอยู่เพคะ” เสียงหวานของนางดังขึ้นแผ่ว ๆ“ข้ากำลังพูดกับลูก” เขาตอบ พร้อมรอยยิ้มที่ทำให้นางเผลอใจเต้นแรง“หยวนเจ๋อ ท่านนี่ ” เหวิ่นจือหยูหน้าแดง แต่ไม่สามารถกลั้นยิ้มไว้ได้ “ท่านอ่อนโยนเหลือเกิน หม่อมฉัน
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 59 ความเข้าใจที่ลึกซึ้ง
หลังจากส่งเสด็จองค์ชายหลงอวี่จากแคว้นหลงซานเสร็จเรียบร้อย หลี่หยวนเจ๋อกับเหวิ่นจือหยูก็กลับมายังตำหนักของนางอย่างเงียบสงบ“ขอบพระทัยที่มาส่งเพคะ ท่านคงเหนื่อยมากแล้ว ไปพักเถิดเพคะ” เสียงของเหวิ่นจือหยูอ่อนโยนอย่างห่วงใย ขณะเอ่ยกับพระสวามีที่เดินเคียงกันมาตลอดทาง นางรับรู้ได้ถึงความใส่ใจของเขา แม้เพียงการมาส่งที่ตำหนักก็ยังไม่ปล่อยให้นางต้องเดินลำพังแต่คำพูดนั้นกลับทำให้หลี่หยวนเจ๋อชะงักไปชั่วครู่ ดวงตาคมทอดมองนางนิ่ง ก่อนจะสูดลมหายใจลึก แล้วตัดสินใจพูดในสิ่งที่คิดมานาน“จือหยู ข้ามีบางอย่างอยากจะพูดกับเจ้า ขอเวลาข้าสักครู่”น้ำเสียงทุ้มจริงจัง และแววตามมุ่งมั่นของเขาทำให้เหวิ่นจือหยูรู้สึกแปลกใจ นางพยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนที่เขาจะโอบเอวนางอย่างแผ่วเบา พานั่งลงที่ขอบเตียงด้วยกันหลี่หยวนเจ๋อนั่งเคียงข้าง กุมมือเล็ก ๆ ของนางขึ้นมาในอุ้งมือของตน สายตาจดจ้องใบหน้าที่เขารักยิ่งนัก ราวกับกำลังหาคำตอบในดวงตาคู่งามนั้น“จือหยู…”“องค์รัชทายาท ท่านมีเรื่องอันใดก็ตรัสเถิดเพคะ” เหวิ่นจือหยูทนไม่ได้อีกคนไม่ยอมพูดออกมาเสียทีหลี่หยวนเจ๋อลูบหลังมือของนางเบา ๆ ก่อนจะพูดช้า ๆ แต่ชัดเจนในความ
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 58 มิตรภาพที่ยั่งยืน
เช้าวันถัดมา ณ ห้องโถงใหญ่ของตำหนักรัชทายาท บรรยากาศภายในห้องสงบเงียบจนน่าอึดอัด ทั้งที่องค์ชายหลงอวี่ยืนอยู่ด้วยท่าทีสุภาพ ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม และหลี่หยวนเจ๋อนั่งบนบัลลังก์อย่างสง่างาม โดยมีเหวิ่นจือหยูเคียงข้าง แต่มวลอารมณ์กลับขุ่นมัวราวกับเมฆฝนปกคลุมองค์ชายหลงอวี่โค้งเล็กน้อย สีหน้ายังคงสุภาพนอบน้อม “ข้าได้ยินว่าองค์รัชทายาทไม่พอใจเรื่องเมื่อวาน ข้ารู้สึกเสียใจและต้องขออภัย หากสิ่งที่ข้าทำทำให้เกิดความเข้าใจผิด”หลี่หยวนเจ๋อเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบแต่เย็น “หากองค์ชายรู้ตัวก็ดี แต่สิ่งที่ข้าไม่เข้าใจคือ เหตุใดต้องให้พระชายาของข้าเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย ทั้งที่นางตั้งครรภ์”คำพูดนั้นแม้จะไม่ดุดัน แต่ก็ชัดเจนว่าเต็มไปด้วยความไม่พอใจหลงอวี่ยิ้มบาง ๆ เอ่ยด้วยน้ำเสียงถ่อมตน “ข้ามิได้มีเจตนาให้พระชายาของท่านต้องลำบาก ข้าเพียงชื่นชมในสติปัญญาและความสามารถของนาง จึงหวังเพียงจะขอคำแนะนำ ไม่ได้คิดเกินเลยไปมากกว่านั้นเลย”หลี่หยวนเจ๋อปรายตามองเหวิ่นจือหยูที่นั่งอยู่ข้างกาย ซึ่งแม้นางจะเงียบ แต่แววตาก็เปี่ยมด้วยความกังวลเหวิ่นจือหยูเห็นเช่นนั้น จึงยิ้มบาง ๆ เพื่อผ่
