ตอนที่ 20 ใช้หนี้ Nc++

ชายหนุ่มครอบครองร่างงามอย่างดุดัน หิวกระหายเพราะเพลิงอารมณ์ปรารถนาลุกโชน ดุ้นมังกรใหญ่เริ่มเร่งจังหวะไปมาโดยไม่สนใจเรือนร่างงามของหญิงสาวที่ดิ้นพล่าน ร่างอวบอิ่มบิดเร้ามากเท่าไหร่ก็เหมือนกับเพิ่มแรงกระตุ้นมากเท่านั้นราวกับเติมเชื้อไฟลงไป!

“ฮึก! อุ๊บ! อึก!” กายสาวสะดุ้งแทบจะทันที เมื่อเจ้าแท่งร้อนกระแทกเข้ากับใจกลางช่วงล่างของเธอราวกับห่าฝนเทกระหน่ำแบบไม่ขาดสาย

          “โอววว์ โอ๊ะ! สะ-สาวน้อย! โอววว์ ซี๊ด” เสียงร้องครวญครางของคนตัวใหญ่ดังลั่น เมื่อสะโพกสอบเบียดเด้งติดๆ

          ตั่บ! ท่อนความเป็นชายอันแข็งแกร่ง จ้วงลึกกระแทกกระทั้นเข้าช่องทางรักโดยไม่สนใจสิ่งใด อารมณ์ปรารถนาความต้องการขึ้นขีดสุดอย่างไม่เคยเกิดขึ้นกับชายหนุ่มมาก่อน

          “ฮึก!!!” เสียงร้องสะอื้นดังเล็ดลอดออกมา ความเจ็บปวดทรมานอย่างแสนสาหัสเกิดขึ้นกับเรือนกายของหญิงสาว มือบางจิกดึงผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันเพื่อสกัดกลั้นเสียงร้องของตัวเองเอาไว้

ตั่บ! เอวหนากระแทกอย่างดุเดือด! เรียวขาสวยทั้งสองข้างแยกยกขึ้นเกยบนท่อนขาของอีกฝ่าย โดนแรงกระแทกจนทำให้ปลายเท้าของหญิงสาวสั่นสะท้านสะเทือน

“โอววว์ อื้มมมม์ ซีสสส์”เสียงครางของพริษฐ์ดังอย่างต่อเนื่อง เพราะช่วงล่างคับแคบของเธอและบีบรัดแก่นกายใหญ่เขาเอาไว้แน่น แท่งเหล็กแกร่งชนเข้ากับผนังด้านในของโพรงอุ่นนุ่มในร่องสวาทอันคับแน่น

“โอววว์ ซี๊ดดดด โอววว์ โอ๊ะ!” ความเสียวซ่านทะยานไปที่ปลายกระบอกแท่งร้อนที่ถูกตอดรัดเอาอย่างระรัว ร่างกำยำสั่นสะท้าน ยิ่งเร่งความเร็วมากเท่าไหร่ร่องรักของเธอยิ่งบีบรัดดุ้นใหญ่เอาไว้แน่น!

          ตั่บ! แท่งมังกรกระหน่ำดุเดือดรุนแรง

          “โอววว์ ซีสสสส์ โอ๊ะ!” เสียงร้องครางดังระงม มือข้างหนึ่งบีบเฟ้นเต้าใหญ่ขาวนวล โดยที่ร่างกำยำร่อนเอวใส่ไม่ยั้ง ไฟราคะทวีความรุนแรงบดกระแทกกระทั้นร่องรูสวาทจนเกิดเสียงกระทบดังลั่นห้อง! พริษฐ์มีความสุขอย่างที่สุด

          “ฮึก!! อึก!!”นันท์นลินกัดปากกลั้นเสียงตัวเอง อดทนกับความเจ็บปวดทรมาน แรงกระแทกทำให้ร่างของหญิงสาวแทบแตกดับเมื่อช่วงล่างของเธอโดนกระทำอย่างดุเดือดจากคนตัวใหญ่ ‘เมื่อไหร่สิ่งนี้จะจบเสียที เธอจะชดใช้หนี้แบบนี้ตลอดไปน่ะหรือ’

          “โอววว์ ซีสสส์ อื้มมม์ โอ๊ะ! โอ๊ะ! อร๊ากกก!!!” เอวหนาเร่งทะยานความเร็วเมื่อใกล้ถึงที่หมาย เสียงหอบหายใจปนเสียงครวญครางกระเส่า ตามท่วงทำนองอันเร้าใจของสะโพกเพรียวสอบที่เร่งจังหวะเร็วส่ง เพื่อไปให้ถึงขอบสวรรค์ เสียงคนตัวใหญ่ร้องคำรามอย่างซาบซ่าน ภูเขาไฟลูกใหญ่ปะทุแตกระเบิดลาวาออกมาเมื่อพบกับความสุขสมหรรษา น้ำขุ่นข้นแตกทะลักพวยพุ่งออกมาชะโลมความชุ่มฉ่ำจนล้นปลายกระบอก...

