ติณณภพพาเดนิสามายังศูนย์การค้าขนาดใหญ่ที่ผู้คนค่อนข้างจะพลุกพล่านเนื่องจากบ่ายวันเสาร์เป็นวันที่หลายๆ คนได้หยุดพักผ่อน ต่างก็พากันออกมาเดินเที่ยวและช้อปปิ้งกันอย่างสนุกสนาน
เดนิสาเดินเที่ยวดูของไปเรื่อยแต่ยังไม่ได้ซื้ออะไรเพราะจริงๆ แล้วหญิงสาวไม่ได้ตั้งใจจะมาซื้อของ เพียงแต่เธออยากจะออกมานอกบ้านก็เท่านั้น
“อาหมอมีอะไรอยากซื้อไหมคะ”
“อาไม่มีอะไรอยากซื้อแล้วเดซี่ล่ะ ไหนว่าจะออกมาซื้อของใช้”
“เดี๋ยวค่อยซื้อก่อนกลับก็ได้ค่ะ ตอนนี้หนูอยากเดินดูให้ทั่วก่อนว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง ปกติอาหมอมาเดินซื้อของแบบนี้บ่อยไหมคะ”
“นานๆ ครั้งถึงจะออกมาซื้อ”
“อาหมอหนูอยากกินไอติม เราไปกินไอติมกันไหม”
“เอาสิ อาก็ไม่ได้กินนานแล้วเหมือนกัน”
ระหว่างนั่งทานไอศกรีมเดนิสาก็มองไปรอบๆ ร้านซึ่งคนที่มานั่งทานก็มีทั้งมากันเป็นครอบครัวและคู่รัก
“อาหมอมีแฟนหรือยังคะ” เดนิสาตัดสินใจถามในสิ่งที่ตนเองอยากรู้เพราะหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาไม่เคยได้ยินหรือเห็นเขาพูดถึงคนรักเลยสักนิด
“อาเคยมีแฟนมาแล้ว หลายคนด้วยนะ”
“ไม่อยากจะเชื่อผู้ชายเย็นชาอย่างอาหมอเนี่ยนะที่จะมีแฟนมาแล้ว”
“อาดูเย็นชามากเลยเหรอ”
“ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ แต่อาหมอดูจริงจังกับงานมาก เลิกงานก็กลับบ้านหนูนึกภาพอาหมอมีแฟนไม่ออกเลยค่ะ”
“แต่ก่อนอาก็ไม่ใช่แบบนี้หรอกนะ”
“แล้วแต่ก่อนอาหมอเป็นยังไงคะ”
“อาว่าเดซี่อย่ารู้เลย ถ้ารู้แล้วอากลัวว่าเราจะไม่กล้ามาบ้านอาอีก”
“ขนาดนั้นเลยเหรอคะ หรือว่าอาหมอเจ้าชู้มากๆ”
“ก็ประมาณหนึ่ง”
“หนูไม่เชื่อหรอกค่ะ อาหมอที่หนูรู้จักเป็นคนจิตใจดีสุขุมดูเป็นผู้ใหญ่ไม่เห็นจะเจ้าชู้และน่ากลัวตรงไหลเลย”
“เดซี่ผู้ชายทุกคนก็มีด้านร้ายซ่อนอยู่ในตัวด้วยกันทั้งนั้น อยู่ที่ว่าใครจะเปิดเผยมันออกมาตอนไหน หนูอย่าไว้ใจใครให้มาก คบใครก็ควรระวัง แล้วอยู่มหาลัยมีผู้ชายมาจีบบ้างไหม”
“มีค่ะแต่หนูไม่ยังไม่สนใจใคร”
“ถ้าหนูไม่สนใจเพราะอยากจะตั้งใจเรียนอาก็เห็นด้วยนะ วัยอย่างเดซี่เป็นวัยเรียนเรื่องแฟนรอเรียบจบแล้วก็ยังได้เลย”
“ไม่ใช่เพราะหนูอยากตั้งใจเรียนหรอกนะคะอาหมอ”
“แล้วเพราะอะไร”
“เพราะหนูยังไม่เจอคนที่ชอบค่ะ”
“หมายความว่าถ้าเจอคนที่ชอบเดซี่ก็พร้อมจะมีแฟนค่ะ”
“ค่ะ”
“ตอนอยู่ที่อังกฤษหนูเคยมีแฟนไหม”
