ชุดไทยสไบเฉียงสีชมพูหวาน ที่สวมใส่อยู่นี้ ขับผิวขาวผ่องของคนตรงหน้าอย่างงดงามที่สุด อาจารย์สาวมองลูกศิษย์แล้วยิ้มกว้างออกมา
" สวยจริงปังจริงลูกศิษย์ฉัน " มือที่จับอยู่ที่แขนจับหมุนตัวไปรอบๆ แล้วมองด้วยความพอใจ
" มีรองเท้าส้นสูงไหมคะ ขอยืมให้ลองหน่อย "
พนักงานทางร้าน หยิบรองเท้าส้นสูง มาวางไว้ให้ แล้วคนที่ยืนอยู่ ก็มองหาที่นั่ง แล้วไปนั่งสวมรองเท้าก่อนจะลุกขึ้นยืน ด้วยความระมัดระวัง มือของอีกคน คว้าแขนเอาไว้ ให้เธอทรงตัว ก่อนจะยิ้มออกมา กับท่าทางเก้ๆกังๆ
" นั่นไง ปัญหา " คนที่ไม่เคยใส่ชุดแบบนี้ ใส่รองเท้าแบบนี้ ยืนทรงตัวไม่ค่อยอยู่ ทำเอาคนในร้านอมยิ้มกันออกมา ด้วยความเอ็นดู
" ขนมผิง ตอนเย็นเรียนพิเศษไหมลูก " อาจารย์ถามด้วยความเอ็นดู กับความเด๋อ
" เรียนค่ะ ที่สยาม ห้าโมงครึ่งถึงสองทุ่มครึ่ง วัน จันทร์อังคารพุธค่ะ " คนที่ได้ยินพยักหน้ารับรู้
" งั้นเอาแบบนี้ ตอนกลางวัน หลังทานข้าวเสร็จ มาเดินเล่นๆวันละสักครึ่งชั่วโมง ส่วนตอนเย็น ถ้าว่าง ก็เดินที่สนามหญ้าให้คุ้นชิน ได้ไหมคะ"
อาจารย์วางแผนให้เสร็จสรรพ มองลูกศิษย์สาวน้อยด้วยความพอใจ
เสียงกริ่งพักเบรคสิบห้านาทีในช่วงบ่ายดังขึ้น สองสาววิ่งออกจากห้องเรียนตรงดิ่งมาที่ห้องฝ่ายปกครอง ก่อนจะหยุดนิ่ง เมื่อเห็นเพื่อนรัก ยืนคุยกับใครบางคน
" แล้วเจอกันนะ ตั้งใจเดินละ "
คนที่สวมรองเท้าธรรมดาบอกกับเพื่อนรุ่นน้อง แล้วเดินแยกกลับห้องไป ส่วนคนที่ยืนนิ่งอยู่ ร้องออกมา ด้วยความตกใจ เมื่อถูกจี้เอว
" กรี้ด "
เสียงร้องกรี้ดออกมา ไม่เบานักทำให้คนที่เดินไปไม่ไกล หันกลับมามอง ก็เห็นสามสาว ยืนหัวเราะอยู่ด้วยกัน ใบหน้าหล่อเหลาที่เคร่งขรึม อมยิ้มแล้วเดินกลับห้องเรียนของตัวเองทันที
" คุยอะไรกัน มีโมเม้นท์หวานๆด้วย " มะปรางถามถึงรุ่นพี่สุดฮอต ลืมเรื่องราวที่เพื่อนต้องถูกเรียกมาจนหมดสิ้น
" ไม่ได้คุยอะไรเลย ก็แค่ทักทายปกติ " คนที่พยายามเก็บความรู้สึกของตัวเอง บอกออกมา แล้วจับมือเพื่อนคนละข้าง เดินออกมาจากจุดนั้น
" เออ ลืมเลย มีเรื่องอะไร " ขนมจีนถามคำถามเข้าประเด็น
" อาจารย์แม่ จะให้ผิง เป็นตัวแทนโรงเรียนถือป้ายกีฬาสัมพันธ์ "
คนที่ไม่ค่อยมั่นใจ ก้มหน้าก้มตาตอบ แต่คนข้างๆ สองคน แอบวี้ดออกมา
