ตอนที่ 88 หัวใจที่หายไป

ตอนที่

88

หัวใจที่หายไป

อคินัยและพราวฟ้ามาถึงบ้านวรวิชญ์ของอคิณ พวกเขาก็ตรงขึ้นไปยังห้องนอนใหญ่ทันทีตามที่ป้านวลบอก

พวกเขาพบอคิณในสภาพที่เลวร้ายกว่าที่คิด เขาจมอยู่กับกองขวดเหล้าว่างเปล่า ดวงตาแดงก่ำ และร่างกายที่ซูบผอม อคินัยถอนหายใจด้วยความเจ็บปวด

“พี่คินน์ พี่ต้องลุกขึ้นสู้ได้แล้ว” อคินัยดึงพี่ชายขึ้นมากอดอย่างแรง

“พี่คินน์คะ พี่ต้องกลับมาเป็นพี่คินน์คนเดิมนะคะฟ้าต้องการให้พี่แข็งแรง เพื่อลูกของพี่นะคะ สักวันพี่พราวก็ต้องกลับมาหาพี่แน่นอนค่ะ ถ้าพี่เอาแต่ดื่มเหล้าอย่างนี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นแน่นอนค่ะ” พราวฟ้าพยายามใช้เรื่องลูกมาเป็นแรงกระตุ้น

อคิณเงยหน้าขึ้นมองน้องชายและน้องสะใภ้ด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ก่อนที่ความเจ็บปวดจะทะลักออกมา เขาผลักอคินัยออกจนเซถลาไปติดผนัง และก้มลงไปที่พื้นพร้อมกับเสียงร้องอย่างเจ็บปวด

“พราวไม่กลับมาหาพี่หรอก พราวไปแล้ว พราวไม่มีวันกลับมาหาพี่ พราวเกลียดพี่” อคิณร้องไห้ออกมาอย่างบ้าคลั่ง เขาใช้กำปั้นทุบพื้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเลือดซิบ

“เธอเกลียดพี่ เธอไม่เชื่อใจพี่”

อคินัยรีบเข้าไปจับมือพี่ชายไว้แน่นเพื่อหยุดยั้