บทที่ 7 ดีใจที่ได้เจอ

บทที่ 7 ดีใจที่ได้เจอ

            มิล่าคว้ามือหมอชินเอาไว้ก่อนจะร้องไห้ออกมา  มิล่าน้ำตาไหลออกมา ทำให้หมอชินหยุดชะงักทันที

 “หมอชิน มิล่าขอโทษ มิล่าขอโทษจริงๆ🥹”

“คุณหมอคะมิล่าขอคุยกับหมอชินหน่อยได้ไหมคะ”มิล่าหันไปพูดกับหมอเค พูดจบหมอเคพยักหน้าและเดินออกจากห้องทันที

“มีอะไร ก็พูดมา”

“ขอบคุณนะคะ”

“ขอบคุณเรื่องอะไร ผมยังไม่ได้ทำอะไรให้คุณเลย”

“ท่านเทพ”

“หึ” [ที่มาพูดดีและขอโทษเพราะรู้ว่าผมเป็นเทพเธอสินะ เหอะให้ตายเถอะ เธอไม่รู้สึกผิดบ้างเลยเหรอ]

“มิล่ารู้สึกอยากขอโทษจริงๆ มิล่าไม่ได้ตั้งใจ”

“ถ้าไม่ใช่หมอชิน แห่งโรงพยาบาลชินคุณก็คงไม่มาขอโทษผมสินะ”หมอชินลุกขึ้นยื่นและพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะกำลังเดินออกจากห้องไป

“เดียวสิหมอชิน เดียวสิคะ”

“อ้าวว ไอ่ชินเป็นไงบ้าง”

ปัง!!!!เสียงประตูที่หมอชินปิดดังขึ้น เขาเดินรีบเดินออกทันที โดยที่ไม่สนใจหมอเคที่ยืนเรียกเขาอยู่หน้าห้องเลยสักดนิด

“ไอ่ชิน!!!! เห้อออ ทำเป็นคนขี้ใจน้อยไปได้!!!”หมอเคพูดจบก็รีบเดินเข้าไปหามิล่าทันที

“เป็นไงบ้างครับ”หมอเคเอ่ยถามมิล่า  มิล่าไม่ตอบได้แต่ส่ายหน้าอย่างช้าๆ

“เข้าใจไอ่ชินหน่อยนะครับ พอดีมันชอบคุณมิล่ามากๆ พอเจอแบบอาจจะแอบน้อยใจคุณ”

“ชอบ?”

“ใช่ครับ ไม่มีใครถึงขั้นเปย์ขนาดนี้ถ้าไม่ได้คิดอะไรหรอกนะครับ”หมอเคพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

“แล้วก็ที่สำคัญเขาเองก็เป็นห่วงคุณมากๆด้วยรู้ไหม คุณมิล่าก็ช่วยค่อยๆพูดกับไอ่ชินให้ดีๆหน่อยนะครับ พูดง่ายๆว่าช่วยง้อมันหน่อยนะครับ”

มิล่ากลับมายังห้องพักของตัวเอง ก่อนที่จะ บอกทุกคนขออยู่คนเดียวสักพัก

มิล่า

[เขาชอบฉัน? คุณหมอชินชอบฉัน? ในความคิดของฉันคือฉันเข้าใจสิ่งที่หมอเคพูดอย่าง แต่ไม่เข้าใจอย่างนึงก็คือ ฉันแทบจะไม่มีอะไรที่ดีเลย เป็นเด็กสตรีมธรรมดาคนนึงที่ฐานะและการศึกษาไม่ได้เลย แล้วเขาเองก็รู้ทุกอย่าง]

“เขาชอบฉันจริงๆเหรอ ไม่ๆห้ามคิด ตอนนี้ฉันควรคิดว่าฉันควรง้อเขาอย่างไร”

มิล่า บัตเตอร์ฟาย ได้ลงสตอรี่......

[มิล่า ต้องขอหยุดสตรีมเป็นเวลา 3 วันนะคะ ไม่สบายค่ะ และก็ขอบคุณพี่ๆทุกคนนะคะที่เป็นห่วง ตอนนี้มิล่าโอเคแล้วค่ะ จะพักผ่อนให้เต็มทีเลยค่ะ]

            หมอชินอ่านแล้วก็แอบอมยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย หมอเคที่ได้เห็นก็อดแซวเพื่อนตัวเองไม่ได้

            “อมยิ้มเลยน้า”

            “อะไรของมึง”

            “ป๊าววววว....กูแค่จะมาตามมึง”

            “ไปไหน”

            “ไปตรวจไง มึงต้องไปตรวจมิล่า”

            “เหอะ.....กูไม่ไปหรอก”

            ห้อง 203

            หมอชินเดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่ดีนัก เขายังรู้สึกโกรธมิล่าอยู่ ส่วนมิล่าที่ได้เห็นหมอชิน เธอก็ยิ้มกว้างทันที

            “เทพของมิล่าหล่อจริงๆด้วยแหะ”มิล่าพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าหมอชินและยิ้มออกมา ส่วนแม่กับเพื่อนสาวของเธอก็อึ้งกับคำพูดของเธอ

            “หมอจะตรวจแล้วนะครับ”หมอชินไม่ฟังคำพูดของเธอ เขาก้มหน้าก้มตาตรวจร่างกายของมิล่า

            “หล่อจัง แถมยังเป็นคนใจดีอีก”

            “เสร็จแล้วครับ กินข้าวกินยาให้ครบด้วยนะครับ แล้วก็ พักผ่อนให้เพียงพอ!!!!!”

            “รับทราบครับ”มิล่าพูดพร้อมกับยกมือขึ้นมาและยิ้มให้กับหมอชิน

            “น่ารักจัง😳”หมอชินพูดขึ้นอย่างเบาๆ

            “อะไรนะคะคุณหมอ”มิล่าถามเขาอีกครั้ง

            “แค่กๆ ไม่มีอะไร🙄”

            “คุณหมอค่ะ มิล่าขอโทษมิล่าทำตัวไม่น่ารักมิล่าขอโทษจริงๆ มิล่าไม่ควรพูดแบบนั้นกับหมอชิน มิล่าขอโทษนะคะ”หมอชินที่กำลังจะเดินออกก็หยุดชะงักและหันกลับมามองเธอ

            “ไม่ใช่เฉพาะผมกับทุกคน คุณไม่ควรทำแบบนี้ ถ้าไม่ใช่ผมคุณจะขอโทษแบบนี้ไหม”มิล่าเงียบ น้ำตาเธอเริ่มไหลออกมา

            “หมอทุกคนเป็นห่วงคนไข้ แล้วถ้ายิ่งคุณมาพูดแบบนี้มันดูบันทอนจิตใจรู้ไหม หมอเหนื่อยมาทั้งวันแล้วมาได้รับคำพูดจากคนที่เขารักษา เขาจะทำยังไง เขาจะรู้สึกยังไง”

            “ค่ะ มิล่าจะไปทำอีกแล้วค่ะ”

            “ครับ ดีมากครับ”

            “หมอชินคะ”หมอชินที่กำลังจะเดินออกไปอีกครั้งก็ต้องหยุดชะงักอีกครั้ง

            “ครับ”

            “ดีใจที่ได้เจอนะคะ เทพชินของมิล่า”

            “ครับ ดีใจที่ได้เจอครับคุณมิล่า😊”