LOGINShare
ช่วยข้าตามหาคน
Last Updated:
2025-01-17 19:14:30
Related chapters
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เขาหล่อเกินไปแล้ว
เซียวจ้านเป่ยกำลัง คิดถึงเรื่องนี้พอดี ไม่นึกว่าพอง่วงนอนก็มีคนส่งหมอนมาให้ ใครจะไม่รับเล่า หากมีคนของทางการหนุนหลัง ชาวบ้านทั่วไปคงไม่กล้า เมียเขาเป็นคนฉลาดนางรู้จักใช้สถานการณ์ตรงหน้าพลิกแพลงได้เสมอ"เช่นนั้นต้องขอบคุณท่านแล้ว ว่าแต่สองคนนั้นใต้เท้าหลัวจะลงโทษเช่นใดหรือ ข้าไม่อยากให้มาวุ่นวายกับลูกเมียข้าอีก""ท่านวางใจเถอะ หลัวสือเป็นขุนนางน้ำดี เขาเถรตรงนัก หงซิ่วคบชู้กับบัณฑิตเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ปกติเหลียงเถี่ยต้านรับเงินจากขุนนางจากเศรษฐี ขายหงซิ่วให้ไปหลับนอนกับคนเหล่านั้นแล้วรับเงิน แต่หงซิ่วกลับเสียเงินเพื่อได้หลับนอนกับเฉิงอี้ เหลียงเถี่ยต้านไม่ยอมหรอก""หากไม่ใช่ท่านปู่ข้าอยากให้ข้ามีทายาทจนยอมเสียเงินแต่งนางเข้ามาข้าก็ไม่อยากยุ่งกับสตรีน่ารังเกียจคนนี้จริงๆ"ทั้งคู่ปรึกษาหารือเรื่องขึ้นเขาล่าสัตว์ เป็นอันว่าเซียวจ้านเป่ยจะขึ้นเขาเลือกตัดต้นไม้ในวันรุ่งขึ้น คังหยุนจะให้องครักษ์ของเขานำทหารมาช่วยยี่สิบนาย แล้วยังจ้างชาวบ้านในหมู่บ้านด้วย เพื่อแสดงความมีน้ำใจของสองสามีภรรยาคังหยุนไปแล้ว เซียวจ้านเป่ยจึงเข้าไปหาจูเหมยลี่ที่เพิ่งกล่อมบุตรสาวหลับไป นางบอกว่าจะไปหาซื้อไหเขาไ
Last Updated : 2025-01-17สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เจ้าชอบข้าดีกว่านะ1
"ท่านแม่ ท่านแม่อยู่ไหนเจ้าคะ ฮือๆๆๆ" เสียงของเซียวลี่ผิงร้องไห้ดังมาจนจูเหมยลี่ต้องวางมือตรงหน้ารีบเข้าไปอุมนางออกมา"แม่อยู่นี่ มานี่สิจางหูกับจางเหมยมาเล่นที่บ้านเราด้วย ไปเล่นกับน้องๆกัน ผิงผิงออกไปก่อนเดี๋ยวแม่เอาขนมตามไปให้นะ"เซียวลี่ผิงพยักหน้าก่อนจะเดินออกไป"สวัสดีอาสะใภ้ สวัสดีอาลู่เหลียนเจ้าค่ะ เสี่ยวหู่เสี่ยวเหมยพี่มาแล้ว" เด็กๆนั่งเล่นกันอยู่ที่ลานกว้าง ผู้ใหญ่สามคนช่วยกันปลอกหน่อไม้ จูเมยลี่สั่งให้เซียวจ้านเป่ยซื้อกะทะกับหม้อใบใหญ่มาให้ด้วย รวมถึงเข่งใบใหญ่มาไว้นึ่งอาหาร"เดี๋ยวข้าไปก่อไฟต้มหน่อไม้ให้หายขมก่อนนะ พวกท่านปลอกที่เหลือไปก่อน"จูเหมยลี่นำหน่อไม้มาหั่นเป็นแผ่นบางๆต้มใส่เกลือเล็กน้อยเพื่อไล่ความขม จากนั้นก็หันมาซอยหน่อไม้หน่อใหญ่อีกสามหน่อ เพื่อผัดกับไก่รวนเตรียมหั่นพริก ต้นหอมทุบกระเทียมใส่ตระแกรงไม้ใบเล็กรอไว้ ต้มกระดูกหมูคอยช้อนฟองทิ้งเรื่อยจนน้ำต้มกระดูกใส ต้มกระดูกหมูได้ครึ่งชั่วยามก็นำหน่อไม้ที่ต้มเสร็จแล้วล้างน้ำสะอาด มาใส่ในหม้อที่ต้มกระดูก เอาไฟออกให้เหลือไฟอ่อนๆเคี่ยวไปเรื่อยๆอีกเตาก็หุงข้าวเสร็จพอดี รินเอาน้ำข้าวไว้ใส่น้ำตาลทรายแดง ตอกไข่ใส่ยกไปให้
Last Updated : 2025-01-17สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เจ้าชอบข้าดีกว่านะ2
