Share

บทที่ 40

last update Terakhir Diperbarui: 2025-12-17 18:01:18

หวังหมัวมัวกระแอมน้ำลายเหนียวในลำคอแล้วกล่าวเสียงกังวานว่า “ในถาดที่พวกท่านเห็นตรงหน้านั้น โปรดหยิบเชือกและมะเขือยาวไปคนละชิ้นเถิด เพื่อที่ข้าจะได้อธิบายกติกาการแข่งขัน”

คุณชายทั้งสี่สิบคนค่อย ๆ เดินไปข้างหน้า บางคนมองหน้ากันอย่างสงสัย ก่อนจะหยิบเชือกและมะเขือยาวขึ้นมาคนละชุดอย่างไม่เต็มใจนัก ขณะที่ส้มลูกเล็ก ๆ ยังคงวางอยู่บนถาดอย่างครบถ้วน ไม่ต่างจากตอนแรก

หวังหมัวมัวหยิบเชือกเส้นหนึ่งขึ้นมาแล้วส่งให้นางกำนัล พร้อมออกคำสั่งอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า “ขอให้ทุกท่านนำเชือกมาคล้องรอบเอวของตนเอง แล้วผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้ให้แน่น”

นางกำนัลทำตามที่บอกอย่างคล่องแคล่ว นางเอาเส้นเชือกมาคล้องรอบเอวและผูกปมที่ปลายเชือกด้านหนึ่งบริเวณหน้าท้องอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ปลายเชือกอีกด้านหนึ่งทิ้งยาวลงไปกองกับพื้น

“ส่วนปลายอีกด้านหนึ่ง” หวังหมัวมัวหยุดเว้นช่วงเล็กน้อยแล้วกล่าวต่อ “ให้นำมาผูกมะเขือยาวให้แน่น โดยกะความยาวให้มะเขือยาวลอยอยู่เหนือพื้นเพียงเล็กน้อย”

นางกำนัลหยิบมะเขือยาวที่เตรียมไว้ขึ้นมาแล้วผูกเข้ากับปลายเชือกอีกด

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • สนมแม่ทัพขององค์หญิงใหญ่ NC   บทที่ 44

    เมื่อยามเว่ยมาถึงหวังหมัวมัวเชิญผู้เข้าแข่งขันทุกคนเดินออกจากลานกว้าง ตรงไปที่โรงครัวด้านในที่จัดเตรียมอุปกรณ์เครื่องครัวไว้อย่างเป็นสัดส่วนจำนวนสี่สิบที่มุมปากของผู้เข้าคัดเลือกแต่ละคนกระตุกระรัวอย่าบอกนะว่าการคัดเลือกรอบบ่ายจะเป็นการทำอาหาร?“อย่างที่ทุกท่านเห็นกันแล้ว การคัดเลือกรอบสองนี้ จะเป็นการทำอาหารถวายองค์หญิงใหญ่ บุรุษนั้นนอกจากจะมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงแล้ว ในยามคับขันก็ต้องมีความสามารถในการดูแลอาหารการกินได้อีกด้วย”คุณชายแต่ละคนยืนเงียบกริบ ความรู้สี่ตำราห้ามคัมภีร์ในสมองร่วงหล่นกระจัดกระจาย ไป๋เฉียนเหลือบสายตาคมปราดมองไปที่เสิ่นจิ้งเหยาอีกคราพ่อเจ้าบอกข้อมูลผิดอีกแล้วนะ!!เสิ่นจิ้งเหยาทำได้เพียงแต่หลบสายตาไปอีกทางแล้วผู้ใดจะรู้เล่าว่าจะมีการเปลี่ยนรูปแบบการแข่งขันน่ะ!?ข้าก็ตกใจไม่แพ้เจ้าหรอก!!จวงหมิงรุ่ยระบายลมหายใจหนักหน่วง เมื่อคิดว่าการคัดเลือกในรอบนี้คงไม่ง่ายเสียแล้ว ก่อนจะหันหน้าไปลอบสังเกตเจียงอวี้เฉิงที่ยืนอยู่อีกทาง ใบหน้าของเขานิ่งสงบราวกับเป็นรูปแบบการคัดเลือกที่คาดคิด

