หน้าหลัก / โรแมนติก / สุดแสนร้าย / 7 รู้ดีเกินไปแล้ว

แชร์

7 รู้ดีเกินไปแล้ว

ผู้เขียน: พริมริน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-22 15:52:53

7 รู้ดีเกินไปแล้ว

“ค่ายศรเพชรอยู่จังหวัดชลบุรี ใหญ่พอ ๆ กับเรา มีสาขาหลายที่ ประเทศออสเตรเลีย อเมริกา ลุงปลื้มปีนี้เพิ่งจะสี่สิบห้า เมียก็...ไม่นับรวมอดีตทั้งหลาย คงราวห้าคน”

เคร้ง.. เทียนหอมเผลอทำมีดหั่นหลุดมือ “ห้าคน?” ดวงตากลมขนตางอนกะพริบแปลกใจ

“ใช่ห้าคน แปลกอะไร พวกคนมีเงินมากบารมีก็แบบนี้ ภรรยารักใคร่กันดี หั่นให้ด้วยสิ”

ป้าอุ่นที่ยังยืนอยู่ข้างโต๊ะอาหารมองคุณหนูทั้งสองแล้วยิ้มอ่อนใจ มือเล็กขาวใสเรียวเห็นเลือดพาดสีเขียวกำลังตั้งใจหั่นแฮมและฮอทดอกออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ พอดีคำ แล้วหั่นไข่ดาววางบนขนมปังที่หั่นแล้วเช่นกัน วางแฮมตามด้วยฮอทดอกใช้ส้อมจิ้มลงปักคาไว้

“สักวันคุณแสนคงเป็นง่อย” ป้าอุ่นเอ่ยเย้าแล้วหันหลังกลับไปเตรียมอาหารมื้อใหญ่

สุดแสนเพียงยิ้มรับก่อนจะเยาะแม็กกี้ตามด้วยพริกไทยแล้วส่งเข้าปาก

“เล่าได้หรือยังพี่แสน”

“ลุงปลื้มกิจการใหญ่โตเสียแต่ว่ามีแค่ลูกสาวห้าคน เท่า ๆ กับเมียแกนั่นแหล่ะ หยิบน้ำส้มให้หน่อย”

เทียนหอมหน้าบึ้ง กำลังตั้งใจฟังแต่โดนใช้อีกแล้ว เธอลุกไปยังตู้เย็นแล้วหยิบเหยือกน้ำส้มออกมารินใส่แก้ววางตรงหน้าสุดแสน

“แต่มีเพียงคนเดียวที่รู้สึกว่าลุงปลื้มจะรักมาก ชื่อโปรดปราน เดี๋ยวหอมคงได้เห็น เขาพักห้องติดกับหอม”

“สวยไหมคะ”

“ไม่รู้สิ ไม่ได้เจอกันนานแล้ว ครั้งล่าสุดคราวค่ายมวยศรเพชรเป็นเจ้าภาพจัดงานคงสักสี่ปีที่แล้ว แต่ดูท่าพ่อครูสถิตจะหมายมั่นอยากได้เป็นสะใภ้”

“คุณแสน!!”

“จริงป้าอุ่น ผมแอบได้ยินพ่อคุยโทรศัพท์กับลุงปลื้ม”

“ไม่น่ารักเลยนะคะ แอบฟังผู้ใหญ่คุยกัน”

“แอบฟังอะไรป้าอุ่น ผู้ใหญ่คิดจะโทรคุยกันก็ยืนคุยกลางบ้าน แถมเสียงดังอีกต่างหาก สงสัยหูเริ่มตึง”

“พี่แสน นี่ว่าพ่อครูอยู่นะ”

“พูดถึงเฉย ๆ มาอ้าปาก”

เทียนหอมมองขนมปังทาแยมส้มในมือสุดแสนแล้วเหลือบจ้องตา

“เพิ่งไปวิ่งมามือสกปรกหรือเปล่า”

“ไม่หรอก ล้างแล้ว เร็ว ๆ ช่วยพี่กินหน่อย”

เทียนหอมจำใจอ้าปากรับขนมปังทาแยมส้มของโปรด งับจนเลยไปโดนนิ้ว

“ยี้!! เอานิ้วออกไป”

“ทำไม รังเกียจเหรอ นี่แน่ะ...”

