ประเทศอเมริกา
ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!!
"อื้อออ วาตะคะ ซี๊ดดดด อ๊าาาา เบาๆ ค่ะมินนี่จุกไปหมดแล้ว"
มินนี่อยู่ในท่าคุกเข่ามือเรียวค้ำหัวเตียงเอาไว้มั่นเพื่อให้ร่างกายรับแรงกระแทกที่เขาส่งมาจากทางด้านหลัง
"อื้มมมม เบาไม่ได้ ทนหน่อยดิ"
เขากำลังกระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องรักของมินนี่คู่ควงคนล่าสุดของเขา เธอเป็นคนไทยที่มาเรียนที่อเมริกา เขาเจอกับเธอที่มหาลัยเมื่ออาทิตย์ก่อน เขาสนใจเธอทันทีเพราะทรวดทรงองเอวที่เข้ารูปและหน้าอกคู่โตที่เขามองเป็นอับสองรองจากหน้าตา พอจ้องตากันก็รู้ใจทันที แต่ตอนนั้นเขายังควงอยู่กับมีร่าสาวสวยสุดเซ็กซี่คนดังของมหาลัยอยู่ แต่ตอนนี้เขาเบื่อเธอแล้วเลยเทไปเมื่อวานและวันนี้เขาเลยชวนมินนี่มาติวหนังสือที่ห้อง แต่ติวกันบนเตียงนะ เขาจับเธอพลิกตัวให้นอนหงายก่อนจะกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปอีกรอบ
พั่บ พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!!
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ายยยย มินนี่จะเสร็จ วาตะคะ มินนี่ไม่ไหวแล้ว กรี๊ดดดด" ร่องของมินนี่กระตุกใส่เขาไม่หยุดคงจะเสร็จไปแล้วสินะส่วนเขาก็ใกล้ละ
"อ๊าาาาส์ จะแตก อ๊าสสสส์ อื้มมมมมมม" เขากระแทกลงไปเน้นๆ ย้ำๆ อีกสองสามทีจนถึงจุดสุดยอด ปึก ปึก ปึก ท่อนเอ็นกระตุกเกร็งน้ำรักพุ่งเข้าสู่เครื่องป้องกันทันที เขาถอนท่อนเอ็นออกมาจากร่องของเธอและจัดการรูดถุงยางทิ้งลงถังขยะข้างเตียงที่มีซากถุงยางใช้แล้วถูกทิ้งอยู่ก่อนแล้วหลายอัน เขานอนแผ่หราอยู่บนเตียงด้วยความเหนื่อยหอบเพราะกิจกรรมทางเพศที่เขากับมินนี่ช่วยกันทำตั้งแต่บ่ายยันค่ำ ถุงยางอนามัยสามกล่องที่เขาแวะซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อถูกใช้ไปจนหมด นับว่าลีลาและร่องของมินนี่ถูกใจเขามากในตอนนี้ เขาคงจะเก็บเธอไว้กินจนกว่าจะเบื่อแต่......
"วาตะขาาาา มินนี่เหนื่อยจังขอมินนี่นอนห้องวาตะถึงเช้าเลยได้มั้ยคะ" เธอพลิกขึ้นมานอนทับอยู่บนตัวของเขาพร้อมกับลูบไล้ไปทั่วร่างกายและกำลังเลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ หมับ!! เขาคว้ามือเธอเอาไว้ก่อนที่จะมือนั้นจะจับไปที่น้องชายของเขาที่มันนอนสงบอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา ตอนนี้ถุงยางเขาหมดแล้วและเขาก็ไม่คิดที่จะสดกับใครด้วย ถ้ามินนี่ยังคงมาวอแววุ่นวายกับน้องชายเขามันคงจะไม่ดีแน่ๆ เพราะเขาไม่ใช่คนที่มีความอดทนสูงขนาดนั้น และเขาไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนมานอนค้างที่ห้องหลังเสร็จกิจกรรมร่วมกัน
