ตอนที่ 2 ผู้ชายต้องห้าม
“ตื่นได้แล้ว อิงฟ้า หิวข้าวแล้วเนี่ย” รวีปลุกเพื่อนเสียงดังลั่น อิงฟ้าสะลึมสะลือตื่นมาด้วยอาการปวดหัวจากการแฮงค์อย่างหนัก ค่ำคืนที่ผ่านมา รวีคลอเคลียอยู่กับภาคินตลอดทั้งคืน ในขณะที่ วสุเองก็เอาแต่ประกบอิงฟ้าไม่ห่างเช่นกัน
“ตื่นทำไมแต่เช้าเนี่ย ยังแฮงค์อยู่เลย” อิงฟ้าบ่นอุบ
“กูชอบเค้า กูชอบเค้า กูจะเอา กูจะเอา” รวีเอาแต่เพ้อรำพันถึงชายหนุ่มที่เธอถูกใจเป็นนักหนา
“แต่ว่าเค้าบอกกูว่าเค้าชอบมึงอะ อิงฟ้า กูไม่ให้นะ คนนี้กูขอ” รวียังไม่วายโวยวาย จากการที่ภาคินได้บอกความในใจให้รวีรู้
“เออ ๆ เอาเหอะ กูไม่ยุ่ง” อิงฟ้าบอกกับเพื่อนรัก แม้ในใจยังแอบรู้สึกโหวง ๆ อยู่ลึก ๆ ก็ตาม
“มึงต้องคบกับวสุ ภาคินถึงจะยอมตัดใจจากมึง มาคบกู” รวีบอกกับเพื่อนรักอย่างตรงไปตรงมา แต่ไหนแต่ไรรวีเป็นผู้หญิงมั่นใจในตัวเองสูง อะไรที่อยากได้ต้องได้ แต่ถึงอย่างนั้น รวีก็เป็นเพื่อนรักที่รักและดูอิงฟ้าอย่างกะไข่ในหินเช่นกัน นั่นทำให้เธอทั้งเกรงกลัวและเกรงใจรวีเป็นที่สุด
แม้อิงฟ้าจะรู้สึกลำบากใจในคำพูดของเพื่อนแต่เธอเองก็พยักหน้ารับปากอย่างเสียไม่ได้ ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะเธอเองก็รู้สึกหวั่นไหวเช่นเดียวกัน รวีโผกอดเพื่อนรักแน่น อย่างไรเสียเธอรู้ว่า อิงฟ้ามักจะตามใจเธอเสมอและครั้งนี้ก็เช่นกัน
ในขณะเดียวกันทางด้านวสุและภาคิน
“อิงฟ้านี่แม่ของลูกกูชัด ๆ ภาคินมึงต้องช่วยเชียร์กูนะ คนนี้กูรักจริงหวังแต่ง” วสุบอกภาคินด้วยท่าทีตื่นเต้น เป็นครั้งแรกที่เค้ารู้สึกตกหลุมรักผู้หญิงที่พบเจอในสถานบันเทิงเริงรมย์
“มึงเว่อร์ไปหรือเปล่า เห็นเจอสาวสวยก็บอกแม่ของลูกทุกคน ลูกมึงจะเป็นโหลแล้วมั้ง กูให้ยืมหัวแม่ตีนนับเอาไหม” ภาคินเอ่ยปากแซวเพื่อน แม้ในใจจะอยากบอกเพื่อนก็ตามว่าตนเองก็รู้สึกชอบอิงฟ้าเช่นเดียวกัน แม้ตอนแรกที่สบสายตากันภาคินจะแอบหวังในใจว่าอิงฟ้าเองก็ชอบตนเองเช่นกัน แต่เมื่อคืนที่ผ่านมาอิงฟ้าดูไม่มีท่าทีสนใจตนเองเลย แถมวสุยังประกบอิงฟ้าตลอดทั้งคืนอีก นั่นทำให้ภาคินปากหนักที่จะบอกความรู้สึกของตนกับเพื่อน และสลัดความรู้สึกนี้ออกไปให้ได้
บ่ายวันนั้น ทั้งสี่คนนัดเดทโดยการไปดูหนัง กินข้าวด้วยกัน จากการจับคู่ระหว่างรวีและภาคิน อิงฟ้าและวสุ
อิงฟ้ารู้สึกกระอักกระอวนใจในการไปเที่ยวกันสี่คนเป็นอย่างมาก แต่เพื่อรักษาน้ำใจเพื่อนรัก เธอจึงยอมแต่โดยดี แม้ปากจะบอกไม่สนใจแต่หัวใจเธอเต้นระรัวทุกครั้งที่สบสายตากับภาคิน ทั้งคู่ต่างแอบชำเลืองมองกันและกันอยู่ไม่ขาด แต่กระนั้นเพื่อนรักของทั้งสองก็ทำให้ ภาคินและอิงฟ้าต่างพยายามหักห้ามใจและพยายามสนใจเฉพาะคู่เดทของตน
