37. รักผัวไม่เท่ากัน

หลังเงียบไปหลายวินาที จู่ๆเสียงถอนหายใจยาวก็ดังขึ้น

"ขึ้นมานั่งข้างบนเถอะค่ะ ก้มมากๆพี่ปวดคอ" เขาว่าก่อนจะฉุดรั้งเด็กสาวให้ขึ้นไปนั่งบนตัก แขนแกร่งโอบกอดเอวคอดเอาไว้แนบแน่นไม่ให้หนี

"หนูรู้ว่าหนูผิด แต่ไม่ดุแล้วได้ไหมคะ" แต่ถึงไม่กอดไว้หญิงสาวก็คงไม่หนีอยู่ดี เธอจะหนีไปเพื่ออะไรในเมื่อยังต้องกลับไปนอนใต้ชายคาเดียวกันกับเขา

ถึงจะน้อยใจและรู้สึกลำไยนิดหน่อยที่เขาดุเกินเหตุเหมือนจะเอาความเครียดจากตรงอื่นมาลงกับเธอแบบนี้ แต่คนทำงานบริการอย่างเธอมันจะไปทำอะไรได้

ในเมื่อเจ้านายจะเอาแบบนี้เธอก็ต้องโอเค

"รู้จักเอาตัวรอดนะคะ" ด้านสิงหราชมองปากจิ้มลิ้มขยับไปมายามที่พูดขออุทธรณ์ให้ตัวเองแล้งก็พลันรู้สึกคันในอกขึ้นมา สุดท้ายก็อดไม่ได้จำโน้มใบหน้าลงมากดจูบแรงๆ

"อื้อ!"

"ไม่ดุแล้วก็ได้ค่ะ แต่ต้องโดนลงโทษอยู่ดีนะคะ"

เสียงจูบดังระงมไปทั่วห้องทำงานของสิงหราช ที่โต๊ะทำงานของผู้อำนวยการที่กลางห้องปรากฏร่างสะโอดสะองในชุดนักศึกษา สภาพหลุดลุ่ยเล็กน้อยกึ่งนั่งกึ่งนอนบนโต๊ะ โดยมีแขนแกร่งของชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ๊ตสีฟ้าอ่อนคร่อมตัวอยู่

เขาผละออกมาถอดแว่นออกอย่างรำคาญก่อนจะโน้มใบหน้าเขาไปจูบเธอต่ออย่างหิวกระหาย