สุดแสนได้ทียัดขนมปังเข้าปากเทียนหอมก่อนจะเอานิ้วแหย่เข้าไปบังคับให้เคี้ยว

“เร็ว เคี้ยวเดี๋ยวนี้”

“อื้ออ ไม่ อือออ”

เทียนหอมยื้อมือสุดแสนแต่เขาใช้มืออีกข้างจับศีรษะไว้แน่นบังคับให้เคี้ยวขนมปังทั้งที่นิ้วยังคาอยู่ปาก หัวเราะชอบใจ

“คุณแสน! ไปแกล้งคุณส้ม พอแล้วค่ะ คุณส้มหน้าแดงแล้ว”

สุดแสนยังหัวเราะขณะที่ปล่อยมือออกมาจากหัวน้องสาว เลื่อนนิ้วออกมองเห็นพวงแก้มยุ้ยอย่างเด็กสาวแดงระเรื่อ ดวงตารื้นน้ำเพราะเจ็บปาก เขาชะงักงันไป

ความรู้สึกวูบวาบแปลกประหลาดกำลังลามเลียไปทั่วใบหน้าและติ่งหู รู้สึกจมูกอุ่นจนร้อน บางอย่างภายในถูกกระตุ้นยามจ้องหยาดน้ำนัยน์ตากลมโต จึงเผลอยกมือขึ้นลูบจมูกแล้วพบว่านิ้วยังเปื้อนแยมส้มจึงเอาเข้าปากใช้ลิ้นเลีย พลันสบตาเทียนหอมที่กำลังจดจ้องเขาอยู่เช่นกัน

พรวด...

“พี่ไปอาบน้ำก่อน อย่าลืมสัญญา ขัดขี้ไคล”

สุดแสนไม่รอเทียนหอม รีบจ้ำเท้าเดินกลับห้องนอนไปก่อนทันที

“พี่แสน... เป็นอะไรของพี่นะ หนูอิ่มแล้วค่ะต้องไปขัดขี้ไคลให้พี่ชายสุดแสบก่อน”

“วางไว้เลยค่ะป้าเก็บให้เอง”

“ขอบคุณค่ะป้าอุ่น”

ป้าอุ่นเก็บจานบนโต๊ะไปด้วยพลางมองตามร่างเล็กกว่าของเทียนหอมที่วิ่งกระหืดกระหอบตามพี่ชาย บ่นอุบอยู่คนเดียว

“เฮ้อ...คุณแสน เมื่อไรจะเลิกแกล้งคุณส้มนะ”

ร่างเล็กกว่าอย่างเด็กมัธยมต้นเดินตามพี่ชายไปติด ๆ กระทั่งเห็นหลังสุดแสนผลุบเข้าไปในห้องน้ำเธอจึงเดินตามเข้าไปอย่างไม่อาย เพราะรู้ว่าพี่ชายคงพันผ้าเช็ดตัวอยู่

“พี่นั่งลงสิ ตัวออกสูงยืนแบบนี้หนูจะขัดให้ได้ยังไง”

เทียนหอมเอียงหน้าพูดเสียงกระเง้าเล็กน้อยแล้วหยิบผ้าขนหนูผืนเล็ก ผืนประจำที่ใช้ขัดตัวเดินกลับไปหาร่างสูงใหญ่อย่างเด็กหนุ่มมัยมศึกษาปีที่หก สุดแสนลดตัวลงนั่งขอบอ่างอาบน้ำ

เธอคุกเข่าบนพื้นตรงหน้า แล้วก้มตัวลงโดยเริ่มจากข้อเท้าก่อน

“คืนนี้พี่จะไปไหน”

เทียนหอมถามเสียงเบายามขัดวนถู เมื่อสุดแสนเงียบไปไม่ตอบจึงได้เอียงหน้าขึ้นมอง

“พี่มีแฟนแล้วใช่ไหม”

“เปล่า..ไม่ได้มี”

“แล้วทำไมต้องออกไปข้างนอกทุกวันเสาร์ด้วย”

“ไปกับไอ้นนท์” สุดแสนตอบเสียงห้วน เขาเอาแต่จ้องผนังห้องน้ำด้านข้างไม่ยอมก้มลงมองน้องสาวที่ตอนนี้ถูผ้าขึ้นมาถึงน่องแล้ว

