เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 14 ความเจ็บแลกความเจ็บ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-12-01 17:43:14“ค่ะ...ถ้าจะพูดตรงๆ ก็คือดิฉันจะนอนกับคุณ เพื่อแลกกับหนี้สินบางส่วนและการผ่อนผันค่ะ เงินสี่สิบล้านดิฉันอาจจะหาไม่ได้ทั้งหมดในเวลาหนึ่งปีค่ะ แต่ในระหว่างที่ดิฉันอยู่กับคุณ ตัวฉันอาจจะใช้ลดทอนหนี้สินได้บ้างค่ะ”
นันท์นลินอยากจะกัดลิ้นตัวเองเสียจริง ไม่รู้ว่าตัวเองไปเอาความกล้ามาจากไหน ถึงได้พูดจาออกมาแบบนี้ เธอไม่ได้เตรียมสคริปต์มาด้วยซ้ำ แต่สถานการณ์ตรงหน้ามันทำให้เธอไม่มีเวลาที่จะคิดได้เลย นอกจากต้องรีบตัดสินใจ
สายตาคมเข้มสำรวจไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาวอย่างไม่เกรงใจราวกับต้องการสำรวจสินค้าเพื่อประเมินค่า ความอวบอิ่มของวัยสาวสะพรั่งในวัยเจริญพันธุ์ ใบหน้าสวยหวาน ตาโตสวยหวาน สวยเด่น และมีความฉลาดในแววตา ดวงหน้าสวยเกลี้ยงเกลาใส มองดูแล้วหมดจด ยิ่งมองเขายิ่งได้สัมผัสความงดงามผุดผ่องความสวยแบบนี้คือความงามกระจ่างใส อีกด้านกลับมีแรงดึงดูดทางเพศสูง เธอคนนี้เป็นคนรูปร่างสูงได้รูป ส่วนสัดส่วนเหมาะสมกลมกลึงจนน่าสัมผัสและลิ้มลอง...
“อืม...เป็นความคิดที่ดีเหมือนกัน ถ้านายเจนภพรู้ว่าลูกสาวตัวเองเอาตัวเข้าแลกกับการใช้หนี้ คงจะสนุกไม่น้อยเลยนะ”
พริษฐ์ไม่คิดว่าข้อต่อรองของเธอจะดูน่าสนใจ ลูกกระสุนนัดเดียวแต่ได้นกตั้งสองตัว มันเป็นอะไรที่คุ้มค่าเลยทีเดียว
“ตกลงนะคะ ดิฉันไม่สนใจค่ะ ว่าคุณจะคิดยังไงกับดิฉัน...ขอแค่ให้ดิฉันได้มีโอกาสนี้ก็พอค่ะ”
ดวงตาสุกใสแดงเรื่อแลมองเขาอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ ฝืนทนความเจ็บปวดรุนแรงที่กลางอกราวกับถูกควักหัวใจออกไป นันท์นลินเจ็บอย่างที่สุด แต่ก็ต้องทนฝืนเอาไว้
“ได้สิ...เอาเป็นว่าคุณเริ่มงานตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ผมต้องการเมื่อไหร่ คุณต้องมา...และอย่าคิดที่จะแบล็คเมล์ผมเด็ดขาด คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องอะไร และหวังว่าผมคงไม่เจอคุณย้อมแมวมานะ...”
“โอเคค่ะ...พรุ่งนี้ดิฉันจะมาตามนัด เมื่อไหร่ ที่ไหนคุณบอกดิฉันมาได้เลย และก่อนเริ่มงาน ดิฉันขอให้คุณแจงรายละเอียดด้วยค่ะ ว่าที่ดิฉันอยู่กับคุณหนึ่งปีดิฉันจะได้ลดทอนหนี้เท่าไหร่ต่อเดือน และดิฉันจะต้องเหลือหนี้เท่าไหร่จึงจะหมด”
“ขอผมเช็คสินค้า ก่อนที่จะกำหนดรายละเอียด ถ้าหากสินค้าไม่ดีอย่างที่คุณโฆษณา ผมจะได้ประเมินราคาถูก จริงมั้ย!”