คังหยุนจับจางลู่เหลียนหันหน้ามาหานั่งคร่อมเขาส่วนกายสาวเสียดสีกับความแข็งขึงด้านล่างแม้จะมีผ้ากั้นแต่รู้สึกได้ คังหยุนกอดเอวนางมือหนึ่งเพื่อกันไม่ให้นางดิ้นหนีนางยังตื่นเขาอยู่ ส่วนอีกมือก็กดสะโพกนางแนบแน่นขยับเอวบดใส่นางจนจางลู่เหลียนมือไม้แข้งขาอ่อน นางไม่ไหวแล้วมันเสียวซ่านบอกไม่ถูก"คะ คุณชายคัง ทำไมมันเสียวนักข้าไม่ไหวแล้วเหมือนข้าจะขาดใจอื้อท่านทำอะไรข้าเนี่ย""ลู่เหลียนจ๋า ข้าอยากปลดปล่อยทำเช่นไรดี เสียวเหลือเกินเจ้าเป็นสตรีคนแรกที่ทำให้ข้าคลุ้มคลั่งได้ แม่ตัวดีเจ้าเป็นปีศาจน้อย อ่าห์ ข้าอยากปลดปล่อยใส่เจ้าเหลือเกิน""พอเถอะ ข้าไม่ไหวแล้วมันร้อนไปหมด พอเถอะนะเจ้าคะ ข้าไม่ดื้อ แล้วก็จะไม่ด่าท่านอีกแล้วอะ อร๊าย"จางลู่เหลียนกระตุกเกร็งทันทีที่คังหยุนกดสะโพกนางรุนแรงบดใส่เขา คังหยุนหายใจหอบกระเส่า"เด็กดีเจ้าออกไปก่อน ข้ายังออกไปไม่ได้ เรื่องวันนี้เจ้าต้องรับผิดชอบนะ ข้าเป็นของเจ้าแล้ว ห้ามทิ้งขว้างข้าด้วย ให้ตายเถอะท่านพี่เซียวอยากยืมเตียงบ้านท่านมีเมียเสียตอนนี้เลยจะได้ไหม อ่าห์"จางลู่เหลียนปีนลงจากตักคังหยุน นางยังขาสั่นอยู่ยืนไม่ไหวเกาะไหล่หนาเอาไว้ คังหยุนไม่ไหวจึงบอกให้นางร
Last Updated : 2025-01-17สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง จางรั่วสุ่ยรู้ความจริง
จางรั่วสุ่ยน้ำตาคลอปิ่นเงินนั้นมารดาซื้อให้น้องสาว เป็นชิ้นเดียวที่นางหวงแหน แต่ยอมขายเพื่อเอาเงินให้เขาซื้อยา เขาจึงรักและตามใจนาง เพราะรู้สึกผิด"แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้นางบอกว่าคุณชายคังกับนางหมายความว่าอย่างไร เรื่องนี้ท่านตอบข้าหน่อย"เซี่ยตงหยางกับเซียวจ้านเป่ยขอตัวไปคุยกับผู้นำหมู่บ้านทันทีเรื่องจ้างคนงานวันพรุ่งนี้คังหยุนจึงต้องรับหน้าพี่ชายของจางลู่เหลียนลำพัง"เอ่อ ข้าคือพี่รั่วสุ่ย ข้าๆล่วงเกินนางไปแล้ว เหมือนข้าจะชอบนางด้วย""คุณชายคัง ท่านเพิ่งเจอวันนี้เอาอะไรมาบอกว่าชอบน้องสาวข้า ท่านเป็นใครนางเป็นใคร อย่ามาทำให้นางมีความหวังแล้วสลัดทิ้ง แม้จะแต่งกับชาวนาแต่ข้าเชื่อว่าลู่เหลียนจะมีความสุขมากกว่าแต่งให้ท่าน"จางรั่วสุยไม่ต้องการให้น้องสาวแต่กับขุนนางอีก มารดาเป็นตัวอย่างท่านพ่อรักท่านแม่ แต่ท่านย่าเกลียดท่านแม่ที่เป็นเพียงบุตรสาวบัณฑิตยากจน ทำทุกวิถีทางขับไล่ท่านแม่จนสุดท้ายจับนางแยกกับท่านพ่อ ท่านแม่ตรอมใจจากไป จนท่านพ่อก็ตรอมใจตามนางไปอีกคน เขาไม่อยากเห็นน้องสาวทนทุกข์เหมือนมารดาอีกแล้วเขาเป็นใครเป็นถึงบุตรชายใต้เท้ากรมคลัง แต่สุดท้ายตระกูลหานยังรังเกียจมารดาเขาอยู่ดี ต้
Last Updated : 2025-01-17สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ที่แท้เขาคือทั่นฮวาน้อยหานรั่วสุ่ย