"ไม่ได้!!! ก่อนเธอจะขึ้นมาบนเตียงฉันบอกเธอไปแล้วว่าไงมินนี่"
"ก็มินนี่เหนื่อยนี่นา จะให้มินนี่กลับยังไงคะ มินนี่เดินไม่ไหวหรอก" เธอพยายามที่จะอ้อนวอนแต่เขาไม่ใจอ่อนเป็นอันขาดถึงเขาจะชอบมีเซ็กส์แต่เขาก็ไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนนอนค้างที่ห้องแม้แต่คนเดียวไม่ว่าใครก็ตาม ถ้าจบเรื่องบนเตียงก็คือต้องกลับไปทันที จะว่าเขาใจร้ายใจดำก็แล้วแต่เขาไม่ว่าแต่นี่คือกฎของเขาซึ่งผู้หญิงทุกคนที่ขึ้นเตียงกับเขาย่อมรู้ถึงกฎข้อนี้เป็นอย่างดี
"ฉันคิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่พูดรู้เรื่องนะ ถ้าเธอยืนยันจะนอนที่นี่ให้ได้ ฉันกับเธอก็คงจบกันแค่ครั้งนี้มินนี่" เขาสะบัดผ้าห่มออกก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าขนหนูที่ตกอยู่ข้างเตียงมาพันรอบเอวไว้และเดินไปหยิบเงินจากกระเป๋าตังค์ของตัวเองออกมาปึกหนึ่งแล้วโยนลงบนเตียง
"เงินค่ารถกลับหอเธอแล้วไม่ต้องมาให้ฉันเห็นอีก" พูดจบเขาก็เดินเข้าห้องนอนใหญ่ซึ่งเป็นห้องนอนส่วนตัวของเขาจริงๆ
เขาคงลืมบอกไปว่าเขาอยู่อพาร์ทเม้นท์ซึ่งที่นี่อยู่ใจกลางเมือง เขาซื้อไว้เพราะมันใกล้แหล่งท่องเที่ยวยามราตรีใกล้ห้างใกล้มหาลัยแบบเดินไปไม่ถึงห้านาที เพราะเขาขี้เกียจตื่นเช้าขับรถไปเรียน และที่สำคัญที่เขาซื้อที่นี่เพราะมันดีตรงที่มีสองห้องนอน ห้องนึงเอาไว้พาสาวๆ มาสนุก (แต่ไม่ผูกพันธ์) ส่วนห้องนี้ไม่เคยมีใครได้เข้ามาเพราะเขาไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย
ตึ๊ดดดด ตึ๊ดดดดด ตึ๊ดดดดด
พ่อนาย..
พ่อโทรมาทำไมวะ???
"ครับพ่อ"
"ทำไรอยู่ ว่างคุยมั้ยวาตะ"
"อืมม ก็ว่างฮะแต่อีกสักพักจะไปอาบน้ำแล้วพ่อมีไรรึเปล่า"
"เดือนหน้าเราจะกลับไทยนะ วาตะเตรียมตัวด้วยล่ะลูก"
"ผมไม่อยากกลับ" พอนึกขึ้นได้ถึงเรื่องที่ต้องกลับไทยก็ทำให้เสียอารมณ์มากขึ้นกว่าเก่า
"เราหนีความจริงไม่ได้นะวาตะ มันถึงเวลาแล้ว น้องรออยู่"
"พ่อทำไมต้องเอาคำพูดไร้สาระของเด็กไม่กี่ขวบมาถือเป็นเรื่องจริงจังขนาดนี้ ลืมๆ มันไปไม่ได้เหรอพ่อ"
"ทำไมพูดแบบนี้ เราทำน้องเสียหายยังไงเราก็ต้องรับผิดชอบ"
"แค่เด็กห้าหกขวบจุ๊บปากกันแค่นั้นอ่ะนะต้องถึงกับจะให้หมั้น ไร้สาระไปมั้ยพ่อ"
