เมื่อมีคนมากดอินเตอร์คอมหน้าห้องพัก เมื่อเห็นว่าเป็นใครแล้วเขาก็บอกว่าเป็นคนที่จะพาเธอลงไปจากชั้นนี้ ทำให้ฟ้าไม่มีเวลาจะคิดอะไรแล้วจึงเปิดประตูออกไปแล้วตามเขาลงมาจากห้องชั้นบนสุด เมื่อมาถึงล้อบบี้ด้านล่างแล้ว มีรถจอดอยู่เพื่อพาเธออกไปจากที่นี่ เมื่ออยู่บนรถและใช้เวลามาสักพักเธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พยายามเลื่อนหาสาเหตุอะไรก็ได้ว่าเธอมาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร
พอเห็นข้อความบางอย่างในไลน์ที่ เอพริล เจ้าของโมเดลลิ่งที่เธอทำงานร่วมด้วยนั้นส่งอะไรบางอย่างมาให้ เธอเลื่อน ๆ ดูแล้วก็พอจะรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง จำได้ว่ารับงานเอนเตอร์เทนแขก VIP กลุ่มหนึ่ง แล้วก็ดื่มกับพวกเขาเข้าไปมากพอสมควรและ....อาจจะโดนหิ้วกลับมาซึ่งมันไม่ใช่จุดประสงค์ของการทำงานในครั้งนี้
โอ้ย แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไงวะเนี่ย
โทรศัพท์มือถือของฟ้าสั่นเพราะมีคนโทรเข้ามา และเบอร์ที่โชว์นั่นคือ เอพริล เจ้าของโมเดลลิ่งของฟ้านั่นเอง ซึ่งเธอเป็นคนจัดการดูแลเรื่องงานต่าง ๆ ให้ฟ้า และงานเมื่อคืนที่สติขาด ๆ หาย ๆ นี่ด้วย เมื่อรับสายปุ๊บก็โดนอีกฝ่ายแผดเสียงใส่ทันที
“ยัยฟ้าเมื่อคืนเธอไปกับใครที่ไหนกัน”
“ก็อยู่กับแขก วีไอพีของพี่ทั้งคืนไงคะ” ฟ้าพูดประชดประชันนิดๆ เพราะเธอไม่ได้คิดจะรับงานแบบนี้เลย
“แต่เขาบอกฉันว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้อยู่กับเธอ แล้วนี่หมายความว่าเธอไปกับคนอื่นมาเหรอ”
“เป็นไปได้ไงคะ ก็มีเงินเข้าบัญชีมาแล้วนี่”
“แล้วเธอได้มาจากไหน”
“อืม...เดี๋ยวดูชื่อก่อน พิทยา อะไรสักอย่างนามสกุลยาวมาก”
“อะไรกันเนี่ย เธอนะเธอสร้างเรื่องสร้างราวให้ฉันจนได้”
“เดี๋ยว ๆ ใครกันแน่คะ ไม่เคยตกลงจะขายตัวเลยนะ แล้วพี่ทำเองโดยพละการยังจะมาวีนกันฉ่ำขนาดนี้ได้ด้วยเหรอคะ ฟ้าไม่แจ้งความจับพี่ก็ดีแล้วนะ”
“ห๊า อะไรของเธอ ฉันช่วยเธอให้มีงานแล้วยังมีเงินใช้สบาย ๆ ขนาดนี้จะมาโกรธอะไร”
“เดี๋ยวนะ หางานอะใช่ แต่ไม่ใช่การที่จะต้องให้ไปนอนกับใครก็ได้ไหมล่ะ”
“เออ ฉันผิดเองแหละที่เห็นเงินหนาเลยให้ตัวท้อปของโมอย่างเธอไป แต่ตอนนี้เธอก็ไม่ได้เสียตัวให้เขานี่ ยังไงก็เจ๊ากันไปแล้วกัน”