“มะ-หมายความว่ายังไงคะ?”
ดวงตาร้อนผ่าวขึ้นมาทันที นอกจากความอัปยศอดสูของการขายศักดิ์ศรีของตัวเองแล้ว นันท์นลินรู้สึกสมเพชตัวเองเหลือเกินที่ต้องหน้าชาเพราะคำพูดดูถูกเหยียดหยามจากชายคนนี้
“คุณเป็นลูกของนายเจนภพ...และผมก็รู้จักนิสัยพ่อของคุณเป็นอย่างดี เพราะฉะนั้นผมต้องแน่ใจว่าคุณจะไม่เอาของที่ใช้แล้วมาย้อมหลอกผมอีก...คุณจะไม่ทำก็ได้นะ ผมไม่ได้บังคับคุณ ถ้าไม่ตกลงให้ผมเช็คสินค้าก่อนล่ะก็ ผมก็ไม่ตกลง...เชิญคุณกลับไปได้เลย ผมต้องการพักผ่อน”
พริษฐ์พูดเหมือนคนที่ถือไพ่เหนือกว่า แน่นอนว่าเมื่อก่อน พริษฐ์เป็นเด็กอายุแค่สิบขวบ เลยไม่ทันกลเกมของศัตรู แต่เวลานี้ พริษฐ์อายุสามสิบแล้ว ใครหน้าไหนก็ไม่สามารถจะทำอะไรเขาได้อีกต่อไป
“ตกลงค่ะ พรุ่งนี้ดิฉันจะมาตามนัด ไม่ทราบว่าคุณจะสะดวกเช็คสินค้าที่ไหน เวลากี่โมง กรุณาบอกดิฉันด้วยค่ะ”
นันท์นลินพยายามสะกดความรู้สึกขมขื่นของตัวเองเอาไว้ นันท์นลินจะต้องอดทนให้ได้
“อืม...ที่นี่...บ้านหลังนี้สองทุ่ม”
“ค่ะ”
“หวังว่าคุณคงป้องกันตัวเองนะ ผมไม่ชอบใส่ถุง ผมพวกนิยมธรรมชาติ หวังว่าคุณคงเข้าใจ!”
วาจาแสบร้อนไปจนถึงทรวงสาดไปที่หญิงสาวอย่างอำมหิต ลูกสาวของศัตรูไม่ควรได้รับการปฏิบัติที่ดี
“แน่นอนค่ะ...ดิฉันรู้ค่ะว่าดิฉันควรทำยังไง...โอเค...นะคะพรุ่งนี้สองทุ่มดิฉันมาแน่นอน! ขอบคุณค่ะ ที่คุณให้โอกาสดิฉัน...ขอตัวนะคะ...สวัสดีค่ะ...คุณพริษฐ์!”
นันท์นลินลุกขึ้นยืนยกมือไหว้ และหันหลังเดินจากไปทันที เธอไม่อาจทนอยู่ให้ชายใจร้ายคนนี้ถากถางเธอได้อีกต่อไป กระบอกตาร้อนผ่าวและน้ำในตากำลังเอ่อล้นเต็มดวงตาคู่สวย ภาพเบื้องหน้าพร่ามัวเพราะน้ำในตากำลังจะหยดไหล นันท์นลินใช้หลังมือปาดเช็ดน้ำออกจากหางตาทันที เธอเจ็บปวดเหลือเกิน...
แกร๊ก! ปึ่ง! เสียงประตูรถมินิคันสวยเปิดและปิดดังสนั่น!
“ฮือ ฮือ ฮือ”
นันท์นลินปล่อยโฮออกมาอย่างอัดอั้นที่สุด หลังจากที่ประตูรถปิดลง เธอไม่อาจทนได้อีกต่อไปแล้ว หญิงสาวฟุบหน้าร้องไห้สะอื้นตัวโยน ระเบิดอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดที่มี ราวกับห่าฝนที่เทกระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย...
....................
[กวินกานต์...]
