เข้าสู่ระบบ“…” ใบหน้าสาวร้อนผ่าวขึ้นทันใด นันท์นลินต้องยอมทำตามเขาอย่างไม่มีทางเลือก อย่างน้อยภารกิจที่แสนเจ็บปวดนี้จะได้จบเสียที นันท์นลินมีเวลาไม่มากนัก หลังจากที่ทำกิจกรรมนี้กับเขาเสร็จ เธอจะป้องกันตัวเองโดยการทานยาฉุกเฉินทันที เธอไม่อยากพลาด เรื่องนี้นันท์นลินศึกษามาพอสมควร จากนี้อีกหนึ่งปีเธอคงหาวิธีการป้องกันที่ถาวรกว่านี้แน่ ถ้าเธอจะลำบาก นันท์นลินขอลำบากคนเดียวก็พอ
มือเล็กสั่นระริกเมื่อลูบไล้ไปบนร่างกำยำของชายหนุ่ม ดวงตากลมโตจ้องไปที่ใบหน้าคมอย่างเก้อเขิน โดยที่เขายังคงทำหน้านิ่งและกำลังจ้องมาที่เธอ นันท์นลินเงอะงะ ความเจ็บปวดจากเมื่อครู่ยังคงรู้สึกอยู่ แต่เธอก็ต้องทำเรื่องแบบนี้อีกครั้ง
“เอามังกรผมใส่ในตัวของคุณสิ”
เสียงแหบพร่าสั่ง ร่างกำยำสั่นสะท้านไม่แพ้กันกับคนตัวเล็ก แต่แตกต่างกันที่ร่างใหญ่สั่นเพราะความปวดหนึบแทบจะรอไม่ไหวอีกแล้ว
“ค่ะ” มือบางสัมผัสไปที่แท่งร้อนใหญ่นั้นอย่างเบามือ
“โอ๊ะ!” ทันทีที่ปลายนิ้วเรียวเล็กสัมผัสไปที่ปลายกระบอก ร่างหนาก็สั่นสะท้านขึ้นมาทันใด พริษฐ์ไม่รู้ว่าตัวเองห่างหายจากเซ็กส์นาน หรือเป็นเพราะความกระสันสวาทกับเรือนร่างอันงดงามนี้หรืออย่างไร ทำไมตัวเขาถึงไวกับความรู้สึกได้ถึงเพียงนี้
ร่างเล็กยกตัวขึ้นสูง พร้อมกับจับแท่งร้อนนั้นจ่อเข้าไปกับช่องทางรักของเธอพร้อมกับค่อยๆ ดันร่างของเธอลงช้าๆ ร่องรอยของคราบกิจกรรมเมื่อครู่ยังคงอยู่ ทำให้แท่งใหญ่นี้เข้าได้สะดวกกว่าคราครั้งแรก แต่หญิงสาวไม่กล้าที่จะออกแรงกดมากเพราะกลัวความเจ็บปวดเหมือนเมื่อครู่...เธอยังจำได้ดี
“อ๊ะ!” เสียงร้องของหญิงสาวดังขึ้น เมื่อแท่งร้อนที่เธอจับสอดเข้าไปนั้น ทำให้ช่องทางรักของเธอปวดหนึบขึ้นอีกครั้ง ร่างบาง ดันตัวเองอย่างต่อเนื่องจนมิดสุดด้าม เธอรู้สึกว่าแท่งมหึมานั้นจะชนเข้ากับผนังบุนุ่มของเธออย่างจัง
“โอววว์...โอ๊ะ!!” คนตัวใหญ่ร้องออกมาทันที มือหนาคว้าเอวบางของเธออัตโนมัติ
“อื้อ...” ร่างบางดันตัวเองขึ้นลงในจังหวะเนิบนาบ ความเจ็บปวดตรงช่วงล่างของเธอแผ่ซ่าน ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น เพื่อสกัดกลั้นความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น
“เร็วสิ! ผมมะ-ไม่ไหวแล้ว”