หลังจากนั้นไม่นาน รวีก็ตัดสินใจขอภาคินคบเป็นแฟน และภาคินเองก็ตอบตกลง เนื่องจากรวีเองก็เป็นผู้หญิงที่สวย และมีเสน่ห์ เมื่ออยู่ด้วยก็ทำให้ภาคินรู้สึกมีความสุข
ในขณะที่อิงฟ้าก็ยอมเปิดใจคบกับวสุ ส่วนหนึ่งก็เพื่อความสบายใจของเพื่อน และเพื่อหักห้ามใจตัวเองไม่ให้รู้สึกอะไรเกินเลยไปกับแฟนของเพื่อนรักอีก
บทส่งท้าย Part 5 รุกฆาต รวีและคุณวัฒน์ (ตอนจบ) คุณวัฒน์ผละจากริมฝีปากบาง ก่อนจะซุกไซ้เข้าหาลำคอระหง สูดดมกลิ่นหวานละมุนของเนื้อสาว รวีตัวอ่อนระทวยกับรสสัมผัส หญิงสาวแอ่นหน้าออกด้วยความซ่านเสียว ชายหนุ่มยังคงฟ้อนเฟ้นอย่างถวิลหา ความปรารถนาในตัวเธอเร่าร้อน รุกล้ำ มือไม้ปาดป่ายไปตามแผ่นหลังนวล อีกมือโอบกระชับเอวกิ่วเข้าแนบชิดกายใบหน้าเริ่มซุกซน ดอมดม เลื่อนต่ำลงมายังหน้าอกอูมนุ่ม ที่เบียดผ่านชุดคว้านคอวี เหมือนท้าทายให้เขาเร่งเร้าสัมผัส“อย่า...อย่าค่ะ” รวีที่เริ่มสติพร่ามัว เขาพยายามปรามชายหนุ่มก่อนจะเริ่มเลยเถิดไปใหญ่ชายหนุ่มหาได้สนใจคำปรามไม่ ลิ้นร้อนเลียไล้ไปตามร่องอก ซอกซอนไปตามขอบชายชุดอย่างหิวโหย“อ่าาา....อ่าาา...” หญิงสาวครางออกมาอย่างควบคุมร่างกายไม่อยู่ มือน้อยกอบกุมไหล่หนา ก่อนจะจิกเล็บลงบนเนื้อเพื่อคลายความเสียวซ่านที่มีชายหนุ่มละใบหน้าขึ้น มองหญิงสาวอีกครั้ง ดวงตาฉ่ำปรือด้วยฤทธิ์ปรารถนาทีมี ก่อนจะช้อนตัวอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอกใหญ่รวีทำได้เพียงซุกหน้าลงบนอกอุ่น มือสองโอบรอบลำคอเขาแน่น เหมือนกลัวร่างจะล่วงหล่นลงมาชายหนุ่มอุ้
บทส่งท้าย Part 4 ได้ไหม รวีและคุณวัฒน์ ณ ริมหาดทรายขาว คุณวัฒน์จัดงาน outing ประจำปีของบริษัท เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของทุกคนมาตลอดทั้งปี กิจกรรมกลางแจ้งที่ถูกจัดขึ้นเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ของคนในทีม “ต่อไปเราจะแข่งทานป๊อกกี้ กติกา คู่ไหนที่ขนมยาวน้อยที่สุดเป็นผู้ชนะ ขอเชิญคุณวัฒน์ให้เกียรติร่วมแข่งขันด้วยนะคะ” พิธีกรสาวประกาศกิจกรรมขึ้น “วี๊ดดด...วี๊ดดด...กรี๊ดดด...กรี๊ดดด” เสียงเชียร์ดังสนั่น ทุกคนต่างลุ้นว่าเจ้านายที่น่าเกรงขามจะเลือกใครเป็นคู่ หญิงสาวหลายคนพยายามสบสายตาเชิญชวน เผื่อหวังว่าชายหนุ่มจะเลือกตน คุณวัฒน์ได้โอกาสเหมาะ ชายหนุ่มดึงแขนรวีมาแนบข้างกาย เขาอยากใช้โอกาสนี้แนบชิดหญิงสาวให้มากขึ้น ช่วงที่ผ่านมาเธอเอาแต่หลบหน้า และหลีกเลี่ยงเขาตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะพยายามใกล้ชิดเธอเพียงใด รวีก็เอาแต่ทำท่าทีเมินเฉย เชิดใส่เขาไปเสียทุกครั้ง “กรี๊ดดด...กรี๊ดดด...” เสียงเชียร์ดังไม่หยุด พนักงานสาวหลายคนต่างพากันรู้สึกอิจฉารวีไม่ได้ทีเดียว “หนึ่ง...สอง...สาม...เริ่ม...” เสียงนกหวีดดัง
