LOGINShare
8 ม.5 แล้วนะ
Last Updated:
2024-11-22 15:53:108 ม.5 แล้วนะ
“หอม!!”
ร่างระหงในชุดนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ห้าหยุดชะงักบนทางเดินซุ้มโค้งต้นไม้
“ทอฝัน”
เธอมองร่างเตี้ยกว่า ผิวขาวคนจีนวิ่งกระหืดกระหอบในมือคือขนมและน้ำ ทั้งกระเป๋ายังห้อยติดแขน
“โอ๊ย..กว่าจะวิ่งตามทัน เดินก้าวยาวเชียวนะหอม รีบกลับหรือไง”
“วันนี้วันศุกร์ พี่แสนกลับบ้าน”
“ปีสามแล้วนี่นา ใกล้จบแล้ว”
“อืม..มาเราช่วยถือ”
“พอดีวันนี้ป๊าไม่ได้มารับ ว่าจะขอติดรถไปด้วยได้ไหม”
“เอาสิ”
เทียนหอมรับกระเป๋าเป้มาจากเพื่อน ส่วนขนมทอฝันจองกินคนเดียวตลอดทาง
“นั่นรถบ้านหอมมาแล้ว ใช่ไหมนะ” ทอฝันหันหน้าไปมอง “เราจำได้ แต่ทำไมคนขับหล่อขึ้น”
“ฮ่ะ ฮ่า นั่นพี่นนท์ นักมวยที่ค่าย สงสัยวันนี้ลุงพรตไม่ว่าง”
เทียนหอมยิ้มกว้างขณะเดินเข้าไปหาชานนท์
“พี่นนท์คะ วันนี้เพื่อนของส้มขอกลับด้วย แวะไปส่งที่ตลาดให้หน่อยนะคะ”
“ได้เลย เอากระเป๋ามาเดี๋ยวพี่ถือให้”
“ไม่ต้องค่ะ มาเร็วทอฝัน”
เพื่อนร่างเล็กกว่าเดินไปใกล้มือไม้เก้งก้างรู้สึกผิดที่ซื้อของกินมาเต็มมือ จะยกมือสวัสดีก็ทำไม่ได้ ยิ่งสีหน้าขบขันของชานนท์ หน้าตาหล่อยิ่งทำให้ทอฝันเขินอาย
“หอม เออ เรา ไม่กล้าเอาของกินขึ้นรถ”
ทอฝันมองประตูที่ยังเปิดกว้างรอรับเธอ
“ไม่เป็นไร ถ้าหกเลอะเช็ดเอาได้ ไปเร็วมีรถด้านหลังต่อคิวอยู่”
ทอฝันได้ยินจึงค่อยรีบขึ้นไปนั่งตัวลีบ ไม่กล้าล้วงขนมในถุงออกมากินอีก
ปัง!!
“ให้ไปส่งที่ไหนครับ”
“ร้านทองแม่สุวรรณค่ะ”
“อ๋อ! ร้านใหญ่นะ มีหลายสาขา”
ทอฝันนั่งนิ่งไม่ตอบ อายก็อาย แต่หิวก็หิว ชำเลืองมองเพื่อนเห็นเล่นแต่โทรศัพท์ ด้วยความหมั่นไส้ไม่ช่วยกันจึงโพล่งออกไป
“พี่จอม มอหกทับหนึ่ง”
เทียนหอมหันไปมองแปลกใจ กะพริบตาสงสัย
“ทำไมเหรอ”
“เมื่อเช้าเราเดินสวนกัน พี่เขาฝากความคิดถึงมาให้”
เทียนหอมมองทอฝัน สายตาหวานเพ่งสบตา ส่งสัญญาณให้หยุดพูด แต่เหมือนว่าจู่ ๆ ทอฝันกลายเป็นคนเลอะเลือน
“เราว่า อาทิตย์หน้าที่นัดไปดูหนังกับพี่จอม แวะกินข้าวด้วยเลยดีไหม”
“ดูหนังอะไร! ทอฝันพูดไปเองหรือเปล่า” น้ำเสียงเทียนหอมเริ่มไม่ดี ชำเลืองไปทางชานนท์ที่ยังขับรถนิ่งเฉย ลอบกลืนน้ำลาย - - ถ้าพี่แสนรู้มีหวัง!!