ร่างหนาเอ่ยร้องสั่งอย่างครวญครางในความอ้อยอิ่งของเธอ ร่างกำยำแทบแตกดับ มือเขาคว้าไปที่เต้าใหญ่ของเธอ อีกข้างหนึ่งจับเอวบางเอาไว้ ร่างกำยำเด้งสวนอย่างร้อนใจจนคนที่อยู่บ้านบนกรีดร้องอย่างตกใจ
“อ๊า!! คะ-คุณ! อ๊ะ!” แท่งร้อนอัดแรงสวนขึ้นจนทำให้ร่างของเธอสะเทือน และแทบจะกระดอนกระเด็นไปข้างหน้า มือบางจับแขนชายหนุ่มเอาไว้แน่น เมื่อคนตัวใหญ่เด้งสะโพกขึ้นมารัวเร็ว
พรั่บ! เสียงบดเบียดแนบชิดกันดังลั่นห้อง คนตัวเล็กที่อยู่ด้านบนจำใจต้องเด้งจังหวะรับกับคนตัวใหญ่ที่กระทุ้งสวนขึ้นมาอย่างร้อนใจ
“โอววว์ ซี๊ดดดด โอววว์ โยกสิ! โยกบนตัวผม...พระ-พาย!”
เสียงร้องครางเอ่ยชื่อเล่นคนตัวเล็กอย่างลืมตัว เพราะความเสียวซ่านที่ถูกช่องรักคับแคบบีบรัดท่อนมังกรใหญ่เอาไว้
“อ๊ะ! ค่ะ...” นันท์นลินรับคำสั่งจากคนตัวใหญ่ ดันร่างของเธอขึ้นลงตามจังหวะเร็วขึ้น มือบางโน้มตัวไปข้างหน้าและจับไหล่กว้างทั้งสองข้างเอาไว้ ความเจ็บปวดค่อยๆ เลือนหายมีความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามามันคล้ายกับความเสียวซ่านในคราครั้งแรกที่เขาโลมเร้าเธอ ‘มันเสียวเหลือเกิน...’
“ร้องสิ! ยิ่งร้องผมก็ยิ่งชอบ!” เอวสอบร่อนสวนร่างที่คร่อมอยู่ด้านบนท่อนเอ็นใหญ่กระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่ง
พรั่บ! เสียงสอดใส่ภายในช่องโพรงบุนุ่มดังระรัวเพราะถูกกระหน่ำด้วยแท่งร้อนฉ่า!
“อ๊ะ! อ๊า!”เสียงร้องครางของคนตัวเล็กหลุดออกมาเพราะความเสียวกระสันที่ไม่อาจอดกลั้นไว้ได้ ความเจ็บปวดหายไปความซ่านสยิวกลับแทรกเข้ามา
“โอววว์ ซี๊ดดดด! อ่าร์!!!” เสียงคนตัวใหญ่ร้องครวญคราง ในขณะที่ร่างบางกำลังเร่งควบม้าศึก! มือหนาจับเอวคอดแน่น! เพื่อประคับประคองร่างเล็กไว้
พรั่บ!
“อ๊ะ! อ๊า! อ๊า!”
สองร่างสอดประสานกันอย่างดุเดือดเร่าร้อน ร่างบางกับร่างใหญ่เกี่ยวกวัดกันไปมา มังกรใหญ่เด้งสวนเข้ากับช่องทางรักของหญิงสาวอย่างรุนแรง โหนกนูนสวยถูกเล่นงานอย่างหนัก เสียงร้องครวญครางดังระงม...
“โอววว์ ผะ-ผมไม่ไหวแล้ว...ซีสสสส์”
คนตัวใหญ่ร้องโอดครวญเมื่อช่องรักอันคับแคบบีบรัดแก่นกายใหญ่เอาไว้แน่น
“อื้อ...อ๊า!”นันท์นลินกรีดร้องดังลั่น ยิ่งเธอออกแรงควบมากเท่าไหร่ความเสียวซ่านก็เพิ่มขึ้นเรื่อย!