“เฮ้อ ไม่เป็นไร ช่างมันเถอะ”
“ดี งานหน้าจะพยายามคัดเกรดดี ๆ แบบนี้ให้อีก ไม่สิต้องบอกว่าจะพยายามส่งให้ถึงมือกันพลาดแบบนี้อีก”
“อย่าคิดว่าจะได้ทำมันอีก”
ฟ้าตัดสายทิ้งไปเลยเพราะไม่อยากจะได้ยินเสียงกรีดร้อง ด่าว่าอะไรเธออีก พวกเธอสนิทกันเพราะทำงานด้วยกันมาปีนี้เข้าปีที่ 3 แล้วที่เข้าวงการพริตตี้ การด่าว่าแรง ๆ หรือประชดประชันกันขั้นสุดก็เคยทำแต่ก็ไม่เคยโกรธกันได้สักที
ส่วนเงินได้มาแล้วก็จะเอาไปใช้ให้ฟุ่มเฟือยสุด ๆ ไปเลยนี่แหละ
เธอท้อแท้กับชีวิตอย่างบอกไม่ถูก มันรู้สึกหน่วง ๆ ในใจอย่างไรพิกล อาจจะเพราะไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน เฮ้อ ก็แอบเสียดายที่ไม่ได้เห็นหน้าเขาแบบชัดนัก เพียงแค่รับรู้ว่าเป็นคนที่แซ่บใช้ได้เหมือนกัน หุ่นก็ดีมากด้วย โอ้ย อิฟ้าทำไมไม่มีสติดีกว่านี้วะ
ฟ้ากลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม แล้วปล่อยให้ตัวเองอยู่กับเรื่องที่จะต้องทำต่อไป
ข้อความเข้าจากโมเดลลิ่งอีกครั้งว่า
มีงานพิเศษรายได้ดี ๆ มาอีกแล้วสนใจไหมคะ
ฟ้ามองโทรศัพท์แล้ว ขมวดคิ้วอะไรที่บ่งบอกว่าฟ้าจะทำอีกครั้งเหรอ ไม่มีทางค่ะ
เธอปฏิเสธ ซึ่งแน่นอนว่ามีคนอื่นที่อยากได้งานแบบนี้อีกมากอยู่แล้ว
เดือนนี้ทั้งเดือน เธอแทบจะไม่ได้รับงานเลย จนกระทั่งทางโมเดลลิ่งส่งรูปฟ้าเพื่อไปแคสงานให้ฟ้า เพราะลูกค้าอยากได้นางแบบชุดว่ายน้ำที่หุ่นดี ผิวสวย ไปถ่ายที่ภูเก็ต แล้วฟ้าเป็นหนึ่งในนางแบบที่ได้รับคัดเลือกจากทีมงาน ซึ่งช่วงเวลานั้นที่ไปทำงานเป็นช่วงที่น้ำทะเลสวยพอดี ทำให้ฟ้าที่ว่างอยู่แล้วและคงไม่ต้องคิดถึงเลยว่าจะรับงานไหม ได้ไปต่างจังหวัด และยังได้เงินดีอีกด้วย
ในครั้งนี้มีคนไปถ่ายพร้อมกันหลายคนด้วย ทำให้ฟ้ารู้สึกดีมากที่ได้เปลี่ยนบรรยากาศบ้างเพราะเธอรู้สึกเครียด ๆ มาสักพักหนึ่งแล้ว การทำงานเป็นไปอย่างราบรื่น ถ่ายหลายที่ตั้งแต่เช้า ถึงเย็น ไปจนถึงฟ้ามืดเลยทีเดียว
พอถ่ายงานเสร็จแล้วพวกเธอจะต้องไปร่วมงานปาร์ตี้ที่จัดขึ้นโดยทีมงานและเจ้าของโปรเจคนี้
สายตาจากชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่รูปร่างหน้าตาโดดเด่นกว่าชายหนุ่มคนอื่น ใบหน้าคมคาย ดวงตาโตแฝงแววดุนิด ๆ จมูกโด่งเป็นสัน ปากคิ้วคางรับกับใบหน้าของเขาได้อย่างดีทำให้เขาดูมีเสน่ห์มากจริง ๆ รูปร่างสูง หุ่นเฟิร์มมาก เขามีเพื่อนอีกคนคอยอยู่ข้าง ๆ พูดคุยกันตลอดเวลา ยังมีหญิงสาวท่าทางจะเป็นหุ้นส่วนคนสำคัญอยู่ด้วย แต่เหมือนเขาไม่ได้สนใจในตัวเธอนัก
