อีตาบอสบ้า ฉันเป็นเลขานะ ไม่ใช่บาริต้าชงกาแฟ แกล้งให้ฉันชงกาแฟให้ตั้ง 20 แก้วแล้วยังไม่พอใจ งั้นแก้วที่ 21 แก้วสุดท้าย เอาเกลือไปแทนน้ำตาลก็แล้วกัน!!
View Moreณ สนามบินแห่งหนึ่งในประเทศไทย หนุ่มหล่อ ร่างสูง เดินลากกระเป๋าใบใหญ่เพื่อมารอคนขับรถที่มารอรับ
“คิมหันต์” ทายาทนักธุรกิจพันล้าน ที่เรียนจบและเพิ่งเดินทางกลับจากอังกฤษ เพื่อมาสานต่อธุรกิจของครอบครัว เขาเดินอย่างรีบร้อนพร้อมกับสายตามากมายจับจ้องมาที่เขา ความหล่อ และบุคคลิกที่โดดเด่นนั้นดึงดูดทุกสายตาให้หันมามอง
“สวัสดีครับ นายน้อย ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะครับ คุณท่านและคุณผู้หญิงให้ผมมารอรับนายน้อยครับ เชิญขึ้นรถครับ”
“อืม ขอบคุณ”
เขากล่าวสั้น ๆ และก้าวขึ้นรถไป
รถวิ่งไปตามท้องถนนด้วยความเร็วคงที่ จนกระทั่งไปจอดลงที่คฤหาสน์เลิศรัตนพาณิชย์ คนขับรถจอดรถหรูคันสีดำอย่างนุ่มนวล พร้อมกับลงมาเปิดประตูรถให้คนที่นั่งอยู่ด้านใน
“เฮีย เฮียกลับมาแล้ว”
เสียงเรียกแสนหวานสดใสร้องเรียกพร้อมโผเข้ามากอดพี่ชาย นั่นคือประกายดาวหรือดาว น้องสาวของเขานั่นเอง
“ว่าไง ยัยตัวเล็ก เรียนใกล้จบยังเรา”
เขากอดตอบพร้อมถามน้องสาว
“โห เจอหน้าก็ถามเรื่องเรียนเลยหรอ เข้าไปในบ้านดีกว่า คุณพ่อคุณแม่รอเฮียอยู่นะ”
ผู้เป็นน้องสาวเอ่ยเสียงหวานพร้อมจูงมือพี่ชายเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่
“คุณพ่อคุณแม่ สวัสดีครับ”
“ตาคิม ลูกแม่ มาให้แม่กอดให้หายคิดถึงทีลูก”
คุณหญิงเพียงเพ็ญเอ่ยเมื่อเจอหน้าลูกชายสุดที่รักของเธอพลางโผเข้ากอดลูกชายด้วยความคิดถึง
“ตาคิม แกกลับมาแล้วก็ดี พ่อดีใจที่แกเรียนจบและมาช่วยบริหารงานต่อจากพ่อ”
ผู้เป็นพ่อของคิมหันต์เอ่ยขึ้นพร้อมตบบ่าลูกชายเบา ๆ
“ขึ้นห้องไปพักก่อนเถอะลูก อาทิตย์หน้า พ่อกับแม่จะพาไปแนะนำที่บริษัท”
“ครับ”
สิ้นเสียงตอบรับ เจ้าของเสียงนั้นก็ขึ้นห้องไปพักผ่อนตามที่ผู้เป็นแม่บอก เพราะเขานั่งเครื่องบินมาตั้งหลายชั่วโมง รู้สึกเมื่อยล้าเต็มที
บ้านเลิศรัตนพาณิชย์ คฤหาสณ์หลังใหญ่ใจกลางเมือง ที่หลายคนต่างก็ทราบดีว่าเป็นบ้านของนักธุรกิจระดับพันล้าน อย่าง คุณสุพจน์ และ คุณหญิงเพียงเพ็ญ เลิศรัตนพาณิชย์ พ่อและแม่ของคิมหันต์และประกายดาว ภายในบ้านมีการ์ดและลูกน้องมากมาย ที่คอยดูแล รักษาความปลอดภัย รวมถึงมีการ์ดคอยเฝ้ายามตลอดทั้งวันทั้งคืน ทุกคนในบ้านเวลาออกไปไหนมาไหนก็จะมีการ์ดคอยติดตามอารักขา แม้กระทั่งประกายดาวเอง เวลาที่เธอไปมหาวิทยาลัยหรือไปเที่ยวกับเพื่อน ก็จะมีการ์ดและคนขับรถติดตามไปด้วยเพื่อความปลอดภัยนั่นเอง