" หมายความว่า เดินคู่กับคนคนนั้นใช่ไหม "
" คนคนนั้นคือคนคนไหน " ความย้อนคำ ทำเอาเพื่อนอยากจะวี้ดด้วยความหมั่นไส้
" เล่นตัว ตอบมา เอาดีดี "
" อือ พี่พีชเค้าถือธง " คำตอบที่ถูกใจ ทำเอาสองสาวปรบมือเสียงดัง
" โอ้ย อิจฉา อยากไปเจอพี่พีชใกล้ๆ " หนุ่มฮอตประจำโรงเรียน ที่สาวๆทั้งรุ่นน้อง และรุ่นเดียวกัน ใฝ่ฝัน
" เจอใกล้ๆแล้วหล่อไหม "
" ก็หน้าตาดี " คำตอบที่ตอบเป็นกลาง ทำให้เพื่อนค้อนใส่
" แบบนี้เค้าเรียกว่า หล่อมาก ดีมาก งานดีสุดๆ จะมาบอกว่า หน้าตาดีแบบนั้นไม่ได้จ้ะ เพื่อนรัก "
มะปรางบอกจากใจจริง แล้วสามสาวก็เดินตรงมาที่ห้องน้ำหญิงของฝ่ายมัธยมปลาย ที่มีนักเรียนรุ่นเดียวกัน กำลังยืนส่องกระจกอยู่
คนที่กำลังหวีผม ปรายตามองสามคนที่เข้ามาใหม่ ยืนส่องกระจกไม่ห่างนักด้วยความไม่พอใจ ความจริงก็ไม่มีอะไรสักนิด แต่ว่า ก็แค่ไม่ชอบหน้า เท่านั้นเอง ไม่ถูกชะตา โดยเฉพาะคนที่ยืนกลาง ขนมผิง
" แก พี่พีช หล่อแซ่บมากจริงๆวะ "
คนที่กำลังหวีผม เติมลิปมันบอกกับเพื่อน แล้วส่องกระจก สำรวจความเรียบร้อย
" วันนี้วันจันทร์ ฉันจะไปดักเจอเค้าที่สยาม " คนที่รู้ความเคลื่อนไหว เป็นอย่างดี บอกกับเพื่อนที่ยืนรออยู่
" แก รู้ได้ไง ว่าเค้าไปไหน "
" เรียนพิเศษ พี่พีชเรียนพิเศษ สามวัน ที่สยาม ฉันรู้ ฉันไปสืบมาแล้ว "
" แล้วแก จะโดดคลาสอาจารย์สังคมหรอไง " คนที่มีเรียนด้วยกัน ถามขึ้นมา ด้วยความเป็นห่วง
" เออ ฉันจะโดดคลาสอาจารย์สังคม ไปตามหาหัวใจของฉัน พี่พีช ต้องเป็นของแอปเปิ้ล "
เพื่อนๆส่ายหน้ากันเป็นแถวกับคำพูดที่แสนมั่นใจของคนตรงหน้า แอปเปิ้ล สวย หน้าตาดี แต่มั่นใจในตัวเองมากเกินไป ชอบคิดว่า ชอบใครแล้ว คนนั้น ก็ต้องชอบตัวเอง กลับ
คนที่เปิดประตูห้องน้ำออกมาพร้อมกัน มองหน้ากันตาปริบๆ ในห้องก็มีคนพูดทีเล่นทีจริง เรื่องพี่พีช แต่ไม่มีใครสักคน จะเอาจริงเอาจัง เหมือนแอปเปิ้ลสักคนเลย ถึงขนาดว่า จะโดดเรียนไปหา ก็ถือว่ามากไปแล้ว
" เย็นนี้ก่อนเข้าเรียน ไปกินไก่ทอดไหมจ้ะ " คนที่หิวทุกเย็นถามเพื่อน
" ได้นะ " ขนมผิงตอบตกลงแต่อีกคนส่ายหน้า
" อยากกินยำแซ่บ " คนกลางส่ายหน้า ด้วยความลำบากใจ
" แต่ไม่เป็นไร กินไก่ทอดก็ได้ แล้วขากลับค่อยสั่งยำกลับบ้าน " หนมจีนบอกกับเพื่อนสาว