“คุณหนูยังไม่กลับเลยค่ะคุณวีร์...เดี๋ยวก็คงจะเข้ามาค่ะ คุณหนูบอกว่าไปธุระให้กับคุณพ่อค่ะ...คุณวีร์ไม่ต้องห่วงนะคะ”
“พระพายไม่เคยปิดมือถือแบบนี้นะครับป้าน้อย”
“แบตโทรศัพท์น่าจะหมดหรือเปล่าคะ เดี๋ยวถ้าอีกสักครึ่งชั่วโมงคุณหนูยังไม่กลับมา ป้าน้อยจะโทรบอกคุณวีร์นะคะ”
ป้าน้อยรู้เรื่องราวของคุณหนูเธอเป็นอย่างดี ว่าวันนี้คุณหนูของเธอออกไปทำอะไร เธอจำเป็นจะต้องปิดบังเรื่องนี้เป็นความลับเอาไว้ อยากให้คุณหนูของเธออธิบายด้วยตัวของเธอเอง
“โอเค...ครับป้าน้อย ถ้ายังไงป้าน้อยรีบโทรหาผมนะครับ”
“ค่ะคุณวีร์”
“...” แฟนสาวของเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน อยู่ดีๆ ก็ปิดมือถือและติดต่อไม่ได้ ปกติเธอไปไหนก็ตาม เธอจะบอกเขาเสมอ แต่ครั้งนี้ดูแปลกไป...
“วีร์...”
“ครับพ่อ”
“วันนี้พ่อคงต้องคุยกับวีร์แล้วนะ...เกี่ยวกับเรื่องแฟนของลูก...วีร์คงไม่ต้องไปสืบเสาะอะไรแล้ว ตอนนี้เจนภพออกข่าวหน้าสังคมวงการธุรกิจไปเรียบร้อยแล้ว ลูกคงรู้แล้วใช่มั้ย”
“ครับพ่อ...แต่ผมไม่สนใจเรื่องนั้นครับ ผมจะช่วยพระพายด้วยตัวของผมเองครับ หนี้สินที่เกิดขึ้นผมจะต้องรีบแต่งงานกับเธอ เพื่อจะได้ช่วยเธอได้ในฐานะสามีครับพ่อ”
“วีร์! นี่ลูกพูดอะไร! ลูกรู้ตัวหรือเปล่าว่าสิ่งที่ลูกพูดมา มันหมายความว่ายังไง! หนี้สินของนายเจนภพไม่ใช่แค่บาทสองบาทนะ มันมากมายหลายร้อยล้าน! ลูกจะเอาเงินมากมายที่ไหนไปช่วยเขาได้!”
อารมณ์ของผู้เป็นพ่อเริ่มเดือดขึ้นทันที
“ผมรู้ครับพ่อ ผมถึงต้องรีบแต่งงานกับพระพายไงครับ ผมไม่ได้ขอให้พ่อหรือครอบครัวเราช่วยนะครับ ผมจะช่วยพระพายด้วยตัวเองครับพ่อ”
กวินกานต์พยายามใจเย็นอธิบายผู้เป็นพ่ออย่างช้าๆ เขาไม่อาจทิ้งคนรักหรือทิ้งหัวใจของตัวเองได้ เมื่อคนรักเดือดร้อนเขาก็พร้อมที่จะสู้ไปกับเธอ
บทล่าสุด
หนี้รักนายพริษฐ์(20+) ตอนที่ 41 รถร้อนแรง! Nc++
