LOGINShare
บทที่ 37 อันนี้ของใคร2
Last Updated:
2025-12-15 21:15:01
Latest chapter
สาปรักบำเรอกาม (3P) บทที่ 43 ต่างคนต่างอยู่
ฝั่งเคนโซและบรูโนตอนนี้เคนโซและบรูโนพยายามติดต่อเคย์มาน แต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ เคย์มานปิดเครื่องโทรศัพท์มือถือ เขาทำได้เพียงตระเวนหาตามร้านเหล้า ผับ โรงแรม ต่าง ๆ ที่ใกล้เคียง แต่ก็หาตัวเคย์มานไม่เจอ เหมือนเขาทั้งสองกำลังงมเข็มในมหาสมุทรอย่างไงอย่างนั้น“แม่งเอ๊ย!! ไอ้ตัวแสบ!! ไปไหนวะเนี่ย...ป่านนี้อยู่กับหน้าอ่อนนั่นไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วมั้ง”บรูโนสบถคำว่า “แม่งเอ๊ย!!” คำพูดติดปากของเขา ถูกเอ่ยออกมารอบที่ร้อยแล้วก็ว่าได้ เคนโซเดินวนไปวนมาอยู่หน้ารถ เขาเตะเข้าไปที่ล้อรถอย่างจังเพื่อระบายอารมณ์โกรธ“โธ่โว้ย!!...กลับไปรอที่คอนโดก่อนแล้วกัน ขืนตามอย่างนี้ทั้งคืนก็ไม่เจอ”“เออกลับก็กลับ ตีสามกว่าแล้ว”เมื่อพูดจบทั้งคู่ก็พากันเข้าไปในรถคันสีขาวมุก วันนี้บรูโนเป็นคนขับรถแทนเคนโซ เพราะเคนโซอารมณ์เสียจนไม่มีสมาธิ แม้กระทั่งจะขับรถให้เขานั่งพวกเขากระวนกระวายใจ เหมือนถูกแย่งของรักไปอย่างไงอย่างนั้น พวกเขาสองคนไม่เคยต้องมาวิ่งตามใครแบบนี้เลย เคย์มานเป็นคนแรกที่ทำให้พวกเขาคลั่งแทบเป็นบ้าแบบนี้ไม่นานรถก็จอดเทียบที่คอนโดของเคย์มาน บรูโนและเคนโซพากันขึ้นไปที่ห้อง พวกเขานั่งรอเคย์มานอยู่ที่ห้องนั
สาปรักบำเรอกาม (3P) บทที่ 42 แหวนของเจ้า
โอทิส ฟลานเดิส ชายชราวัย 96 ปี ผิวหนังเหี่ยวย่นตามกาลเวลา หันมามองหน้าเคย์มานแล้วยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน สายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ถูกทอดมองมายังเคย์มาน ราวกับว่าเขาคือหลานชายแท้ ๆ อีกคนหนึ่งเลยก็ว่าได้“ในที่สุดก็มาจนได้”น้ำเสียงสั่นเครือแหบแห้ง ราวกับว่าไม่มีแรงจะพูดเอ่ยขึ้น มือเหี่ยว ๆ ยกขึ้นมาลูบที่ใบหน้าหล่อเหลาของเคย์มานช้า ๆ นัยน์ตาของโอทิสเต็มไปด้วยความปรีติยินดี ที่ได้เห็นเคย์มานยืนอยู่ตรงนี้“หมายความว่ายังไงครับ”เคย์มานอดสงสัยไม่ได้กับคำพูดของโอทิส เขาหันไปสบตาของโอดิน โอดินยกไหล่ขึ้นพลางแบมือออก เป็นการบอกกลาย ๆ ว่าเขาก็ไม่รู้เหมือนกันชายแก่ไม่ได้ตอบคำถามเคย์มาน แต่เขาเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง แล้วเปิดลิ้นชักหัวเตียงออก เขาหยิบแหวนทองคำขาวออกมาจากกล่องไม้เก่า ๆโอทิสหยิบแหวนขึ้นจ้องมองมันอยู่สักพัก มันคือของรักของหวงของเขา ของที่สืบทอดมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ส่งต่อมารุ่นสู่รุ่น โอทิสหยิบมันขึ้นมาแล้วกำมันไว้แน่น เขาค่อย ๆ พาตัวเองเดินก้าวอย่างเชื่องช้า มาหยุดอยู่ตรงหน้าเคย์มาน“แบมือมา”เคย์มานแบมือออกอย่างงง ๆ แหวนทองคำขาว วงเกลี้ยงไร้ลวดลาย ถูกวางไว้ที่ฝ่ามือหนาของ
สาปรักบำเรอกาม (3P) บทที่ 41 พบกับใครบางคน2
