Share

บทที่ 42

อเล็กซ์แสดงออกเย็นชากว่าเดิม “ใครส่งแกมา?”

สคาร์เฟซเยาะเย้ย “อยากรู้จริง ๆ เหรอ? คุกเข่าและตบหน้าตัวเองสิ ถ้าแสดงออกมาดี ฉันอาจจะจะเปลี่ยนใจบอกแกก็ได้”

อเล็กซ์พยักหน้า “เอาแบบนี้แทนไหมล่ะ? พวกแกคุกเข่าลงและตบหน้าตัวเองร้อยที และจากนั้นฉันจะพิจารณาปล่อยพวกแกไป”

“แกว่าไงนะ?” พวกอันธพาลดูสับสนกับสิ่งที่พวกเขาได้ยิน

ก่อนหน้านี้ พวกเขาได้ยินว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีอะไรดีเลย เขาไม่ได้รับอนุญาตให้เจอกับภรรยาของเขาด้วยซ้ำไปและมิหนำซ้ำยังตกเป็นทาสให้แม่สะใภ้ของเขาอีกต่างหาก

คนไร้ค่ากล้าดียังไงถึงกล้าพูดแบบนี้ออกมา?

เขาเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?

“กล้าดีนี่ ดูเหมือนว่าเด็กเหลือขออย่างแกจะต้องบอกลาท่อนล่างและแขนของตัวเองซะแล้วสิ!” สคาร์เฟซยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และยกอาวุธของเขาขึ้นเหนือหัวและกำลังฟาดลงไปที่ขาของอเล็กซ์

หลังจากนั้นก็มีเสียงแตกหักดังออกมา

กระบองถูกหักครึ่งหลังจากฟาดลงไปที่หน้าแข้งของอเล็กซ์

“อ๊า! หยุดนะ!” เชอริลกรีดร้องด้วยความกลัว

ในขณะนั้น มีบางอย่างดูแปลกประหลาด

กระบองนั้นถูกหักแบ่งเป็นสองท่อน แต่ทำไมอเล็กซ์ดูยังใจเย็นอยู่ เขายืนนิ่งอยู่ที่เดิมไม่แสดงอาการและไม่ขยับกล้ามเนื้อของเขาสักน
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status