“เคยค่ะ ใครๆ เขาก็มีแฟนกันทั้งนั้น แฟนคนล่าสุดของหนูเป็นรุ่นพี่ค่ะ แต่หนูกับเขาเลิกกันก่อนที่จะเกิดเรื่อง”
“แฟนคนสุดท้ายของอาหมอล่ะคะ เป็นใครแล้วเลิกกันนานหรือยังคะ”
“ถ้าแฟนที่คบจริงจังก็เลิกกันมานานหลายปีแล้ว”
“อาหมอมีแฟนแบบไม่จริงจังด้วยเหรอคะ”
“อาเป็นผู้ชายนะเดซี่ มันก็ต้องมีผู้หญิงควงบ้าง”
“แค่ควงแต่ไม่ใช่แฟนเหรอคะ”
“ใช่”
“อาหมอนี่ก็ร้ายไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะคะ” เดนิสาไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่เพราะดูท่าทางของเขาไม่เหมือนกันคนเจ้าชู้เลยสักนิด
ระหว่างที่ยังนั่งทานไอศกรีมและคุยกันอยู่นั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้านและนั่งลงข้างๆ ติณณภพทำให้เดนิสามองด้วยความแปลกใจ
“คิดถึงคุณจังเลยค่ะติณณ์”
“วีน่า”
“ดีใจนะคะที่คุณยังจำวีน่าได้ แล้ววันนี้ติณณ์ควงเด็กที่ไหนมานั่งกินไอติมล่ะคะ ไม่นึกเลยว่าไม่เจอกันนานติณณ์จะเปลี่ยนรสนิยมไปชอบเด็ก”
เดนิสาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้กับติณณภพเป็นอะไรกันแต่ที่แน่ๆ ต้องไม่ใช่แฟนเพราะเขาเพิ่งบอกว่าเลิกกันไปนานแล้ว
“วีน่า นี่เดซี่หลานสาวข้างบ้าน”
“สวัสดีค่ะน้องเดซี่ พี่ชื่อวีน่าเป็นแฟนหมอติณณ์ค่ะ”
“แฟนเหรอคะ”
“ใช่จ้ะ”
“แต่อาหมอบอกว่าอาหมอยังไม่มีแฟน”
“เราก็แค่งอนกันนิดหน่อยน่ะ”
“จริงเหรอคะอาหมอ” เดนิสามองหน้าติณณภพสลับกับผู้หญิงที่ชื่อวีน่าซึ่งตอนนี้เธอกอดแขนของติณณภพไว้แน่นถ้าเดาไม่ผิดผู้หญิงคนนี้น่าจะเคยเป็นคู่ควงของติณณภพมาก่อน
“วีน่า อย่าพูดให้เดซี่เข้าใจผิดสิ”
“ติณณ์ขา วีน่าว่าเราลองมาเริ่มคุยกันใหม่ดีไหมคะ วีน่ารู้นะคะว่าตอนนี้คุณยังโสด”
“ใช่ครับผมยังโสด แต่ผมยังไม่อยากมีแฟนผมอยากอยู่คนเดียวมากกว่า”
“เพลย์บอยอย่างคุณเนี่ยนะอยากอยู่คนเดียว วีน่าไม่เชื่อหรอกค่ะ”
“ถ้าคุณยังคุยกับเพื่อนๆ ในกลุ่มของผมคุณก็น่าจะรู้ว่าตอนนี้ผมเปลี่ยนไปแล้ว”
“ผู้ชายเจ้าชู้ยังไงก็เลิกเจ้าชู้ไม่ได้เหรอค่ะติณณ์ คุณจะทนอยู่คนเดียวได้นานแค่ไหนกันเชียว วีน่าว่าไม่นานคุณก็ต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิม”
“ปล่อยให้เรื่องนั้นเป็นเรื่องของอนาคตเถอะนะวีน่า”
“วีน่าไม่เชื่อหรอกว่าคนเราจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ”
“ผมก็ไม่ได้บอกให้คุณเชื่อนี่ ผมแค่อยากเปลี่ยนก็เปลี่ยน” ติณณภพพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง อีกทั้งยังมองวีน่าด้วยสายตาไม่พอใจทำให้หญิงสาวรู้ว่าเขากำลังจะโกรธ