“ไม่นะ! ปล่อยฉัน! แก!”ในเมื่อข้อมือของเธอถูกมัดเอาไว้ รมิตาก็ใช่ว่าจะยอมแพ้เสียเมื่อไหร่ เท้าของเธอทำงานแทบจะทันที ทั้งเตะทั้งถีบแบบทุลักทุเลภายในรถยนต์คันหรูสีดำที่ติดฟิล์มดำสนิททั้งคันกับแอร์เย็นฉ่ำ “เธอนี่มันวอนหาเรื่องจริงๆ พับผ่าสิ!!” เสียงของภรัณยูคำรามออกมา เขาไม่คิดว่าคืนนี้จะเป็นคืนที่หนักหนาที่สุดในชีวิตของเขา จากนี้ไปเขาคงหลีกหนีผู้หญิงไปสักพัก “แกก็ปล่อยฉันสิ!”เสียงหอบหายใจกระเส่า รมิตาเริ่มหมดแรงตอนนี้สภาพของเธอที่นั่งอยู่ตักของชายแปลกหน้า อกกระเพื่อมไหวภายใต้บราตัวจิ๋ว ทำให้สายตาคมจ้องมาที่เต้าใหญ่คู่นั้นทันที “ปากดีขนาดนี้โดนสักที ก็คงจะดีนะ!” ภรัณยูเริ่มมีความคิดใหม่แทรกเข้ามา สายตาคมกวาดไปทั่วเรือนร่างอันขาวโพลนที่อยู่บนตักของเขา ลมหายใจร้อนสะดุดเข้าที่สองเต้าขาวที่กระเพื่อมขึ้นลงไปมาตามแรงหายใจของเจ้าตัว “ไอ้แมงดา! อย่างแก! ฉันไม่เอาหรอก! อย่าได้แม้แต่จะคิด!” “อ่อ...ปากดีให้ตลอดล่ะกัน! ไอ่แมงดาคนนี้แหละ! จะทำให้เธอร้องไม่หยุด!”สิ้นประโยค มือหนาก็ยกร่างของเธอคร่อมกับบนตักเขาในสภาพที่เขานั่งพิงอยู
หนี้รักนายพริษฐ์(20+) ตอนที่ 40 เดือด! เกินคาด
ภรัณยูเห็นด้วยกับเพื่อนหมดแล้วตอนนี้ เขามองไม่เห็นทางที่จะกลบเสียงร้องของยัยม้าพยศนี้ได้ยังไง “กรี๊ดดดด! ฉันไม่ไป! แกปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! ธัญญ์! ธัญญ์คะ”เสียงหวีดร้องคร่ำครวญพร้อมกับความเสียใจที่มีต่อคนรักของเธอตอนนี้มันชัดเจนแล้ว พริษฐ์ไม่ได้รักเธอแล้ว คนรักของเธอเลือกอีนังผู้หญิงคนนั้น ไม่ได้รักรมิตาอีกแล้ว... “มานี่! หยุดร้องได้แล้ว! ผมเหนื่อยแล้วนะ” “แกก็ปล่อยฉันสิ! ไอ้แมงดา!”รมิตาใช้คำพูดหยาบคายด่าทอผู้ชายที่จับเธอไว้แน่น เพื่อหวังให้ชายหนุ่มนี้หมดความอดทน “ยัยผู้หญิงปากปลาร้า! อึ่ม!”ภรัณยูพยายามนับหนึ่งถึงร้อย กลั้นความโกรธอย่างที่สุด มือหนาบีบแขนของเธอเอาไว้แน่น เกิดมาก็ไม่เคยเจอ ผู้หญิงอะไรบ้าชะมัด “รัณ! แกพาเธอเข้าไปเถอะ ฉันจะรออยู่ข้างนอก ไม่ไหวจริงๆ แก้วหูจะแตกแล้ว”นารารัตน์ขับรถมาจอดตรงหลังคลับ ที่ห่างไกลผู้คนพอสมควร พร้อมกับร้องเรียกเพื่อนของเธอ วิธีนี้อาจจะช่วยกลบเสียงยัยหมาบ้านี้ได้ “โอเค เส้นด้าย! แก้วหูฉันระเบิดแล้วเหมือนกัน!” “อีนังบ้า! แกเป็นเพื่อนกับอีนังหน้าด้าน พวกแกกักขังหน่วงเหนี่ยวฉัน! อย่
หนี้รักนายพริษฐ์(20+) ตอนที่ 39 ดวลความเดือด!