1 สัปดาห์ ผ่านไป ทั้งคุณสุพจน์และคุณหญิงเพียงเพ็ญได้พาคิมหันต์ไปแนะนำให้เหล่าพนักงานในบริษัทได้รู้จักในฐานะประธานบริษัทคนใหม่ของบริษัท ABZ กรุ๊ป จำกัด และยังเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของบริษัทในเครือทั้งหมด
“ทุกคน วันนี้ผมขอแนะนำผู้บริหารคนใหม่ของ บริษัท ABZ กรุ๊ป จำกัด ของเรา นั่นคือ คุณคิมหันต์ หรือคุณคิม ลูกชายของท่านประธาน ต่อจากนี้ไปคุณคิมจะเข้ามาบริหารงานทั้งหมดที่บริษัทของเราแทนท่านประธานและคุณผู้หญิงนะครับ”
ผู้จัดการแผนก HR กล่าวแนะนำคิมหันต์กับพนักงานทุกคน
“สวัสดีครับ ต่อจากนี้ไปผมจะเข้ามาบริหารงานที่นี่แทนคุณพ่อ หวังว่าทุกคนจะต้อนรับผมเป็นอย่างดีนะครับ”
พนักงานต่างปรบมือต้อนรับพร้อมมอบช่อดอกไม้ช่อโตต้อนรับประธานคนใหม่ของพวกเขาอย่างยินดีปรีดาจากนั้นคิมหันต์ก็เข้าไปยังห้องทำงานของผู้บริหาร โดยที่มีคุณสุพจน์ผู้เป็นพ่อ และคุณหญิงเพียงเพ็ญผู้เป็นแม่ คอยแนะนำและสอนงานในบริษัททั้งหมดให้ คิมหันต์เป็นคนที่เก่ง และฉลาดมาก เขาจึงเรียนรู้และเข้าใจงานได้อย่างรวดเร็ว
“เดี๋ยวพ่อจะให้ คุณส้ม HR หาเลขาคนใหม่ให้แกนะ”
“แล้วเลขาคนเก่าพ่อล่ะครับ ?”
“เขามาลาออกกะทันหัน เห็นว่าจะย้ายกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด”
“งั้นพ่อช่วยย้ำคุณส้มให้ผมทีว่า ผมขอคนที่ ทำงานคล่อง ทำงานไว พูดจารู้เรื่อง สั่งอะไรก็ต้องทำได้ ที่สำคัญขอคนที่รู้จักเอาใจเจ้านายหน่อย อย่าขัดเวลาผมสั่งอะไร”
“ได้”
คุณสุพจน์ตอบพลางคิดในใจว่าไอ้ลูกชายคนนี้ ทำไมมันถึงเรื่องมากจังวะพร้อมกับส่ายหัวไปมา และได้สั่งให้ฝ่ายบุคคลประกาศรับเลขาคนใหม่ให้ลูกชายโดยกำหนดคุณสมบัติตามที่ลูกชายได้ร้องขอมา
“คุณส้ม ท่านประธานสั่งมาว่าให้คุณประกาศรับสมัครเลขาคนใหม่ให้บอสด้วยนะครับ”
“ได้ค่ะผู้จัดการ เดี๋ยวส้มจัดการให้นะคะ มีรีเควสคุณสมบัติอะไรไหมคะ”
“มีครับ บอสสั่งมาว่าขอคนที่ ทำงานคล่อง ทำงานไว พูดจารู้เรื่อง สั่งอะไรก็ต้องทำได้ ที่สำคัญขอคนที่รู้จักเอาใจเจ้านายหน่อย อย่าขัดเวลาเจ้านายสั่งอะไร ฝากคุณส้มจัดการด้วยครับ”
“เอ่อ ผู้จัดการคะ บอสนี่ก็เลือกเยอะเหมือนกันนะคะเนี่ย”
ส้มแอบกระซิบ
"เอาน่าคุณส้ม ผมรบกวนคุณลงประกาศด้วยนะ”
ประกาศรับสมัครงาน
ด่วน !!!บริษัท ABZ กรุ๊ป จำกัด รับสมัคร ด่วน!!!!!
