9.รูปคู่

ขนมปัง2สี และ เครื่องดื่ม2แก้ววางคู่บนโต๊ะไม้สีขาว คนที่คุ้นชินกับการถ่ายรูป หยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋ากระโปรง

มือขาวบางเลื่อนขนมของตัวเองมาใกล้ตัว แล้วหาแสงและมุม ที่จะถ่ายรูป แต่คนที่นั่งอยู่ด้วย เลื่อนขนมและน้ำของตัวเองมาแนบชิด

" ทำไมไม่ถ่ายด้วยละ " เจ้าของขนมอีกชุด ถามด้วยน่าตาใสซื่อ

" ก็เพราะว่า ไม่อยากตอบไง ว่าอีกชุดของใคร " คนที่ไม่อยากตอบคำถามเพื่อน บอกเสียงเข้ม

" ทำไม มากับพี่มันน่าอายขนาดนั้นเลย " คนที่มั่นใจในตัวเองมาโดยตลอด ขยับจานขนมออกทันที

" ก็ไม่ได้อายแต่ว่า " ก็เพราะไม่อยากบอกใคร ว่ามากับเค้า ไม่อยากตอบคำถามใครๆ และอีกอย่าง ไม่อยากคิดไปไกลอีกว่าเค้ามีใจ

" ไม่อายก็ถ่ายด้วยกันไปเลย " คนเจ้าเล่ห์ร้ายกาจ บอกยิ้มๆ ขยับจานขนมและแก้วเครื่องดื่มวางคู่กัน แล้วพยักหน้าให้เธอ

" อะ ถ่ายเลย รูปคู่ของพี่กับผิง "

รูปคู่ที่ถ่ายเก็บไว้อยู่ในโทรศัพท์มือถือ ขนมผิงไม่กล้าจะอัพลงไอจีเลย เพราะรู้ดีว่า ถ้าลงเมื่อไหร่ หนมจีน กับ มะปราง ต้องถามแน่นอน

ครั้งแรกกับการทานขนมกับรุ่นพี่ที่เป็นผู้ชาย ทำให้คนที่ไม่เคยไม่กล้าจะพูดอะไรมาก สิ่งที่ทำอยู่นี่ เป็นการกระทำที่เพิ่งทำเป็นครั้งแรก พี่พีช เป็นรุ่นพี่คนแรก ที่เธอ ได้ใช้เวลาร่วมกันตามลำพัง

" อร่อยไหม "

เค้าถามออกมา เมื่อเห็นว่า เธอค่อยๆ ทานทีละนิด ขนมปังอบกรอบหอมละมุนไปด้วยเนย ราดด้วยคาราเมลหวานฉ่ำ กับกล้วยหอม ชิ้นเล็ก น่าทานมากๆ กับ อีกจาน เป็นสตอเบอรี่สีสด ดูชุ่มฉ่ำ

" อร่อยมาก ขอบคุณนะคะ ที่พามาลอง " เค้าพยักหน้าแล้วทำหน้าซีเรียส

" พี่เลี้ยงขนมแล้ว เท่ากับว่าผิง ยังติดค่าขนมพี่อยู่ คราวหน้า ผิงเลี้ยงคืนนะ "

เค้าบอกกับเธอแบบนี้ คนฟังมองหน้าด้วยความตกใจ หมายความว่า จะมีครั้งต่อไปอีกหรอ

" เดี๋ยวพี่คิดออก ว่าอยากกินอะไร แล้วจะบอกผิง โอเคไหม "

คนพูดเอง เออเอง บอกกับเธอ แล้วยิ้มออกมา เมื่อเห็นใบหน้าเหวอ ที่ดูจะตกใจไม่น้อย กับ คำพูดของเค้า

นักเรียนชายหญิงเดินเคียงคู่กันมาถึงหน้าบ้านของฝ่ายหญิงแล้ว คนที่ถือกระเป๋านักเรียนสองใบ ยื่นให้คนตรงหน้า

" พรุ่งนี้เจอกันนะผิง "

คนตรงหน้าบอกยิ้มๆ แล้วเดินกลับไป ขนมผิงยิ้มกว้างออกมา เธอคิดอะไรไปไกลแล้ว ถ้าเค้าไม่มีใจ จะพาไปกินขนมไหม ถ้าเค้าไม่มีใจ จะมาส่งบ้านไหม ใบหน้าสวยหวานยิ้มกว้าง เดินเข้าไปในบ้านของตัวเอง อย่างมีความสุข

รถเก๋งสีขาวคันใหญ่จอดที่หน้าร้าน ในช่วงไม่กี่นาทีก็จะตีสามแล้ว คนในร้านออกมารับลูกค้าด้วยตัวเอง

" สวัสดีค่ะพี่ " ขนมผิงยกมือไหว้เจ้าของร้าน

เจ้าของร้าน ยกมือไหว้ผู้ปกครองที่มาส่งลูกสาว

" สวัสดีค่ะคุณพ่อ ไม่ต้องห่วงนะคะ ที่นี่ปลอดภัยดีค่ะ เพื่อนอีกคนก็มาแล้ว "

คนที่นัดตีสี่ มาตั้งแต่ตีสองกว่าๆ ก่อนจะนั่งเงียบๆ อยู่ภายในร้าน ยิ้มอายๆ อยู่ในมุมของตัวเอง

" ฝากด้วยนะครับ " ป๊าบอกกับเจ้าของร้าน แล้วขับรถออกไป

" สวัสดีค่ะพี่ๆ " คนที่เพิ่งมาถึง มาในชุด เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กับกางเกงขาสั้นสีขาว สวมรองเท้าแตะสีขาว ดูน่ารักน่ามอง ในมือมีถุงรองเท้าส้นสูง กับ ของใช้ส่วนตัว อีกหลายอย่าง รวมถึงอาหารเช้าที่หม่าม๊า เตรียมมาให้