“นั่นคุณพิทยาใช่ไหมน่ะ” นางแบบคนหนึ่งพูดกับอีกคนซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับฟ้าที่ยืนอยู่ตรงนั้น แล้วจึงมองตามสายตาไป พบกับชายหนุ่มที่สูงสง่าในท่ามกลางผู้คนมากมายที่ยืนอยู่ด้วย จากสายตาแล้วเขาดูมีเสน่ห์มากเพราะหญิงสาวหลายคนก็เหมือนชื่นชอบเขา
“ยังโสดอยู่ด้วยนี่แล้วยังเป็นนักเรียนนอกด้วยนะ”
“แต่เคยได้ยินว่าเขาไม่ชอบผูกพันกับใครนะ ตั้งแต่กลับมาควงสาวหลายคนแล้ว”
“แต่หล่อขนาดนี้ได้วันไนท์ก็คุ้มนะ”
สองสาวที่คุยกันนั้นต่างหัวเราะคิกคัก ส่วนฟ้าที่บังเอิญได้ยินก็รู้สึกใกล้เคียงกับสองสาวนั่นนะ ดูดีอย่างที่ว่า แถมน่าจะเป็นคนที่น่าสนใจด้วย ปกติของหญิงสาวที่มักชอบมองผู้ชายหน้าตาดีอยู่แล้ว ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาน่าหลงใหล
ไม่นานกลุ่มของพิทยาเดินเข้ามายังกลุ่มสาว ๆ ที่กำลังปาร์ตี้ข้างสระว่ายน้ำของโรงแรมหรู และสาว ๆ ในชุดว่ายน้ำหลากสีสัน ฟ้าสวมชุดว่ายน้ำสีพีชที่ทางทีมงานจัดเตรียมให้ พวกเขาได้แนะนำเจ้าของโปรเจคนี้ให้สาว ๆ รู้จักและพิทยาคือนายทุนใหญ่ในครั้งนี้ เขาอยากทำโปรโมทโรงแรมที่เพิ่งร่วมลงทุนกับเพื่อน ๆ จึงอยากทำให้ดูมีสิ่งที่น่าสนใจ และสามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาพักสถานที่แห่งนี้ ที่ติดทะเลและมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่
ทีมงานและเจ้าของโปรเจคกล่าวขอบคุณทุกคนพร้อมเริ่มปาร์ตี้อย่างเต็มที่
ยิ่งดึกยิ่งสนุกทั้งเหล้าและไวน์มีไว้บริการ และยิ่งดึกก็ยิ่งจะมีคู่ที่มองกันมานานคอยจับคู่กันไปตามมุมต่าง ๆ สาวสวยกับหนุ่ม ๆ ที่ติดตามทางทีมงานและคนที่มากับพิทยาที่ส่วนมากก็เป็นทายาทนักธุรกิจตระกูลดัง
ชายหนุ่มคนหนึ่งมานั่งลงข้าง ๆ พร้อมแก้วไวน์ที่ถือเข้ามาจะชนแก้วกับฟ้า
“คุณฟ้าใช่ไหมครับ อยู่คนเดียวไม่เหงาเหรอครับ”
ฟ้าหันมามองเขาทำให้ตาที่กลมใสโตขึ้นเพราะคนนี้คือหนุ่มฮอตที่หลายคนอยากได้ไปอยู่ด้วยในคืนนี้ไม่เว้นแม้แต่ฟ้าด้วย เธอจึงตอบไปตามที่เขาถามอย่างตื่น ๆ นิดหน่อยเพราะมันค่อนข้างแปลกใจอยู่บ้างที่เขาเลือกมาคุยกับเธอ