ไร้สาระโคตรๆอ่ะบอกตรงๆเลย เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าพูดหรือทำอะไรลงไปบ้าง เด็กขนาดนั้นผู้ใหญ่จะมาจริงจังอะไรนักหนาวะ ก็แค่จุ๊บปากแล้วก็ขอเป็นเจ้าสาวเฮ้ออออ แแค่คิดถึงหน้ายัยนั่นก็หมดอารมณ์ทางเพศแล้ว เดือนก่อนพ่อส่งคลิปที่ยัยนั่นส่งมาอวยพรวันเกิดให้เขา โอ้โห...นั่นยัยเนยที่เขาเคยจูบปากแล้วก็ขอเป็นเจ้าสาวงั้นเหรอ เอ่อออ ทำไมถึงตุ้ยนุ้ยขนาดนั้น กี่ข้าววันละกี่กาละมัง เขารับไม่ได้อย่างแรง แล้วยังมาใส่แว่นตาหนาเตอะอีก รูปร่างหน้าตาห่างไกลสเป๊กเขาแบบสุดๆอ่ะ ใครจะไปเอาลงวะจับตรงไหนก็คงมีแต่ไขมัน โอ๊ยยยย เซ็งโว้ย
สองปีผ่านไปเนย....ตอนนี้เรากลับมาเรียนแล้วค่ะและกำลังจะจบเวลาช่างผ่านไปไวมากนานะตอนนี้ก็จะสี่ขวบแล้วในอีกไม่กี่อาทิตย์และก็เข้าโรงเรียนแล้วด้วยส่วนฝาแฝดน้อยของเราก็อายุได้ขวบกว่าๆ กำลังหัดวิ่งหัดเดินช่างพูดช่างจาเหมือนนานะตอนเด็กน้อยไม่มีผิด ลูกๆ ของเราเป็นแฝดชายสองหญิงหนึ่งค่ะคนแรกชื่อน้องวินซ์ คนที่สองน้องเวียร์ส่วนน้องเล็กคนสุดท้องของเราชื่อน้องวีวี่ค่ะชื่อลูกๆ ทั้งสามพี่วาตะขอตั้งเองเพราะตอนเกิดนานะพี่วาตะบอกไม่มีโอกาสได้ตั้งชื่อให้ ตอนนี้เรากำลังจะเลิกเรียนรอพี่วาตะมารับไปดูแหวนแต่งงานเพราะเราจะแต่งงานกันค่ะ อยุ่ด้วยกันมาจนมีลูกสี่คนเรากับพี่วาตะยังไม่ไ่ด้แต่งงานกันเลยแต่ว่าก็จดทะเบียนกันแล้วนะคะเมื่อสองปีก่อน แม่เล่าว่าแม่กับพ่อกว่าจะได้จัดงานแต่งงานลูกๆ ก็โตกันแล้วเหมือนกัน เราจำได้ค่ะเพราะวันนั้นเราเจอกับพี่วาตะและพี่วาตะก็หอมแก้มเราในวันแต่งงานของพ่อกับแม่ เรานึกถึงตอนนั้นก็อดยิ้มไมไ่ด้รูปนั้นเราเอามาใส่กรอบรูปแล้วก็ตั้งไว้ในห้องนอนตรงหัวเตียงพี่วาตะชอบหยิบมันขึ้นมาดูบ่อยๆ แล้วก็ยิ้มเหมือนกัน พี่วาตะบอกว่ามันเป็นรูปแห่งความทรงจำค่ะ ขณะที่เรากำลังนั่งรอพี่วาตะมารับ"พี่เนยค
วาตะ...."มี๊ขาาา ตอนนั้นป้านีน่าเค้ามาจับมือปะป๊าด้วยค่าา" เอาแล้วไงครับลูกสาวเขาเรื่องมันผ่านมาตั้งหลายเดือนนานะก็ยังจำมันได้อีก"เหรอคะแล้วไงต่อคะ""ปะป๊าบอกป้าคนนั้นไม่ให้มายุ่งกับปะป๊าเพราะว่าปะป๊ารักมี๊คนเดียวค่ะ" เขายิ้มกับคำตอบของนานะมากพูดมาทั้งหมดเขาถูกใจคำนี้ที่สุดเด็กสองขวบใครบอกไม่รู้เรื่องครับรุ้หมดนะครับฉลาดที่สุดเลยลูกเขา เนยถึงกับพูดอะไรไม่ออก แก้เก้อด้วยการตักอาหารทาน แล้วก็ทานจนหมดครับไม่เหลืออะไรติดจานเลยแม้แต่มะเขือเทศที่ใช้ประดับจาน หลังจากเราทานอาหารกันเสร็จเขาก็ขับรถพาลูกเมียกลับบ้านทันที เนยก็ยังมีท่าทีงอนๆ เขาอยู่ครับแต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวมีวิธีง้อแบบพิเศษรับรองเธอหายงอนแน่นอนหลังจากพานะเข้านอนเรียบร้อยแล้วเขาก็เข้ามาในห้องนอนเห็นเนยกำลังนอนอ่านหนังสือให้ลูกในท้องฟังพอเธอเห็นเขาเดินมาที่เตียงก็รีบวางหนังสือนิทานแล้วก็ล้มตัวลงนอนทันทีเขาไม่รอช้ารีบขึ้นไปนอนข้างๆ แล้วก็ดึงเธอเข้ามากอดแต่เนยก็ยังมีขืนตัวเล็กน้อยครับ"จะงอนพี่ไปถึงไหนครับคนดี เนยไม่ได้ยินที่นานะบอกเหรอว่าพี่ตอบนีน่าไปว่าไง""ไม่รู้ค่ะ เนยไม่รู้อะไรทั้งนั้นเนยงอน""อืมมมถ้างอนแบบนี้คงอยากให้พี่ง้อใช่