บทส่งท้าย Part 3 อะไรยังไง รวีและคุณวัฒน์ รวีลืมตาตื่นขึ้นในตอนเช้า หญิงสาวชันตัวขึ้นด้วยอาการปวดหัวอย่างที่สุด เสียงน้ำไหลดังออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาวเบิ่งตามองโดยรอบ รูปถ่ายคุณวัฒน์ที่ตั้งอยู่บนหัวเตียงบ่งบอกว่าตอนนี้เธอนอนอยู่ในห้องส่วนตัวของชายหนุ่ม หญิงสาวหลับตาพร้อมเม้มริมฝีปากแน่น เธออยากจะกัดลิ้นตัวเองตายไปตรงหน้า รู้สึกอับอายเหลือเกินที่เมามายไร้สติเช่นนี้ หญิงสาวลุกขึ้นสำรวจร่างกาย เสื้อผ้าเมื่อคืนยังอยู่ครบถ้วนบนตัวเธอ “เฮ่อออ....” เสียงถอนหายใจเบา ๆ อย่างโล่งใจ ก่อนจะจัดระเบียบร่างกาย แล้วรีบหนีออกจากห้องนั้นทันที คุณวัฒน์นุ่งผ้าเช็ดตัวหลวม ๆ เดินออกมาจากห้องน้ำ ชายหนุ่มหันซ้ายหันขวามองหาหญิงสาวไปโดยรอบ แต่ก็ไร้วี่แววหญิงสาวในห้องแล้ว เขามองไปยังเตียงนอนที่มีสภาพยู่ยี่ ก่อนจะยิ้มอย่างนึกขันหญิงสาวอย่างเสียไม่ได้คุณวัฒน์นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก่อน หลังจากขับรถถึงคอนโด ชายหนุ่มจัดการอุ้มร่างบางเข้ากับตัว ก็จะพามายังห้องนอนของเขา หญิงสาวหลับสนิทด้วยฤทธิ์น้ำเมา เธอครางเบา ๆ พร้อมขยับร่างเข้าซบหากายแกร่ง“ยั่วพี่เหลือเกิน แม่กระต
บทส่งท้าย Part 2 ความรักที่เริ่มต้นของรวีและคุณวัฒน์ หลังจากวันนั้นมา คุณวัฒน์ก็มีท่าทีเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ค่อยหยอกล้อหญิงสาวเล่นเหมือนเช่นเดิม กลับทำท่าเฉยเมยใส่เสียด้วยซ้ำในขณะที่รวีนั้น เธอเองกลับรู้สึกหวั่นไหวแปลก ๆ ทุกครั้งที่เธอเจอหน้าเขา หัวใจเธอเต้นรัวแรง อ้อมแขนที่ปกป้องหญิงสาวในวันนั้น ยิ่งทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมาก“รวี วันนี้ผมมีนัดลูกค้า จะออกไปเลย คุณกลับบ้านเลยก็ได้นะ” คุณวัฒน์เดินออกมาพร้อมบอกหญิงสาวเสียงเรียบ“ให้รวีไปด้วยไหมคะ คุณวัฒน์” รวีเอ่ยถามเมื่อเห็นชายหนุ่มต้องไปรับรองลูกค้า“ไม่ต้อง ต่อไปคุณไม่ต้องไปกับผมแล้ว เดี๋ยวผมให้คนอื่นไปแทน” คุณวัฒน์เสียงดังเข้มใส่ ก่อนจะเดินจากไปทันทีชายหนุ่มหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นหน้าหญิงสาว ยิ่งนึกถึงภาพในวันนั้น ที่หญิงสาวอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่น แม้ว่าจะไม่เต็มใจก็ตาม เขารู้สึกหัวเสีย รู้สึกหึงหวง และรู้สึกโหยหาหญิงสาวอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อนรวีเองได้แต่ทำหน้าหงอย เธอไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มเป็นอะไรไป ทำไมต้องหงุดหงิดใส่เธอทุกครั้งที่เจอกัน รวีถอนใจแรงออกมาในค่ำคืนหนึ่ง บริษัทจัดงานเลี้ยงขึ
