“เบาไม่ได้หรอกครับหึๆๆๆ”ผมเอ่ยบอกเธอไป และยิ่งเพิ่มแรงเอวให้มากกว่าเดิม จนร่างบางสั่นกระตุกเกร็งไปหลายรอบในขณะที่ผมยังคงไปไม่ถึงจุดความสุข
พั่บ พั่บ พั่บ ตั๊บ ตั๊บ ติ๊ดดดดดดดดดดดดดดด ตึ๋งงงงงงงงงงงงงงงงง “ใครวะเเม่ง!!!”ผมสถบขึ้นอย่างหงุดหงิด แม่งเวลาทั้งวันเสือกไม่โทร เสือกมาโทรเวลาความสุขกู ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ “อื้ออออออ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”ร่างบางครางกระเส่าเมื่อผมกระเเทกความเป็นชายเข้าออกช่องทางรักของเธออย่างหนักหน่วงและเป็นจังหวะ หน้าอกหน้าใจทั้งสองตู้มกระเพื่อมขึ้นลงตามเเรงกระเเทกของผม จนผมอดใจไม่ไหวต้องเอื้อมมือขึ้นไปบีบคลึงทั้งสองเต้าของเธอ “อื้อออออออออ จ๊วฟฟฟฟ จ๊วฟฟฟฟแผล๊บ แปล๊บ”ผมก้มหน้าลงไปฟัดเต้าอู้มๆทั้งสองเต้าพลางดูดดึงยอดอกสีนำ้ตาลนั้นอย่างมันส์เขี้ยว “อื้อออ อย่ากัดสิคะ นำ้หวานเจ็บ”ร่างบางงอแงเมื่อผมขบฟันลงไปหยอกเย้ากับยอดอกของเธอ แต่ผมไม่ได้สนใจเสียงของเธอยังคงดูดดึงยอดอกอย่างหมั้นเขี้ยว ส่วนท่อนร่างผมก็กระแทกใส่ช่องทางรักของเธออย่างไม่ยั้งเหมือนกัน พั่บๆๆ พั่บๆๆๆๆๆ ตั่บๆๆๆๆๆ “อื้ออออ นำ้หวานไม่ไหวแล้วค่าาาอื้ออออออร๊ายยยยย” ตั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พั่บๆๆๆๆๆๆ ผมเร่งจังหวะเเรงขึ้นเพื่อผมจะได้พบความสุข “อร๊ายยยยยยยย อ๊ะ เสียวมากๆๆเลยค่ะ”นำ้หวานเอ่ยบอกผมเมื่อร่างกายของเธอชักกระตุกเกร็ง “อ่าห์”ผมเองก็ปลดปล่อยเสียงคำรามเมื่อผมได้พาตัวเองไปพบกับความสุขแล้ว “นำ้เยอะจังนะคะ”นำ้หวานที่เห็นผมกำลังดึงถุงยางอนามัยออกจากความเป็นชายของผมเอ่ยบอกผม ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมองเธอ “ไม่ใช่เยอะอย่างเดียวนะครับคนสวย แถมนำ้ของพี่ยังดีอีกด้วยน้า^_^”ผมบอกเธอไปด้วยนำ้เสียงทะเล้นและเดินเปลือยกายไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของผมมาดูว่าใครเสือกแม่งโทรมาขัดความสุขของผม “พี่เฮลอ่ะ น่ารักอ่ะ”น้องนำ้หวานเอ่ยชมผม ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอ แต่สิ่งที่ผมสนใจคือข้อความของไอพอร์ชกับไอรันเวย์เพื่อนสนิทสุดซี้ของผมเอง ที่จริงมีไอรามอีกคนแต่ไอห่่านี้ มันไม่สนใจปาตี้ชุดว่ายนำ้หรอกครับ LINE Posh:ปาตี้ชุดว่ายนำ้สัส สาวๆตรึม หน้าอกตูมๆๆๆบั้นท้ายงอนงาม บิกินี บิกินี “โหล กี่ทุ่มสัส”ผมกดโทรกลับไปหาไอพอร์ชทันทีที่เห็นข้อความของมัน (สี่ทุ่มครับเฮียเฮล ทำห่าไรของมึงอยู่ กูโทรไปหลายรอบแหละสัส) “กูทำรักอยู่สัส มึงแม่งขัดความสุขกู เจอกันสี่ทุ่มคืนนี้เหี้ยพอร์ช”ผมด่ามันเสร็จก็กดวางสายมันทันทีไม่รอให้มันด่าผมกลับ “น้องนำ้หวานคร๊าบ”ผมเอ่ยเสียงออดอ้อนเรียกน้อวนำ้หวานที่กำลังหยิบเสื้อผ้าของเธอที่ผมถอดทิ้งสะเปะสะปะขึ้นมาสวมใส่ “คะพี่เฮล^_^”น้องนำ้หวานหันมายิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มให้เธอ เธอก็น่ารักดีนะ ไม่สิไม่ใช่แค่เธอที่น่ารัก สำหรับผมผู้หญิงที่หน้าอกใหญ่น่ารักทู๊กกกกกกคนนนนครับ “พี่วางเช็กเงินให้น้องนำ้หวานไว้บนโต๊ะนี้นะครับ เดี๋ยวพี่ไปอาบนำ้ก่อน ออกไปแล้วปิดประตูห้องทำงานให้พี่ด้วยนะครับ ม๊วฟฟฟ”ผมบอกเธอพลางส่งจูบปากอย่างน่ารักไปให้เธอ เธอก็ส่งจูบกลับมาให้ผม และผมก็หันตัวเดินไปเข้าห้องอาบนำ้ที่อยู่ในห้องทำงานของผมทันที“พี่เฮลนี้มันเกาะส่วนตัวเหรอคะ?”ฉันเมื่อมองไปรอบๆของหมู่เกาะนี้ก็ต้องร้องขึ้นอย่างตกใจเงยหน้าขึ้นมองหน้าพี่เฮลทันที เกาะนี้อยู่ห่างไกลจากเกาะอื่นๆและยังอยู่ตรงใจกลางของทะเลที่สวยงามที่นี้อีก บ้านหลังสวยงามนั้น ที่นี้ช่างน่าอยู่ซะเหลือเกิน มูลค่าของเกาะนี้น่าจะไม่ตำ่กว่าพันล้าน “ครับ เกาะส่วนตัวของพี่เองและพี่เพิ่งซื้อเมื่อเดือนที่เเล้ว ที่เราแต่งงานกัน พี่สั่งคนมาสร้างบ้านที่นี้เพื่อให้เป็นเรือนหอของเราสองคน^_^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉันทันทีหลังจากที่เราทั้งคู่หยุดมองพื้นที่รอบๆบ้าน ฉันเอนตัวหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาและยื่นมือขึ้นไปโอบรอบคอของพี่เฮล “เกาะนี้เป็นของน้องอลิซครับ ชื่ออลิซเบลีซ^-^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉัน และเราทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน “ที่จริงพี่เฮลไม่ได้มาเจรจาธุรกิจใช่ไหมคะ?”ฉันเออ่ยถามเขาไป พี่เฮลก็ยิ้มแหะๆให้ฉันและพยักหน้าหล่อไปให้ฉัน “ฟอดดด ฟอด ขอบคุณนะคะที่ใส่ใจคำพูดของอลิซและยังจะจดจำทุกรายละเอียดที่อลิซชอบ^_^”ฉันเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มพี่เฮลทั้งสองข้าง ดวงตาของพี่เฮลเบิกโตขึ้น ฉันกลับมายืนดังเดิมและเอ่ยบอกเขา ฉันทราบซึ้งใจจริงๆที่เขาใส่ใจคำพูดของฉันและนู้ว่าฉันชอบอะไร บ้านที
ประเทศ เบลีซ ทะเลแคริบเบียน “น้องอลิซครับ มองกล้องหน่อยครับ”พี่เฮลที่ยืนถือกล้องที่คล้องคอเขาอยู่เอ่ยขึ้น ฉันจึงหันไปมองเขา แชะ “เมียใครเนี่ย สวยที่สุดเลย^_^”เสียงร่าเริงของพี่เฮลเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างของเขาที่วิ่งเข้ามานั่งเเนบชิดกับร่างกายของฉัน ฉันจึงเบี่ยงตัวและหันไปหาเขา“ไหนพี่เฮลบอกว่ามีเจรจาธุรกิจ?”ฉันเอ่ยถามข้อข้องใจของตัวเองออกไปทันที เพราะตอนนี้เราทั้งคู่กำลังเดินทางโดยสารเรือสปีชโบ๊ทเพื่อไปยังหมู่เกาะที่อยู่รอบๆของทะเลแคริบเบียนน่ะสิ ฉันก็เลยงงอยู่เนี่ย พี่เฮลถอดเเว่นกันแดดสีชาออกพร้อมกับยิ้มที่พิฆาตใจสุดๆมาให้ฉัน นับวันพี่เฮลยิ่งน่ารักน่าหยิกขึ้นไปทุกที อ้อนยิ่งกว่าลูกแมวเหมียวอีกน่ะ“ก็มีครับ แต่ต้องไปที่หมู่เกาะทางด้านนู้นนนนน่ะ”พี่เฮละอ่ยบอกฉันพลางชี้นิ้วไปที่เกาะน้อยๆที่ห่างออกไป ฉันก็มองตามปลายนิ้วของเขาไป“เห้อ ไกลจัง อลิซเริ่มเหนื่อยแล้วนะคะ”ฉันหันมาบอกพี่เฮลและเริ่มเอื้อมมือไปกอดเอวเขาและซุกใบหน้าไปซบกับแผงอกของสามีผู้น่ารักทันที สามีของฉันเขาก็โอบกอดร่างฉันและเอามือลูบศีรษะฉันเบาๆ สัมผัสอ่อนโอนและอบอุ่นของเขาทำให้ฉันค่อยๆหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า เราออกเดินทางจาก