วาตะ.....วันนี้เขาพาเนยมาทำอัลตร้าซาวด์กันอีกรอบครับเพื่อดูการเติบโตของแฝดทั้งสามซึ่งนานะก็ขอตามมาด้วยบอกอยากเห็นหน้าน้องๆ ทั้งสามคน"ปะป๊าขาน้องของหนูอยู่ตรงไหนคะน้องไม่เห็นเลย"นานะถามเขาขณะที่คุณหมอกำลังใช้เครื่องตรวจไปที่หน้าท้องของเนยเขาก็พยายามอธิบายให้แกเข้าใจว่าน้องอยุ่ตรงไหนกันบ้าง นานะดูตื่นเต้นเป็นอย่างมาก"มะไหร่น้องจะออกจากท้องมี๊มาเล่นกับน้องคะคุณป้าหมอขา" ถามหมอเองเลยครับคุณลูกสาวส่วนเนยก็นอนยิ้มอยู่บนเตียง"ไม่กี่เดือนนานะก็จะได้เจอน้องๆ แล้วนะคะระหว่างที่น้องๆ อยุ่ในท้องของคุณแม่นานะต้องคอยช่วยดูแลคุณแม่ให้ทานยาของคุณป้าหมอด้วยนะคะ""ได้ค่าาาาน้องจะบอกมี๊เองค่าาา""น่ารักที่สุดเลยค่านานะสมกับจะเป็นเจ่เจ้ให้น้องๆ แล้วนะคะ""น้องรักน้องๆ ทุกคนเลยค่าคุณป้าหมอขา""คุณหมอคิดว่าน้องๆ ก็จะรักนานะเหมือนกันนะคะ"ท้องแฝดสามนี่ต้องระวังเยอะมากจริงๆ นะครับเพราะเสี่ยงที่จะครรภ์เป็นพิษ และอาจจะแท้งได้ แต่โชคดีที่เนยสุขภาพแข็งแรงดีเพราะดูแลตัวเองมาตลอดแต่ก็ต้องเฝ้าระวังการยืนการเดินการทำนั้นทำนี่รวมไปถึงการควบคุมอาหาร ส่วนเรื่องกิจกรรมของเขากับเนยก็งดกันยาวๆ เลยครับเพราะตอนแรกคิดว่
น้องเนย....ตอนนี้พี่วาตะกำลังใช้ลิ้นเลียวนไปรอบๆ กลีบกุหลาบของเราอย่างช้าๆ ค่อยๆ ปาดเลียซ้ายทีขวาทีบางทีก็แหย่ปลายลิ้นลงไปในช่องทางรักของเราก่อนจะใช้ลิ้นสะกิดติ่งเสียวของเรา ทำอย่างชำนาญขนาดนี้เป็นใครจะทนไหว"หื้ออออ พี่วาตะ เนยจะไม่ไหว"ไม่ฟังหรอกค่ะว่าเราจะทรมานขนาดไหนยังคงละเลงลิ้นทั้งเลียทั้งดูดจนในที่สุดเราก็เสร็จไปหนึ่งรอบ"อ๊าาาาาาา" เราเกร็งกระตุกไปทั้งร่างก่อนจะปลดปล่อยออกมา"แผล่บ แผล่บ แผล่บ น้ำของเนยกินกี่ครั้งก็อร่อยเหมือนเดิมนะครับ"พูดแบบนี้ใครจะไม่เขินมั่งคะ พี่วาตะกวาดเลียน้ำของเราจนเสร็จจนเรารู้สึกร้อนขึ้นมาอีกครั้ง คือยิ่งเลียก็ยิ่งเสียวค่ะ แล้วเราก็เริ่มต้องการพี่วาตะมากขึ้น พี่วาตะขยับตัวขึ้นมาและจัดการจับเจ้าแท่งร้อนค่อยๆ กดมันเข้ามาในร่องรักของเราอย่างช้าๆ"อื้อออออ เบาๆ ค่ะเนยจุก""เอากันมาไม่รู้กี่ครั้งของเนยก็ยังตอดรัดพี่เหมือนเดิมเลยนะพี่แทบอยากจะแตก" พี่วาตะพูดขณะที่กำลังดันส่วนนั้นเข้ามาทีละนิดทีละนิดคือมันแน่นจริงๆ ค่ะเข้ามากี่ครั้งก็เจ็บทุกครั้งแต่เป็นความเจ็บที่รู้สึกดีและมีความสุข"อื้ออออย่าเพิ่งแตกค่ะ เนยอยากให้พี่กระแทกเนยก่อน" ตอนนี้ไม่เหลือควา