“ถ้างั้นวีน่าไปก่อนนะคะหวังว่าคุณจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ตลอดอย่างที่พูด”
“โชคดีครับวีน่า”
“หนูเดซี่คะพี่ไปก่อนนะคะ”
เมื่อวีน่าเดินออกไปแล้วเดนิสาก็มองหน้าติณณภพแววตาของเธอเต็มไปด้วยคำถามซึ่งติณณภพเห็นแล้วก็ยิ้ม
“เอาล่ะมีอะไรจะถามอาไหม”
“หนูถามอาหมอได้จริงๆ เหรอคะ”
“ได้สิอยากถามอะไรก็ถามมาเลยเดซี่”
“หนูอยากรู้ค่ะว่าก่อนหน้านี้อาหมอเจ้าชู้มากและเป็นเพลย์บอยอย่างที่ผู้หญิงคนเมื่อกี้บอกจริงๆ ใช่ไหมคะ”
“ถ้าอาตอบว่าจริงแล้วเดซี่จะกลัวอาไหมล่ะ”
“อาหมอไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวเลย แต่อาหมอเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ เหรอคะ”
“แล้วคิดว่ายังไงล่ะ” ติณณภพถามกลับเพราะอยากรู้ตอนนี้ว่าเดนิสามองตนเองแบบไหน
“เท่าที่ดูอาหมอไม่ใช่คนแบบนั้นเลยค่ะ”
“เดซี่ คนเรามองแค่ภายนอกไม่ได้หรอกนะ อาจะเตือนเราไว้ก่อน อาเคยเป็นเพลย์บอยตัวพ่อเลยล่ะ”
“แล้วทำไมอาหมอถึงเปลี่ยนไปคะ”
“พอถึงจุดๆ หนึ่งมันก็เริ่มเบื่อนะ เจ้าชู้ไปก็เท่านั้นคบผู้หญิงไม่เลือกไปก็เท่านั้นมันไม่มีอะไรดีกับชีวิตเลย อาเลยตัดสินใจเปลี่ยนแปลงตัวเองและย้ายมาอยู่ข้างบ้านของคุณยายของเดซี่”
“คุณยายก็ไม่รู้ใช่ไหมคะว่าแต่ก่อนอาหมอเคยเจ้าชู้และเป็นเพลย์บอยมาก่อน”
“ไม่ครับเพราะอาอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองตัวเอง อาก็เลยออกจากสิ่งแวดล้อมเหมือนเดิมๆ และย้ายมาอยู่ที่ใหม่” แต่ก่อนเขาอาศัยอยู่ที่คอนโดกลางเมืองเพราะสะดวกต่อการเที่ยวกลางคืน
“อาหมอบอกหนูได้ไหมคะว่าทำไม อาหมอถึงเปลี่ยนไปเพราะอกหักใช่ไหมคะ”
“ทำไมถึงคิดว่าอกหักล่ะ”
“คนเราถ้าจะเปลี่ยนแปลงตัวเองมันก็มีไม่กี่เรื่อง”
“เหตุผลก็อย่างที่อาบอกไปเมื่อกี้ไงว่าอาเบื่อ”
“แล้วแบบนี้โอกาสที่อาหมอจะกลับมาเจ้าชู้อีกมีไหมคะ”
“ตอนนี้เอาก็ตอบว่าไม่ แต่ในอนาคตก็ไม่รู้หรอกนะว่าอาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปแบบไหนอีก”
“เดซี่ฟังแล้วรู้สึกกลัวอาขึ้นมาบ้างไหมล่ะ”
“ไม่ค่ะเห็นมีอะไรต้องกลัวเลยนี่คะ อาหมอดีกับหนูมาก”
คำพูดของเดนิสาทำให้ติณณภพไม่คิดจะกลับไปเจ้าชู้อีกแล้วเพราะกลัวว่าจะทำให้หญิงสาวผิดหวัง