มือหนาเริ่มซุกซนอีกแล้วจูเหมยลี่อ่อนใจเขาไม่เคยพักสักวัน หาเศษหาเรอตลอดนี่ถ้ายอมเขาไม่รู้ป่านนี้เสกเด็กเข้าท้องไปแล้วกระมัง"อื้อ ท่านพี่อย่ากวนสิเหตุใดไม่รีบนอนเจ้าคะ พรุ่งนี้ต้องเข้าเมืองแต่เช้าต้องซื้อของ คนมามากนักอย่างน้อยก็ควรเลี้ยงอาหารสักหน่อย""หอมจังเลย ดึกแล้วแสงสว่างไม่พอเดี๋ยวเสียสายตาไว้เขียนพรุ่งนี้นะ ทรมานเหลือเกินแล้วมาเถอะเมียจ๋า"เซียวจ้านเป่ยหยิบพู่กันในมือนางออกก่อนจะ โบกมือดับเทียน จูเหมยลี่ได้แต่ทำใจคืนนี้จะกี่ยามกัน ถึงแม้เขาจะไม่ล่วงล้ำแต่ก็เอาแต่ใจไม่น้อย คืนนึงปลดปล่อย ไม่ต่ำกว่าสามหนนางเมื่อยมือเมื่อยปากไม่น้อยเลย นี่หากยอมให้เขาร่วมรักจริงๆไม่ฟ้าสว่างเลยหรือเซียวจ้านเป่ยจ้องตาเมียสาว จูเหมยลี่คล้องคอเขาไว้ก่อนจะดุเสียงเข้ม"คืนนี้ตามใจท่านแค่ครั้งเดียวนะ พรุ่งนี้ต้องเข้าเมือง อีกอย่างคุณชายคังนอนอยู่ห้องข้างๆอย่าเสียงดังสิ""ได้ ทุกอย่างตามใจเจ้า ลี่เอ๋อร์พี่ร้อนจังปลดชุดให้หน่อยสิ เจ้าปลดชุดพี่ได้เร่าร้อนนัก"จูเหมยลี่มองค้อนก่อนจะผลักเขาลงใช้ปากน้อยๆกัดสายรัดเอวเขาดึงออก มือบางปลดเสื้อออกจากไหล่เขา ใบหน้างามเลื่อนลงต่ำงับสายกางเกงเขาก่อนจะลากผ่านเจ้าตัว
Last Updated : 2025-01-17สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง หานรั่วสุยเจ้ามันคนขี้ขลาด
ยามเหมาจูเหมยลี่ตื่นแล้ว นางกำลังจะลุกแต่ถูกแขนแข็งแรงกอดเอาไว้ จูเหมยลี่เอ่ยเบาๆ กลัวบุตรสาวตื่น" ท่านพี่วันนี้สายๆ จะมีคนมาบ้านเรา รีบลุกเถอะเจ้าค่ะยังต้องเข้าเมืองอีก เมื่อวานคุณชายคังนำวัตถุดิบมามากมายก็จริง แต่ว่าไม่อาจพอเลี้ยงคนสามสิบคนนะเจ้าคะ ตื่นเถอะ ข้าจะไปกับท่านด้วยเอาผิงผิงไปด้วย นางคงอยากไปดูโลกภายนอก"เซียวจ้านเป่ยนอนหงายทันที เขาไม่อยากพาบุตรสาวออกไปข้างนอกในตอนที่ตนเองยังไม่มีอำนาจมากพอดี จูเหมยลี่รู้สึกแปลกใจจึงลุกขึ้นมาหาก่อนจะรั้งแขนเขาขึ้นมาแล้วเปิดใจคุย"ท่านพี่ เราต้องคุยกันหน่อย ผิงผิงจะอยู่แต่ในเรือนไม่ได้ เช่นนั้นเมื่อไหร่ลูกจะรู้ทันเล่ห์เหลี่ยมคนอื่นเล่า ท่านมีเหตุผลอันใดที่ตอ้งซ่อนนางไว้ช่วยบอกที อย่าให้ข้าต้องคิดสะระตะไปเองเลย""ลี่เอ๋อร์ ให้นางแต่งตัวเป็นบุรุษแล้วกัน ข้าจะไปบ้านพี่ตงหยางขอยืมเสื้อบุตรชายเขา เจ้าอย่าถามเลยข้าไม่ได้อยากปิดบัง แต่บางอย่างเจ้ารู้แล้วจะพลอยทุกข์ใจไปด้วย"เซียวจ้านเป่ยลุกจากที่นอนทันที จูเหมยลี่จึงเรียกเขาเอาไว้"งั้นวันนี้ฝากท่านพี่เซี่ยสักวันได้หรือไม่ ท่านซื้อของมาไม่เคยครบขาดนั่นขาดนี่ ข้าจึงอยากไปด้วย ท่านพี่ข้ารู้อาซ้อตั
Last Updated : 2025-01-17สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง สามีหาเงินเก่ง