ร่างกำยำผ่อนแรงลงเล็กน้อย จู่ๆ ก็พลิกกลับตัวขึ้นด้านบน พร้อมกับถอนแก่นกายใหญ่ออก ก่อนจะจับร่างอวบอิ่มหันหลัง มือทั้งสองข้างจับเอวบางเอาไว้ แอ่นสะโพกสวยในท่าโก่งโค้งเข้าหาดุ้นเอ็นใหญ่ ความใหญ่โตดุดันของความเป็นชายชาตรีนั้นกระแทกตอกตรึงมาจากด้านหลังทันทีไม่รอช้า
ตั่บ! มังกรใหญ่กระแทกเข้าเป้าอย่างแม่นยำ!
“อ๊ะ! อ๊า! อ๊า! อร๊าย! อ๊ะ!” เสียงใสกรีดร้องครางอย่างตกใจที่อยู่ดีๆ ร่องกุหลาบของเธอก็โดนโจมตีจากด้านหลังอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ความเสียวซ่านแทรกเข้ามาทันใด มือทั้งสองข้างของเธอกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น!
“โอววว์ โอ๊ะ! ธะ-เธอ! โอ๊ะ!!!”เสียงครวญครางกระเส่าปนหอบหายใจในขณะที่แก่นกายใหญ่ยังคงกระแทกดุ! น้ำรักเอ่อล้นทะลักเคลือบแท่งร้อน!
การร่วมรักอันดุเด็ด เผ็ดมันบรรเลงขึ้น ท่ามกลางเสียงร้องดังระงม ความเสียวซ่านอย่างหาที่เปรียบมิได้เล่นงานทั้งสองร่างอย่างหนัก ร่างหนาเร่งขยับสะโพกรัวเร็วอย่างไม่ยั้งกระแทกกระทั้นเข้ากับร่องรูสวาทรุนแรงดุเดือด เสียงหอบหายใจดังสนั่น! ร่างบางชักเกร็งไปด้วยความเสียวกระสันที่ไม่อาจอดกลั้นไว้ได้ เสียงครางของหญิงสาวดังลั่นห้องเพราะความรัญจวนถึงขีดสุด สองร่างเกี่ยวกวัดรัดตรึง ถาโถมเข้าหากันราวกับพายุร้ายพัดพากรรโชกเข้ามา กว่าจะถึงปลายฝั่งฝันก็นานนับชั่วโมง! กว่าที่ทั้งสองจะผละออกจากกัน
……………………..
“ไม่นะ! ปล่อยฉัน! แก!”ในเมื่อข้อมือของเธอถูกมัดเอาไว้ รมิตาก็ใช่ว่าจะยอมแพ้เสียเมื่อไหร่ เท้าของเธอทำงานแทบจะทันที ทั้งเตะทั้งถีบแบบทุลักทุเลภายในรถยนต์คันหรูสีดำที่ติดฟิล์มดำสนิททั้งคันกับแอร์เย็นฉ่ำ “เธอนี่มันวอนหาเรื่องจริงๆ พับผ่าสิ!!” เสียงของภรัณยูคำรามออกมา เขาไม่คิดว่าคืนนี้จะเป็นคืนที่หนักหนาที่สุดในชีวิตของเขา จากนี้ไปเขาคงหลีกหนีผู้หญิงไปสักพัก “แกก็ปล่อยฉันสิ!”เสียงหอบหายใจกระเส่า รมิตาเริ่มหมดแรงตอนนี้สภาพของเธอที่นั่งอยู่ตักของชายแปลกหน้า อกกระเพื่อมไหวภายใต้บราตัวจิ๋ว ทำให้สายตาคมจ้องมาที่เต้าใหญ่คู่นั้นทันที “ปากดีขนาดนี้โดนสักที ก็คงจะดีนะ!” ภรัณยูเริ่มมีความคิดใหม่แทรกเข้ามา สายตาคมกวาดไปทั่วเรือนร่างอันขาวโพลนที่อยู่บนตักของเขา ลมหายใจร้อนสะดุดเข้าที่สองเต้าขาวที่กระเพื่อมขึ้นลงไปมาตามแรงหายใจของเจ้าตัว “ไอ้แมงดา! อย่างแก! ฉันไม่เอาหรอก! อย่าได้แม้แต่จะคิด!” “อ่อ...