ตำแหน่ง : เลขานุการผู้บริหาร
วุฒิ : ป.ตรี ขึ้นไป ไม่จำกัดสาขา
คุณสมบัติ : ขอคนมีประสบการณ์ ทำงานคล่อง ทำงานไว พูดจารู้เรื่อง สั่งอะไรก็ต้องทำได้
ข้อสำคัญ!! เป็นคนที่รู้จักเอาใจไม่ขัดใจเจ้านาย
เงินเดือน : 40,000++ ต่อรองได้
การประกาศรับสมัครพนักงานของบริษัท ABZ กรุ๊ปจำกัด เป็นที่หลาย ๆ คนให้ความสนใจเป็นอย่างมาก หลายคนล้วนแต่อยากเข้ามาทำงานที่บริษัทนี้ เพราะขึ้นชื่อในเรื่องของค่าจ้างและสวัสดิการที่ทางบริษัทให้กับพนักงานอย่างคุ้มค่า
จากประกาศที่ทางบริษัทได้ลงประกาศไปก็มีคนให้ความสนใจและเข้ามาสมัครมากมาย ทางฝ่ายบุคคลเองได้ทำการคัดเลือกโดยให้ทดสอบความสามารถด้านต่างๆ จนได้คนที่ทุกคนลงความเห็นว่าเหมาะสมที่สุด แต่แล้ว 2 สัปดาห์ ผ่านไป คิมหันต์ไล่เลขาออกไปแล้วถึง 11 คน
“หึ! ทำงานไม่ได้ดั่งใจผมสักคน คุณส้ม!! เข้ามาหาผมที คุณรับคนยังไงของคุณ”
เขาตบโต๊ะเสียงดังด้วยความหงุดหงิด
“ส้มขอโทษค่ะบอส แต่ที่คัดมาส้มก็เลือกคนที่เฟอร์เฟ็คมาก ๆ แล้วนะคะ”
“ผมต้องการเลขามาช่วยงาน ไม่ใช่มาให้ท่าผม!! คำว่าเอาใจเจ้านายคือไม่ขัดคำสั่งทำงานตามที่ผมสั่ง ผมจ้างมาทำงาน ไม่ใช่มานั่งให้ท่าผม ถ้าคุณยังหาคนที่ถูกใจผมไม่ได้ผมจะหักเงินเดือนคุณ”
“บอสคะ ส้มขอโทษจริงๆค่ะ ส้มจะพยายามสุดความสามารถ บอสอย่าหักเงินเดือนส้มเลยนะคะ”
“คุณออกไปเถอะ และก่อนจะรับใครมา กรุณาคัดให้ดีกว่านี้ด้วย”
“ค่ะบอส ทราบแล้วค่ะ” ส้มรีบวิ่งออกไปทันที
จะไม่ให้เขาหัวเสียได้ยังไงล่ะ 2 สัปดาห์มานี้เขาไล่เลขาออกเป็นว่าเล่น แต่ละคนทำงานไม่ได้ดั่งใจเอาซะเลย บอกว่าขอคนที่รู้จักเอาใจเจ้านายหน่อย ก็เอาใจมากเกินไปจนน่ารำคาญ เรียกว่าให้ท่าเลยดีกว่า บางคนเข้ามาทำงาน เหมือนหวังมาจับเขา อ่อยเขาบ้างล่ะ ยั่วยวนเขาบ้างล่ะ อ่อยจนไม่เป็นอันต้องทำการทำงาน ผู้หญิงเหล่านี้น่ารำคาญเสียจริง
“ผู้จัดการคะ ฮึก ส้มโดนบอสดุอ่ะ บอสขู่จะหักเงินส้มด้วยถ้ายังหาเลขาที่ถูกใจบอสไม่ได้ ส้มจะทำไงดี ฮือ ฮือ”
“อีกแล้วหรอ เอางี้ส้ม แกไปลงประกาศใหม่อีกรอบ แต่เปลี่ยนอัตราเงินเดือนใหม่”
ประกาศรับสมัครงาน
ด่วน !!!บริษัท ABZ กรุ๊ป จำกัด รับสมัคร ด่วน!!!!!