จูเหมยลี่เห็นว่าเซียวจ้านเป่ยไปนานเกินไปจึงบอกบุตรสาวให้นอนรอดีๆ นางจะไปตามท่านพ่อ เดินออกมาพ้นรั้วก็เห็นหน้าบ้านสกุลจางมีคนยืนอยู่เหมือนเพิ่งมีเรื่อง จูเหมยลี่ไม่เดินเข้าไปรอจนเซียวจ้านเป่ยหันกลับมาแล้วเรียกขานนาง" ลี่เอ๋อร์ เจ้ามาหาข้าหรือ มีอะไรหรือเปล่า"" เอ่อ ท่านมานานแล้วข้าไม่รู้ว่าท่านพี่เซี่ยว่าอย่างไร หรือว่าอาซ้อนางแพ้ท้องหนักมาก เช่นนั้นท่านไปคนเดียวเถอะข้าอยู่บ้านกับลูกก็ได้เจ้าค่ะ""อ้อ พี่ตงหยางข้ากับเมียจะเข้าเมืองสักหน่อย จะฝากผิงผิงได้หรือไม่ขอรับ ไม่น่าจะเกินสองชั่วยาม ข้าจะไปหาซื้อข้าวของที่มาทำอาหารเลี้ยงคนที่มาช่วยซ่อมแซมบ้านน่ะ"เซียวจ้านเป่ยเอ่ยกับเซี่ยตงหยาง เขาพยักหน้าจากนั้นก็เดินกลับบ้าน คังหยุนยังคงกอดจางลู่เหลียนแน่น จูเหมยลี่ไม่อยากยุ่งเรื่องชาวบ้าน แต่เห็นภาพตรงหน้าจึงเอ่ยลอยๆ"จางรั่วสุ่ย อย่าว่าข้าพูดมากเลยนะ ปลูกเรือนก็ตามใจผู้อยู่เถอะเรือนจะมั่นคงหรือโย้เย้ก็เป็นพวกเขาเลือกเอง คุณชายคังอำนาจเงินทองที่มีไม่สามารถซื้อความจริงใจได้นะ หากท่านรักใคร่นางจริงก็แสดงออกให้มากกว่านี้ การปีนเข้าหานางท่านไม่ได้ให้เกียรตินางแต่แรกแล้ว หากเรื่องนี้เล็ดลอดออกไปน
Last Updated : 2025-01-22สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง คิดแย่งสามีน้องสาว
ทั้งสองคนพากันจับจ่ายซื้อของตามที่จางซูฉีต้องการ ก่อนจะไปเขียงหมู ร้านธัญพืช จากนั้นก็พากันไปร้านตีเหล็ก จูเหมยลี่วาดแบบมาให้ช่างหล่อเหล็กดูจากนั้นก็ตกลงทำสัญญาว่าจ้าง อีกสามวันจะมารับสินค้าเดินกลับไปที่เกวียนนำข้าวของที่ซื้อมาใส่เกวียนก่อนจูเหมยลี่จะหัดบังคับเกวียนอีกครั้งเพื่อกลับบ้าน เซียวจ้านเป่ยกอดเอวนางจนถึงหมู่บ้าน ชาวบ้านที่เห็นถึงกับเอ่ยกระเซ้าเย้าแหย่จูหมิงซูที่เพิ่งจะเริ่มดีขึ้นจากการถูกโบยเห็นเซียวจ้านเป่ยที่โกนหนวดโกนเคราแล้วเรียบร้อยก็ถึงกับหลงไหลเขาทันทีอีเด็กกำพร้านั่นมีสิทธิ์อะไรมาครอบครองบุรุษหน้าตางดงามเช่นนี้ ยิ่งเห็นจูเหมยลี่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าชุดใหม่ สีสันสวยงามมีปิ่นเงินปักผมก็ยิ่งริษยา"นังจูเหมยลี่ตัวดี แกมันสวะไร้ค่า อีเด็กพ่อแม่ตายโหงอีตัวขาดทุน ข้าจะแย่งผู้ชายของเจ้ามาให้ได้ข้าไม่เชื่อหรอกเจ้าข้าจะงามสู้เจ้าไม่ได้ เจ้ามันก็แค่ทาสที่เขาซื้อไป หากข้าได้สัญญาขายตัวของเจ้ามาดูสิเจ้าจะจองหองได้ไหมจูเหมยลี่รู้สึกเหมือนมีคนจ้องมองจึงหันมา ก็เห็นจูหมิงซูที่ส่งสายตาอาฆาตมาให้ จูเหมยลี่ยักไหล่ก่อนจะเอ่ยเสียงออดอ้อนเซียวจ้านเป่ย"ท่านพี่ เมียเหนื่อยแล้วท่านบังคับแ
Last Updated : 2025-01-22
Latest chapter
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ความรักนิรันด์กาล
ผ่านไปจนเกือบถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์ เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กำลังพาหลิวเหว่ยเดินเล่น บุตรชายวิ่งเตาะแตะๆ ไปมา หลิวเซียงสาวใช้อุ้มอยู่ หรงหรงตั้งครรภ์จึงทำได้เพียงเดินตามบรรดาซื่อจื่อกับท่านหญิง จูเหมยลี่ที่กำลังตั้งครรภ์บุตรคนที่สามมองไปยังลานบ้าน อ้ายลี่ผิงตอนนี้อายุแปดขวบแล้วยิ่งโตยิ่งงามมากนัก