ปากดีให้ตลอดล่ะกัน! ไอ่แมงดาคนนี้แหละ! จะทำให้เธอร้องไม่หยุด!”สิ้นประโยค มือหนาก็ยกร่างของเธอคร่อมกับบนตักเขาในสภาพที่เขานั่งพิงอยู
ภรัณยูเห็นด้วยกับเพื่อนหมดแล้วตอนนี้ เขามองไม่เห็นทางที่จะกลบเสียงร้องของยัยม้าพยศนี้ได้ยังไง “กรี๊ดดดด! ฉันไม่ไป! แกปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! ธัญญ์! ธัญญ์คะ”เสียงหวีดร้องคร่ำครวญพร้อมกับความเสียใจที่มีต่อคนรักของเธอตอนนี้มันชัดเจนแล้ว พริษฐ์ไม่ได้รักเธอแล้ว คนรักของเธอเลือกอีนังผู้หญิงคนนั้น ไม่ได้รักรมิตาอีกแล้ว... “มานี่! หยุดร้องได้แล้ว! ผมเหนื่อยแล้วนะ” “แกก็ปล่อยฉันสิ! ไอ้แมงดา!”รมิตาใช้คำพูดหยาบคายด่าทอผู้ชายที่จับเธอไว้แน่น เพื่อหวังให้ชายหนุ่มนี้หมดความอดทน “ยัยผู้หญิงปากปลาร้า! อึ่ม!”ภรัณยูพยายามนับหนึ่งถึงร้อย กลั้นความโกรธอย่างที่สุด มือหนาบีบแขนของเธอเอาไว้แน่น เกิดมาก็ไม่เคยเจอ ผู้หญิงอะไรบ้าชะมัด “รัณ! แกพาเธอเข้าไปเถอะ ฉันจะรออยู่ข้างนอก ไม่ไหวจริงๆ แก้วหูจะแตกแล้ว”นารารัตน์ขับรถมาจอดตรงหลังคลับ ที่ห่างไกลผู้คนพอสมควร พร้อมกับร้องเรียกเพื่อนของเธอ วิธีนี้อาจจะช่วยกลบเสียงยัยหมาบ้านี้ได้ “โอเค เส้นด้าย! แก้วหูฉันระเบิดแล้วเหมือนกัน!” “อีนังบ้า! แกเป็นเพื่อนกับอีนังหน้าด้าน พวกแกกักขังหน่วงเหนี่ยวฉัน! อย่
เสียงทักทายอย่างไม่เป็นมิตรแฝงไปด้วยความเย้ยหยันเมื่อร่างของรมิตาเดินมาถึงที่โต๊ะ สายตาเหยียดมองจ้องหาเรื่องเต็มร้อย แม้แฟนหนุ่มของเธอจะห้ามเท่าไหร่รมิตาก็ไม่ยอมฟัง เพราะภายในร่างกายของรมิตานั้นร้อนเป็นไฟ บวกกับแอลกอฮอร์ผสมอยู่พอสมควร เธอจะต้องปิดเกมบ้าบอนี้ให้ได้ “แล้วคุณคิดว่าจะเจอดิฉันที่ไหนหรือคะ...ที่นอกจากเพนท์เฮ้าส์สุดหรูของคุณพริษฐ์แล้ว...ดิฉันเองก็ไม่ค่อยจะมีที่ไปสักเท่าไหร่เลยค่ะ...ช่วยแนะนำหน่อยสิคะ”นันท์นลินก็มีฤทธิ์ของแอลกอฮอร์อยู่ในร่างกายไม่น้อยเลยทีเดียว บวกความกล้าที่มีอยู่ทุนเดิมอยู่แล้ว ก็ยิ่งเหมือนสุมไฟเพิ่มเข้าไปอีก “แก! มันจะมากเกินไปแล้วนะ...