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 57 ง้อคนงอน
“พระชายา” เสียงของหลี่หยวนเจ๋อเรียบนิ่ง แต่แฝงแรงกดดันจนบรรยากาศเงียบกริบสายตาคมหันไปสบตานางคล้ายจะตัดบทสนทนาทันที“เจ้าควรได้พักผ่อน เจ้าเหนื่อยมากพอแล้ว”เหวิ่นจือหยูชะงัก ปลายตาหันไปยิ้มให้องค์ชายหลงอวี่ อย่างเกรงใจหลงอวี่พยักหน้าอย่างสุภาพ “พระชายามีความสามารถ แต่ก็ควรระวังเรื่องสุขภาพด้วย ถ้าเช่นนั้น ข้าจะรอความช่วยเหลือจากพระชายาในเวลาที่เหมาะสม”“ข้าเห็นด้วย แต่ข้าจะเป็นคนตัดสินเองว่าเมื่อใดเหมาะสม” กรามของหลี่หยวนเจ๋อขบแน่น เขาตอบทันที น้ำเสียงเย็นจัด จากนั้นเขาหันกลับไปจ้องเหวิ่นจือหยูอีกครั้ง แววตาเรียบนิ่งแต่กดดัน “วันนี้ พอแค่นี้ เจ้าต้องพักผ่อน”นางถอนหายใจเบา ๆ ก้มหน้าลงเล็กน้อย “หม่อมฉันเข้าใจแล้วเพคะ”องค์ชายหลงอวี่ยังคงยิ้ม แต่อ่อนลงเล็กน้อย “ข้าต้องขออภัย หากทำให้ท่านไม่สบายใจ”“ไม่มีอะไร” หลี่หยวนเจ๋อตอบสั้น ดวงตาเย็นเยือก “ข้าแค่ห่วงสุขภาพของพระชายา”หลังจากบทสนทนาในห้องโถงจบลง เหวิ่นจือหยูรู้สึกโล่งใจที่หลุดออกจากสถานการณ์ตึงเครียด แม้นางตั้งใจดี แต่ก็รู้สึกได้ถึงแววตาไม่พอใจของพระสวามีที่ฝังลึกในหัวใจกลับถึงตำหนัก หลี่หยวนเจ๋อยังคงเงียบ สีหน้า
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 56 องค์รัชทายาทออกอาการ
วันถัดมา หลังจากการประชุมที่ท้องพระโรงใหญ่ องค์ชายหลงอวี่ทรงมีพระดำริที่จะมอบของกำนัลแด่เหวิ่นจือหยู เพื่อแสดงความขอบคุณในคำแนะนำที่มีค่าและแบบแปลนอันล้ำเลิศของนาง การมอบของครั้งนี้มิใช่เพียงการแสดงไมตรีธรรมดา หากแต่สะท้อนถึงความยอมรับและชื่นชมอย่างลึกซึ้งต่อความสามารถของนางท้องพระโรงถูกประดับประดาด้วยม่านผ้าไหมเนื้อดี โคมระย้าสาดแสงนุ่มนวล ขุนนางและแขกผู้ทรงเกียรติทยอยกันเข้ามาร่วมเป็นสักขีพยาน องค์ชายหลงอวี่ก้าวออกมาด้วยท่วงท่าสง่างาม นำหน้าผู้ติดตามที่ถือกล่องของขวัญที่ตกแต่งอย่างหรูหรา สะท้อนถึงฐานะอันสูงส่งของพระองค์องค์ชายหยุดลงเบื้องหน้าเหวิ่นจือหยู ดวงตาสีเข้มของเขาทอประกายอ่อนโยน ขณะเอื้อมมือไปรับกล่องของกำนัลจากผู้ติดตาม และยื่นให้นางด้วยท่าทีให้เกียรติ “พระชายา โปรดรับของกำนัลนี้จากแคว้นหลงซาน เพื่อเป็นที่ระลึกถึงความร่วมมือในครั้งนี้ด้วยเถิด” น้ำเสียงขององค์ชายเต็มไปด้วยความจริงใจและชื่นชมขณะยื่นกล่องของขวัญไปยังเหวิ่นจือหยูเหวิ่นจือหยูยิ้มละไม โน้มกายรับของด้วยท่าทางสำรวม แม้ภายในใจจะรู้สึกตื่นเต้นกับความยิ่งใหญ่ของพิธีนี้ “ขอบพระทัยเพคะองค์ชาย หม่อมฉันรู้สึกเป็นเกีย
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 55 การมาเยือนขององค์ชายต่างแคว้น