จูเหมยลี่ที่เห็นบุตรสาวก็ถอนหายใจ"เป็นอะไรไปหรือเมียข้าหืม""ผิงผิงยิ่งโตยิ่งงาม พระองค์ไม่หวงแต่หม่อมฉันหวงเพคะ หากลูกยังไม่สิบแปดไม่ให้ออกเรือนนะเพคะท่านอ๋อง""อีกสิบปีเชียวนะ เซี่ยตงชิงจะรอไหวหรือ""รอไม่ไหวก็ไปหาแต่งคุณหนูจวนอื่นโน่นเพคะ"จูเหมยลี่ยอมรับนางหวงบุตรสาวคนโตยิ่งนัก บุตรสาวนางงามเพียงนี้ไม่อยากให้ใครมามองเลย"พระชายา กระหม่อมรอได้พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่แต่งสตรีอื่นนอกจากผิงผิงเท่านั้น"เซียวจ้านเป่ยยิ้มให้กับจูเหมยลี่ เจ้าตัวน้อยที่ไม่รู้ว่าทุกคนพูดถึงนางก็วิ่งมา เห็นพี่ชายของนางมีเหงื่อเต็มไปหมดก็ปีนขึ้นเก้าอี้ให้ตัวพอดีกับเขาก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อให้"พี่ตงชิง ท่านเหนื่อยมากหรือไม่ ท่านน้าเสี่ยวอี้ทำน้ำหวานไว้ข้าไปเอามาให้นะเจ้าคะ"เซี่ยตงชิงสบสายตากลมโตของเด็กผู้หญิงตรง
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง จับเมียกินบนรถม้า
จูยวี่ซานกอดภรรยาจากนั้นก็หอมหน้าผากของนาง ก่อนจะรับเอาห่อผ้าของจูเหวินบุตรชายมากอดแล้วก้มลงหอม"อย่าดื้อกับท่านแม่ พ่อไปไม่นานนักหรอกเด็กดี"ผิงผิงที่วิ่งออกมาจากในบ้านกอดเอวอ้ายเฉิงเอาไว้ก่อนจะเงยหน้าแล้วเอ่ยขึ้น"เสด็จปู่เพคะ เทศกาลไหว้พระจันทร์น้องชายจะได้สองขวบเสด็จพ่อกับเสด็จแม่จะพาหลานไปหาเสด็จปู่ที่เมืองหลวง ถึงแม้ว่าผิงผิงอยากให้เสด็จปู่อยู่ที่นี่มากกว่าก็ตาม""ผิงผิงของปูน่ารักที่สุด ตั้งใจเรียนวรยุทธกับท่านปู่ฝางให้ดีๆ เจอกันปีหน้าต้องเก่งขึ้นกว่าเดิมรู้หรือไม่""เพคะ ผิงผิงจะตั้งใจเรียนวรยุทธ และตั้งใจยิงธนูให้เก่งต่อไปผิงผิงจะเป็นเจ้าสาวของพี่ตงชิงเพคะ"จูเหมยลี่อมยิ้ม เด็กหนอเด็กยังไม่รู้อะไรเลย โตอีกหน่อยจะอายหากจำได้ว่าเคยพูดอะไรไว้ จากนั้นก็อุ้มอ้ายหลิวเหว่ยส่งให้กับพ่อสามี อ้ายเฉิงรับเอาหลานชายมาอุ้มก่อนจะเอ่ยกับจูเหมยลี่"ลี่เอ๋อร์ที่ผ่านมาพ่อยังมิได้ขอบใจเจ้า จ้านเอ๋อร์ต้องแบกรับหลายสิ่งหลายอย่าง เขาต้องทุกข์เพียงใด ยิ่งหลังจากที่ปู่หลงจากไปเขายิ่งโดดเดี่ยว การที่ มีเจ้าเข้ามาในชีวิตทำให้ความมืดมนในใจเขามลายหายไป ทุกอย่างเป็นเพราะเจ้า ขอบใจเจ้ามากนัก""เสด็จพ่อทรงก
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง แก้วตาดวงใจของพระชายา
จูเหมยลี่ไม่อยากฆ่าคน ไม่อยากเปิดเผยเรื่องของนางมากนักอยากใช้ชีวิตกับสามีและลูกอย่างเงียบๆ นางคว้าคันธนูที่ทหารกับลูกศรมา ส่งสายตาให้บุตรสาวว่านางขอโทษ อ้ายลี่ผิงพยักหน้าว่าไม่เป็นไร ก่อนจะหลับตาตามที่ท่านแม่สั่งส่งสารมาให้"ท่านอ๋อง เตรียมรับลูกกลับมานะเพคะ" จูเหมยลี่ยกคันธนูขึ้นลูกศรถูกทาบไปพร้อมปล่อยออก ก่อนจะเล็งที่ศีรษะนาง เพราะหงซิ่วจับอ้ายลี่ผิงยืนข้างหน้า มือกำอยู่รอบคอ เด็กน้อยสูงเพียงเอวของนางทำให้เปิดจังหวะการยิงมากนักหงซิ่วเห็นว่าจูเหมยลี่มีไอสังหารนางจะพลิกตัวเพื่อเหวี่ยงอ้ายลี่ผิงลงเหวแต่ไม่ทัน