“หนูรู้ว่าพี่ไปกับพี่นนท์ แต่..ไปไหนกัน”

เทียนหอมขยับผ้าขึ้นมาถึงหัวเข่าจึงยืดตัวขึ้น สุดแสนรีบจับมือเธอไว้ทันทีให้หยุดแล้วหันหน้ากลับมา

“จะรู้ให้ได้ว่างั้น”

“ใช่ หนูต้องรู้ให้ได้”

เธอดึงมือออกแล้วขยับผ้าไปยังข้อมือพี่ชาย ถูผ้าขนหนูวนขึ้นจนถึงท้องแขน “หนูแค่เป็นห่วงพี่แสน”

“ฮึ”

“จริง ๆ นะ ไม่ได้โกหก พี่เล่นหายไปทั้งคืน กลับมาอีกทีรุ่งเช้าแล้วจากนั้นก็จะหลับเป็นตายจนบ่าย” เธอถูขึ้นมาถึงต้นแขนแล้ว “อีกอย่าง พอกลับมาพี่ก็จะมีเงินอู้ฟู้”

สุดแสนเงียบกริบนั่งนิ่งขึงเป็นท่อนหิน เธอแสร้งทำเป็นยกแขนเขาขึ้นสูงเพื่อลอบมองสีหน้า แม้ว่าไม่ได้แสดงอารมณ์ใดออกมาทว่ารอยแดงที่พาดพวงแก้มขึ้นสีจนเห็นได้ชัด

“รู้ดีเกินไปแล้ว”

เขาหันกลับมามองเธอในที่สุด เด็กมัธยมผมสั้นติ่งหู สวมชุดอยู่บ้านเสื้อยืดกางเกงขาสั้น ผิวขาวกระจ่างใสจนแม้กระทั่งพระอาทิตย์ยังต้องอาย เขาเพ่งจับตาจ้องมองเส้นเลือดฝาดที่กินพื้นที่ส่วนหนึ่งบนดวงหน้าหวาน เหงื่อเริ่มผุดออกปลายจมูกจากการออกแรงขัดถู

“หนูไม่ได้หวังว่าจะให้พี่พาหนูไปด้วยเสียหน่อย แต่ถ้าหนูได้รู้บ้าง หนูคงนอนหลับสนิทไม่ต้องคอยลุกชะเง้อมองว่าพี่จะกลับกี่โมง”

เขาอดใจไม่อยู่แตะปลายคางมนไว้ เธอชะงักหยุดชั่ววินาทีก่อนจะเริ่มขยับผ้าขึ้นไปบนไหล่กำยำ

สุดแสนเลื่อนนิ้วขึ้นหาริมฝีปาก แตะแผ่วเบา “ปากดี ช่างเจรจาเหมือนกันนะ” น้ำเสียงแหบต่ำยามเคลื่อนนิ้วหัวแม่มือสำรวจ “พี่ไปแข่งรถ”

เทียนหอมแหงนดวงหน้าสบตาสุดแสน “หนูว่าแล้ว ที่ไหน พี่ไปสนามแข่งที่สุรินทร์ใช่ไหม”

มือขยับผ้าขนหนูขึ้นไปถึงต้นคอ ส่งให้ร่างเล็กต้องยืดกายขึ้นจนเสื้อยืดรัดตึง สุดแสนจับไหล่เล็กทั้งสองข้างไว้ทันควันดันออกห่าง

“พอแล้ว ที่เหลือพี่ทำเอง”

“แต่ว่า...”