เคนโซจึงจำใจปล่อยมือของเคย์มานไป เคนโซยกมือทั้งสองข้างชูขึ้นสูง ส่งสัญญาณให้เคย์มานรับรู้ว่าเขายอมปล่อยแล้ว ทั้งสองทำได้เพียงแค่ยืนมองเคย์มานจูงมือโอดินเข้าไปด้านในจนลับตา“แม่งเอ๊ย!!...ไอ้นี่อีกแล้ว มันเป็นใครวะ”บรูโนเอ่ยขึ้นมาอย่างหัวเสีย เขาขบสันกรามเข้าหากันแน่น หายใจฟึดฟัดด้วยความไม่พอใจ“กูจะรู้ไหมเนี่ยก็อยู่ด้วยกัน”เคนโซเอ่ยพลางเดินเข้าไปด้านในทันที เขาคิดว่าเคย์มานน่าจะเดินกลับไปที่โต๊ะ แต่พอไปถึงโต๊ะกลับมีเพียงมาเซลโล แอรอนและบรรดาเด็ก ๆ ที่พวกเขาเรียกมาให้สองคนนี้“เคย์มานล่ะ?”เมื่อไม่เห็นเคย์มานนั่งอยู่ที่โต๊ะ เคนโซก็รีบเอ่ยถามทั้งสองทันที“มันบอกจะกลับแล้ว ไปกับใครก็ไม่รู้ น่าจะเป็นเด็กมันมั้งครับ เห็นเดินจูงมือกันไปเมื่อกี้นี้”แอรอนเอ่ยขึ้น พลางเลิกคิ้วขึ้นสูง เอียงคอมองเคนโซที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างเห็นได้ชัด บรูโนก็เช่นกัน“แม่งเอ๊ย!!”เคนโซอารมณ์เสียจนต้องระบายกับโซฟาตัวสีดำ เขาเตะไปที่โซฟาอย่างจัง จนคนที่นั่งอยู่ถึงกับสะดุ้งสุดตัว ต่างพากันงงเป็นไก่ตาแตกว่าเกิดอะไรขึ้น“ป่ะ...ป่ะ...เป็นอะไรเหรอครับพี่เคนโซ”มาเซลโลเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เมื่อเห็นว่าเคนโซอารมณ
สาปรักบำเรอกาม (3P) บทที่ 40 พบกับใครบางคน
“คุณโอดิน!!”โอดินส่งยิ้มหวานให้เคย์มาน มือก็ยังไม่ยอมปล่อยเอวเคย์มานเลย ราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุน โอดินมองหน้าเคย์มานแล้วยิ้มไม่หุบ เขาเหมือนถูกต้องมนต์สะกด กว่าจะรู้ตัวก็ตอนที่เคย์มานพยายามดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของเขาผลัวะ!! ผลัวะ!!กำปั้นหนาของเคนโซปะทะไปที่แก้มข้างขวาของโอดิน ส่วนข้างซ้ายก็โดนกำปั้นของบรูโนเข้าเต็ม ๆ โอดินถึงกับเลือดกบปาก เซถลาล้มลงไปกองกับพื้น เคนโซพยายามจะเดินไม่แตะซ้ำ แต่เคย์มานเอาตัวเองขวางเอาไว้เสียก่อน จึงทำให้เขาไม่ได้ลงไม้ลงมือกับโอดินต่อ“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!”เคย์มานโอบกอดโอดินเอาไว้แน่น เพื่อเอาตัวเองเป็นโล่กำบังกาย ไม่ให้ทั้งสองทำร้ายร่างกายโอดิน เคนโซกับบรูโนถึงกับฉุนไม่น้อย ที่เห็นเคย์มานปกป้องโอดิน ยอมเอาตัวเองเข้ามากำบังแทนผู้ชายคนนี้ ถ้าเขายั้งเท้าไม่ทัน ป่านนี้เคย์มานโดนเตะเข้าเต็ม ๆ แล้ว“นี่หนูปกป้องมันอย่างนั้นเหรอ!!”เคนโซเค้นเสียงเหี้ยมออกมาจากลำคอ ดวงตาวาวโรจน์จ้องมองไปยังใบหน้าหล่อเหลาของเคย์มานอย่างเอาเรื่อง เคย์มานหันมาจ้องมองเคนโซตาขวาง เขาก็ไม่ยอมเช่นกัน ที่อยู่ ๆ มาทำกับคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวแบบนี้ พวกเขาสองคนยังไม่รู้เลย ว่าทำไมสองคนนี้
สาปรักบำเรอกาม (3P) บทที่ 39 ความบังเอิญ2