ลูกศรที่จูเหมยลี่ยิงออกไปนั้นเจาะกะโหลกนางพอดี หงซิ่วหงายหลังจะตกลงไป อ้ายลี่ผิงที่ถูกมือนางกำไว้ก็จะพลัดตกไปด้วย จ้านอ๋องจะไปรับบุตรสาว แต่เซี่ยตงชิงไวกว่า เขากระโดดที่เดียวก็คว้าอ้ายลี่ผิงไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะกระแทกลงทำให้แผลที่ถูกฟันเลือดไหลไม่หยุด ก่อนจะถามอ้ายลี่ผิงนางว่าไม่เป็นไรใช่ไหม แล้วสลบไปจ้านอ๋องรีบให้คนอุ้มเซี่ยตงชิงกลับไปที่จวน ให้แจ้งแก่เซี่ยฮูหยินว่าคุณชายใหญ่จะอยู่ช่วยงานที่ตำหนักใหม่หลายวัน โจรเร่ร่อนที่รวมกันจับอ้ายลี่ผิงวันนี้จูเหมยล
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ผิงผิงหายไป
เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กลับมาอยู่จิ่วโจวก็เตรียมหาทางสร้างอาชีพให้ชาวบ้าน เพราะเขาได้รับพระราชทานให้ดูแลทั้งสิบมณฑลจึงต้องดูแลราษฎร จูเหมยลี่ที่กำลังดูแลคนงานตากดอกเหมยกุ้ยอยู่ก็เดินมาหาสามีที่กำลังคุยงาน "ท่านอ๋อง ไม่ทรงพักผ่อนหรือเพคะนี่ก็บ่ายแล้วหม่อมฉันทำของว่างเอาไว้ เมื่อเช้าเสด็จพ่อแจ้งมาว่าจะเดินทางกลับเมืองหลวงพร้อมกับไท่จื่อ เลื่อนเวลาออกไปอีกครึ่งเดือนเพคะ""อืม เหนื่อยหรือไม่เด็กดี ผิงผิงเล่าไปไหนเสียแล้ว""ลูกไปหัดยิงธนูกับตงชิงเพคะ เสี่ยวเหว่ยท่านตาพาไปนั่งรถม้าเล่น พอดีซินซินอยากเข้าตำบลหาซื้อของใช้" สองสามีภรรยาพูดคุยกันไม่นานสาวใช้ก็นำขนมมา วันนี้จูเหมยลี่ทำขนมบัวลอยเนื่องจากขุดเผือกและมันได้มาก อีกทั้งฟักทองก็ให้ผลผลิตที่ดีนัก เนื้อทั้งเหนี่ยวแน่นยังมีน้ำบ๊วยที่หอมชื่นใจ ลำธารตรงหลังบ้านจะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เย็นตลอดเวลา จูเหมยลี่นำไหเปล่าไปแช่ในนั้นก่อนจะมาบรรจุน้ำบ๊วย แล้วผนึกฝาไหนำลงแช่อีกที น้ำบ๊วยจึงทั้งเย็นทั้งหอมชื่นใจสาวใช้แจกจ่ายของว่างให้คนงาน หลังจากงานแต่งรัชทายาททุกคนจึงรู้ว่าสามีของจูเหมยลี่คือจ้านอ๋องทำเอาชาวบ้านทำตัวไม่ถูกกันเ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ไท่จื่อแต่งงาน
เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้มาถึงจิ่วโจวได้หลายวันแล้ว บางวันก็ไปคุมการต่อเติมซ่อมแซมจวน อย่างเช่นวันนี้เขาพาจูเหมยลี่มาด้วย เนื่องจากอยากขุดสระบัวและทำบ่อเลี้ยงปลาที่เมียเคยบอกว่าอยากได้"ลี่เอ๋อร์ ตรงนี้มีบ่อน้ำพุร้อน จวนสกุลหลิวที่ยึดมาที่ดินกว้างมาถึงตรงนี้ พี่ให้คนสร้างห้องอาบน้ำไว้แล้ว เจ้าอยากล้างตัวหรือไม่""สายตาพระองค์ดูก็รู้ว่าไม่ได้อยากอาบน้ำพุ เซียวจ้านเป่ยคนเจ้าเล่ห์ท่านจับข้ากินทุกเวลาแบบนี้ท้องข้าจะว่างไหมเล่า""ลี่เอ๋อร์เด็กดี ไปอาบน้ำกันนะคนงามของพี่"จูเหมยลี่รู้ดีว่าไม่รอดอีกตามเคย ตั้งแต่มาถึงเขากักนางไว้บนเขาสี่วันสามคืน พอมาถึงบ้านก็ไม่สนใจจับนางกินตลอดเวลา บ่าวไพร่ต้องไปอยู่ไกลๆเรือน