เดนิสาตื่นเต้นที่ได้กลับมายังประเทศอังกฤษถึงแม้ว่าจะเคยอยู่ที่นี่มานานกว่า 15 ปี แต่การกลับมาครั้งนี้ก็อาจจะต่างจากทุกครั้งหญิงสาวมีติณณภพเดินจะเข้ามาในบ้านหลังเล็กที่ครั้งหนึ่งเดนิสาเคยกลัวและไม่คิดจะกลับมาเหยียบที่นี่อีกเลย “มือเย็นเชียวกลัวเหรอเดซี่”“นิดหน่อยค่ะ” เดนิสาตอบพลางพยักหน้าเพราะตั้งแต่เกิดเรื่องเธอกับไมเคิลก็ยังไม่เคยเจอกันเลย ผ่านมาเกือบจะครึ่งปีแล้วแต่ความทรงจำก็ยังชัดเจน“อาหมอคะ หนูคิดว่าลืมทุกอย่างได้แล้วแต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย พอกลับมาสถานที่เดิมหนูก็ยังคิดถึงเรื่องเดิมอีก” เดนิสาพูดเสียงสั่น“เดซี่หนูไม่ต้องกลัวนะ อาอยู่กับหนูตลอดเราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ อาจะคุยกับแม่ของเดซี่จากนั้นเราจะรับกลับ”“หนูไม่รู้ว่าวันนี้เขาจะอยู่บ้านหรือเปล่า”พอทั้งสองเดินผ่านประตูบ้านเข้าไปมารดาของหญิงสาวเห็นก็รีบเข้ามากอดลูกสาวด้วยความดีใจ“เดซี่”“แม่ชา หนูคิดถึงแม่ค่ะ” เดนิสาร้องไห้และกอดมารดาแน่นกว่าทั้งสองจะผละออกจากกันก็นานพอสมควร“หนูสบายดีไหม”“สบายดีค่ะ แม่ล่ะคะผอมไปหรือเปล่า”“ช่วงนี้แม่ออกกำลังกายทุกวันจ้ะลูก”“แม่คะหนูลืมแนะนำเลยค่ะคนนี้อาหมอติณณ์ค่ะ”“สวัสดีครับคุณน้า”“ส
เดนิสาอยู่ร่วมงานปาร์ตี้ริมสระว่ายน้ำจนถึงเที่ยงคืนก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเมามาก เธอคิดว่าคงวดื่มต่ออีกไม่ไหวหญิงสาวจึงไลน์บอกให้ติณณภพมารับหน้าบ้านพัก“ดื่มไปเยอะเหรอเดซี่หน้าแดงหมดแล้ว”“ค่ะ แต่หนูยังไม่เมานะคะหนูยังเดินตรงและก็ยังจำได้ว่าอาหมอเป็นแฟนของหนู เดนิสาเดินเซจนชายหนุ่มต้องช่วยประคองกลับมาจนถึงบ้านพักของเขา“นั่งรอตรงนี้นะคนเก่งเดี๋ยวอาไปหาผ้าเย็นๆ มาเช็ดตัวให้”“ค่าอาหมอ” เดนิสารับคำขณะที่มองแผ่นหลังของชายหนุ่มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักติณณภพกับมาพร้อมด้วยผ้าขนหนูและกะละมังใบเล็กก่อนจะเช็ดไปตามซอกคอและลำตัวของเธออย่างแผ่วเบาหลังจากเช็ดตัวจนเสร็จเขาก็เอากะละมังไปเก็บในห้องครัวโดยมีเดนิสาเดินตามหลังมาด้วย เขาเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำดื่มส่งให้เธอ“ขอบคุณนะคะอาหมอ”“ดีขึ้นไหม ปวดหัวไหม”“ค่ะอาหมอ หนูไม่มามากขนาดนั้นหรอกค่ะก็แค่มึนๆ เองค่ะ”“งั้นไปนอนนะพรุ่งนี้จะได้มีแรงเที่ยว” “หนูยังไม่ง่วงเลย อาหมอง่วงหรือยังคะ”“อานอนมาทั้งวันแล้ว ไม่ง่วงเลยสักนิด” ติณณภพเดินเข้ามาจนชิดและกอดเธอไว้อย่างหลวมๆ สายตาที่เขาจ้องลงมานั้นทำให้เดนิสาขนลุกไปทั้งตัว เพราะในแววตาของคุณหมอ