“ก็เหงานิดหน่อยค่ะ ไม่มีเพื่อนมาด้วย”
“ดีเลยครับ ผมก็เหงา งั้นเรามาดื่มด้วยกันนะ”
ฟ้าได้แต่ยิ้มให้แล้วยกแก้วขึ้นมาชนกับเขาเบา ๆ
“คืนนี้คุณสวยมากนะครับ”
“ปกติก็สวยนะคะ” ฟ้าพูดไปเพราะไม่รู้จะตอบรับอย่างไร
“ใช่ อันนี้เห็นด้วยเลย”
“เดี๋ยวนะคะ เราเคยเจอกันมาก่อนเหรอ”
“คงใช่มั้งครับ”
“อืม...ขอโทษนะคะ ฉันจำไม่ได้เลย”
เขามองหน้าฟ้า แววตาวูบไหวเล็กน้อยแต่กลับมาปกติแล้วยิ้มบาง ๆ ให้ แค่นี้ก็ทำให้หัวใจของฟ้าสั่นแปลก ๆ แล้ว
สองคนชนแก้วกันไปคุยกันไป ทำให้คนที่อยากจะได้คุยกับเขาบ้างต่างมองมาอย่างรู้สึกหมั่นไส้ปนอิจฉา แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะในบรรดาสาวสวยที่มีมาก เขาเลือกที่จะคุยกับฟ้าเอง
เมื่อคนเหงาสองคนได้คุยกัน เหมือนถูกคอและถูกใจกันมากเมื่อความมึนเมาได้ที่ แต่สถานที่แห่งนี้จะต้องปิดตอนเที่ยงคืนทำให้ทั้งสองคนที่รู้สึกว่ามันยังไม่สมกับที่อยากคุยกันเลย ชายหนุ่มเสนอไอเดียขึ้นมาว่า
“เราไปดื่มกันต่อที่ห้องผมไหมครับ”
ฟ้าที่รู้สึกไม่ต่างกันจึงตอบรับคำนั้นไปโดยทันที เขาดูดีไปทุกส่วน คืนนี้เขาสวมเสื้อเชิ้ตไม่ติดกระดุมสองเม็ดมันทำให้เห็นแผ่นอกหนาที่น่าจะสร้างความอบอุ่นให้เธอได้ยิ่งทำให้ฟ้ารู้สึกว่าอยากรู้จักกับเขาให้มากกว่านี้อีก
ในห้องสวีทสุดหรูชั้นบนสุดของโรงแรม
ห้องกว้างที่มีด้านหนึ่งเป็นกระจกใส ที่เมื่อมองออกแล้วจะเห็นวิวยามค่ำคืนที่ติดวิวทะเล และแสงดาวในคืนเดือนมืด
โต๊ะอาหารวางไว้ในโซนที่เหมาะสม บนโต๊ะมีเทียนที่จุดไว้เพื่อสร้างบรรยากาศให้รู้สึกถึงความโรแมนติคบนโต๊ะมีแก้วไวน์ 2 แก้ววางเอาไว้เบื้องหน้าคนทั้งสอง ตอนนี้พวกเขาดื่มกันมาสักพักหนึ่งแล้ว และใบหน้าของฟ้าขึ้นสีระเรื่อชวนมองอย่างมาก ส่วนชายหนุ่มเองก็ไม่สามารถเก็บความต้องการบางอย่างในตัวของหญิงสาวได้อีกแล้ว
ดวงตาคมมองเข้าไปในดวงตากลมโตที่ตอนนี้หวานเยิ้ม มองเขากลับมาอย่างรู้สึกหลงใหล คนตรงหน้าของฟ้ารูปหล่อ หุ่นดีมองลึกลงไปในแผงอกนั่นแล้วแอบกลืนน้ำลายอยู่บ้าง เมื่อเขาเห็นอย่างนั้นก็ทำให้เขารู้สึกถึงความร้อนขึ้นมา
“ขอถอดเสื้อได้ไหมครับ ผมว่าผมเริ่มจะร้อนขึ้นมาแล้ว”
ฟ้าได้แต่เขินเล็กน้อยเพราะเขาเผยแผงอกที่มีมัดกล้ามเนื้อสวย ๆ นั่นให้เห็นกับตา เธอมองค้างอยู่นาน จนเขาจับแขนเธอให้ลุกขึ้นมา และเข้ามากอดเธออย่างจัง