เนื่องจากบ้านของเซี่ยตงหยางสร้างเสร็จแล้ว ซูฟางหรานกลับไปบ้านตัวเองแล้วในบ่อน้ำพุ เซียวจ้านเป่ยยังคงช้อนสะโพกเมียรักขยับแก่นกายใส่นางไม่หยุด เขารักนางมากนางช่างหอมหวานเหลือเกิน "แน่นนัก เหตุใดยังแน่นเหมือนตอนรักเจ้าครั้งแรกเมียจ๋า รัดจนทำนบพี่จะแตกทันทีที่เข้ามา""ท่านอ๋องเร่งเถอะเพคะ เมียอยากสุขสมแล้ว อ๊ายย ท่านกินเก่งกินดุแบบนี้หม่อมฉันจะไหวไหม อื้อ เสียวเพคะ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ไร้ซึ่งความอาวรณ์
เซียวจ้านเป่ยจุมพิตหน้าผากเล็กของเมียรัก ก่อนจะจูบซับเหงื่อที่ชื้นทั่วกรอบหน้าและซอกคออย่างไม่รังเกียจ พักได้ไม่นานก็อุ้มนางไปที่น้ำพุร้อนในถ้ำ รักนางในบ่อน้ำพุอีกหลายครั้ง จนจูเหมยลี่หมดแรงกอดคอเขาไว้"ไม่ไหวแล้ว เมียขาอ่อนแล้ว ยืนไม่ไหวพักนะเจ้าคะ ขอนอนพักก่อนเถอะท่านพี่"ยามอู่ของวันที่สามเขาจึงแต่งตัวให้นางแล้วอุ้มพาเดินออกมา เซียวจ้านเป่ยกักนางไว้ในถ้ำถึงสามคืน พอออกมาเจอแสงข้างนอกจูเหมยลี่ถึงกับตาหยีเลย"คนบ้า ไม่ให้ข้าเห็นเดือนเห็นตะวันเลย ป่านนี้เป็นห่วงกันทั้งเรือนแล้วกระมัง""พี่ยังไม่อิ่มนะ แต่เห็นเจ้าคิดถึงลูกพี่เลยพอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวเข้าจวนอ๋องเมื่อไหร่จะไม่ให้ลงจากเตียงเลย จนกว่าจะมีน้องให้เสี่ยวเหว่ยกับผิงผิงอีกคน""ท่านมันคนหื่น" "หึๆ พี่ยังมีแรงรักเจ้าได้อีกนะคนงาม" เขาไม่รีบ เนื่องจากขบวนที่มารับพระชายาของเขามาถึงหมู่บ้านตั้งแต่สองวันก่อน ตอนนี้ทั้งบุตรชายบุตรสาวต่างมีสาวใช้และองครักษ์ดูแล เขาอ้อยอิ่งพานางเดินชมนกชมไม้จนกระทั่งมาถึงบ้านก็ยามเซินพอดี ทุกคนเข้าแถวรอรับทั้งคู่พร้อมคำสรรเสริญ"ถวายพระพรท่านอ๋อง""ถวายพระพรพระชายา"คังหยุนและอ้าย
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ทำลูกคนที่สอง
จูเหมยลี่ลุกขึ้นมาปลดอาภรณ์ตนเองออกช้าๆ เซียวจ้านเป่ยส่งสายตายั่วยวนเมียรัก จนอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายหลุดออกไป ร่างงามขึ้นคร่อมบนตักแกร่งก่อนจะมองหน้าเขา เซียวจ้านเป่ยมอบจุมพิตแสนหวานให้นาง มือบางล้วงไปยังด้านล่างของตนเอง ค่อยๆคลี่กลีบดอกเหมยแสนบอบบางออก เซียวจ้านเป่ยจับแท่งทวนร้อนผ่าวตั้งตรง สะโพกงามค่อยๆกดลงมาหาสิ่งใหญ่โตที่รอคอยนางอยู่จูเหมยลี่ค่อยบดสะโพกส่ายไปมา บางทีก็กดลงเข้าหาความใหญ่โตจนสุดทางรัก แขนเรียวโอบรอบคอสามีเอาไว้ โยกเอวขึ้นลงช้าๆ เซียวจ้านเป่ยอยากขยับสะโพกสอบขยับใส่นางแต่นางกับกดสะโพกนิ่ง มือหนาละจากที่คล้องคอเขามากอดเอวหนาเอาไว้ บดสะโพกยั่วยวนเขาแน่นไม่ให้เขาได้ขยับ"อืม ลี่เอ๋อร์คนงามของพี่ เจ้ายั่วยวนเพียงนี้แต่เมื่อไหร่กัน พี่จะคลั่งตายแล้ว หลงเจ้าไม่ไหวแล้วเมียข้า""ใครใช้ให้ท่านยั่วยวนข้าก่อนเล่า นั่งดีๆข้าจะลงโทษที่ท่านกลั่นแกล้งข้าตอนที่มาถึง ท่านพี่กินอะไรมาหรือยังหิวหรือไม่เจ้าคะ""อืม รีบมายังมิได้กินข้าวคิดถึงเจ้านัก""งั้น ดื่มนมรองท้องก่อนไหมเจ้าคะ""หึๆๆ เมียรักของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกหรือยั่วยวนเร่าร้อนเหลือเกิน" "หื