ดึกสงัด ความเงียบภายในห้องทรงงานมีเพียงเสียงพู่กันที่ลากผ่านกระดาษ ทว่าหลี่หยวนเจ๋อไม่ได้มีสมาธิกับเอกสารตรงหน้าเลย ความคิดของเขากลับวนเวียนอยู่กับข่าวที่ว่าแคว้นต่าง ๆ เตรียมส่งธิดาเข้ามาเป็นพระสนมแม้จะเข้าใจว่าการเมืองระหว่างแคว้นเป็นสิ่งสำคัญ แต่ความคิดเรื่องการรับสตรีอื่นเข้ามา กลับทำให้เขารู้สึกอึดอัดอย่างประหลาด ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเหวิ่นจือหยูเพิ่งเริ่มดีขึ้น ความอบอุ่นที่ก่อตัวขึ้นอย่างช้า ๆ นั้น เขาไม่ต้องการให้สิ่งใดมาแทรกแซงหลี่หยวนเจ๋อวางพู่กันลง สุดท้ายก็ตัดสินใจลุกขึ้นและมุ่งไปยังตำหนักของพระชายา นี่เป็นอีกคืนที่นางเลือกจะไม่กลับมานอนที่ตำหนักของหลักของเขา หลังจากที่เขาไม่เปิดประตูให้นางเข้าตำหนัก ที่ทำให้นางอาจจะคิดว่าเขาไม่ต้องการนาง เมื่อก้าวเข้าไปในตำหนักของเหวิ่นจือหยู แสงเทียนอ่อนโยนส่องกระทบสตรีที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะ นางกำลังอ่านตำราอย่างตั้งใจ ใบหน้างามสงบ ทว่าในความสงบนั้น เขาอดสงสัยไม่ได้ว่านางกำลังคิดสิ่งใดอยู่“จือหยู”เหวิ่นจือหยูเงยหน้าขึ้นมา ดวงตากลมโตฉายแววประหลาดใจ “หยวนเจ๋อ ท่านมีเรื่องใดหรือเพคะ”หลี่หยวนเจ๋อเงียบไปชั่วขณะก่อนจะกล่าวด้วยน
วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท ตอนที่ 54 หลี่หยวนเจ๋อเริ่มหงุดหงิด
ค่ำคืนในพระราชวังเปล่งประกายไปด้วยแสงโคมที่จัดเรียงอย่างงดงาม ท้องพระโรงเต็มไปด้วยแขกเหรื่อที่มาร่วมเฉลิมฉลอง ทั้งขุนนางและผู้แทนจากต่างแคว้นที่ได้รับเชิญอีกครั้งหลังจากงานเฉลิมพระชนมพรรษาของฮ่องเต้ ค่ำคืนนี้พิเศษกว่าครั้งไหน เพราะนอกจากเป็นการเฉลิมฉลองความรุ่งเรืองของแผ่นดิน ยังเป็นการต้อนรับข่าวดีเรื่องการตั้งครรภ์ของพระชายาเหวิ่นจือหยู องค์ชายอวี้หรงจากแคว้นเหอหรง หนึ่งในแขกผู้ได้รับเชิญ พินิจมองบรรยากาศรอบตัวพลางระลึกถึงความประทับใจในตัวพระชายาแห่งองค์รัชทายาท เขาเคยเห็นนางแสดงความสามารถในการประลองความรู้ วาดภาพพระตำหนัก สนทนาเรื่องสถาปัตยกรรม และรังสรรค์งานปักอันวิจิตร นางหาใช่สตรีธรรมดา แต่เป็นหญิงที่เปี่ยมไปด้วยปัญญาและพรสวรรค์ เสียงสนทนาและเสียงหัวเราะแว่วดังไปทั่วท้องพระโรง องค์ชายอวี้หรงกำลังสนทนากับขุนนางชั้นสูง ก่อนที่ฮ่องเต้จะเสด็จมาร่วมวง เมื่อสบโอกาส องค์ชายอวี้หรงกล่าวชื่นชมพระชายาอย่างจริงใจ “ฝ่าบาท” เขาโค้งคำนับด้วยความนอบน้อม “กระหม่อมยังคงประทับใจในพระชายาเหวิ่นจือหยูอย่างยิ่ง นางมิใช่เพียงสตรีผู้เพีย
You may also like
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย
เสี่ยวชิงเทียน8.1K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ22.8K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2
จันทร์ส่องแสง7.9K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่120.8K viewsกลัวแล้วเจ้าค่ะ! อย่าหย่าข้าเลย
ซาชิกิวาราชิ79 viewsสามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์9.2K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน187.4K viewsทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง3.0K views