เทียนหอมเบี่ยงตัวออกจากมือแต่สุดแสนดึงร่างเล็กเธอขึ้นลุกยืน เขาแหงนหน้ามองน้องสาวต่างสายเลือด

“ออกไปเสียเทียนหอม”

เธออึ้งงัน น้ำเสียงเขาราบเรียบแฝงอารมณ์บางอย่างจนเด็กสาววัยแรกผลิอย่างเธอหวาดหวั่น เธอมองชีพจรแอ่งเล็ก ๆ ต้นคอ เลื่อนสายตาลงทรวงอกที่กระเพื่อมจากการหอบหายใจ

มีบางสิ่งลอยคว้างวนอยู่ในอากาศ กลิ่นแปลกประหลาดอย่างที่เด็กสาวไม่เข้าใจ

ทว่าในวันนี้...เธอรับรู้ได้บางอย่าง

อำนาจเล็ก ๆ ในมือของเด็กสาวที่อยู่เหนือเด็กหนุ่ม

หากเธอต้องการสิ่งใด เพียงแค่ลงมือเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น

เขาพร้อมจะยอมทำให้เธอทุกสิ่ง

เทียนหอมขยับมุมปากจนกลายเป็นรอยยิ้มระบายบนใบหน้า รวมไปถึงนัยน์ตาหยีลงเล็กน้อย ก้มลงมองพวงแก้ม ใบหูของพี่ชายกำลังสาดสีแดงก่ำ และนัยน์ตาล้ำลึกมืดลง

เธอเคลื่อนตัวถอยหลังแล้วหันกายกลับออกไปจากห้องน้ำ ทิ้งรอยสัมผัสมือนุ่มไว้บนผิวกายเด็กหนุ่ม และกลิ่นอันหอมหวาน

เธอยืนพิงประตูห้องน้ำเพื่อฟังเสียงน้ำฝักบัว เสียงกึกกักบางอย่างคล้ายคนกำลังทุบผนัง เสียงทุ้มคำรามต่ำ

เทียนหอมเอียงหน้าทำมุมสี่สิบห้าองศา ปากกระจับน่ารักยังคงโค้งขึ้นเป็นมุมด้วยรอยยิ้ม แล้วจึงพาตัวเองเดินออกห่าง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • สุดแสนร้าย   37 ตอนพิเศษ

    37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื

  • สุดแสนร้าย   36 NC  พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์

    36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหาท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยา

  • สุดแสนร้าย   35  สองปีต่อมา

    35 สองปีต่อมาสองปีต่อมาในยามราตรีของจังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดที่ได้ชื่อว่าตะวันออกสุดของประเทศเทียนหอมพารถหรูสีขาวที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองขับเคลื่อนผ่านตัวเมืองเพื่อตรงไปยังค่ายมวย ส อรุณ จุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ เหลือบมองเวลาบนหน้าปัดจอแอลซีดี“เกือบเที่ยงคืนแล้ว” เอ่ยรำพึงคนเดียวแล้วเหยียดมือเมื่อยขบ “ไม่รู้ว่านอนหรือยังนะ”เธอตวัดรถเลี้ยวจอดหน้ารั้วก่อนจะลดกระจกรถลง ชะโงกหน้าออกไปให้ยามเห็น“ลุงชิดคะ ส้มเองค่ะ”“อ้าวคุณหนูส้ม มาเสียดึก ไม่เห็นมีใครบอกว่าจะกลับบ้าน เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ”เธอยิ้มกว้างแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้นตามเดิม เร่งเครื่องเลี้ยวตีวงไปจอดยังโรงจอดรถขนาดใหญ่“ขอบคุณนะคะลุงชิด ไม่ต้องช่วยยกของหรอกค่ะ มีแต่ขนม”“ครับ”เธอหยิบถุงกระดาษบรรจุขนมหวานที่แวะซื้อกลางทาง และอีกถุงซึ่งเป็นถุงพิเศษที่เธอนำกลับมาด้วยจากงานวันนี้ดวงหน้าหวานยังเกลื่อนรอยยิ้มอ่อนละมุนขณะก้าวขึ้นบันไดเรือนไทยหลังคุ้นเคยตั้งแต่สิบขวบ นับจากย่างเท้าจดลงไม้กระดานมันเงาหลังนี้งานแฟชั่นโชว์เมื่อเย็น ทำให้เธอตระหนักถึงความสำคัญบางอย่าง ยามเธอเยื้องย่างชุดฟินนาเล่ ชุดสุดท้ายปิดงานแฟชั่นด้วยชุดแต่ง

  • สุดแสนร้าย   34 NC

    34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห

  • สุดแสนร้าย   33 NC

    33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร

  • สุดแสนร้าย   32 18+

    32 18+ ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”“มารยาท?”“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”“รังเกียจหรือไง”“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไห

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status