“ผมอยากสัมผัสคุณมากกว่านี้ได้ไหม” เขากอดแล้วกระซิบข้างหูด้วยเสียงแหบพร่า
“อื้ม” ฟ้าตอบรับเพราะตัวเองก็อยากสัมผัสซิกแพคกับแผงอกนี่ใจจะขาดเหมือนกัน
พวกเขากำลังกอดกันอย่างลุ่มหลง เพราะใบหน้าที่เรียกได้ว่ามีความดึงดูดซึ่งกันและกัน ใบหน้าคมคายก้มลงจูบลงบนใบหน้างามของฟ้าที่เธอเองก็รอรับจูบละมุนของเขา รสจูบที่ค่อย ๆ ละเลียดชิมรสของไวน์ที่ดื่มเข้าไปด้วยปากของอีกฝ่าย
ความตื่นเต้นที่เกิดขึ้น เมื่อเขาเริ่มจะถอดชุดว่ายน้ำตัวจิ๋วที่ฟ้ากำลังใส่อยู่ อกอวบอิ่มนั่นทำให้เขาอยากชิมมันเร็วขึ้น เพราะรู้สึกติดอกติดใจมันตั้งแต่ครั้งแรก มือหนาลูบไล้ไปบนผิวกายเนียนนุ่ม ถอดชุดว่ายน้ำท่อนบนได้แล้ว มือจึงเข้าไปแตะหน้าอกที่นุ่มหยุ่นมือนั่นด้วยความปรารถนา จูบลงมาบนลำคอและไล้จูบลงมายังก้อนเต่งตึงเบื้องล่างลงมา แขนเรียวกอดคอเงยหน้าขึ้นเพื่อรองรับความเสียวซ่านที่เขาพยายามปลุกเร้าขึ้นมา อ้อมกอดของเขาที่เกี่ยวกระหวัด จมูกและปากฟอนเฟ้นไปบนเต้าอวบ เสียงครางหวาน ๆ ของเธอทำให้ร่างหนาที่รู้สึกหื่นกระหายในร่างกายของฟ้ามากขึ้น
อ๊า....
เขาลิ้มรสมันด้วยความกระหาย ยิ่งสร้างรอยการดูดเม้มให้เกิดขึ้นทั่ว ยิ่งสร้างความต้องการของฝ่ายหญิงให้ยิ่งมากขึ้น เรียกร้องให้เขาเร่งจังหวะใช้ลิ้นกับส่วนอกของเธอให้มากขึ้น เมื่อยืนนานเริ่มรู้สึกเมื่อยแล้ว ทั้งสองจึงเดินถอยไปยังเตียงกว้างเมื่อร่างบางแตะตัวบนที่นอนแล้ว เรียวขางามเกี่ยวไปบนตัวของชายหนุ่มที่ตอนนี้เริ่มไล้มือต่ำลงบนขอบชุดว่ายน้ำด้านล่างตัวจิ๋ว เพียงเกี่ยวมันออก มันก็หลุดออกไปอย่างง่ายดายแล้ว เพียงแค่นั้นภาพเบื้องหน้าของเขาก็ปรากฏสิ่งที่สวยงามน่ารัก น่าลิ้มรสขึ้นอีกอย่างหนึ่ง
เขาก้มลงมาจูบลงบนริมฝีปากของเธออีกครั้ง ค่อย ๆ ชิมความหวานจากปากงามแล้วเริ่ม ซุกไซ้ซอกคอขาวที่กำลังแหงนเงยให้เขาได้ จูบลงไปอย่างสะดวกมากขึ้น ดวงตาหลับพริ้มพร้อมยอมรับความสุขที่คนรักมอบให้อย่างเต็มใจชุดที่สวมใส่อยู่หายไปอย่างรวดเร็ว เขาซุกใบหล่อคมของเขาลงบนอกอวบที่เขาชื่นชอบมาตลอด ยอดของมันชันขึ้นเพราะเขาเป็นคนไปปลุกให้มันตื่นขึ้นสู้ลิ้นร้อนของเขา ดูดดึงจนมันเป็นรอยแดงเต็มไปหมด เสียงครางกระเส่าของหญิงสาวที่นอนอ่อนระทวย