" อะไร จะกินอะไรเยอะเบอร์นั้น " มะปรางบ่นออกมา
" ก็พวกแก กลับบ้านไป ก็มีข้าวที่บ้านกิน ที่บ้านฉัน มีแต่พี่ปังคนเดียว แล้วพี่ชายที่แสนดีเยี่ยม จะหุงข้าวรอเหรอ ไม่มีทาง "
สองพี่น้องที่เข้ามาอยู่ด้วยกันตามลำพังในกรุงเทพ เพื่อเรียนหนังสือ แทบจะไม่ได้ชีวิตร่วมกัน นอกจากเวลากลางคืน ที่จะกลับมานอน แล้วออกไปตอนเช้า
" เออ ขอโทษนะ หนม ฉันลืมไป " มะปรางขอโทษเพื่อนรัก แล้วบอกเสียงเบาก่อนอาจารย์จะเดินเข้ามาว่า
" งั้นวันนี้เย็นกินยำ แล้วมื้อค่ำ ฉันค่อยสั่งไก่กินที่บ้านก็ได้ " ขนมผิงยิ้มออกมา เพื่อนสองคน เป็นคนจิตใจดี มีน้ำใจ แม้บางครั้งบางที ที่คิดเห็นไม่ตรงกัน แต่ไม่มีใครจะเอาชนะกันเลยสักครั้ง
อาหารบนโต๊ะหมดเกลี้ยงอย่างรวดเร็ว ยำหลายจาน ไก่ทอด หมูทอด และข้าวเปล่า ที่สั่งมากิน ไม่เหลืออะไรเลยทั้งนั้น
" โอ้ย อิ่มหนักมาก " คนที่อิ่มจริง บอกออกมา
" ควรอยู่ กินเยอะกว่าใคร " มะปรางบอกออกมา แล้วมองเพื่อนที่กำลังจะเรอ
" อย่านะไอ้หนม อายเค้า " เสียงเรอออกมา ดังไม่มาก เพราะขนมผิง ใช้ทิชชูปิดปากเพื่อนทัน
" ฉันมีพี่ชาย ถ้าฉันกินน้อย ฉันก็ไม่โต " คนที่กินจุกำลังขอความเห็นใจ
" ไปเถอะ เหลืออีกสิบห้านาทีเอง " ขนมผิงชวนเพื่อนเช็กบิลและออกจากร้าน ค่าเสียหายคนละสองร้อยกว่าบาท สำหรับมื้อเย็นในวันนี้
ประตูกระจกใส ถูกผลักเข้าไป แอร์ภายใน ปะทะกับคนที่เดินเข้ามา พร้อมกับใบหน้าหล่อเหลา ของคนที่ยืนอยู่ข้างใน โดดเด่น สะดุดตา
" พี่พีช "
" ขนมผิง "
เตียงนอนขนาดใหญ่ และ ฟูกที่นอนอีก1อัน ข้างเตียง วางเอาไว้แนบชิดติดกัน ลูกชายทั้งสามคน หอบผ้าห่ม กับ หมอนประจำตัวของตัวเอง เดินเรียงแถว กันมานอนกับพ่อแม่ ในคืนวันศุกร์ “พ่อพ่อครับ พวกเราขอนอนด้วยได้ไหมครับ “เด็กชายภีม อ้อนพ่อพ่อ ที่กำลังอ่านหนังสือ อยู่บนเตียง “มาสิลูกเข้ามา “ความพ่อพ่อ ไม่เคยขัดใจอยู่แล้ว ยิ่งลูกชายมาคลอเคลียแบบนี้ ยิ่งหาได้ยาก “อ้าว ทำไมมาอยู่ตรงนี้กันละครับ อยากมาฟังอะไร “แม่ผิง ที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำมา มองลูกชายที่จับจองที่นอนของตัวเอง แล้วยิ้มด้วยความเอ็นดู “คราวที่แล้ว พ่อพ่อ ยังเล่าไม่จบเลยครับ ว่าพ่อพ่อเจอแม่แม่ครั้งแรก แล้ว พ่อพ่อ เป็นยังไง “ลูกชายคนโตท้าวความเดิม “ก็ไม่ยังไง พ่อก็ตกใจแค่นั้นเอง ไม่เจอกันหลายปี แม่ผิงสวยมาก แถมยังมีลูกสาวเป็นหนูปิ๊ง พ่อพ่อ เห็นแบบนั้น มันก็อึ้งไปนะ “ “พี่ปิ๊งหรอครับ “ “ใช่ แม่แม่เค้าพาพี่ปิ๊งกับลุงปัง ไปซื้อของ พ่อพ่อไปเจอพอดี ก็เลย ใจหายไปเลย เสียดายมาก “ เด็กชายภามยิ้มกว้าง แล้วกอดแม่แม่ของตัวเองเอาไว้ “แล้วพ่อพ่อ รู้ได้ยังไงครับ ว่า แม่แม่ ยังไม่ได้แต่งงาน “พี่ภีมถามบ้าง “ตอนนั้น แม่เค้าทำงานกับลุงแอมป์
รถตู้สีขาวจอดที่หน้าโรงเรียนที่เน้นภาษาอังกฤษเป็นหลัก คุณพ่อยังหนุ่มห้อยป้ายสีน้ำเงิน ที่เป็นบัตรสำหรับผู้ปกครอง สแกนบัตรออกจากโรงเรียน แล้วเปิดประตูรถ ที่จอดสตาร์ทเครื่องรออยู่แล้ว “สวัสดีครับ ลุง สวัสดีครับ สวัสดีครับ “เด็กชายสามคนเดินมาที่รถ พร้อมกับรอยยิ้มกว้าง ขึ้นไปนั่งบนรถแล้วยกมือไหว้ ทักทายลุงคนรถ ที่มารับมาส่ง เป็นประจำ ภาม ภีม พุฒิ สามหนุ่ม เช็ดมือด้วยทิชชู อย่างเรียบร้อย คาดเข็มขัดประจำที่ ก่อนจะรับกล่องขนมและน้ำ ที่แม่ เตรียมมาให้ แล้วลงมือทาน โดนัท กับนมกล่องเป็นของว่างหลังเลิกเรียน เด็กชายพุฒิ น้องน้อยวัยสี่ขวบ มองพี่ชายทั้งสองคนที่เกี่ยงกันพูด เรื่องบางเรื่อง ที่ตกลงกันตั้งแต่เมื่อเช้า ยังไม่ได้ข้อสรุปสักที “พ่อครับ พี่ภาม กับ พี่ภีม อยากได้ หุ่นยนต์ “น้องเล็ก เอ่ยปากออกมา “อะไรนะลูก “พ่อพ่อ เก็บไอแพดลงทันที แล้วฟังลูกชายที่พูดภาษาอังกฤษกับพ่อ ด้วยความเคยชิน “หุ่นยนต์ครับในกระปุกของภามกับภีม เก็บเงินครบแล้ว เลยจะถามพ่อพ่อว่า วันนี้ เราจะไปซื้อชุดบอลกัน พ่อพ่อจะพาไปซื้อ หุ่นยนต์ได้ไหมครับ “พี่ภาม ถามพ่อพ่อ ออกมา หลังจากตัวแสบ เอ่ยปากก่อน “แล้ว บอกแม่หรือยัง
พยาบาลสาวน้ำตาซึมเพราะคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ โดยเฉพาะคุณพ่อที่น้ำตาไหลออกมาแบบไม่วางมาดใดใดทั้งนั้น เสียงอ่อนโยนที่กระซิบบอกลูกในท้อง และ ลูบผมภรรยา ที่นอนอยู่บนเตียง เป็นความละมุน ที่หาได้ยากเหลือเกิน “ตอนนี้ก็วางใจได้อีกระดับแล้วนะคะ ช่วงนี้ คุณแม่ก็แค่ต้องระวังตัวเองให้มากขึ้น กว่าคนปกตินิดหน่อย งดออกกำลังกายที่หนักๆ งดยกของหนักเลยนะคะ “คุณสามี มองหน้าภรรยา แล้วบอกด้วยสายตาดุๆ ว่า ห้ามดื้อกับพี่นะ เพื่อนสนิทอ่านไลน์กลุ่มแล้วรัวสติ๊กเกอร์หัวใจกลับมา ข่าวดีที่ลุ้นกันมา เกือบสองสัปดาห์ ทำเอาทุกคนโล่งใจมากๆ ที่เจ้าจิ๋วของป้าของน้า แข็งแรงมากขึ้นตามลำดับ “ทีนี้ผิงคงต้องลาออกแล้วใช่ไหมคะ “คนที่อยากทำงาน ทำเสียงอ้อน สามีที่กำลังขับรถพากลับบ้านป๊าม๊า “ “ก็ต้องอย่างงั้นครับ แม่แม่ทำได้ไหม เพื่อจิ๋วของเรา “คำบอกกล่าวไม่ใช่คำสั่ง แต่เป็นคำอ้อนที่น่ารักเหลือเกิน “แล้วผิงก็อยู่กับจิ๋วสองคนแม่ลูก ตอนที่พ่อไปทำงานหรอคะ “ “พ่อก็ออกไปทำงาน เลิกงานพ่อก็กลับบ้านเลยครับ ไม่เกเร ไม่ไปออกนอกลู่นอกทางที่ไหนแน่นอน “คำบอกออกมา ทำเอาคนกำลังกังวล หายไปหมดทุกสิ่ง เธอไม่รู้หรอกว่า อนาคตข้างหน้า จะเป็นยั
รถเข็นที่ถูกเข็นตามหลัง คนตรงหน้าเต็มไปด้วย ข้าวของเครื่องใช้หลายอย่าง สิ่งของอุปโภค บริโภคหลายรายการ ถูกหยิบใส่ หยิบใส่ ลงในนั้น ก่อนจะเดินตามภรรยาคนสวยที่เดินตัวปลิว นำไปก่อน “มะปราง ท้องลูกอีกคนแล้ว ผิงพร้อมหรือยังครับ “ข่าวดีจากเพื่อนรัก ที่ไปเจอมาเมื่อวาน ทำเอาคนที่เพิ่งแต่งงาน หน้าร้อนผ่าวด้วยความเขิน พี่ปัง ไม่พูดไม่บอกอะไรทั้งนั้น แต่ลงมือทำเลย “หนูปิ๊งโต ช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว ก็เลยอยากมีน้อง ให้พี่สาว “คนที่กำลังท้องได้สองเดือนกว่า ก้มหน้าก้มตา บอกเพื่อนด้วยความอายจัด ที่ตัวเองล้ำหน้า เพื่อนไปไกล แต่งก่อน มีลูกก่อน แถมยังมีอีกคนแล้ว “เดี๋ยวพี่จะรีบตามไปติดๆ ลูกเราจะได้มีเพื่อนเล่น “คนที่ทำการบ้านทุกวัน บอกยิ้มๆ มองภรรยาที่กำลังเขินสุดๆ “ก็เพิ่งแต่งงานเอง จะปล่อยให้ท้องเลยหรอคะ “คนที่ยังอยากใช้ชีวิตด้วยกันสองต่อสอง อ้อนเสียงสองใส่ “ทำไมครับ กลัวท้องแล้ว พี่จะไม่สวีทกับผิงหรอ ฝันไปเลย พี่จะสวีทใส่ผิง ทุกวันทุกคืน ไม่เชื่อ คืนนี้ จะไม่ปล่อยให้นอนเลย “คนที่ชอบแกล้ง บอกยิ้มๆ แล้วจับมือเธอเอาไว้ ก่อนจะลูบผมเบาๆ “แม่ผิงอย่ากังวลเลยนะครับ พ่อพีช แค่อยากมีเด็กตัวเล็กๆ