ตำแหน่ง : เลขานุการผู้บริหาร วุฒิ : ป.ตรี ขึ้นไป ไม่จำกัดสาขา
คุณสมบัติ : ขอคนมีประสบการณ์ ทำงานคล่อง ทำงานไว พูดจารู้เรื่อง สั่งอะไรก็ต้องทำได้
ข้อสำคัญ!! เป็นคนที่รู้จักเอาใจ ไม่ขัดใจเจ้านาย
เงินเดือน : สามารถเรียกได้ตามใจ หากสามารถทำงานตามคุณสมบัติข้างต้นได้ทางบริษัทจ่ายให้ไม่เกี่ยง
ณ บ้านเลิศรัตนพาณิชย์
“กลับมาแล้วหรอ 2 อาทิตย์มานี้แกสร้างเรื่องอะไรที่บริษัทล่ะ”
ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามทันทีที่คิมหันต์นั่งลงบนโซฟาตัวหรู
“ผมแค่ยังหาเลขาที่ถูกใจไม่ได้”
คิมหันต์ตอบหน้าตาเฉยพลางลุกเดินขึ้นไปที่ห้องนอนทำเอาผู้เป็นพ่อและแม่ถึงกับส่ายหัวอย่างจนปัญญาเลยทีเดียว
“เอาแล้วไง คุณเพียงเพ็ญ ลูกชายตัวดีของคุณมันแผลงฤทธิ์แล้ว”
“นั่นสิคะคุณ 2 อาทิตย์ ตาคิมไล่เลขาออกไป 11 คน ฉันล่ะท้อใจ”
ผู้เป็นแม่เอ่ยพลางส่ายหน้าด้วยความท้อใจกับลูกชายของตัวเอง ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาถึงจะได้เลขาที่ถูกใจสักที
ณ คฤหาสน์เลิศรัตนพาณิชย์ทุกคนพร้อมหน้าพร้อมตาสำหรับอาหารมื้อเย็นแล้ว“บัวจ๊ะ ตักข้าวเลยจ้ะ”เสียงคุณหญิงเพียงเพ็ญเอ่ยบอกแม่บ้าน บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความอบอุ่น อิงฟ้ารู้สึกอบอุ่นที่ทุกคนในบ้านเลิศรัตนพาณิชย์ให้การต้อนรับเธอเป็นอย่างดี ทุกคนรักและเอ็นดูเธอมากจริงๆ“อาหารอร่อยมากค่ะคุณป้า ของชอบฟ้าทั้งนั้นเลย”อิงฟ้าเอ่ยชมฝีมือการทำอาหารของคุณหญิงเพียงเพ็ญ เธอไม่ได้พูดเกินจริงนะ กับข้าวฝีมือคุณป้ามันอร่อยจริงๆ“วันนี้คุณแม่ลงมือเข้าครัวเองเลยนะคะพี่ฟ้า”“ใช่จ้ะ เป็นการต้อนรับหนูฟ้าไง”“ฟ้าขอบคุณคุณลุง คุณป้าอีกครั้งนะคะที่เอ็นดูฟ้าขนาดนี้”อิงฟ้ากล่าวขอบคุณพร้อมยกมือไหว้อย่างนอบน้อมคิมหันต์ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็เอาแต่จ้องมองเธอจนทุกคนบนโต๊ะสังเกตได้ จนประกายดาวอดที่จะแซวพี่ชายของเธอไม่ได้“เฮีย ถ้าจะจ้องพี่ฟ้าขนาดนี้ ปั้นเป็นก้อนแล้วกลืนลงท้องเลยไหม”พี่ชายตัวดีของประประกายดาวถึงกับสะดุ้งเมื่อถูกผู้เป็นน้องสาวเอ่ยแซวแบบนี้“อะไร ใครจ้อง มั่วละ”เขารีบปฏิเสธทันควัน ต่อหน้าทุกคนก็ต้องรักษาภาพพจน์หน่อยสิ“ก็เห็นๆ กันอยู่อ่ะเฮีย”“พูดมาก กินข้าวไปเลย”เขารีบตัดบทก่อนที่ยัยน้อง
