บทที่ 5 : เลขาคนใหม่

เช้าวันจันทร์ที่แสนสดใส โทรศัพท์มือถือของอิงฟ้าดังขึ้นขณะที่เธอกำลังแต่งตัว

>>>>>>Rrrrrrrrrrrr<<<<<<

คนตัวเล็กวางมือจากเครื่องสำอางค์ มือเรียวเอื้อมหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องแพงขึ้นมากดรับสาย

"สวัสดีค่ะ อิงฟ้าพูดสายค่ะ"

"หนูฟ้าลูก ป้าเองนะ วันนี้หนูฟ้าจะเข้ามาที่บริษัทป้ากี่โมงลูก" ปลายสายเอ่ยถามเธอทันที่ที่เธอกดรับสาย

"อ้าว คุณป้าเองหรอคะ สวัสดีค่ะคุณป้า ฟ้ากำลังเตรียมตัวค่ะ เดี๋ยวรอตรวจเช็คว่าเตรียมเอกสารอะไรไปครบรึเปล่า"

"หนูฟ้าไม่ต้องเตรียมอะไรมาป้าก็รับลูก ป้าอยากให้หนูฟ้ามาทำงานที่บริษัทป้า ถ้าเจ้าลูกชายตัวดีของป้าได้เลขาแบบหนูฟ้าคงจะดีมากเลยลูก เข้ามาหาป้าที่บริษัทเลยนะลูก ป้าบอก HR ไว้แล้วว่าถ้าหนูฟ้ามาถึงให้พาเข้ามาที่ห้องทำงานป้าได้เลย"

"โห คุณป้าขา พนักงานคนอื่นๆ จะมองฟ้าเป็นเด็กฝากรึเปล่าคะแบบนี้"

"ใครจะกล้าว่าหนูฟ้าของป้า ป้าแจ้งพนักงานทุกคนไว้แล้วว่าวันจันทร์จะมีเลขาคนใหม่เข้ามา และคนนั้นคือหลานของป้าเอง"

"ขอบคุณคุณป้ามากๆ เลยนะคะที่เอ็นดูฟ้ามากขนาดนี้ ฟ้ารักคุณป้านะคะ" ร่างบางเอ่ยอ้อนคนในสายเสียงหวาน

"ป้าก็รักหนูฟ้านะลูก รักเหมือนลูกสาวคนหนึ่งเลย เดี๋ยวเจอกันที่บริษัทนะลูก"

"ได้ค่ะคุณป้า อีก 10 นาที ฟ้าจะออกไปแล้วค่ะแล้วเจอกันนะคะ"

หลังจากจบการสนทนาทางโทรศัพท์ ร่างบางก็รีบแต่งหน้าทำผม วันนี้เธอแต่งตัวสวยและดูดีเป็นพิเศษ คนตัวเล็กเดินลงมายังชั้นล่างของบ้านก่อนจะหยิบกุญแจรถคันหรูของเธอขับออกไป

ด้านหน้าบริษัท ABZ กรุ๊ป จำกัด ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นบริษัทอันดับต้นๆ ของประเทศไทย สาวสวยร่างบางที่เดินลงจากรถมานั้นกำลังเป็นที่จับตามองของเหล่าพนักงานภายในตึก ด้วยหน้าตาที่สวยราวกับนางแบบ หุ่นผอมเพรียวเซ็กซี่สะดุดตา

"โห นั่นใครอ่ะ สวยเหมือนดาราเลย"

เสียงพนักงานซุบซิบถามกันอย่างเซ็งแซ่ ร่างบางเดินไปติดต่อที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ พนักงานประจำเคาน์เตอร์ได้พาเธอขึ้นไปยัง ชั้น25 ซึ่งเป็นชั้นทำงานของระดับผู้บริหาร ชั้นนี้จะมีพนักงานแค่ไม่กี่คนที่สามารถขึ้นไปได้

"เชิญที่ห้องนี้ได้เลยนะคะ คุณผู้หญิงท่านรออยู่ด้านในค่ะ"