เสียงทักทายอย่างไม่เป็นมิตรแฝงไปด้วยความเย้ยหยันเมื่อร่างของรมิตาเดินมาถึงที่โต๊ะ สายตาเหยียดมองจ้องหาเรื่องเต็มร้อย แม้แฟนหนุ่มของเธอจะห้ามเท่าไหร่รมิตาก็ไม่ยอมฟัง เพราะภายในร่างกายของรมิตานั้นร้อนเป็นไฟ บวกกับแอลกอฮอร์ผสมอยู่พอสมควร เธอจะต้องปิดเกมบ้าบอนี้ให้ได้ “แล้วคุณคิดว่าจะเจอดิฉันที่ไหนหรือคะ...ที่นอกจากเพนท์เฮ้าส์สุดหรูของคุณพริษฐ์แล้ว...ดิฉันเองก็ไม่ค่อยจะมีที่ไปสักเท่าไหร่เลยค่ะ...ช่วยแนะนำหน่อยสิคะ”นันท์นลินก็มีฤทธิ์ของแอลกอฮอร์อยู่ในร่างกายไม่น้อยเลยทีเดียว บวกความกล้าที่มีอยู่ทุนเดิมอยู่แล้ว ก็ยิ่งเหมือนสุมไฟเพิ่มเข้าไปอีก “แก! มันจะมากเกินไปแล้วนะ...แกคิดเหรอว่าธัญญ์เลี้ยงแกไว้และปล่อยให้อยู่สุขสบายแบบนี้...แล้วแกจะมากล้ามาพูดแบบนี้กับฉัน!”ความโกรธแล่นปรี๊ดขึ้นมาทันที เมื่อเจอความพูดตอกกลับจากอีกฝ่าย “แล้วดิฉันจะต้องพูดแบบไหนกับคุณล่ะคะ...ในเมื่อคุณกลับไปถามแฟนของคุณแล้ว คำตอบที่ชัดเจนแบบนั้น คุณก็น่าจะรู้แล้วนะคะ จะต้องให้ดิฉันตอบแบบไหนถึงจะตรงใจคุณคะ”ใบหน้าสวยเชิดหน้าขึ้นอย่างไม่เกรงกลัวใดๆ ความมึนตึงเพราะฤทธิ์ของเครื่องดื่มทำให้นันท์น
หนี้รักนายพริษฐ์(20+) ตอนที่ 38 เดือด
“อะไรของแกรัณ! อยู่ดีๆ ก็พูดอะไรบ้าๆ ขึ้นมา”นารารัตน์มองเพื่อนชายสุดเฮ้วของเธอ ภรัณยูเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างมุทะลุ บ้าดีเดือด ผิดกับรูปลักษณ์ของตัวเองเป็นอย่างยิ่ง หล่อ ขาว คม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆ รูปร่างสูงโปร่งแต่ไม่ถึงกับผอม อกแกร่งกำยำ หุ่นค่อนข้างไปทางสำอางมากกว่าที่ออกแนวชายชาตรี ทำให้ผู้หญิงนับร้อยนับพันมองเพื่อนของนารารัตน์เป็นเกย์มาตลอด “ก็หมายถึงเธอคนนั้น ที่เป็นแฟนของนายพริษฐ์นั่นไง ก่อนหน้านี้เธอจะหาเรื่องพระพายอยู่ไม่ใช่เหรอ...ฉันจะอาสาจัดการให้ เธอจะได้ไม่มายุ่งกับพระพายอีก” “รัณ! นี่แกจะบ้าหรือไง คิดอะไรไม่ออกแล้วใช่มั้ย แกถึงใช้วิธีแบบเผด็จการของแกน่ะ” “พระพายไม่เป็นอะไรหรอกรัณ...ขอบคุณรัณมากเลยนะที่จะช่วยพระพาย...จริงๆ เธอจะโมโหก็ไม่แปลกหรอก เพราะเธอก็ต้องหึงหวงแฟนของตัวเองเป็นเรื่องธรรมดา เป็นใครก็ต้องโกรธกันทั้งนั้นพระพายเข้าใจ” “โอเค...ถ้าพระพายไม่เป็นไรก็ดีแล้ว...รัณเองจะได้สบายใจ เอ้า...ดื่มกันบ้างสิ...ไหนๆ วันนี้เราก็มาเจอกัน...ในรอบเท่าไหร่นะ...รอบสองเดือนน่าจะใช่...มาๆ ชนแก้ว!” “นานจนจำไม่ได้แล้วสิรัณ...โอเค...ด
หนี้รักนายพริษฐ์(20+) ตอนที่ 37 ความแค้นแสนหวาน Nc++