" กินอะไรรองท้องก่อนนะคะน้องผิง เดี๋ยวแต่งตัว แต่งตัว แล้วจะทานไม่สะดวก "

" ยังไม่ค่อยหิวเลยค่ะ " คนที่ยังงัวเงียจากการตื่นนอน บอกออกไป แล้ววางของลงที่โต๊ะ มองคนที่สวมเสื้อเชิ้ตคล้ายกันนั่งอยู่

" ไม่หิวก็ต้องกินไหม " เค้าวางโทรศัพท์ลงข้างตัว หยิบแก้วเก็บอุณหภูมิออกมา กับ กล่องพลาสติกใส มายื่นให้

" โอวัลตินกับมัฟฟิ่นบลูเบอร์รี่ แม่พี่ทำเอง "

หากอยากจะปฏิเสธก็ไม่กล้า เพราะแววตาที่มองมา ทำให้คนใจอ่อน อ่อนใจกับตัวเองเหลือเกิน นับวัน ความเข้มแข็งของตัวเอง ก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ แม้จะรู้ว่าเค้าไม่ได้ให้ความสำคัญอะไร เป็นพิเศษ แต่บางที ก็อดเข้าข้างตัวเองไม่ได้จริงๆ

" ขอบคุณค่ะ พี่พีช "

เสียงบอกขอบคุณออกไป เสียงเบา แล้วทรุดตัวนั่งลงเคียงข้างกับเค้า หยิบมัฟฟิ่นชิ้นเล็กออกมา แล้วเค้า ก็เท โอวัลติน ให้อีกแก้ว ก่อนจะก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ของตัวเอง

ความมืดมิดแปรเปลี่ยนไปความสว่าง ไฟรายทางดับหมดแล้ว รถราเริ่มแน่นขนัด ตั้งแต่ก่อนเจ็ดโมงเช้า และการแต่งหน้า แต่งตัว และ ทำผม ที่กินเวลากว่า 3ชั่วโมง ก็เสร็จเรียบร้อย

ชุดไทยสไบสีชมพู สวยกว่าที่คิดเอาไว้ หน้าอกอวบอิ่ม ของวัยสาวกำลังแรกแย้ม เอวบาง สะโพกผาย ซ่อนรูปกว่าที่เห็น และคนตรงหน้า ก็ยิ้มทั้งปากและตา เมื่อได้พบเธอ เป็นคนแรก

" สวยมากใช่ไหมคะ น้องพีช พี่ว่าแล้ว ว่าน้องผิงต้องสวย แต่ไม่คิดเลยว่า จะสวยขนาดนี้ " ขนมผิง สวยเกินกว่าที่คิดไว้ มาก มากจริงๆ

" มาค่ะ พี่ขอถ่ายรูปคู่หน่อยนะคะ "

เจ้าของร้าน พาน้องทั้งสองคน มายืนตรงมุมประจำของร้าน แล้วถ่ายภาพเป็นที่ระลึก ใบหน้ายิ้มแย้มในรูป จะเป็นความทรงจำ ของคนที่นี่ไปอีกนานแสนนาน

อาจารย์ฝ่ายปกครองมารับนักเรียนที่ร้านด้วยตัวเอง เด็กนักเรียนที่ยืนอยู่ตรงหน้า เหมาะสมกันเหลือเกิน

" ไปขึ้นรถ ไปเตรียมตัวที่โรงเรียนกัน "

ประตูรถตู้เปิดออกรออยู่แล้ว คนที่เดินไม่ค่อยถนัดก้าวขาขึ้นรถด้วยความระมัดระวัง โดยมือมือของคนข้างหลัง คอยประคับประคอง

ความอุ่นร้อนจากจุดที่เค้าสัมผัส ลามไปทั่วตัว มือที่ประคองเอวบางให้ขึ้นรถ อย่างระมัดระวัง ก่อนจะมองด้วยสายตาอ่อนโยน เมื่อเห็นว่า นั่งรถดีแล้ว แล้วเค้าก็ขึ้นรถตามมา ก่อนจะปิดประตู

ประตูรถเปิดออกช้าๆ เมื่อเห็นว่า มีนักเรียนมารออยู่แล้ว มะปรางกับหนมจีน โทรถามเพื่อนเป็นระยะ แล้วยืนรอด้วยความตื่นเต้น

" มาแล้ว แม่ผิง "

คนที่ยืนอยู่ข้างรถยิ้มกว้าง เมื่อเห็นว่า ใครลงไปคนแรก ก่อนจะเห็นเพื่อนรัก ลงมาจากรถ โดยมีมือของรุ่นพี่ คอยจับประคองลงมาอย่างระมัดระวัง

" สวยมาก สวยที่สุด " มะปรางบอกกับเพื่อน แล้วจับมือบางเอาไว้ ก่อนจะเห็นว่า รุ่นพี่ หยิบของลงจากรถมาให้

" กระเป๋า กับ ของกิน ฝากด้วยนะ " กระเป๋าสะพายและของกินในถุงถูกนำลงมาให้ทั้งสองคนช่วยถือ

" เอาไปไว้ห้องปกครองก็ได้ "

อาจารย์บอกกับลูกศิษย์ทั้งสองคน แล้วพาทั้งสองคน ไปเตรียมตัว

บรรยากาศภายในโรงเรียนเต็มไปด้วยความคึกคักตั้งแต่เช้า เสียงเพลงเปิดสร้างบรรยากาศ ในงานวันนี้ และ สายตาของใครหลายคนก็มองมาที่ คนสองคนที่สวมชุดสวยงาม เดินเคียงคู่กัน ด้วยความไม่พอใจ

" อีผิง "