“พูดไปเองอะไรกัน นัดกันแล้ว” ทอฝันขยับเปลือกตาขึ้นลงไปทางขนมในมือ จนเทียนหอมเข้าใจจึงช่วยรับไปถือไว้ให้แต่เหมือนไม่ทันเสียแล้ว
“จะไปดูหนังเรื่องอะไรกันครับ”
“เรื่อง....” เทียนหอมเอ่ยค้างไว้หาทางหลบหลีก พอดีกับรถแล่นมาถึงหน้าร้านทอง “ถึงแล้วค่ะพี่นนท์ จอดเลยค่ะ”
ชานนท์ตวัดรถจอดเทียบฟุตบาท มองกระจกหลังเห็นสองสาวเพื่อนกันทำหน้าทำตามีพิรุธ เทียนหอมแย่งกระเป๋าไปถือให้แล้วลงจากรถไปพร้อมทอฝัน
เขาเอานิ้วเคาะพวงมาลัยยามเพ่งริมฝีปากของคนทั้งคู่ที่ยืนเถียงกันอยู่หน้าร้านทองไม่ยอมเข้าไปสักที จนกระทั่งเคลียร์บางอย่างเรียบร้อย สีหน้าของเทียนหอมค่อยดูมีเลือดฝาดขึ้นจึงกลับมาขึ้นรถ
“วันนี้ไอ้แสนมันกลับบ้านไหมน้องส้ม”
“คะ กลับค่ะพี่นนท์ แต่ส้มไม่รู้ว่าจะถึงกี่โมง พี่นนท์ถามทำไมคะ”
“ว่าจะนัดมัน พรุ่งนี้มีแข่งที่สุรินทร์”
“อ๋อ” เทียนหอมค่อยโล่งอก คราแรกเมื่อได้ยินคำถามเกิดกลัวว่าพี่ชานนท์จะฟ้องสุดแสนเรื่องนัดหนุ่มเที่ยว
“น้องส้มไม่ลองไปด้วยกัน”
“พี่แสนคงไม่ยอมหรอกค่ะ อีกอย่างส้มขี้เกียจนั่งรถบิ๊กไบค์”
“พรุ่งนี้เป็นแข่งรถเซอร์กิต ไอ้แสนคงไม่เอาบิ๊กไบค์ไป”
“ส้มจะลองขอดูก่อนแล้วกัน บางทีพี่แสนก็อารมณ์ไม่ดี ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรหงุดหงิดไม่มีสาเหตุ”
ชานนท์เลี้ยวรถเข้ารั้วบ้าน ลอบมองเทียนหอมจากกระจกหลัง รู้ทั้งรู้ว่าเพื่อนสนิทหงุดหงิดเรื่องอะไรแต่เขาไม่อยู่ในฐานะที่จะพูดได้ จึงใช้วิธีเงียบไปเสียดีกว่า ปล่อยให้พี่น้องคนละสายเลือดเขาค่อยพูดดูแลกันไปเอง
บรื้น....เอี๊ยด...
สุดแสนเลี้ยวรถตีวงกว้างเข้าซองจอดรถสำหรับรถหรูแรงม้าราคาแพงโดยเฉพาะ พาร่างสูงใหญ่ลงจากรถแล้วโน้มตัวเข้าไปหยิบกระเป๋าโน้ตบุคลงมาด้วย คืนนี้มีนัดส่งงานเขียนโปรแกรมให้ทางเว็บ งานอดิเรกที่ทำมาตั้งแต่มัธยมจนมีลูกค้าทั้งไทยและต่างชาติ งานอดิเรกที่ไม่เคยบอกใครแม้แต่เทียนหอม
“ไอ้แสน”
“อ้าว ไอ้นนท์” สุดแสนยกข้อมือขึ้น “จะห้าทุ่มแล้ว ทำไมยังไม่นอนอีก พรุ่งนี้มีซ้อมเช้านะมึง”
ปัง!!
เขาเดินนำชานนท์ไปยังตัวเรือนไทย ที่ยังเห็นเปิดไฟไว้บางดวง
“วันนี้กูไปรับน้องส้มที่โรงเรียน”
สุดแสนกำลังจะก้าวขึ้นบันไดบ้านพลันหยุดฝีเท้า หันกลับไปมองชานนท์ทั้งตัว “มีอะไร”
“เพื่อนน้องส้ม ชื่อทอฝัน ลูกบ้านร้านทองสุวรรณ”
“คนนี้กูรู้จัก”
“ไม่มีอะไร เห็นพวกน้องพูดเรื่องพี่จอม มอหกห้องหนึ่ง”
“จอม?”
“ถ้าให้กูเดาน่าจะลูกปลัดว่ะ” ชานนท์หยุดไปชั่วอึดใจแล้วควักบุหรี่ออกมาจุดสูบ อัดเข้าปอดแล้วส่งให้สุดแสนสูบต่อ “เห็นว่านัดกันดูหนังอาทิตย์หน้า”
สุดแสนคืนบุหรี่ให้เพื่อนหิ้วกระเป๋าเป้เดินขึ้นบ้าน ทิ้งให้ชานนท์ยืนสูบบุหรี่อยู่คนเดียวเป็นพักกว่าจะเดินกลับที่พัก ส่วนเขาลงฝีเท้าเบากริบบนพื้นไม้เรือนไทยด้วยความเคยชินตั้งแต่เด็ก ตรงไปยังห้องตัวเอง
แอ๊ด....