เสียงพนักงานที่พาเธอขึ้นมาเอ่ยบอก

"ขอบคุณค่ะ" เธอเอ่ยขอบคุณพร้อมกับส่งยิ้มให้พนักงานคนนั้น

"สวัสดีค่ะคุณป้า ฟ้ามาแล้วค่ะ" เธอกล่าวทักทาย

"หนูฟ้ามาถึงแล้วหรอลูก มาให้ป้ากอดที คิดถึงหนูฟ้าจัง"

ร่างบางไม่รอช้า เธอเดินเข้าไปสวมกอดผู้หญิงที่เธอเคารพนับถือดั่งแม่อีกคนอย่างคุณหญิงเพียงเพ็ญ

"คุณป้าคะ แล้วฟ้าต้องไปกรอกใบสมัครที่ไหนคะ เอกสารต่างๆต้องยื่นที่ใคร"

เธอถามออกไปอย่างสงสัย เพราะปกติแล้วการสมัครงานจะมีเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลมารับเอกสารและให้กรอกใบสมัครแต่ตั้งแต่ที่เธอมาถึง ยังไม่เห็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลเอาใบสมัครมาให้เธอกรอกรายละเอียดอะไรเลย

"หนูฟ้าไม่ต้องกรอกอะไรทั้งนั้นแหล่ะลูก ป้าอยากได้หนูฟ้ามาทำงานที่บริษัทของป้า วันนี้ป้าถึงต้องมารับหนูฟ้าเองไงลูก เดี๋ยวป้าจะพาหนูไปแนะนำกับพนักงานแผนกต่างๆ และเดินทัวร์ทีละชั้นเลย เสร็จแล้วเราค่อยไปเจอตาคิมลูกชายป้า"

คนตัวเล็กชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินอีกคนพูดชื่อที่เธอคุ้นเคยขึ้น "คิม" หวังว่าคงจะไม่ใช่คนเดียวกันนะ ด้วยความสงสัยเธอจึงเอ่ยถามออกไป

"คิม? ลูกชายคุณป้าชื่ออะไรนะคะ"

"ตาคิม พี่คิมหันต์ไงลูก อ๋อ ใช้สิ หนูฟ้ายังไม่เคยเจอพี่เขาเลยนี่"

"ค่ะ"

เธอตอบออกไปสั้น ๆ เพียงเท่านั้น ในใจได้แต่คิดว่าขออย่าได้เป็นคนเดียวกันกับคนที่เธอตบจนหน้าสั่นในผับวันนั้นเลย เทวดาฟ้าดินคงไม่ใจร้ายส่งเธอมาเจอผู้ชายคนนี้อีกครั้งหรอกนะ

หลังจากที่คุณหญิงเพียงเพ็ญพาอิงฟ้าเดินทัวร์ทั่วบริษัทพร้อมกับแนะนำอิงฟ้าให้พนักงานทุกคนรู้จักในฐานะหลานสาวคนโปรด หล่อนยังได้บอกพนักงานทุกคนด้วยว่าอิงฟ้าคือคนที่จะเข้ามาเป็นเลขาคนใหม่ของท่านประธานอย่างคิมหันต์อีกด้วย

ด้วยความที่อิงฟ้าเป็นคนที่นอบน้อม น่ารัก เป็นกันเอง จึงไม่แปลกที่เมื่อพนักงานทุกคนได้เห็นในความน่ารักของเธอแล้วจะรู้สึกตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้ไปตาม ๆ กัน แต่ก็นะ เธอจะอยู่รอดได้ไปตลอดหรือเปล่าล่ะ ท่านประธานของพวกเขาขึ้นชื่อเรื่องการไล่เลขาออกเป็นว่าเล่นอยู่ด้วย

"หนูฟ้าไปลูก เข้าไปหาพี่เขากัน"

