งดงามพลิ้วไหว2

"เชิญท่านทั้งสาม ด้านใน” จิ่นฉินโค้งคำนับก่อนไปเพียงอึดใจเดียวก็กลับออกมา

“องค์ชายใหญ่กำลังจิบชายามบ่ายพอดี ให้ข้าน้อยมาเชิญท่านทั้งสามร่วมจิบชา”

ด้านหลังประตูใหญ่ภายในสวนร่มรื่นถูกตกแต่งด้วยกระถางบอนไซอายุหลายสิบปีสวยงามเด่นเก้าอี้และโต๊ะที่ทำจากหินอ่อนถูกวางไว้ด้านซ้าย จิวซินยืดหลังตรงใบหน้าสะอาดหมดจดแต่ซีดขาว มองอย่างถี่ถ้วนใบหน้ากลับแฝงไว้ด้วยความอ่อนล้า หมิงหลินเติมเชื้อไฟต้มน้ำชงชาอยู่ข้างๆ จิวซินลุกขึ้นผายมือเชื้อเชิญและส่งสัญญาณให้หมิงหลินออกไปจิ่ฉิน ยืนสังเกตการณ์อยู่หน้าประตูทางเข้า

ยกกระบวยขึ้นตักน้ำร้อนขึ้นมาถ้วยชาใบเล็กที่ถูกลวกเรียบร้อยวางอยู่เบื้องล่างด้วยความชำนาญ อาการพลิกตัวร่ายรำเหมือนกระบวยในมือเป็นกระบี่คมกริบก่อนจะรินลงสู่ถ้วยชาใบเล็กอย่างแม่นยำและรวดเร็วทั้งสามถ้วย กลิ่นหอมละมุนชวนเคลิ้มฝัน ชงไฉ่กลับไม่ได้มองเห็นจิวซินในอาภรณ์ของบุรุษกลับเห็นเป็นอาภรณ์หญิงงามพลิ้วไหวร่ายรำเหมือนหงส์เริงระบำงดงามเหมือนฝันล่องลอย

ฮุ่ยเจิน ปรบมือสนั่นฉุดให้สติชงไฉ่กลับคืนสู่ความเป็นจริงองค์หญิงสิบสี่มองพี่ชายทั้งสองสีหน้าครุ่นคิด

“ยอดเยี่ยม” องค์ชายสิบสามกล่าวชม

“เชิญ” จิวซินยกมือข