วันเสาร์อิงฟ้ากำลังงุ่นง่านกับการจัดกระเป๋าเพื่อย้ายไปอยู่บ้านเลิศรัตนพาณิชย์ซึ่งเป็นบ้านของคิมหันต์ เธอเก็บเอาเสื้อผ้าและของใช้ที่จำเป็นพลางกับบ่นไปด้วย“เห้อ ฉันต้องคิดถึงพวกแกแน่ๆ เจ้าคิตตี้สีชมพูที่รักของฉัน”“นี่ฉันจะไม่ได้นอนในอาณาจักรคิตตี้อีกแล้วสิเนี่ย ฮือ”“ไว้ฉันจะกลับมาเยี่ยมพวกแกบ่อยๆ นะ”คนตัวเล็กร่ำลาห้องนอนสุดที่รักของเธอ ห้องที่ประดับตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่เป็นสีชมพูและตัวการ์ตูนที่เธอชื่นชอบ เธอยืนอาลัยอาวรณ์ห้องนอนแสนรักอยู่พักใหญ่ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ร่างบางเอื้อมมือเล็กไปหยิบมาดู เป็นคุณหญิงรัญญา คุณแม่สุดที่รักของเธอนั่นเอง เธอไม่รอช้ากดรับสายทันที“ค่ะคุณแม่”“เก็บของเสร็จหรือยังลูก” ปลายสายถามขึ้น“เสร็จแล้วค่ะ ตอนนี้ฟ้ากำลังร่ำลาอาณาจักรคิตตี้ของฟ้าอยู่”“แหม ชอบมาตั้งแต่เล็กจนโตไม่เบื่อหรอลูก” คุณหญิงรัญญาถามลูกสาว“ไม่ค่ะ มีแต่ชอบมากขึ้น แฮ่ๆ”“ไปอยู่บ้านป้าเพ็ญอย่าดื้อ อย่าซนล่ะ เข้าใจไหม”“ฟ้าไม่เคยดื้อสักหน่อย”“เดี๋ยวเดือนหน้าแม่กับพ่อต้องบินไปดูงานที่จีนนะลูก”“อ้าว ไปนานแค่ไหนคะเนี่ย”“ไปศึกษาดูงานกับทางมหาลัยที่จีนประมาณ 2 เดือนจ้ะ ถ้าหนูว่างก็แ
ร่างสูงตอนนี้กำลังยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างเจ้าเล่ห์ ที่แผนล่อแมวน้อยเข้าถ้าเสือเป็นไปตามที่เขาคาดหวัง เหลือแค่ยัยเลขาตัวแสบของเขาสินะ ที่ไม่รู้ว่าจะยอมโดยดีรึเปล่า หรือจะดื้อรั้นสักแค่ไหนกัน‘ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด’เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของอิงฟ้าดังขึ้น ร่างบางไม่รอช้ารีบกดรับสายทันที“ค่ะบอส” เธอเอ่ยทักปลายสายที่โทรเข้ามา“เข้ามาหาผมหน่อยครับ” ปลายเสียงเอ่ยสั่ง“ได้ค่ะ”‘ติ๊ด......วางสาย’ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก“ขออนุญาตค่ะบอส” อิงฟ้าเอ่ยขึ้นหลังจากเปิดประตูเข้ามา“อืม นั่งก่อนครับ”“ค่ะ บอสมีอะไรรึเปล่าคะ”คนตัวเล็กเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อถูกเจ้านายอย่างคิมหันต์เรียกเข้ามาให้ห้อง แล้วคนตรงหน้ายิ่งนั่งทำหน้านิ่งจนเธอก็เดาอารมณ์ไม่ถูกซะด้วย“ตอนเย็นคุณกลับไปก็รีบเก็บของ แล้วผมจะให้คนไปรับ”คิมหันต์เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ“รับ?? รับไปไหนคะ แล้วทำไมต้องเก็บของจะไปดูงานต่างประเทศเหรอคะ”“เปล่า ไปบ้านผม” คิมหันต์เอ่ยเสียงรียบ“ไปบ้านบอส ไปทำไมคะ มีเรื่องอะไรด่วนรึเปล่าคะ” อิงฟ้าถามด้วยความสงสัย“ผมจะให้คุณย้ายไปอยู่ที่บ้านผม!!”“หะ...ห๊า!!!!!! อะไรนะคะ” เธออุทานออกมาเสียงดังลั่นห้อง