เสียงหวานของผู้เป็นป้าดังขึ้น เธอจูงมืออิงฟ้าอย่างอ่อนโยน สำหรับคุณหญิงเพียงเพ็ญแล้ว เธอรู้สึกรักและเอ็นดูอิงฟ้ามากเหลือเกิน ไม่ใช่เพียงแค่ในฐานะลูกสาวของเพื่อนสนิท แต่เธอยังคาดหวังที่จะได้สาวสวยคนนี้มาเป็นลูกสะใภ้อีกด้วย

"คุณส้ม เข้าไปแจ้งบอสของคุณหน่อยว่าฉันมาถึงแล้ว"

คุณหญิงเพียงเพ็ญเอ่ยบอกพนักงานสาวคนหนึ่งที่นั่งอยู่ด้านหน้าห้อง

- ก๊อก - ก๊อก - ก๊อก -

"เชิญ"

ประตูถูกเปิดออกเมื่อพนักงานคนนั้นได้ยินเสียงอนุญาตจากคนที่อยู่ด้านใน

"บอสคะ คุณท่านหญิงมาพบค่ะ และให้ส้มแจ้งบอสด้วยว่าพาเลขาคนใหม่มาแนะนำค่ะ"

"อืม ไปเชิญคุณแม่เข้ามา"

ร่างสูงเอ่ยตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบ

"ตาคิม วันนี้แม่พาเลขาคนใหม่มาแนะนำ นี่หนูอิงฟ้า ลูกสาวคุณน้ารัญญา"

ร่างสูงที่กำลังก้มหน้าก้มตาเซ็นเอกสารอยู่นั้นก็หยุดชะงักทันทีที่ได้ยินชื่อ "อิงฟ้า" เขาคิดในใจ คงไม่ใช่คนเดียวกันหรอกนะ คงไม่บังเอิญขนาดนั้น ใบหน้าหล่อคมละสายตาจากเอกสารที่กองอยู่เงยหน้าขึ้นมาสบตากับคนตรงหน้าทันที

"สวัส...........นี่คุณ!!!!!!"

"นี่คุณ!!!!!!!!!!"

ทั้งสองคนต่างตกใจเมื่อเห็นอีกฝ่าย ไม่รู้ว่าเทวดาฟ้าดินกลั่นแกล้งหรือยังไง อะไรมันจะบังเอิญได้ขนาดนี้

"อ้าว นี่รู้จักกันเหรอ หนูฟ้าเคยเจอพี่เขาแล้วหรอลูก"

"ค่ะคุณป้า แค่บังเอิญเจอค่ะ" 

ร่างบางตอบออกไปอย่างเสียไม่ได้ เธอจะกล้าบอกคุณป้าเพียงเพ็ญได้ยังไงล่ะว่าเธอเพิ่งจะไปตบหน้าลูกชายเขามาเมื่อไม่นานนี่เอง

"ใช่ครับ บัง-เอิญ-เจอ"

เสียงหนักแน่นเน้นย้ำทุกถ้อยคำนั้นทำเอาอีกฝ่ายขนลุกซู่

"ถ้าอย่างนั้นก็ดี แม่คงไม่ต้องแนะนำอะไรมาก เพราะรู้จักกันแล้ว"

ผู้เป็นแม่พูดขึ้นพร้อมกับเอื้อมแขนไปโอบหญิงสาวที่ตอนนี้ยืนหน้าเสียอยู่ตรงหน้า

"ไม่ต้องแนะนำก็ได้ครับคุณแม่ ในเมื่อรู้จักกันแล้ว ส่วนเรื่องอื่นถ้าผมอยากรู้เดี๋ยวค่อยถามทีหลัง"

คิมหันต์เอ่ยพร้อมยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ คนตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายเธอก็พลันหงุดหงิด อีตานี่จะมีแผนอะไรอีกนะ หน้าตาเจ้าเล่ห์ชะมัด