หายใจหอบใต้ร่างของเขายิ่งสร้างความกระสันในตัวภรรยาแสนงามมากขึ้นมือหนาลูบไล้วนไปทั่วทั้งตัว บนผิวนุ่ม ๆ ลื่นมือของเธอ ทุกส่วนล้วนเป็นของเขา เสียงแผ่วเบาที่ครางเครือเร่งเร้าให้ปฏิกิริยาของชายหนุ่มรุนแรงขึ้นตามลำดับขั้นของอารมณ์ที่พุ่งสูง ร่างกายท่อนล่างของหญิงสาวมีความชื้นแฉะจากสิ่งหล่อลื่นตามธรรมชาติที่จะมีออกมาเพื่อรองรับการเสียดสีของอวัยวะที่จะเข้ามาสำรวจภายในถ้ำฉ่ำน้ำเมื่อร่างกายทั้งสองคนเริ่มเชื่อมต่อกัน เสียงเฉอะแฉะของการกระทบที่ดังเป็นจังหวะ จากช้าไปจนถึงเร็วขึ้นเรื่อย ๆ จนร่างบางสั่นคลอนไปทั้งตัวพร้องส่งเสียงออกมาให้ยิ่งกระตุ้นให้ความรู้สึกของเขาจนเขาไม่คิดจะอ่อ
เมื่อแต่งงานกันมาได้ 5 ปี ทางครอบครัวของพิทยาเริ่มพูดเรื่องการมีทายาทให้ตระกูล เอาไว้สืบต่องานที่สร้างเอาไว้แล้วจะได้ใช้ชีวิตอิสระในบั้นปลายชีวิตเหมือนพวกเขาตอนนี้“เมื่อวานคุณแม่โทรมาจากฮาวายพูดเรื่องมีลูกอีกแล้วล่ะ”“ก็เห็นพูดมาตลอดตั้งแต่เราแต่งงานกันใหม่ ๆ นี่คะ”“นั่นสิ ไม่เบื่อหรือไงนะ”“ท่านคงอยากมีงานอดิเรกเพิ่มนอกจากเที่ยวรอบโลกมั้งคะ”ฟ้ากำลังทำอาหารเช้าให้สามีทานก่อนไปทำงานในเช้านี้ ช่วงนี้เธองดรับงานเอาไว้ก่อนเพราะอยากอยู่กับคนรักให้มากที่สุด เพราะเขาเพิ่งจะมีเวลาว่างอยู่บ้านกับเธอ“ไม่จริงหรอก แค่อยากจะหาทายาทเอาไว้สืบทอดงานที่หนักนี่มากกว่า”“ทำไมคะ สงสารลูกเหรอ”“ก็มีบ้างนิดหน่อย แต่ถ้าไม่มีเลยก็ดูจะเหงา ๆ เหมือนกันนะ”“อย่างนั้นเหรอคะ อยากมีลูกเป็นของตัวเองว่างั้นเถอะ”“แล้วแต่คนอุ้มท้องเลยนะ ไม่ต้องซีเรียส”ฟ้าแค่ยิ้ม ๆ เขาก็ยังคงรอการตัดสินใจร่วมกันของเธอเสมอ เพราะเธอยังไม่อยากมีลูกในเวลานี้เพราะงานที่รักด้วย และยังไม่อยากให้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วของตัวเองเวลาตั้งครรภ์แต่ทางครอบครัวของเขาก็ดูอยากจะมีหลานกันมากเหลือเกินจนเธอเริ่มใจอ่อนแล้วล่ะ เพราะถ้ามีลูกเวลาท