แกคิดเหรอว่าธัญญ์เลี้ยงแกไว้และปล่อยให้อยู่สุขสบายแบบนี้...แล้วแกจะมากล้ามาพูดแบบนี้กับฉัน!”ความโกรธแล่นปรี๊ดขึ้นมาทันที เมื่อเจอความพูดตอกกลับจากอีกฝ่าย “แล้วดิฉันจะต้องพูดแบบไหนกับคุณล่ะคะ...ในเมื่อคุณกลับไปถามแฟนของคุณแล้ว คำตอบที่ชัดเจนแบบนั้น คุณก็น่าจะรู้แล้วนะคะ จะต้องให้ดิฉันตอบแบบไหนถึงจะตรงใจคุณคะ”ใบหน้าสวยเชิดหน้าขึ้นอย่างไม่เกรงกลัวใดๆ ความมึนตึงเพราะฤทธิ์ของเครื่องดื่มทำให้นันท์น
“อะไรของแกรัณ! อยู่ดีๆ ก็พูดอะไรบ้าๆ ขึ้นมา”นารารัตน์มองเพื่อนชายสุดเฮ้วของเธอ ภรัณยูเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างมุทะลุ บ้าดีเดือด ผิดกับรูปลักษณ์ของตัวเองเป็นอย่างยิ่ง หล่อ ขาว คม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆ รูปร่างสูงโปร่งแต่ไม่ถึงกับผอม อกแกร่งกำยำ หุ่นค่อนข้างไปทางสำอางมากกว่าที่ออกแนวชายชาตรี ทำให้ผู้หญิงนับร้อยนับพันมองเพื่อนของนารารัตน์เป็นเกย์มาตลอด “ก็หมายถึงเธอคนนั้น ที่เป็นแฟนของนายพริษฐ์นั่นไง ก่อนหน้านี้เธอจะหาเรื่องพระพายอยู่ไม่ใช่เหรอ...ฉันจะอาสาจัดการให้ เธอจะได้ไม่มายุ่งกับพระพายอีก” “รัณ! นี่แกจะบ้าหรือไง คิดอะไรไม่ออกแล้วใช่มั้ย แกถึงใช้วิธีแบบเผด็จการของแกน่ะ” “พระพายไม่เป็นอะไรหรอกรัณ...ขอบคุณรัณมากเลยนะที่จะช่วยพระพาย...จริงๆ เธอจะโมโหก็ไม่แปลกหรอก เพราะเธอก็ต้องหึงหวงแฟนของตัวเองเป็นเรื่องธรรมดา เป็นใครก็ต้องโกรธกันทั้งนั้นพระพายเข้าใจ” “โอเค...ถ้าพระพายไม่เป็นไรก็ดีแล้ว...รัณเองจะได้สบายใจ เอ้า...ดื่มกันบ้างสิ...ไหนๆ วันนี้เราก็มาเจอกัน...ในรอบเท่าไหร่นะ...รอบสองเดือนน่าจะใช่...มาๆ ชนแก้ว!” “นานจนจำไม่ได้แล้วสิรัณ...โอเค...ด
เสียงร้องครวญอย่างเจ็บปวด พรินทร์ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ ในหัวของเธอก่อนหน้านี้คิดว่ามันคงสุขสมและเสียวซ่าน แต่ทว่ามันกลับไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดเลยสักนิด หัวใจของพรินทร์เริ่มเต้นแรงและถี่ขึ้นเรื่อยๆ อาการบางอย่างของเธอกำลังจะตามมา ริมฝีปากบางกัดเม้มเอาไว้เพื่ออดกลั้นกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น “ไม่!! โอ๊ะ! ผมก็ปวด! ธารา!”