เสียงร้องครวญอย่างเจ็บปวด พรินทร์ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ ในหัวของเธอก่อนหน้านี้คิดว่ามันคงสุขสมและเสียวซ่าน แต่ทว่ามันกลับไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดเลยสักนิด หัวใจของพรินทร์เริ่มเต้นแรงและถี่ขึ้นเรื่อยๆ อาการบางอย่างของเธอกำลังจะตามมา ริมฝีปากบางกัดเม้มเอาไว้เพื่ออดกลั้นกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น “ไม่!! โอ๊ะ! ผมก็ปวด! ธารา!”เสียงทุ้มรอดไรฟันออกมา เอวหนายกขึ้นสูงกดเน้นสะโพกกระแทกแท่งเหล็กฝ่าความคับแคบเข้าไปอย่างแรง! จนทำให้แท่งร้อนแกร่งนั้นทะลุทะลวงเยื้อกั้นเข้าลึกจนสุดลำ! สวบ! มังกรใหญ่กระแทกกระทั้นเสียงดังสนั่น! “กรี๊ดดดด! ไม่นะ! ปล่อย! ฮึก!”เสียงร้องของเธอดังพร้อมกับแท่งร้อนกระแทกเข้ามาช่องทางรักของเธอจนจุก “โอวว์ ซี๊ดดดด...อึ้มมม์ ปล่อยตัวตามสบายธารา!”เสียงหอบกระเส่าสั่งคนตัวเล็ก เมื่อเรือนร่างงามพยายามจะเด้งร่างตัวเองออก จนมือหนาต้องจับล็อคเอวบางเอาไว้แน่น! ตั่บ! เสียงมังกรใหญ่กระทุ้งกระแทกเสียงดังสนั่นจนร่างบางสั่นสะท้านสะเทือน “ฮึก! แต่มันจะ- เจ็บ!”เสียงร้องของหญิงสาวดังลั่นห้อง ช่วงล่างของเธอเจ็บปวดจนแทบแตกสลาย มือบ
หนี้รักนายพริษฐ์(20+) ตอนที่ 36 แค้นสวาท Nc++
คำหวานถูกหยอดอย่างต่อเนื่อง แต่ก็มีบางอย่างที่เป็นความจริง กวินกานต์ไม่ได้โกหกตรงที่เธอเป็นคนสวยและน่ารักเลย เพราะเธอคนนี้เป็นแบบนั้นจริงๆ ใบหน้าขาวนวลเนียนใส ดวงตากลมโตหวานซึ้ง ริมฝีปากบางอวบอิ่มสีชมพู มันทำให้กวินกานต์แอบหลงใหลเคลิบเคลิ้ม แต่ก็เป็นเพียงชั่วขณะชั่วครู่ เพราะว่า กวินกานต์นั้นรักนันท์นลินเกินกว่าที่จะมองหญิงอื่น เขารักนันท์นลินเพียงคนเดียวเท่านั้น สิ่งที่เขาแสดงตอนนี้คือการแก้แค้นเอาคืนนายพริษฐ์ ชายที่พรากคนที่รักไปจากเขา เวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง... “อื้อออ...” พึมพําอย่างเคลิบเคลิ้มของหญิงสาวดังขึ้น เมื่อริมฝีปากร้อนกำลังดูดดุนปากบางอย่างดุเดือด ร่างของพรินทร์ลอยเคว้งขึ้นไปในอากาศ กลุ่มผีเสื้อน้อยใหญ่โบยบินไปทั่วช่องท้อง อันเรียบแบนของเธอ ลิ้นหนาชอนไชเข้าไปในโพรงปากเล็ก เกี่ยวกวัดรัดลิ้นบางอย่างรุนแรงตามอารมณ์ที่กำลังกระเพื่อมไหว “ธะ-ธารา ผะ-ผม โอววว์”เสียงทุ้มครวญครางอย่างเจ็บปวด กวินกานต์ไม่คิดว่าร่างงามจะให้ความรู้กระสันถึงเพียงนี้ ความหวานอันดูดดื่มจากเรียวปากสวย ทำให้กวินกานต์ตกอยู่ในห้วงอารมณ์หวามอย่างง่ายดาย “คะ?” ใ