สายตากดดันของมาเซลโลจ้องมองเคย์มานอย่างไม่ลดละ“กลัวพวกน้องสองคนคิดว่า พวกพี่กับเคย์มานมีอะไรกันน่ะสิ...ใช่ไหมเคย์มาน”เสียงของบรูโนดังขึ้นมา เขาได้ยินเพื่อน ๆ คาดคั้นเคย์มานอยู่สักพักแล้ว“ชะ...ใช่ กูกลัวพวกมึงคิดว่ากูกับพี่ ๆ มีอะไรกัน”เคย์มานเล่นตามน้ำไป ทั้ง ๆ ที่เขาก็กลัวแบบนั้นจริง ๆ กลัวว่าเพื่อน ๆ เขาจะคิดว่าเขามีอะไรกับบรูโนและเคนโซ“จะมีอะไรกันได้ยังไง เคย์มานมันสายรุกนะ พี่ก็รุก แล้วรุกกับรุกมาเจอกัน มันจะเข้ากันได้เหรอ น้องนี่ก็ช่างคิดเนอะ”เคนโซเอ่ยขึ้นพลางเอาตัวเองพิงกับผนังห้อง เขาเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้มตัวเอง แล้วเหลือบสายตามามองที่เคย์มาน ตอนนี้เขาดูเกร็งไม่น้อยเคนโซจ้องมองมาเซลโลด้วยสายตาเย็นยะเยือก ราวกับว่าเขาทำผิดมหันต์ จนคนถูกมองตัวสั่นสะท้าน เหมือนถูกสาปให้กลายเป็นก้อนน้ำแข็ง“ใช่ ๆ ...จริงอย่างที่พี่เคนโซพูด พวกมึงคิดว่ากูกับพี่เคนโซ พี่บรูโน มีอะไรกันเหรอ?”เคย์มานรีบเอ่ยสมทบทันทีที่เคนโซพยายามช่วยพูดแก้ต่างให้เขา“เปล่า ๆ นะครับ ไม่ใช่อย่างนั้นครับพี่ ผมไม่ได้คิดอย่างนั้น แค่ถามเฉย ๆ”มาเซลโลรีบเอ่ยปฏิเสธพัลวัน มือไม้โบกไปมา เมื่อเห็นว่าเคนโซเริ่มไม่ค่อยพอใจ
สาปรักบำเรอกาม (3P) บทที่ 38 ความบังเอิญ
เคย์มานรีบหยิบบล็อกเซอร์มายัดไว้ด้านหลังตัวเองอย่างไว แล้วทำท่าทางไม่สนใจในสิ่งที่มาเซลโลเอ่ยถาม“ของกูทำไม กูจะใส่แบบนี้บ้างไม่ได้หรือยังไง?”เคย์มานอ้างหน้าตาเฉย พลางลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เอาบล็อกเซอร์เจ้าปัญหาไปใส่ตะกร้าผ้าในห้องแต่งตัวทันที เขาเดินกลับมานั่งที่โซฟาเหมือนเดิมสายตาของเพื่อน ๆ ทั้งสองจับจ้องมองมาที่เขา ราวกับว่ากำลังจับผิด แต่เคย์มานก็ยังคงทำท่าทีไม่สนใจ เขาเปิดทีวีดูซีรี่ย์ที่เขาชอบ ไม่สนใจเพื่อน ๆ ทั้งสองที่จ้องจับผิดเขาอยู่เลยแม้แต่นิดเดียวมาเซลโลและแอรอนหันมาสบตากัน พลางหรี่ตาไปมองเพื่อนรักอย่างสงสัย แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อเคย์มานไม่ยอมรับความจริง พวกเขาสามคนนั่งเล่น นอนเล่นกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่นเกือบค่อนวัน ไม่ได้ออกไปไหน ตั้งใจว่าคืนนี้จะออกไปดื่มข้างนอก เลยขอนอนชาร์จแบตเอาแรงเสียหน่อยติ๊ด!!เสียงคีย์การ์ดแตะที่หน้าประตูห้อง ประตูถูกเปิดออก มาเซลโลและแอรอนหันหน้าไปมองกันทันที พลางคิดในใจใครกันที่เข้ามาในห้องเคย์มาน ในเมื่อคนที่มีคีย์การ์ดก็มีเพียงพวกเขาแค่สามคนเท่านั้น“ใครวะ?”เคย์มานรีบดีดตัวขึ้นจากโซฟาสีน้ำเงินเข้มทันที เขาลืมไปเสียสนิทว่าบรูโนและเคนโซจ
You may also like
Secret Love Friend แอบรักเพื่อน
มินิซ่าส์1.3K viewsดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg)
Melmee1.4K viewsมาเฟียคลั่ง(แค้น)รัก
ริตต้า6195.0K viewsนักเขียนตัวร้ายกับนายมาเฟีย
One of สายหมอก832 viewsหลงมนต์พยัคฆ์ (Mpreg)
Somoon316 viewsไวท์ช็อกกลิ่นละมุน|mpreg
Khanomnooknick 78 viewsต้องมนต์เมีย
นักเขียนเจ้าตอง(JaoTong)532 viewsกรงแค้นขังรัก [Mpreg]
โอบลักษณ์อักษร281 views