เสียงทุ้มรอดไรฟันออกมา เอวหนายกขึ้นสูงกดเน้นสะโพกกระแทกแท่งเหล็กฝ่าความคับแคบเข้าไปอย่างแรง! จนทำให้แท่งร้อนแกร่งนั้นทะลุทะลวงเยื้อกั้นเข้าลึกจนสุดลำ! สวบ! มังกรใหญ่กระแทกกระทั้นเสียงดังสนั่น! “กรี๊ดดดด! ไม่นะ! ปล่อย! ฮึก!”เสียงร้องของเธอดังพร้อมกับแท่งร้อนกระแทกเข้ามาช่องทางรักของเธอจนจุก “โอวว์ ซี๊ดดดด...อึ้มมม์ ปล่อยตัวตามสบายธารา!”เสียงหอบกระเส่าสั่งคนตัวเล็ก เมื่อเรือนร่างงามพยายามจะเด้งร่างตัวเองออก จนมือหนาต้องจับล็อคเอวบางเอาไว้แน่น! ตั่บ! เสียงมังกรใหญ่กระทุ้งกระแทกเสียงดังสนั่นจนร่างบางสั่นสะท้านสะเทือน “ฮึก! แต่มันจะ- เจ็บ!”เสียงร้องของหญิงสาวดังลั่นห้อง ช่วงล่างของเธอเจ็บปวดจนแทบแตกสลาย มือบ
คำหวานถูกหยอดอย่างต่อเนื่อง แต่ก็มีบางอย่างที่เป็นความจริง กวินกานต์ไม่ได้โกหกตรงที่เธอเป็นคนสวยและน่ารักเลย เพราะเธอคนนี้เป็นแบบนั้นจริงๆ ใบหน้าขาวนวลเนียนใส ดวงตากลมโตหวานซึ้ง ริมฝีปากบางอวบอิ่มสีชมพู มันทำให้กวินกานต์แอบหลงใหลเคลิบเคลิ้ม แต่ก็เป็นเพียงชั่วขณะชั่วครู่ เพราะว่า กวินกานต์นั้นรักนันท์นลินเกินกว่าที่จะมองหญิงอื่น เขารักนันท์นลินเพียงคนเดียวเท่านั้น สิ่งที่เขาแสดงตอนนี้คือการแก้แค้นเอาคืนนายพริษฐ์ ชายที่พรากคนที่รักไปจากเขา เวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง... “อื้อออ...” พึมพําอย่างเคลิบเคลิ้มของหญิงสาวดังขึ้น เมื่อริมฝีปากร้อนกำลังดูดดุนปากบางอย่างดุเดือด ร่างของพรินทร์ลอยเคว้งขึ้นไปในอากาศ กลุ่มผีเสื้อน้อยใหญ่โบยบินไปทั่วช่องท้อง อันเรียบแบนของเธอ ลิ้นหนาชอนไชเข้าไปในโพรงปากเล็ก เกี่ยวกวัดรัดลิ้นบางอย่างรุนแรงตามอารมณ์ที่กำลังกระเพื่อมไหว “ธะ-ธารา ผะ-ผม โอววว์”เสียงทุ้มครวญครางอย่างเจ็บปวด กวินกานต์ไม่คิดว่าร่างงามจะให้ความรู้กระสันถึงเพียงนี้ ความหวานอันดูดดื่มจากเรียวปากสวย ทำให้กวินกานต์ตกอยู่ในห้วงอารมณ์หวามอย่างง่ายดาย “คะ?” ใ





![DarkZ [II] TRILOGY](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)