หลังจากกลับมาจากญี่ปุ่นแล้ว ฟ้าก็กลับมาเรียนเหมือนเคย ในปีสุดท้ายในรั้วมหาวิทยาลัยของเธอมันเกิดเรื่องราวมากมายที่น่าจดจำเสียเหลือเกิน ปีสุดท้ายนี้เธอพยายามอย่างมากเพื่อให้เกรดที่ดีมากพอกับความตั้งใจ เอาความสำเร็จนี้ให้ที่บ้านภูมิใจว่าเธอสามารถทำให้ตัวเองเรียนจนจบได้ในวันสำเร็จจการศึกษาของฟ้า ถึงแม้เธอจะเรียนในมหาวิทยาลัยเอกชน แต่ก็เป็นสถานที่ที่ทำให้เธอทั้งเรียนและทำงานได้ในเวลาเดียวกัน ถึงแม้จะหนักเอาการ ในวันรับปริญญาของเธอมีครอบครัวและเพื่อน ๆ ของฟ้า แล้วยังมีดอกไม้แสดงความยินดีช่อใหญ่มามอบให้เธอด้วยเพราะคนให้ไม่ว่างในวันนั้น เขาต้องไปประชุมที่แคนาดาพอดีหลังจากกลับมาเขาก็พาเธอไปฉลองกันสองคนที่ภูเก็ต เพื่อระลึกถึงเรื่องราวเก่า ๆ ในวันวานที่หวานซาบซ่านไปถึงทรวงจนแกะกันไม่ออกจากใจในครั้งนั้นทะเลหวานฉ่ำกันเลยทีเดียวพอเรียนจบมาแล้ว ตอนนี้ฟ้าอยากทำงานอย่างเต็มที่อีกครั้งขอเวลาจากคนรักเพื่อจะทำให้ตัวเองดูเป็นคนเอาการเอางานก่อนจะตกลงเรื่องอนาคตกับเขา เพราะทางเขาเองธุรกิจก็ยังไม่ได้มั่นคงนัก ยังต้องพัฒนาองค์กรก่อนฟ้าสร้างตัวตนของตัวเองในโซเชียลไว้มากแล้ว แค่กลับมาคืนวงการอีกครั้งด้วยกา
หลังจากนั้นพวกเขาก็ใช้เวลาเท่าที่จัดหาได้เพื่อมาพบกัน เพราะตัวของพิทยาเองไม่ได้ว่างที่จะมาตามหญิงสาวอยู่ตลอดเวลาเหมือนคนทั่วไป ถ้าจะพบกันเขาก็จะจัดหาสถานที่เอาไว้อย่างดีจนฟ้าเริ่มระแวงในวันหนึ่งเธอจึงถามเขาออกมา“ทำไมหาที่สร้างบรรยากาศเก่งจังคะ”“ก็ใคร ๆ เขาก็บอกว่าผมมันเพลย์บอยตัวพ่อไม่ใช่เหรอก็ต้องเอาใจผู้หญิงเก่งหน่อยสิ”“ใครให้ฉายานี้กับคุณกันนะ” ฟ้ามองเขาด้วยความรู้สึกที่แตกต่าง“ก็คนที่ยังไม่รู้จักตัดสินตามที่เห็นไงครับ” เขาตอบแล้วยิ้มให้เธอใช่แล้วล่ะ ใคร ๆ ก็มองว่าพิทยาเป็นคนแบบนั้น เขาคบหากับผู้หญิงหลายคนก็จริงในช่วงเวลาที่เขาไม่ได้ต้องการใครเป็นพิเศษ หาคนแก้เหงาไปเรื่อย ๆ แต่เมื่อมาพบฟ้าเขาก็ไม่ได้พบใครอีกเพราะหลายปัจจัย หนึ่งในนั้นคือเขาชอบฟ้ามากและที่ปรึกษาของเขาที่คอยบอกว่าสถานที่นี้ดี ตรงนั้นอาหารอร่อยก็คือเพื่อนสนิทที่สุดสมัยเรียนมัธยมของเขาเอง คนนั้นสิที่เขาต้องยกตำแหน่งนี้ให้โดยไม่คิดลังเล เขาแค่เอาไอเดียของเพื่อนมาใช้เวลาอยู่กับหญิงสาวเท่านั้นเอง แต่เขาไม่ให้เครดิตมันหรอกนะ เดี๋ยวคนรักจะอยากรู้จักมันขึ้นมา เขาเองก็ไม่ไว้ใจเพื่อนนักหรอก มันชอบชมแฟนเขาว่าสวยมากตลอดเลย