"หวังว่าแกจะทำให้ได้อย่างที่ปากพูดนะ และที่สำคัญแกห้ามไล่หนูฟ้าออกเหมือนเลขาคนก่อน ๆ เด็ดขาด และแกห้ามแกล้งหนูฟ้า ถ้าฉันรู้ว่าแกแกล้งน้อง แกกับฉันได้เห็นดีกันแน่ตาคิม"

คุณหญิงเพียงเพ็ญออกคำสั่ง เพราะเธอกลัวว่าเจ้าลูกชายตัวดีของเธอจะไปแกล้งหนูอิงฟ้าหลานสาวสุดที่รักนั่นเอง

"หึ!! เลขาคนนี้ของคุณแม่ รับรองว่าผมไม่ไล่ออกแน่นอน"

เขาเอ่ยตอบด้วยใบหน้าที่เจ้าเล่ห์อีกครั้ง คนตัวเล็กที่เห็นท่าทางชวนหงุดหงิดนี้ก็รู้สึกฉุนขึ้นมา ถ้าเธอยังขืนอยู่ในห้องนี้ต่อมีหวังโดนอีตานี่แกล้งเป็นแน่ แถมเธอยังจะทนไม่ไหวได้ต่อยหน้าอีตานี่เข้าสักหมัดสองหมัด เธอจึงเอ่ยชวนคุณหญิงเพียงเพ็ญออกไปข้างนอก

"เอ่อ...คุณป้าคะ เราไปดูโต๊ะทำงานของฟ้ากันไหมคะ ฟ้าอยากเห็นโต๊ะทำงานของฟ้าแล้วค่ะ"

"ได้สิลูก ป้าให้คนจัดโต๊ะให้หนูแล้วนะ"

"ส่วนตาคิมแก!!! อย่าคิดที่จะแกล้งหนูฟ้าเด็ดขาด ฉันขอเตือนเป็นครั้งที่สอง"

เมื่อผู้เป็นแม่พาสาวสวยร่างบางเดินออกไปพ้นจากประตูแล้ว ร่างสูงก็นั่งยิ้มย่องพูดคนเดียวอย่างสบายอารมณ์

"หึ!!!"

"ไม่นึกว่าเราจะเจอกันได้ง่ายขนาดนี้นะคุณฟ้าคนสวย"

"ผู้หญิงคนแรกที่กล้าตบผมจนปากแตก"

"เข้ามาถ้ำเสือขนาดนี้จะปล่อยให้ลอยนวลได้ไงล่ะ หึ!!!"

"เดี๋ยวเราจะได้รู้กันว่าเสืออย่างผมกับลูกแมวน้อยอย่างคุณใครจะฤทธิ์เยอะกว่ากัน หึหึ!!!!"

คิมหันต์พูดพรึมพรำไปพร้อมกับยกยิ้มมุมปากด้วยแววตาแสนเจ้าเล่ห์ ราวกับเสือร้ายที่เจอเหยื่ออันโอชะอยู่ตรงหน้าแล้วพร้อมที่จะเข้าตะครุบเหยื่อนั้นทุกเสี้ยววินาที

"ป้ากลับก่อนนะลูก เดี๋ยวป้าต้องเข้าไปสมาคมกับแม่หนูฟ้าด้วย"

"ได้ค่ะคุณป้า"

ร่างบางตอบรับ เธอยกมื้อไหว้ กล่าวลาคุณหญิงเพียงเพ็ญ เธอนั่งลงบนโต๊ะทำงานก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมากดเข้าแอปพลิเคชั่นไลน์ เธอกดเข้าไปในกลุ่มที่เธอคุยกับเพื่อนสนิทอยู่เป็นประจำ

"พวกแกสมัครงานเสร็จแล้วนะ"

เธอพิมพ์บอกเพื่อน ๆ ในกลุ่มไลน์เพราะรู้ว่าเพื่อน ๆ ทุกคนตั้งหน้าตั้งตารอฟังคำตอบอยู่

"เป็นไงบ้างแก สมัครงานเป็นไงบ้าง ผ่านไปด้วยดีไหม"