  • สนมแม่ทัพขององค์หญิงใหญ่ NC   บทที่ 43

    ฮ่องเต้ชิงหยางและองค์หญิงใหญ่ลุกขึ้นจากที่ประทับแล้วเดินกลับเข้าไปพักผ่อนที่ด้านในเมื่อเห็นว่าเหล่าเชื้อพระวงศ์เดินจากไปแล้ว บรรดาขุนนางจึงรีบเดินลงไปที่ลานแข่งขัน เพื่อสอบถามอาการบุตรหลานของตนเองเจิ้นกั๋วกงสาวเท้ายาวเดินเข้าไปหาเจียงอวี้เฉิงที่กำลังผูกพู่แดงกับป้ายหมายเลขของตนเองอย่างพึงพอใจในผลการแข่งขันรอบแรก เขายกมือขึ้นตบไหล่แข็งแรงของลูกชาย จนเจียงอวี้เฉิงเซถลาไปด้านหน้าหลายก้าว“ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ลูกพ่อเอวแข็งแรงดีจริง ๆ ”“ท่านพ่อ…” เจียงอวี้เฉิงกลอกตามองบน ลากเสียงอย่างระอา “เรื่องเช่นนี้ มิต้องชมเชยกันหรอกขอรับ”เจิ้นกั๋วกงชอบใจในท่าทีของบุตรชาย เสียงหัวเราะดังกังวานไปทั่วบริเวณ “ลูกพ่อเก่งเช่นนี้ เย็นนี้ เจ้าอยากกินอะไรก็บอก ข้าจะให้แม่เจ้าทำเตรียมไว้ให้ ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!”หื้ม พ่อบ้านใจกล้าไปอีก...ท่านกล้าสั่งท่านแม่รึไง?“เอาล่ะ อย่างไรก็ถือว่าเป็นเรื่องดีที่เจ้าได้คะแนนสูงสุดในการคัดเลือกรอบแรก” เจิ้นกั๋วกงหันไปสั่งคำกับลูกน้องข้างตัว “จ้าวลี่ ส

  • สนมแม่ทัพขององค์หญิงใหญ่ NC   บทที่ 42

    นอกจากชิงหว่านซินที่จ้องมองเจียงอวี้เฉิงแล้ว ก็ยังมีสายตาอีกหลายคู่ที่จ้องมองเขาด้วยเช่นกัน“อย่างไรการแข่งรอบแรกก็เป็นเพียงการวัดกำลัง เจียงซื่อจื่อจะชนะก็คงไม่แปลกอันใดใช่หรือไม่? หมิงรุ่ย” ไป๋เฉียนถามขึ้น ในขณะที่เดินมาอยู่ข้างกายจวงหมิงรุ่ยที่ในมือของเขามีพู่แดงอยู่หนึ่งชิ้น“แต่ช่างเป็นการแข่งขันที่ไม่เคยพบเห็นที่ใดมาก่อน” เสิ่นจิ้งเหยา สหายสนิทอีกคนบ่นขึ้นอย่างไม่ชอบใจ แม้ว่าเขาเองก็จะได้รับพู่แดงมาหนึ่งชิ้นด้วยเช่นกัน “พ่อของข้าอุตส่าห์ติดสินบน เพื่อสอบถามขันทีไปตั้งมากมาย จึงได้ความว่าจะเป็นการวิ่งแข่ง”“นั่นสิ พวกเราจึงต้องไปฝึกซ้อมร่างกายให้วิ่งอยู่เสียตั้งนาน ผลสุดท้าย กลับเป็นการแข่งขันประหลาดเช่นนี้ไปเสียได้” ไป๋เฉียนผสมโรง ก่อนจะนึกขึ้นได้ “แต่ก็พอจะมีคนมองออกว่านี่ไม่ใช่การแข่งวิ่งธรรมดานะ”จวงหมิงรุ่ยถามขึ้นในทันที “ผู้ใด?”“เจียงซื่อจื่อ”คำตอบจากปากสหายสนิท ทำให้ดวงตาของจวงหมิงรุ่ยลุ่มลึกขึ้น“ก่อนเริ่มการแข่งขัน ข้าลองเข้าไปสอบ

  • สนมแม่ทัพขององค์หญิงใหญ่ NC   บทที่ 41

    “พี่หญิง พี่หญิง...” เสียงเรียกที่คุ้นเคยจากคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ทำให้ชิงหว่านซินต้องละสายตาจากสนามแข่งมามองชิงหว่านซินหันหน้าไปถามอนุชาอย่างอ่อนโยน “ว่าอย่างไรรึ?”“พี่หญิงยังรู้สึกไม่สบายอยู่รึ? จะกลับไปพักผ่อนก่อนดีหรือไม่?” ฮ่องเต้ชิงหยางตรัสถามอย่างเป็นห่วงเพราะชิงหว่านซินเพิ่งจะหายจากอาการไข้ ไม่รู้ว่านางไปต้องลมหนาวในยามใด จึงได้มีไข้ขึ้นสูง นอนสลบไสลไปหลายวัน จึงเพิ่งได้ฟื้นสติขึ้นมา หากแต่เมื่อฟื้นขึ้นมาแล้ว พี่หญิงของเขาก็คลับคล้ายเปลี่ยนไปเป็นคนละคนดวงตาฉายแววเย็นชามากยิ่งขึ้น บ่อยครั้งที่จะนิ่งเงียบราวกับกำลังครุ่นคิดบางสิ่งบางอย่างอยู่ตลอดเวลา...“พี่ทำให้หยางเอ๋อร์ต้องเป็นห่วงแล้ว หมอหลวงเพิ่งมาตรวจอาการให้พี่ เขาบอกว่าอาการของพี่ดีขึ้นมากแล้ว” ชิงหว่านซินปลอบใจอีกฝ่าย “ให้พี่รอดูผลเถิด เพราะพี่เองก็อยากจะรู้ว่าผู้ใดจะได้พู่แดงไปมากที่สุดด้วยเช่นกัน”“นั่นสิ... ข้าเองก็ไม่คิดเลยว่าเจียงซื่อจื่อจะเอวดีเช่นนี้” ฮ่องเต้ชิงหยางตรัสขึ้นอย่างพอพระทัย สุรเสียงชื