วาตะ.....ตอนนี้เขาพาเนยมาที่โรงพยาบาลเพื่อฝากท้อง เขาทั้งตื่นเต้นแล้วก็ดีใจอย่างบอกไม่ถูก ความกลัวพ่อตามันหายไปละครับเหลือแค่ความดีใจที่ได้เห็นภาพอัลตร้าซาวด์ของลูกครั้งแรกถึงจะเห็นไม่ค่อยชัดเป็นแค่จุดเล็กๆ ไม่เป็นรูปเป็นร่างก็เถอะคุณหมอบอกว่าอาจมีสิทธิ์ได้ลูกแฝดครับเพราะเจอถุงตั้งครรภ์มากกว่าหนึ่งใบ จากที่ตรวจดูตอนนี้เนยท้องได้ประมาณหกสัปดาห์แล้วครับ จะดูเพศหรือดูว่าได้ฝาแฝดกี่คนคงต้องรอมารอบหน้าเพราะตอนนี้อายุครรภ์ยังน้อยไม่สามารถรถบอกอะไรได้แน่ชัด แค่รู้ว่าเนยกำลังจะมีลูกให้เขาเขาก็โคตรจะดีใจแล้วแต่...ตอนนี้เขามาถึงบ้านแล้วครับใจนี่ตุ๊มๆ ต่อมๆ เมื่อต้องเจอหนัาพ่อตา คิดว่าจะไม่กลัวละนะครับแต่พอถึงบ้านความกลัวก็กลับมา เพราะเมื่อเช้าก่อนออกจากบ้านท่านก็ทำตัวปกติกับเขานะ แต่พอรู้จากเนยว่าเนยท้องแล้วอาคีย์รู้เรื่องนี้แล้วด้วยเขาก็กลัวขึ้นมาซะงั้น"ไม่ลงรถเหรอคะพี่วาตะ"เขายังไม่ลงจากรถยังนั่งกำพวงมาลัยอยุ่อย่างเดิมใจแม่งอยากจะเลี้ยวรถขับออกไปเลยตอนนี้อยากจะขอไปทำใจตั้งสมาธิก่อนเข้าไปเจออาคีย์แต่คงไม่ทันละครับลูกสาวของเขาเธออุ้มตุ๊กตาวิ่งมาหาเขาด้วยความดีใจ"ปะป๊ามาแย้ววววว ปะป๊าาาาา"
หนึ่งเดือนต่อมา....เนย...จากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนพอดีเลยค่ะระยะเวลาที่ผ่านมาเจนดีขึ้นมากเพราะพี่วาตะกับเราคอยดูแลเอาใจใส่ไม่เคยปล่อยให้เธอต้องเหงาหรืออยู่คนเดียว ตอนแรกๆ พี่วาตะก็กลัวนะคะกลัวว่าเจนจะทำร้ายเราอีกเพราะไม่รู้ว่าเจนจะคิดอะไรไม่ดีอีกหรือเปล่า แต่เราใช้ความรักความจริงใจคอยดูแลและพาไปเที่ยวไปทานข้าวบางครั้งก็พามาที่บ้านมาเล่นกับนานะซึ่งนานะก็น่ารักค่ะพูดคุยแล้วก็เล่นกับเจนจนเจนเริ่มคุ้นเคยกับนานะ ส่วนป๊ากับแม่ของเราก็รักเจนเหมือนลูกสาวคนนึง จากที่เราสังเกตุมาตลอดหนึ่งเดือนเจนแค่ต้องการความรักความเอาใจใส่จากคนรอบข้างแค่ทุกคนเข้าใจเธอมันก็จะไม่มีอะไรต้องน่าเป็นห่วง เจนเคยพูดว่าที่ผ่านมาเธอคิดเองมาตลอดว่าลุงนายกับมี๊ไม่มีใครรักเธอจริงเพราะเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ที่เอาเธอมาเลี้ยงก็เพียงเพราะอยากมีลูกสาวเธอเลยคอยแต่สร้างปัญหา แต่ตอนนี้เธอรุ้แล้วว่าทุกคนรักและหวังดีกับเธออย่างจริงใจเธอจึงได้เปิดใจกับทุกคน ส่วนความรู้สึกที่เธอมีให้พี่วาตะเราเข้าใจค่ะก็ไม่ได้ว่าอะไร เราหวังว่าสักวันเธอจะเจอคนที่ดีที่รักเธอจริง"เจนกลับก่อนนะคะพี่วาตะพี่เนย" ตอนนี้เรากับพี่วาตะมาส่งลุงนายม