"ก็ถือว่าผ่านไปด้วยดีนะแก แต่มันมีเรื่องที่บังเอิญกว่านั้น"

"เรื่องอะไรวะแก"

"ก็คนที่ฉันจะไปเป็นเลาขาให้ คืออีตาคิมหันต์คนที่มีเรื่องกับฉันที่ผับวันนั้นไง"

"ห๊ะ!!!!" ทั้งสามสาวพิมพ์มาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

"ตายแล้วนังชะนีน้อย แล้วเขาจำแกได้ไหม"

"จะเหลือเหรอ อีตานั่นนะมองฉันแบบคาดโทษมาก พูดจาแต่ละคำกระแทกเสียงใส่แบบเน้น ๆ"

"ต๊าย แล้วแกจะทำไงทีนี้ จะโดนไล่ออกแบบเลขาคนอื่นๆ ที่ผ่านมาไหมเนี่ย"

"หึ! คิดว่าฉันกลัวหรือไง ก็แค่หมาบ้าตัวนึง อีกอย่างคุณป้าขู่อีตานั่นไว้แล้วด้วยว่าห้ามไล่ฉันออกเด็ดขาด"

"สู้นะนังชะนีน้อย มีอะไรบอกเพื่อนได้เสมอ"

"จ้า ขอบใจนะพวกแก เดี๋ยวแค่นี้ก่อน ฉันขอไปศึกษางานก่อนนะ"

หลังจากจบบทสนทนา ร่างบางวางสมาร์ทโฟนเครื่องแพงลง มือเล็กเอื้อมหยิบเอกสารต่างๆ ขึ้นมาเปิดดูเพื่อเป็นการศึกษาในเนื้อหาของงานที่เธอจะต้องทำในแต่ละวัน

ทางด้านคิมหันต์ที่ตอนนี้กำลังนั่งยิ้มย่องอย่างพออกพอใจ มือหนาล้วงไปหยิบสมาร์ทโฟนในกระเป๋ากางเกงขึ้นมา ก่อนจะกดโทรออกแบบกลุ่มในแอปพลิเคชั่นไลน์เพื่อโทรหาเพื่อนของเขา

"พวกมึง คืนนี้ตี้กัน"

เสียงเข้มเปิดบทสนทนา ทำเอาเพื่อนทั้งสองคนของเขาอย่างเมฆกับจอร์นถึงขั้นงงงวย ก็ร้อยวันพันปีคิมหันต์เคยเอ่ยปากชวนเพื่อนไปดื่มก่อนซะที่ไหนล่ะ ส่วนใหญ่ก็จะมีแต่เมฆกับจอร์นโทรเรียกให้มานั่งดื่มด้วยกันที่ผับเท่านั้นแหล่ะเขาถึงจะยอมออกไปเจอเพื่อน

"มึงนึกไงมาชวนพวกกู แปลก ๆ นะมึง"

เป็นจอร์นที่เอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย

"วันนี้กูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ พวกมึงจองโต๊ะ VIP ไว้เลยนะ"

"วู้!! วันนี้พ่อเสือจะหิ้วเหยื่อกลับสักกี่คนดีครับ"

เมฆเอ่ยแซว

"แล้วแต่อารมณ์ เจอกันสัก 3 ทุ่ม กูทำงานก่อน"

สายสนทนาถูกตัดจบไปเพียงเท่านั้น ร่างสูงก้มหน้าเซ็นเอกสารต่อพลางผิวปากอย่างสบายอารมณ์

ณ เวลา 3 ทุ่มโดยประมาณ ร่างสูงก้าวลงจากรถสปอร์ตคันหรูที่มาจอดเทียบตรงลานจอดรถของผับชื่อดัง เขายืนขึ้นเต็มความสูง ด้วยใบหน้าที่หล่อคมเป็นที่เชิญชวนให้สาว ๆ ทั้งหลายหันมาจับจ้อง

"ไอ้คิม ทางนี้" เสียงเมฆเรียกขึ้น

"ไง มึงอารมณ์ดีมาจากไหน เล่ามา"

"วันนี้แม่กูพาเลขาคนใหม่มาแนะนำ บอกว่าคนนี้เป็นลูกสาวคุณน้ารัญญาเพื่อนสนิทของแม่กู แล้วพวกมึงรู้ไหมว่าใคร?"