เมื่อวางสายจากคนรักแล้วเดนิสาก็ไปกระซิบบอกอรอินทร์ว่าติณณภพตามมาหาและเธอจะออกไปค้างกับเขาที่บ้านพักและจะรีบกลับมาในตอนเช้า“แล้วเดซี่ไม่ไปเที่ยวกับอาหมอเหรอ”“แต่เราอยากเที่ยวกับเพื่อนด้วยอาหมอก็ไม่ว่าอะไร คืนนี้อิ๊นซ์นอนคนเดียวได้แน่นะ”“คนเดียวที่ไหนล่ะยังมียายปลาอีกคนที่พักห้องเดียวกับเรา ถ้ายัยปลาถามเดซี่จะให้เราบอกไปตามตรงไหม แต่เราว่าไม่ต้องห่วงหรอกเพราะดูแล้วยายปลาน่าจะเมาจนไม่รู้เรื่องแล้ว”“ไหนว่าคืนนี้จะไม่กินเหล้ากัน”“ตอนแรกก็ตกลงกันแบบนั้นแหละ แต่ก็ไม่มีใครทนได้พวกนั้นล่ะกินเหล้าเก่งจะตาย”“แล้วอิ๊นซ์ล่ะ”“ไม่ต้องห่วงเลยเราโตมากับพี่ชายนะเรื่องกินเหล้าแค่นี้เราสบายมาก เดซี่รีบไปเถอะเดี๋ยวอาหมอจะรอนาน”“พรุ่งนี้เข้าเจอกันนะ”“อือ”เดนิสาเดินผ่านกลุ่มเพื่อนมายังหน้าบ้านซึ่งไม่มีใครสนใจใครเพราะทุกคนกำละสนุกกับกิจกรรมตรงหน้าเมื่อเดินออกมากก็เห็นติณณภพมายืนรออยู่แล้ว“คิดถึงอาหมอจังเลยค่ะ” เดนิสาเข้าไปกอดโดยไม่สนใจว่าจะมีใครเห็นเพราะตรงนั้นมืดมาก“อาก็คิดถึงเดซี่” ติณณภพดึงคนรักมากอดแล้วหอมไปยังไรผมด้วยความคิดถึง“ขับรถมาเหนื่อยไหมคะ”“ก็มีบ้าง”“อาหมอถึงกี่โมงคะ” หญิงสาวชวนค
ก่อนสอบปลายภาคเดนิสาและติณณภพไม่ได้เจอกันเลย หญิงสาวขออ่านหนังสืออยู่ที่บ้านของตนเองขณะที่ติณณภพก็รับขึ้นเวรมาขึ้น เขารับทั้งเวรออกตรวจและเวรที่ปรึกษาซึ่งบางครั้งก็มีเคสคลอดด่วนที่เขาต้องไปทำคลอดในเวลากลางคืน ที่เขาทำแบบนี้เพื่อตนเองจะได้ไปเที่ยวกับเดนิสาอย่างสบายใจเพราะเพื่อนหมอก็จะมาออกตรวจแทนตนเองในช่วงนั้นด้วย แต่ก็มีอีกเหตุผลหนึ่งคือเขาไม่อยากอยู่ว่างเนื่องจากปกติแล้ววันเสาร์และวันอาทิตย์เดนิสาจะมาขลุกอยู่ที่บ้านของเขาตลอด แต่พอเธอไม่อยู่ติณณภพก็รู้สึกเหงาวันนี้เป็นการสอบวันสุดท้ายของเดนิสาหญิงสาวโทรศัพท์มาบอกติณณภพว่าตนเองสอบเสร็จแล้วและกำลังจะเดินทางไปเที่ยวหัวหินกับเพื่อนๆ“เดินทางปลอดภัยนะเดซี่”“ขอบคุณค่ะ เราเจอกันกันอีกทีเย็นวันอาทิตย์นะคะ”“อีกตั้งหลายวันเลยนะ”“สามวันเองค่ะ”“เฮ้อ ไม่อยากให้ไปเลย”“หนูชวนอาหมอแล้วอาหมอไม่มาเอง”“อาอยากให้หนูใช้ชีวิตกับเพื่อนให้เต็มที่สนุกให้เต็มที่ เพราะเราย้อนเวลากลับมาได้”“ค่ะ หนูจะใช้ชีวิตวัยรุ่นให้สนุกเต็มที่เลยค่ะ หนูจะขึ้นรถแล้วนะคะ อาหมอตั้งใจทำงานนะคะถ้าถึงแล้วหนูจะไลน์บอก”“ได้จ้ะ ดูแลตัวเองด้วยนะเดซี่ แล้วก็อย่าลืมทาครีมกันแดด