  • สนมแม่ทัพขององค์หญิงใหญ่ NC   บทที่ 40

    หวังหมัวมัวกระแอมน้ำลายเหนียวในลำคอแล้วกล่าวเสียงกังวานว่า “ในถาดที่พวกท่านเห็นตรงหน้านั้น โปรดหยิบเชือกและมะเขือยาวไปคนละชิ้นเถิด เพื่อที่ข้าจะได้อธิบายกติกาการแข่งขัน”คุณชายทั้งสี่สิบคนค่อย ๆ เดินไปข้างหน้า บางคนมองหน้ากันอย่างสงสัย ก่อนจะหยิบเชือกและมะเขือยาวขึ้นมาคนละชุดอย่างไม่เต็มใจนัก ขณะที่ส้มลูกเล็ก ๆ ยังคงวางอยู่บนถาดอย่างครบถ้วน ไม่ต่างจากตอนแรกหวังหมัวมัวหยิบเชือกเส้นหนึ่งขึ้นมาแล้วส่งให้นางกำนัล พร้อมออกคำสั่งอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า “ขอให้ทุกท่านนำเชือกมาคล้องรอบเอวของตนเอง แล้วผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้ให้แน่น”นางกำนัลทำตามที่บอกอย่างคล่องแคล่ว นางเอาเส้นเชือกมาคล้องรอบเอวและผูกปมที่ปลายเชือกด้านหนึ่งบริเวณหน้าท้องอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ปลายเชือกอีกด้านหนึ่งทิ้งยาวลงไปกองกับพื้น“ส่วนปลายอีกด้านหนึ่ง” หวังหมัวมัวหยุดเว้นช่วงเล็กน้อยแล้วกล่าวต่อ “ให้นำมาผูกมะเขือยาวให้แน่น โดยกะความยาวให้มะเขือยาวลอยอยู่เหนือพื้นเพียงเล็กน้อย”นางกำนัลหยิบมะเขือยาวที่เตรียมไว้ขึ้นมาแล้วผูกเข้ากับปลายเชือกอีกด

  • สนมแม่ทัพขององค์หญิงใหญ่ NC   บทที่ 39

    เจียงอวี้เฉิงหันหน้าไปตามเสียงเรียก จึงได้เห็นบุรุษหนุ่มน้อยที่เดินเข้ามายืนข้างตัว ป้ายหมายเลขที่ผูกอยู่ข้างเอวเป็นเลขหนึ่งไป๋เฉียน...“ไป๋ซื่อจื่อ มีอะไรรึ?” เจียงอวี้เฉิงถามขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ พลางขุดคุ้ยความทรงจำเกี่ยวกับไป๋เฉียนและตระกูลไป๋อย่างเร่งด่วนตระกูลไป๋เป็นอีกหนึ่งตระกูลที่มีอำนาจในราชสำนักทางสายบุ๋น เรียกได้ว่าเป็นสามขาอำนาจร่วมกับตระกูลจวงและตระกูลเสิ่นไป๋เฉียนที่ตอนนี้ มีบิดาคือไป๋หูปู้ซ่างซู นับว่าเป็นชายหนุ่มที่มากความสามารถผู้หนึ่ง อีกทั้งยังเป็นสหายสนิทกับจวงหมิงรุ่ยอีกด้วย เป็นสหายสนิทที่ร่วมแบ่งปันกันทุกเรื่องราวข้อมูลน้อยเกินไป...ไป๋เฉียนยิ้มละไมอย่างต้องการผูกมิตร “ข้าเพียงแต่อยากขอความเห็นจากเจียงซื่อจื่อเท่านั้น หากพิจารณาจากสถานการณ์ตรงหน้า เจียงซื่อจื่อคิดว่าจะเป็นการแข่งขันเช่นไรหรือ?”เจียงอวี้เฉิงหันหน้ากลับไปมองลู่วิ่งตรงหน้าที่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากยิ่งขึ้นเส้นเชือกหนาจำนวนสิบเอ็ดเส้นวางขนาบกันอย่างพอดิบพอดี นั่นหมายความว่า เป็นการแข่งขันครั้งละสิบคนความยาวข

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status