          “ฮึก...” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นในเวลาต่อมา เมื่อรู้ว่าบทรักอันแสนโหดร้ายของเขาจบลง ใบหน้าคมซุกซบลงตรงซอกคอของเธอ ได้ยินเพียงเสียงลมหายใจหอบกระเส่าของเขาเท่านั้น เธอไร้ซึ่งเรี่ยวแรงแล้วตอนนี้ ร่างกายของเธอแตกเป็นเสี่ยงๆ ความเจ็บปวดทรมานช่วงล่างของเธอแผ่ซ่านไปทั่วเรือนร่างของเธอจนไม่อาจขยับร่างกายได้

          “อื้มมม...” เสียงของพริษฐ์ดังขึ้นพร้อมกับเสียงหัวใจเต้นแรง เมื่อความสุขสมจบลง เขายอมรับอย่างเต็มปากเลยทีเดียวว่าเธอคนนี้ ทำให้เขามีความสุขอย่างที่สุด สุขกับการร่วมรักกับเธอ ความกระหายดิบเถื่อนที่เกิดขึ้นกับเขามีมากจนน่าตกใจ เขาไม่เคยหลุดความเป็นตัวเองขนาดนี้มาก่อน  แต่สิ่งที่น่าตกใจมากไปกว่านั้น คือ ‘เขายังอยากได้เธออีก! ทั้งที่เขาพึ่งได้เธอไปหยกๆ’ แค่คิดท่อนแห่งความเป็นชายของเขาก็เริ่มจะเกร็งเครียดขึ้นมาทันใด!

          “สะ-เสร็จแล้วใช่ไหมคะ” เสียงอันเบาหวิวเอ่ยถามร่างใหญ่ ร่างบอบบางพยายามเบี่ยงตัวดันร่างของตัวเองออกจากกายกำยำที่ยังทับทาบอยู่บนตัวของเธอ

          “อื้ม...เสร็จแล้ว...ของสภาพดี...งั้นค่อยน่าตกลงกันหน่อย”

วาจาเสียดสีเยาะเย้ยบังเกิดขึ้นทันที เมื่อพายุอารมณ์ของเขาจบสิ้นลงและอาจจะตามมาในอีกไม่ช้า การแก้แค้นของพริษฐ์ดูมีความน่าสนใจขึ้นมาทันที เมื่อสิ่งที่ต่อรองกับศัตรูนั้นให้ความสุขแก่เขาในช่วงเวลาของการแก้แค้นเอาคืน

          “ดิฉันจะกลับแล้วค่ะ”

นันท์นลินผลักร่างแกร่งออกจากตัว แต่ไม่มีทีท่าว่าร่างนั้นจะขยับเลยสักนิด

          “สัญญาหนึ่งปีของคุณก็คืออยู่กับผมตลอดเมื่อผมต้องการ! ผมอยากมีเซ็กส์กับคุณเมื่อไหร่ คุณต้องมาหาผมเมื่อนั้น ผมประเมินให้คุณเดือนละสองล้าน แถมเพิ่มโบนัสให้คุณอีกถ้าหากคุณทำให้ผมถึงใจ...สาวน้อย”

ชายหนุ่มกระชิบข้างหูของเธอ น้ำเสียงนั้นนุ่มแต่แฝงไว้ด้วยอำนาจอย่างเห็นได้ชัด

          “ค่ะ...แล้วดิฉันจะร่างสัญญาให้คุณเซ็นต์ค่ะ...วันนี้ดิฉันกลับได้หรือยังคะ”

มือบางผลักอกกว้างออกจากตัว การชดใช้หนี้วันที่หนึ่งจบลงแล้วเหลืออีก 364 วันที่เธอจะต้องสู้ ในเมื่อนันท์นลินไม่มีทางเลือกใดนอกจากการเดินหน้าต่อไปเท่านั้น

          “ยัง! ผมยังไม่อิ่ม...” เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบ

          “คะ-คุณหมายถึงอะไรคะ?”

อย่าบอกนะว่าเขาจะทำแบบเมื่อกี้กับเธออีก นันท์นลินต้องตายแน่ๆ

          “ไร้เดียงสาจริงๆ เลยสาวน้อย...ผมจะเอาคุณอีกครั้งไง! ชัดเจนมั้ย!”

          “ตะ-แต่คุณพึ่ง...”

          “ผมยังไม่อิ่ม! คุณน่าฟัดเป็นบ้าเลย นายเจนภพคงเลี้ยงคุณมาอย่างดีล่ะสิ ถึงได้...”

          “ไม่นะ! ถ้าคุณจะทำอะไรดิฉันก็เชิญค่ะ แต่คุณอย่าพูดเรื่องของพ่อดิฉันได้มั้ยคะ...ดิฉันมาใช้หนี้ให้กับพ่อ...เพราะฉะนั้นโปรดโฟกัสแต่เรื่องนี้เถอะค่ะ...ขอร้อง”

ความเจ็บปวดกับวาจากระทบกระเทียบของชายหนุ่มนั้น มันทำให้นันท์นลินรู้สึกแย่อย่างที่สุด เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อลบล้างสิ่งที่พ่อของเธอทำ แต่นันท์นลินไม่ต้องการคำพูดเย้ยหยันถากถางจากเขาเลย

          “อืม...โอเค...งั้น...”

          ร่างหนาพลิกตัวกลับลงไปด้านล่างโดยส่งคนตัวเล็กอยู่ด้านบน ร่างบางทับทาบร่างกำยำเอาไว้ ร่างเปล่าเปลือยทั้งสองร่างแนบสนิท แท่งร้อนผงาดแข็งชันดันต้นขาเรียวเอาไว้ สัมผัสเรือนร่างอันนุ่มนิ่มที่เสียดสีกับร่างกำยำ และความนุ่มหยุ่นนั้นทำให้อารมณ์ปรารถนาลุกโชติช่วงอีกครั้ง

          “ตะ-แต่” นันท์นลินมองคนที่อยู่ใต้ร่างของเธออย่างลังเล เธอจะทนกับสิ่งที่เขาทำได้นานแค่ไหนกัน

          “ทำสิ...ผมพร้อม...ทำเหมือนที่ผมทำเมื่อกี้ ถ้าคุณทำถูกใจผมละก็ วันนี้ผมแถมโบนัสให้คุณอีก...เอาไหม”

แท่งร้อนกระตุกไปมา เพื่อกระตุ้นให้คนที่บนร่างของเขาทำตามคำสั่ง