ระหว่างรอให้ถึงเวลาที่หนังจะฉายเดนิสากับติณณภพก็ไปทานอาหารกลางวันและดินเล่นเพื่อฆ่าเวลาขณะที่เดินผ่านร้านขายยาเดนิสาก็หยุดเดินและดึงแขนติณณภพไว้“มีอะไรหรือเปล่าเดซี่”“หนูจะซื้อยาแต้มสิวค่ะ”“หนูไม่มีสิวนี่เดซี่จะซื้อไปทำไม” เขามองหน้าเนียนใสของคนรักที่ไม่มีสิวเลยสักเม็ด“โมเดลฝากซื้อค่ะ”“อาหมอรออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ”“เข้าไปด้วยกันก็ได้” ติณณภพเดินตามหญิงสาวเข้ามาในร้านขายยาที่อยู่ในห้างสรรพค้าเดนิสาได้ยาแต้มสิวแล้วแต่ก็ยังไม่ยอมออกจากร้าน หญิงสาวเดินวนไปมาจนติณณภพสงสัย“เดซี่จะซื้อย่างอื่นเพิ่มใช่ไหม”“ใช่ค่ะ อาหมอออกไปก่อนได้ไหมคะ”“ของที่หนูจะซื้อเป็นความลับเหรอ”“เป็นความลับของเพื่อน”“อาไปรอข้างนอกก็ได้” ติณณภพคิดว่าเธอคงจะอึดอัดถ้าเขายืนอยู่ด้วย“อาหมอคะ” เดนิสารั้งแขนเขาไว้ขณะที่เขากำลังจะเดินออกไปนอกร้าน“มีอะไรครับเดซี่ หน้าดูไม่ดีเลยหรือว่ามไม่สบายหรือปวดท้องเมนยังไม่หาย” เขาถามคนรักด้วยความเป็นห่วง“เปล่าค่ะ หนูหายเป็นเมนตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่หนูมีของอยากซื้อแต่หนูไม่กล้าซื้อ”“จะซื้ออะไรเดี๋ยวอาซื้อให้”“อาหมอสัญญาก่อนว่าจะไม่บอกใคร” “อาสัญญา” “เพื่อ
หลังจะขออนุญาตคุณยายราตรีแล้วติณณภพก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก ช่วงนี้เขาพยายามรีบเคลียร์งานและออกตรวจแทนเพื่อนๆ หมอให้มากที่สุดเพื่อจะได้เพิ่มวันหยุดของตัวเองให้มากขึ้น เขาวางแผนจะพาเดนิสาไปเจอกับมารดาของเธอที่อังกฤษ และอาจจะเที่ยวที่นั่นต่ออีกหลายวัน ก่อนจะกลับมาทำงานระหว่างนี้เดนิสาก็ขับรถไปเรียนเอง ทำให้ติณณภพไม่ค่อยเป็นห่วงมากเท่าไหร่ในทุกเย็นเขาเลิกงานที่โรงพยาบาลแล้วก็จะโทรหาหญิงสาวจากนั้นก็ไปออกตรวจที่คลินิกของเพื่อน จะกลับมาถึงบ้านอีกทีก็สองทุ่มครึ่ง จึงไม่ค่อยได้เจอเดนิสาเท่าไหร่แต่ทั้งสองก็ยังโทรศัพท์หากันทุกวันจนกระทั่งถึงวันเสาร์ซึ่งปกติแล้วเดนิสาจะต้องมาที่บ้านของชายหนุ่มหลังจากทานอาหารกลางวันแต่วันนี้หญิงสาวรีบมาตั้งแต่เช้าเพราะเธออยากจะเจอกับเขามาก“สวัสดีค่ะ อาหมอทำอะไรอยู่คะ”“อารดน้ำต้นไม้ใกล้จะเสร็จแล้วเข้ามาก่อนสิ” ติณณภพรีบไปเปิดประตูให้คนรัก“หนูไม่กวนอาหมอใช่ไหม”“ไม่เลย เดซี่มีอะไรหรือเปล่าวันนี้ถึงมาแต่เช้า”“หนูมีเรื่องจะคุยกับอาหมอนิดหน่อย”“เรื่องอะไรล่ะ ไปคุยกันในบ้านนะ” ติณรภพจับมือคนรักแล้วพากันเดินเข้ามายังห้องรับแขก“หนูลืมบอกอาหมอว่าหลังสอบเสร็จหนูจะไปเที