รถเอสยูวีคันสวยจอดสนิทแล้ว คนขับรถมองคนข้างๆ ที่กำลังเตรียมตัวจะเปิดประตูลง “ลืมอะไรไหมครับ “ “ไม่ลืมนะคะ นี่กระเป๋า นี่โทรศัพท์ นี่แก้วกาแฟ “คนที่เตรียมของครบแล้ว ตอบกลับไป “นี่ไงครับที่ลืม “คนขับเอียงแก้มตัวเองเข้าไป แล้วชี้ให้เธอได้รู้ “เพิ่งหอมไปห้าสิบรอบตั้งแต่ตื่นนอน ไม่พอหรอคะ “คนที่ถูกฟัดจนแก้มช้ำ ตอบออกมา “เท่าไหร่ก็ไม่พอ มาเร็ว หอมพี่หน่อย “คนขี้อ้อน ชี้แก้มตัวเอง แล้วยิ้มอ้อนใส่อีกครั้ง ใบหน้าสวยหวานย่นจมูกน้อยๆ แต่หันตัวตั้งใจจะหอมแก้ม แต่กลับโดนเค้าจูบที่ริมฝีปากบาง บดเบียดด้วยปลายลิ้นอุ่น “นี่แหนะ ชอบแกล้ง “คนถูกแกล้งบ่นออกมา แต่ยิ้มหวาน แล้วลูบแก้มบางเบาๆ “ตั้งใจทำงานนะครับ นี่คงเป็นการทำงานวันแรกที่พี่เบื่อมาก ทรมานมาก แล้วก็อยากกลับบ้านไปกอดเมีย “ คนที่เพิ่งมาทำงานวันแรก หลังจากลาไปแต่งงานครบสัปดาห์อ้อนออกมา อีกครั้ง “งั้นก็รีบไปทำงานนะคะ กลางวันผิงจะรอทานกลางวันด้วย “ “ได้ค้าบ รอนะครับคนดี “ พนักงานหนุ่มๆ ที่บริษัทมองเจ้าสาวหมาดๆ ด้วยความเสียดาย ใครจะคิดว่า คุณพีช จะมาไวเคลมไวได้ขนาดนี้ “พี่ผิง กลับมาทำงานแล้ว” รุ่นน้องทักทาย แล้วยิ้มให้ด้วยควา
ชุดอาฟเตอร์ปาร์ตี้ถูกถอดออก เหลือเพียงชุดชั้นในสองชิ้น แสงไฟในห้องนอน ส่องสว่าง ท่ามกลางความมืดมิดภายนอก ร่างกายแข็งแรงกำยำ ถอดชุดของตัวเองออก เหลือเพียงกางเกงชั้นในเพียงตัวเดียว สายตาของคนทั้งสองคน มองกัน สื่อความหมาย เกือบ1ปีที่คบหาดูใจกันมา แม้จะไม่นาน สำหรับหลายคู่ แต่สำหรับคนที่รอคอยกันมา ตลอด กลับคิดว่า มันนานเกินพอแล้ว ที่จะมีวันนี้ “ผิง กลัวพี่ไหม “เค้าถามออกมา แล้วมองหน้าเธอ มือหนาลูบผมของเธอเล่น แล้วจูบที่หน้าผากขาวเบาๆ ตั้งใจจะให้ครั้งแรก อบอุ่น และนุ่มนวลที่สุด แม้ว่าตัวเอง จะกำลังทรมานมากเพียงใด “ครั้งแรก คงจะเจ็บมากแน่ๆ “เค้าบอกกับเธอ แล้วดึงมือเธอ มาสัมผัสอวัยวะของตัวเอง “มันเป็นของผิง อย่ากลัวไปเลย “คนที่เพิ่งได้สัมผัสครั้งแรก หน้าแดงก่ำด้วยความอาย ของเธอที่ไหนกัน “ของผิงที่ไหนละคะ ของพี่พีชต่างหาก “เธอตอบกลับไป แล้วมองหน้าเค้า ท้าทายสายตา “เราเป็นคนๆ เดียวกันแล้ว ผิงเป็นของพี่ แล้วพี่ก็เป็นของผิง ระหว่างเรา ไม่มีอะไรเป็นของคนใดคนนึงอีกต่อไป เราเป็นของเราทั้งสองคน “ คำตอบที่ตอบออกมา ทำเอาคนฟังยิ้มกว้าง ด้วยความตื้นตันใจ ทำไมเธอชอบอะไรแบบนี้ “แล้วเงินเดือนพ