เดินฝ่าความมืดเข้าไปในห้องนอนวางกระเป๋าก่อน จึงค่อยเดินไปหาเทียนหอมโดยใช้ประตูห้องน้ำที่ใช้ร่วมกัน
ทั่วทั้งห้องอย่างเด็กสาววัยรุ่นสว่างด้วยแสงสลัวจากโคมไฟข้างเตียงแบบตั้งโต๊ะสีเหลืองนวล เขายอบกายลงนั่งขอบเตียงมองดวงหน้าโผล่พ้นผ้าห่มมาเพียงจมูกและลูกตา จึงเลื่อนผ้าห่มลงจนเห็นริมฝีปากกระจับ ใช้ข้อนิ้วไล้ขอบปากเบา ๆ แต่เทียนหอมกลับรู้สึกตัวตื่นขึ้น
“อือ พี่แสนมาแล้ว”
“นอนต่อเถอะ พี่มีงานต้องทำส่ง”
“กี่โมงแล้วคะ”
“ใกล้เที่ยงคืนแล้ว”
เทียนหอมขยับดวงหน้าไปยังฝ่ามือแล้วเอียงศีรษะ ใช้พวงแก้มอย่างเด็กสาวทับมือสุดแสนไว้
“พี่เพิ่งสูบบุหรี่มา”
“อืม”
เขาตอบรับเสียงแผ่ว ดวงตายังทอแสงละมุนมองน้องสาวผ่อนลมหายใจหลับต่อ จึงดึงฝ่ามือออกมาแล้วปัดเส้นผมออกจากกรอบหน้า นั่งอีกครู่หนึ่งจึงค่อยลุกเดินกลับห้องตัวเอง
เทียนหอมแทบปล่อยลมหายใจเสียงดังเมื่อเสียงประตูห้องน้ำระหว่างกันปิดลง เธอขยับเปลือกตาขึ้นจ้องเขม็งแล้วยกมือขึ้นทาบทรวงอก
ชีพจรเต้นรัวและหัวใจกระหน่ำแรงดังกลองตี ยามที่สุดแสนกำลังมองเธอนิ่ง เธอจำต้องแสร้งหลับเพื่อหลบหนีอาการบางอย่าง
เมื่อร่างกายปรับสภาพกลับมาปกติดีแล้วจึงค่อยหยิบตุ๊กตาหมีข้างตัวมากอดไว้ ตะแคงตัวหันหน้าไปทางห้องน้ำ นอนฟังเสียงคีย์บอร์ดคอมพิวเตอร์ เสียงลุกเดินไปมา แล้วจึงผล่อยหลับไปจริง ๆ
Latest chapter
สุดแสนร้าย 37 ตอนพิเศษ
37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื
สุดแสนร้าย 36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์
36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหาท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยา
สุดแสนร้าย 35 สองปีต่อมา
35 สองปีต่อมาสองปีต่อมาในยามราตรีของจังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดที่ได้ชื่อว่าตะวันออกสุดของประเทศเทียนหอมพารถหรูสีขาวที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองขับเคลื่อนผ่านตัวเมืองเพื่อตรงไปยังค่ายมวย ส อรุณ จุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ เหลือบมองเวลาบนหน้าปัดจอแอลซีดี“เกือบเที่ยงคืนแล้ว” เอ่ยรำพึงคนเดียวแล้วเหยียดมือเมื่อยขบ “ไม่รู้ว่านอนหรือยังนะ”เธอตวัดรถเลี้ยวจอดหน้ารั้วก่อนจะลดกระจกรถลง ชะโงกหน้าออกไปให้ยามเห็น“ลุงชิดคะ ส้มเองค่ะ”“อ้าวคุณหนูส้ม มาเสียดึก ไม่เห็นมีใครบอกว่าจะกลับบ้าน เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ”เธอยิ้มกว้างแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้นตามเดิม เร่งเครื่องเลี้ยวตีวงไปจอดยังโรงจอดรถขนาดใหญ่“ขอบคุณนะคะลุงชิด ไม่ต้องช่วยยกของหรอกค่ะ มีแต่ขนม”“ครับ”เธอหยิบถุงกระดาษบรรจุขนมหวานที่แวะซื้อกลางทาง และอีกถุงซึ่งเป็นถุงพิเศษที่เธอนำกลับมาด้วยจากงานวันนี้ดวงหน้าหวานยังเกลื่อนรอยยิ้มอ่อนละมุนขณะก้าวขึ้นบันไดเรือนไทยหลังคุ้นเคยตั้งแต่สิบขวบ นับจากย่างเท้าจดลงไม้กระดานมันเงาหลังนี้งานแฟชั่นโชว์เมื่อเย็น ทำให้เธอตระหนักถึงความสำคัญบางอย่าง ยามเธอเยื้องย่างชุดฟินนาเล่ ชุดสุดท้ายปิดงานแฟชั่นด้วยชุดแต่ง
สุดแสนร้าย 34 NC
34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห
สุดแสนร้าย 33 NC
33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร
สุดแสนร้าย 32 18+
32 18+ ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”“มารยาท?”“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”“รังเกียจหรือไง”“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไห
You may also like
พลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol19.4K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน303.0K viewsร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย19.6K viewsเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน68.0K viewsเสน่ห์ร้ายในคืนถวายตัว
XinXin54 viewsนางบำเรอยอดรัก
baiboau-เนื้อนวล68 viewsนภัทรตามรัก (จบเรื่อง)
วารินทร์ทิพย์398 viewsวิวาห์ปลายทางรัก
หมีสีคราม86 views
