Share

บทที่ 106

last update Last Updated: 2025-05-27 22:11:25
“นั่นควันอะไร” เสียงชาวบ้านเริ่มตื่นตระหนก ขุนนางบางคนเริ่มกระซิบกระซาบด้วยความวิตก

“นี่คงเป็นข้อบกพร่องของเตารุ่นนี้” ชายแปลกหน้าคนหนึ่งในฝูงชนกล่าวเสียงดัง กระตุ้นให้คนอื่นเริ่มสงสัย เสียงผู้คนเริ่มซุบซิบด้วยความสงสัย

“ข้าก็คิดไว้แล้วเชียว ว่ามันจะดีและปลอดภัยไปกว่าการใช้ฟืนใช้ถ่านได้อย่างไร ไม่เช
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   บทที่ 114

    ในยามเช้าของวันใหม่ แสงอาทิตย์อ่อนโยนสาดส่องเข้ามาภายในตำหนัก สายลมเย็นพลิ้วผ่านม่านโปร่งบางนำกลิ่นหอมของดอกไม้ที่ปลูกไว้ในสวนเข้ามาเติมเต็มบรรยากาศอบอุ่น หลี่หยวนเจ๋อนั่งอยู่บนตั่งใหญ่ โดยมีพระโอรสน้อยอยู่ในอ้อมแขน ใบหน้าหล่อเหลาเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มที่มีแต่ความภาคภูมิใจ“หยูเอ๋อร์ ดูสิ เจ้าตัวน้อยกำ

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   บทที่ 113

    หลี่หยวนเจ๋อรีบจับมือนางแน่น ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวล “เจ้าเป็นอะไรหรือ เจ็บมากหรือไม่”เหวิ่นจือหยูสูดลมหายใจลึก แล้วบีบมือนั้นตอบ “หม่อมฉัน คิดว่าอาจจะถึงเวลาแล้ว”หลี่หยวนเจ๋อสีหน้าเปลี่ยนทันทีที่เห็นนางอันเป็นที่รักเจ็บ ก่อนที่จะตาเบิกกว้างเมื่อนึกได้ถึงสิ่งที่พระชายาจะสื่อ เขารีบลุกขึ้นยืนพลางส

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   บทที่ 112

    เหวิ่นจือหยูมองเขา ดวงตาสะท้อนความสุขที่ล้นเอ่อ “แต่หม่อมฉันคิดว่าเขาอาจเหมือนท่าน ทั้งสง่างาม ทั้งอบอุ่น”หลี่หยวนเจ๋อหัวเราะเบา ๆ ขยับเข้าไปใกล้นางอีก “แต่ไม่ว่าเขาจะเหมือนใคร ข้าก็รักเขา และรักแม่ของเขามากกว่าอื่นใดในโลก”คำพูดนั้นทำให้เหวิ่นจือหยูใจเต้นแรง นางยิ้มเขิน ดวงหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ หลี

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   บทที่ 111

    ยามค่ำคืนสงบเงียบ ลมเย็นๆพัดผ่านผ้าม่านของตำหนัก เหวิ่นจือหยูเอนกายพิงหมอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง เงาสลัวของโคมไฟทำให้นางดูงดงามราวกับภาพวาด หลี่หยวนเจ๋อเดินเข้ามาด้วยท่าทางอ่อนโยน ในมือของเขามีถ้วยนมอุ่นที่หอมกรุ่น “หยูเอ๋อร์ เจ้าควรดื่มสิ่งนี้ก่อนนอน มันจะช่วยให้เจ้าหลับสบาย” เขาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   บทที่ 110

    หลี่หยวนเจ๋อหัวเราะน้อย ๆ แต่แววตามีแต่ความอ่อนโยน “เสด็จแม่ พวกนางอาจพูดเกินจริงไป เสด็จแม่ก็น่าจะทรงทราบว่าหากไม่ได้ดูแลจือหยูเอง ลูกจะสบายใจได้เยี่ยงไร” ฮองเฮาทรงหัวเราะขัน “เจ้าก็เอาแต่ใจเช่นนี้มาตั้งแต่เด็ก คิดเสียว่าข้าเตือนเล่น ๆ ละกัน” ฮองเฮาทอดพระเนตรทั้งสองด้วยความเอ็นดู “เช่นนั้นข้าก็ไม

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   บทที่ 109

    “หยูเอ๋อร์ เจ้าเหนื่อยหรือไม่ วันนี้ข้าเห็นเจ้าต้องเดินเยอะอยู่นะ” เสียงทุ้มดังขึ้นในค่ำคืนที่เงียบสงบ มีเพียงแสงจันทร์นวลลอดผ่านหน้าต่างห้องบรรทมเข้ามา เหวิ่นจือหยูนั่งพิงหมอนสูงบนตั่งยาวในห้องบรรทมของตำหนัก ข้างกายมีเหยาเหยาและหลิ่วหลินคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ดวงหน้าของนางเปล่งประกายอ่อนโยน ใบหน้าที่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status