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง พาเมียไปพรอดรัก
สองคนเดินเข้าบ้าน จูเหมยลี่ถอดเสื้อนอกเขาออก เซียวจ้านเป่ยไม่เอาแต่ใจเขานอนกอดนางไว้ ก่อนจะขอนางดื่มด่ำทรวงอกคู่งาม ที่เขาห่างหายไปนานจูเหมยลี่ตามใจเขา เซียวจ้านเป่ยทั้งดูดเม้มตวัดลิ้นเลียไปมาจนร่างงามสะท้านผวาแอ่นอกขึ้นหาเขา ครางเบาๆด้วยความเสียวซ่าน จนกระทั่งเขาละจากดอกบัวทั้งสอง เลื่อนขึ้นมาหาสบตากับนาง นัยตาสีน้ำหมึกของเขาช่างดึงดูดนางให้หลงใหลยิ่งนัก มือน้อยๆยกขึ้นมาลูบใบหน้าของเขา"โกนหนวดครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เจ้าคะ เขียวครึ้มแล้ว""อยากกลับมานอนหนุนตักให้เจ้าโกนให้ ไปที่ริมธารกันไหมเด็กดี""ไม่ได้ คนเต็มบ้านสายตากี่คู่กันไม่ได้มีแค่ผิงผิงเช่นเมื่อก่อนแล้วนะเจ้าคะ""หืม เมียข้าเจ้าคิดอันใดหรือ พี่หมายถึงโกนหนวดเท่านั้น เมียจ๋าเจ้าคิดมากกว่านั้นหรือ หื้ม""เซียวจ้านเป่ยคนบ้านี่ ข้าไม่คุยกับท่านแล้ว จะไปดูลูก งานในมือยังไม่เสร็จเลย"เซียวจ้านเป่ยหัวเราะในลำคอเขารู้แล้วว่าเมียงอน เขากับนางห่างหายเรื่องผัวเมียไปปีกว่า เขามาถึงก้ปลุกเร้านางขนาดนี้ยังแกล้งนางอีก ก่อนจะอมยิ้มเซียวจ้านเป่ยผูกสาบเสื้อให้นางก่อนจะอุ้มจูเหมยลี่ขึ้นเอ่ยกระซิบ"ไม่ได้ไปเรือนหอบนเขาเสี
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เซียวจ้านเป่ยกลับมาแล้ว
ตอนนี้ขบวนของจ้านอ๋องรอพักอยู่ที่ตำบล ส่วนท่านอ๋องนั้นทนคิดถึงเมียกับลูกไม่ไหวควบม้ากลับหมู่บ้านจิ่วโจวเรียบร้อยแล้ว จูเหมยลี่ที่ตอนนี้กำลัง เดินดูแปลงผักที่ให้คนงานช่วยกันปลูกเพื่อทำผักดอกสามรส อากาศหนาวๆนำมาต้มกับเต้าหู้รสชาติอร่อยซดน้ำแกงคล่องคอมากนัก พริกออกดอกออกผลดกดี นำมาทำน้ำมันพริกส่งออกไปขายได้กำไรพอควร เนื่องจากคนยังไม่นิยมกินรสจัด ส่วนใบชาย่อมขายดีมาก อ้ายเฉิงที่ตอนนี้ได้รับข่าวดีว่าซูฟางหรูตั้งครรภ์แล้วด็ดีใจ จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวนไปไหนไม่ได้เพราะอ้ายซินกับอ้ายเย่วใกล้คลอดเต็มที "เสี่ยวลี่ ผักดองคราวก่อนอร่อยมากนัก ท่านยายเบื่ออาหารมานานแล้ว พอได้ผักดองของเจ้าก็ทำให้กินได้มากขึ้นน่ะ ขอบใจนะ อีกอย่างเรื่องท่านหมออีกหยวนอีก""พี่เว่ยเว่ยจะเกรงใจทำไมเจ้าคะ ปู่ใหญ่กับท่านลุงช่วยเหลือข้าไว้ไม่น้อยเลย หากไม่ได้บ้านใหญ่ของพวกท่าน มิใช่ว่าป่านนี้หญ้าบนหลุมฝังศพของข้าสูงท่วมศีรษะท่านแล้วหรอกหรือ"สองพี่น้องนั่งคุยกันไปพลางเด็ดขั้วดอกโม่ลี่ฮวาไปพลาง ทางด้านคนงานพวกนางกำลังจัดการเด็ดก้านของพริกออก ใครมีหน้าที่ตากก็ตาก หรงหรงอุ้มอ้ายหลินเหว่ยออกมาเดินเล่น