@ บ้านเลิศรัตนพาณิชย์---ห้องนอนของคิมหันต์---ร่างสูงเอนอิงร่างกายที่โซฟาตัวหรู ใบหน้าอันหล่อเหลากำลังขมวดคิ้วเป็นปมกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา“คุณคือคนที่ผมรู้สึกดีด้วย”“ผมหวงคุณ หึงคุณ”“ผมไม่ชอบที่คุณไปใกล้ชิดผู้ชายคนอื่น ที่ไม่ใช่ผม”“ผมอยากให้คุณเป็นของผมแค่คนเดียว”“ถึงตอนนี้ผมยังตอบคุณไม่ได้ว่า ผมกับคุณเราเป็นอะไรกัน”“แต่อีกไม่นาน ผมจะมีคำตอบให้คุณแน่นอน”“รอหน่อยนะ..........”ร่างสูงพร่ำพรรณาออกมา คำถามที่เขาได้รับจากร่างบางนั้นมันยังดังก้องอยู่ในหัวตลอดเวลาเลย‘ถ้าคุณบอกว่า คุณกับคุณเชอร์รี่ไม่ได้เป็นแฟนกัน แล้วคุณกับฉันเราเป็นอะไรกันคะ’นั่นสินะ ตอนนี้เราเป็นอะไรกัน ผมไม่เคยอาลัยอาวรณ์กับผู้หญิงคนไหนที่ผมเคยมีอะไรด้วย แค่จบแล้วก็แยกทางกัน แต่ทำไมกับคนๆ นี้ “อิงฟ้า” ทำไมผมถึงไม่อยากปล่อยเธอไป ผมอยากครอบครองเธอเพียงคนเดียว ผมอยากเป็นคนเดียวที่ได้ลิ้มรสความหวานจากตัวเธอ เห้อออ...ผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลยหงุดหงิดชะมัดหลากหลายสารพันความคิดกำลังพรั่งพรูเข้ามาในหัวของคนตัวสูงที่กำลังเอนนอนอยู่บนโซฟาหรูในห้องนอนที่ตกแต่งคลุมโทนสีเทา-ดำ เขาเคยเป็นเสือที่มีเหยื่อมา
เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกร่างบางรีบเดินออกจากลิฟต์ทันที เธอรีบเดินไปหารถสปอร์ตคันหรูที่จอดรออยู่หน้าบริษัท ในใจก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้อีกคนที่อยู่บนชั้น 25 ตามลงมาเลย.... แต่ไม่ทันแล้วสิ คนที่เธอคิดนั้นตามลงมาเห็นหลังเธออยู่ไวๆ เห็นเธอกำลังขึ้นรถไปกับไอ้หมอนั่น ไอ้คนที่เขาไม่ชอบขี้หน้าเอาซะเลย"อานนท์ อาซาน วันนี้พวกนายกลับไปก่อน ฉันมีธุระ""ครับนายน้อย"ร่างสูงเอ่ยบอกลูกน้องคนสนิททั้งสองคน ก่อนจะก้าวขึ้นรถหรูขับตามออกไป เขาทิ้งระยะห่าวพอสมควรเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัวว่ากำลังถูกอีกตามอยู่รถสปอร์ตคันหรูของซีโน่จอดลงที่ลานจอดรถของห้างดังใจกลางเมือง ไม่ต่างจากอีกคนที่แอบตามมาก็จอดรถที่ลานจอดรถชั้นเดียวกัน เขาแอบเดินตามห่างๆเพื่อไม่ให้คนตัวเล็กรู้ตัว เขารู้สึกหงุดหงิดที่เห็นทั้งคู่เดินด้วยกันอย่างใกล้ชิดสนิทสนม คนตัวเล็กเดินเกาะแขนไอ้หมอนั่นเข้าไปในร้านไอศกรีมแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด เขาจึงรีบตามเข้าไปที่ร้านไอศกรีมโดยที่ไม่ให้อีกฝ่ายเห็น เขาเลือกที่นั่งในมุมที่ลับตาอิงฟ้าแต่เป็นมุมที่เขาสามารถมองเห็นอีกฝ่ายได้ชัดเจนเลยทีเดียวทุกการกระทำของทั้งสองคนอยู่ในสายตาของคิมหันต์ตลอด เขามองเห็นทั้