ร่างกายบอบบางลืมตาขึ้นเมื่อยามเช้ามาเยือน ถึงแม้ว่าจะเพลียมากก็ตาม แต่เธอไม่อยากอยู่บ้านคนอื่นนานจึงอยากรีบออกไปคน ๆ นี้ไม่ได้เห็นว่าเธอเป็นคนสำคัญขนาดนั้นด้วยเธอจึงมองหาเสื้อผ้าของตนงเองที่ถูกทิ้งไว้แล้วเอาตัวเองออกมาจากอ้อมแขนแข็งแรงนั้น แต่ไม่เป็นผลเพราะว่าเขาไม่ยอมให้เธอไปแล้วยังกอดอยู่แบบนั้น จนเธอไม่สามารถไปไหนได้จึงจำเป็นต้องยอมอยู่อย่างนั้นเมื่อสายมากแล้วเขาจึงยอมลืมตาตื่นขึ้นมา ทำให้พบกับฟ้าที่กำลังมองเขาตาแป๋ว“คุณตื่นนานแล้วเหรอ”“ค่ะ ขอตัวเลยแล้วกันนะคะ”“อย่าเพิ่งไปได้ไหม”ฟ้าสงสัยทั้งที่หมดหน้าที่ของเธอนานแล้ว และเขาจะพยายามให้เธอต้องเจ็บแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน“คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่คะ”“ผมอยากถามคุณหนึ่งคำถาม”ฟ้าทำหน้าตาเหมือนรอฟังให้เขาพูดออกมา“คุณจำที่นี่ไม่ได้เลยเหรอ”“หือ อะไรนะ”“ผมเข้าใจแล้ว”เขาปล่อยให้เธอไปอาบน้ำอย่างที่เธอต้องการ เมื่อเธอออกมาเขาจึงเดินเข้าห้องน้ำไปบ้าง ฟ้ายังไม่เข้าใจว่าสิ่งที่เขาถามนั้นคืออะไร จึงลองเดินดูไปรอบ ๆ ห้อง ไม่มีในความทรงจำเลยมันเคยเกิดอะไรขึ้นหรือเขาจะล้อเล่นกับเธอเสียงเตือนข้อความพร้อมเงินจำนวนหนึ่งโอนเข้าบัญชี ตามเคยนั่นแ
“มันก็แล้วแต่พฤติกรรมของเธอด้วย”“ยังไงคะ”“อยู่ด้วยกันตลอดใน 3 ชั่วโมงนี้ห้ามคิดจะหนีออกไหนเด็ดขาดเพราะเธอเองก็ใช่ว่าจะปลอดภัยเห็นไหม”เขามองไปที่ด้านหลังมีชายหนุ่มอีกสามสี่คนที่มองมาทางพวกเขา ซึ่งพิทยายืนใกล้กับฟ้ามากแทบจะสิงร่างกันได้อยู่แล้ว แบบนี้ใครที่เห็นก็คิดว่าฟ้าเองก็ขายบริการพิเศษเหมือนกัน ทำให้ใครก็มีสิทธิ์ทำอะไรก็ได้ภายในเวลาที่กำหนด ถ้านอกเหนือจากนี้แล้วพวกเขาจะต้องรับผิดชอบเมื่อเกิดความเสียหายขึ้นตอนนี้ฟ้าอยากให้เพื่อนกลับไปอย่างปลอดภัยก่อนเพราะเชื่อว่าเหล้าที่น้ำเมยดื่มไปมันมีสารเสพติดบางอย่างผสมอยู่แน่ ๆเธอจึงจำเป็นต้องยอมตกลงที่จะอยู่ต่อแต่ขอพาเพื่อนกลับออกไปก่อน น้ำเมยหลับเหมือนไม่รู้สึกตัวในห้องน้ำหลังจากที่พามาพักเพื่อหลบคนที่จะฉวยโอกาสพวกนั้นด้วย“คุณจะพาน้ำเมยออกไปจากที่นี่ได้ยังไงคะ”“ตามผมมา”พิทยาอาสาพาไปเองด้วยเส้นทางพิเศษด้านหลังที่มีทางออกลับเอาไว้เพราะที่นี่ก็สร้างมาเพื่อคนเทา ๆ พวกนี้อยู่แล้ว พอพาออกมาสู่ทางเดินที่ทอดยาวไปด้านหลัง รถที่เขาให้มาจอดรออยู่แล้วมารับน้ำเมยที่หลับไปอย่างไม่รู้สึกตัวเลย“ไว้ใจได้ ทั้งสองคนนี้คนของผมเอง” เขาหันมาบอกให้ฟ้าวางใจ