บทส่งท้าย Part 1 การเจอกันของรวีและคุณวัฒน์ รวีก้าวเดินเข้าที่ทำงานฉับ ๆ ด้วยความั่นใจในตัวเองอย่างสูง วันนี้เป็นวันเริ่มงานเลขาวันแรกของเธอ หญิงสาวพุ่งตรงเข้าไปรายงานตัวกับฝ่ายบุคคล ก่อนที่หัวหน้าฝ่ายบุคคล จะพาเธอไปแนะนำกับเจ้านายของเธอ หัวหน้าฝ่ายบุคคลเคาะประตูสองถึงสามครั้ง ก่อนจะแง้มเปิดประตูห้องทำงานเข้าไป “สวัสดีค่ะ ดิฉันพาเลขาคนใหม่ของคุณวัฒน์มาแนะนำตัวค่ะ” หญิงสาวคนดังกล่าวรายงาน “สวัสดีค่ะ รวีนะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ” รวีเริ่มประหม่า ความมั่นใจที่มีเริ่มหดหาย เธอแนะนำตัวเองอย่างเก้ ๆ กัง ๆ คุณวัฒน์เงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร เขาส่งสายตากรุ้มกริ่ม ลามเลียมองสำรวจไปทั่วเรือนร่างหญิงสาวตรงหน้า ชายหนุ่มหน้าตาคมสันต์ รูปร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อเชิ้ตขาว ปลดกระดุมสองเม็ด เผยให้เห็นแผงอกรำไร หญิงสาวสะท้านวาบไปทั้งตัวกับสายตาที่จ้องมองมายังเธอ เขาเป็นผู้ชายที่ดูภูมิฐาน ท่าทีเจ้าชู้กรุ้มกริ่มยิ่งเพิ่มเสน่ห์ในตัวชายหนุ่มยิ่งนัก “ถ้างั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ” หัวหน้าฝ่ายบุคคลกล่าวลา ก่อนจะถอนตัวออ
ตอนที่ 41 เซอร์ไพร์ส ( จบบริบูรณ์ ) หลังจากทั้งสองปรับความเข้าใจกันแล้ว ภาคินได้เดินทางกลับพร้อมอิงฟ้า รวีและคุณวัฒน์ เขาต้องการไปขอขมาคุณกรภัทรกับเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ภาคินเข้าไปพบคุณกรภัทรในห้องเพียงลำพังสองคน “คุณกรภัทรครับ ผมอยากขอโทษกับทุกสิ่งที่ผมได้ล่วงเกินไปครับ” ภาคินกล่าวด้วยน้ำเสียงประหม่าเมื่อเผชิญหน้ากับพ่อตาของเขา “พ่อหนุ่ม เออ...ไม่ใช่แล้วซิ ต้องเรียกว่าลูกเขย ไม่ต้องขอโทษขอโพยอะไรแล้ว ฉันมันคนแก่แล้ว หูตาคงมองไม่รอบด้านจนลืมคิดถึงความจริงที่เห็นอยู่ตรงหน้า เอาเป็นว่าต่อไปพ่อขอฝากลูกสาวให้เราช่วยดูแลด้วยแล้วกันนะ” คุณกรภัทรเอ่ยออกมา ภาคินยิ้มกว้างออกมาทันที “ครับพ่อ ผมสัญญาครับ ผมจะดูแลแก้วตาดวงใจของพ่อเป็นอย่างดี” ภาคินให้คำมั่น “พ่อครับ ผมอยากขอร้องให้พ่อช่วยเรื่องหนึ่ง” ภาคินร้องขอพ่อหญิงสาว “ว่ามา นายต้องการอะไร” ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา “อิงฟ้า รวีกำลังจะแต่งงานกับคุณวัฒน์ แกเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้เรานะ” รวีโทรหาอิงฟ้า บอกเล่าการขอแต่งงานของ