"ใคร?"

เมฆกับจอร์นเอ่ยขึ้นพร้อมกันด้วยความสงสัย ใครกันที่จะทำให้เพื่อนเขาพวกเขาอารมณ์ดีได้มากขนาดนี้

"หึ! ก็คุณอิงฟ้าคนสวยคนนั้นไง" เขาเอ่ยด้วยใบหน้าที่แสนเจ้าเล่ห์

"ห๊ะ!!! กูถามจริง" ทั้งเมฆและจอร์นร้องขึ้นพร้อมกันอีกครั้ง

"เออ"

"ฮ่าๆ กูจะสงสารใครก่อนดีระหว่างมึงกับคุณฟ้า ระวังนะมึงจากที่เคยโดนตบต่อไปมึงอาจจะโดนต่อย ฮ่าๆ"  

จอร์นพูดพร้อมกับขำด้วยท่าทางสะใจเล็กน้อย นี่เพื่อนเขาเจอคนจริงเข้าแล้วสินะ

"เขากล้าหรอ กูเป็นเจ้านายเขานะเว้ย" ร่างสูงเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีมั่นใจ

"แต่กูว่าคุณฟ้ากล้านะ ถ้ามึงไปแกล้งเขา มึงโดนเขาต่อยแน่ไอ้คิม ดูทรงคุณฟ้าไม่กลัวใครด้วยนะมึง"

เป็นเมฆที่เอ่ยเตือนเพื่อน ก็แน่ล่ะ สาวสวยที่พวกเขากำลังพูดถึงอยู่นี้ เธอไม่ยอมให้ใครมาแกล้งเธอได้ง่ายๆ หรอกนะ

"พวกมึงคอยดูก็แล้วกันว่าเสืออย่างกูกับลูกแมวตัวเล็ก ๆ แค่นั้น ใครจะชนะ หึหึ"

ระหว่างที่ทั้งสามหนุ่มกำลังพูดคุยกันอย่างเมามัน สาวสวยสุดเซ็กซี่คนหนึ่งก็เดินมาขอชนแก้วกับคิมหันต์พร้อมส่งสายตาที่ยั่วยวนให้กับเขา ปฏิเสธไม่ได้เลยจริงๆ ว่าใครที่เห็นสายตายั่วยวนเช่นนี้แล้วจะต้องอยากจะสานต่อความสัมพันธ์ในค่ำคืนนี้กับสาวสวยเลยทีเดียว

"สวัสดีค่ะหนุ่มๆ เชอร์รี่ขอชนแก้วด้วยได้ไหมคะ"

"ได้สิครับคนสวย"

สิ้นเสียงตอบรับ สาวเจ้าก็นั่งลงข้างๆ คิมหันต์ก่อนที่เธอจะแนะนำตัวและถามชื่อหนุ่มๆ โดยเฉพาะหนุ่มหล่อร่างสูงที่เธอสนใจเป็นพิเศษอย่างคิมหันต์ เขาดูโดดเด่นกว่าทุกคนจนหญิงสาวอยากจะสานสัมพันธ์ต่อ

"คิมขา คืนนี้ไปส่งเชอร์รี่ได้ไหมคะ เชอร์รี่เมาแล้วน่าจะขับรถกลับไม่ไหว"

เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อนและท่าทางเย้ายวน

"ได้สิครับ ไปกันเลยไหม"

"ได้ค่ะ"

สิ้นเสียงนั้น ทั้งคู่ก็เดินควงกันออกไป และคงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าในค่ำคืนนี้บทสรุปของทั้งคู่จะลงเอยกันอย่างไร นอกเสียจากลงเอยกันบนเตียง....