สิ้นเสียงปิดประตูกับภาพคนตัวเล็กที่เดินออกไปด้วยท่าทางที่ไม่ค่อยพอใจนัก ร่างสูงเริ่มใจไม่ดีกับเหตุการณ์ที่กำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ เขาต้องรีบเคลียร์ปัญหาและอธิบายให้คนตัวเล็กฟังก่อนที่เธอจะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้"เชอร์รี่คุณมาทำไม""เชอร์รี่ก็มาหาคิมไงคะ รี่คิดถึงคิมนะ" สาวเจ้าพูดพลางก้มลงไปหอมแก้มเขาเบาๆด้วยท่าทีเย้ายวน"เชอร์รี่อย่าทำแบบนี้" คิมหันต์เอ่ยห้าม"ทำไๆเชอร์รี่จะทำไม่ได้คะ ก็เชอร์รี่เป็นแฟนคุณนิ""ผมว่าเราคุยกันชัดเจนแล้วนะว่าผมกับคุณเราไม่มีข้อผูกมัดต่อกัน""แต่รี่ไม่ยอม รี่เป็นของคุณแล้วนะคะคิม" สาวเจ้ายังดึงดันไม่หยุด"เชอร์รี่ปล่อยผม ผมบอกชัดเจนแล้วนะว่าระหว่างคุณกับผมแค่วันไนท์สแตน คุณเสนอ ผมสนอง เราวินๆทั้งคู่""ไม่ค่ะ เชอร์รี่ไม่ยอมแน่ คิมต้องเป็นของเชอร์รี่คนเดียว รี่รักคุณนะคะ"หญิงสาวพูดพลางก้มหน้าลงไปซุกไซ้บริเวณซอกคอของคิมหันต์เพื่อหวังสร้างอารมณ์ให้อีกฝ่าย"เชอร์รี่คิดถึงคุณทุกวันเลย ช่วงนี้ไม่เห็นคุณมาหาเชอร์รี่บ้างล่ะคะ”"เชอร์รี่ปล่อยอย่าทำแบบนี้"คิมหันต์ร้องห้ามพร้อมกับผลักคนตรงหน้าออก"คุณอย่าทำแบบนี้ กลับไปซะเชอร์รี่ก่อนที่ผมจะเรียก รปภ. มาเชิญคุณออกไป"คิม
แสงอรุณของวันใหม่โผล่พ้นขอบฟ้าแยงทะลุผ้าม่านสาดส่องมายังเตียงขนาดคิงไซส์ที่ตอนนี้มีคนตัวเล็กร่างบางกำลังนอนซุกที่หน้าอกแกร่งของร่างสูง กิจกรรมรักเมื่อคืนที่ผ่านมาทำให้เธอเพลียหลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ได้ ร่างสูงที่ตื่นมาได้สักพักแล้วแต่ยังไม่ยอมลุกไปไหนนอนกอดร่างบางไว้แน่นพร้อมมองใบหน้าเรียวงามนั้นอย่างหลงใหล"ทำไมคุณน่ารักอย่างนี้นะ""ทำไมผมถึงใจเต้นแรงเวลาที่อยู่ใกล้คุณ""ทำไมผมถึงรู้สึกว่าไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมาอยู่ใกล้คุณเลย""ทำไมกัน......"หมื่นพันความคิดถูกพ่นบ่นพรึมพรำออกมาจากปากของร่างสูงเบาๆพร้อมกระชับอ้อมกอดนั้นแน่นกว่าเดิม.......มันรู้สึกอบอุ่นจังเลย......."อื้ออออ"ร่างบางที่ตอนนี้เหมือนจะตื่นแล้วค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ เธอพยายามกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตา แต่ก็ต้องสะดุดกับสายตาคู่หนึ่งที่นอนจ้องหน้าเธออยู่"อ๊ะ!! คะ...คุณ""คุณตื่นแล้วเหรอ" ร่างสูงที่นอนกอดเธออยู่นั้นเอ่ยถาม"อื้ม......คุณเลิกกอดฉันได้แล้วค่ะ""ผมบอกว่ายังไง?" เขาเอ่ยถามอีกครั้ง"หะ...ห๊าาา บอกอะไร" คนตัวเล็กถามกลับด้วยสีหน้าสงสัย"แทนตัวเองว่าฟ้า!!" เขาตอบเธอด้วยสีหน้าหงุดหงิดเล็กน้อย เพิ่งบอกไปเมื่อคืนเ
@ ห้องพัก VIP ผับXXXคิมหันต์อุ้มอิงฟ้าขึ้นมาที่ห้องนอนที่อยู่บนชั้น2 ของผับ-ตุ่บบ-คิมหันต์โยนร่างบางลงบนเตียงขนาดคิงส์ไซส์ แล้วโถมเข้าคร่อมร่างบางไว้ทันที“คะ...คุณ จะ ทะ...ทำอะไร” อิงฟ้าเอ่ยถามตะกุกตะกัก“หึ” คนที่คร่อมร่างบางอยู่ไม่ตอบอะไรนอกจากหัวเราะในลำคอเบาๆ แล้วเอ่ยถามร่างบางต่อ“คุณชอบไอ้หมอนั่นเหรอ?”“ใคร หมอไหน คุณพูดอะไร ปล่อยฉันนะ” อิงฟ้าพยายามขัดขืนแต่ยังสู้แรงคนบนร่างไม่ได้“ก็ไอ้ซีโน่ไง คุณชอบมันเหรอ?” คิมหันต์เค้นถาม“ชอบไม่ชอบมันก็เรื่องของฉัน คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้ ปล่อย!” อิงฟ้าตอบกลับและพยายามดิ้น“ทำไมผมจะไม่มีสิทธิ์ ในเมื่อผมเป็นเจ้านายของคุณ!”“คุณเป็นแค่เจ้านาย ไม่ใช่พ่อแม่ ไม่ใช่สามีฉัน ก็อย่ามายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของฉัน ปล่อย!! ปล่อยฉัน!!!” อิงฟ้ายังพยายามดิ้นหนีจากคนบนร่าง“หึ!! ไม่ใช่สามีแต่เดี๋ยวก็ได้เป็นแล้ว” คิมหันต์พูดพร้อมกับประกบปากลงบนปากบางอีกครั้งร่างบางถูกมือหนาล็อกท้ายทอยไว้พร้อมกับถูกกระหน่ำจูบอย่างร้อนแรงระดับสิบ ริมฝีปากหนาหยักลึกได้รูปขบเม้มบดขยี้ริมฝีปากบางราวกับเสือที่กระหายเหยื่อมานาน อิงฟ้าแทบจะหายใจไม่ออก กายสาวที่เพิ่งเคยต้องมือ
ผ่านมาแล้วเป็นเวลา 2 สัปดาห์ อิงฟ้ายังทำงานเป็นเลขาของคิมหันต์ แม้จะโดนเจ้านายอย่างคิมหันต์แกล้งบ้างแหย่บ้าง แต่ก็ไม่เกินความสามารถของเธอที่จะรับมือ ความสัมพันธ์ในฐานะเจ้านายและลูกน้องระหว่างอิงฟ้ากับคิมหันต์นั้น พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นเรื่อยๆ อิงฟ้าได้เห็นคิมหันต์ในอีกมุมหนึ่งซึ่งหลายๆคนยังไม่เคยเห็น ส่วนคิมหันต์เองก็เริ่มมองเห็นความน่ารักในตัวอิงฟ้าและอีกมุมของอีกฟ้าที่เขาไม่เคยเห็น.... ตั้งแต่ผมได้เลขาคนใหม่ ซึ่งเป็นลูกสาวของคุณน้ารัญญาเพื่อนสนิทของคุณแม่ผม ชีวิตผมก็เปลี่ยนไปหลายอย่าง ปกติแล้วผมเป็นคนที่ไม่ค่อยทานมื้อเช้าสักเท่าไหร่ เพียงแค่กาแฟดำแก้วเดียวผมก็อยู่ได้ทั้งวันแล้ว ตั้งแต่อิงฟ้าเข้ามาเป็นเลขาของผม ทุกเช้าที่ผมมาถึงโต๊ะทำงาน มักจะมีจานแซนวิส หรือบางวันก็เป็นโจ๊กร้อนๆ พร้อมกาแฟดำ 1 แก้ว มาวางให้ผมเสมอทั้งที่ผมไม่ได้สั่ง “ทานหน่อยนะคะ มื้อเช้าเป็นมื้อที่สำคัญ” เธอมักจะพูดคำนี้เสมอ ตั้งแต่มีเลขามาแล้วสิบกว่าคน ไม่เคยมีเลขาคนไหนใส่ใจผมขนาดนี้ ผมยังแอบเห็นเธอมักจะแวะที่ ชั้น20 บ่อยๆ เธอมักจะมีขนมขบเคี้ยวเล็กๆน้อยๆไปฝากพนักงานคนอื่นๆที่ชั้นนั้นเสมอ “ทำไมเธอถึงน่ารักอย่างนี้นะ”
Comments