“งื้อออ เอาเมียทุกคืนยังหาว่าพี่ไม่สนใจอีกเหรอครับ แล้วถ้าแบบที่เขาเรียกว่าสนใจเนี่ยต้องเอาทุกเวลาเลยรึป่าวครับ^_^”นำ้เสียงเเละเเววตาเจ้าเล่ห์เริ่มส่องประกายวิบวับของเขา ทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมา ฉันจึงเบะปากใส่เขาและเลิกสนใจเขาหันมาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูมาช้อปปิ้งเสื้อผ้าให้ลูกฉันดีกว่า ที่เขาพูดมามันก็จริงนั้นแหละ ไม่ว่าพี่เฮลจะกลับดึกแค่ไหน ต้องมาแหย่ฉันที่นอนหลับอยู่ให้ตื่นทุกทีและเราก็เริ่มบรรเลงเพลงรักมอบความสุขให้กันและกันทุกคืน ตลอดเวลาที่เราแต่งงานกันมา เขาไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาทำให้ฉันเจ็บใจ เขามีเเค่ฉันเพราะฉันส่งสายสืบให้ไปตามติดชีวิตเขา และสายสืบเพิ่งจะรายงานผลงานว่าพี่เฮลวันๆหนึ่งนั่งอยู่แต่โต๊ะทำงานกับกองเอกสารกองโต มือกุมขมับเพราะเครียดที่ไม่มีเวลาให้ฉัน กิจการของพี่เฮลเริ่มเติบโตขึ้นทุกวัน ตอนนี้บริษัทและโรงแรมของสามีฉัน โด่งดังไปทั่วโลกยอดเข้าพักในแต่ละเดือนก็ทะลุหนึ่งพันล้านบาททุกเดือนในทุกๆสาขา ลูกฉันจะต้องเกิดมาบนกองเงินกองทองแน่ๆมีแด๊ดดี้ขยันขนาดนี้“อาทิตย์หน้าพี่ต้องไปเจรจาธุรกิจที่เบลีซ น้องอลิซไปกับพี่ได้ไหมครับ?”พี่เฮลพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงอ้อนๆฉันที่กำล
“ร้านนี้เพิ่งเปิดใหม่เหรอ”ฉันที่เหลือบสายตาเห็นร้านนมสดเปิดใหม่และร้านถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ฉันจึงเปิดไฟเลี้ยวและเลี้ยวหัวรถเข้าจอดที่ร้านแห่งนี้ทันทีแต่ในจังหวะนั้น สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นร่างสูงของผู้ชายในชุดสูทสีดำที่คุ้นตาฉัน“พี่เฮล มาทำอะไรที่นี่?”ฉันพูดขึ้นเมื่อมองไปที่ป้ายของร้านดอกไม้ เขามาซื้อดอกไม้ไปให้ใคร “สันดานเดิมๆกลับมาเหรอ?”ฉันพูดขึ้นในจังหวะที่ฉันเห็นพี่เฮลยืนพูดคุยยิ้มหวานกับผู้หญิงที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวนั้นเธอเองก็ยิ้มให้พี่เฮลอย่างมีความสุข ฉันกำหมัดแน่นมองทั้งคู่ที่พูดคุยกันกระหนุงกระหนิงพรึบ“หึ มาทำอะไรกันเหรอคะ!!!”ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของคนสองคนนี้ได้ยังไง พี่เฮลมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าตกใจผู้หญิงคนนั้นก็มองมาที่ฉันและยิ้มแหย่ๆมาให้ฉัน“น้องอลิซ มาได้ไงครับ ออกมาทำไมเดี๋ยวไม่สบายน่ะ!”พี่เฮลรีบเดินเข้ามาหาฉันและเขากำลังจะเอื้อมมือมาจับตัวฉัน แต่ฉันเหวี่ยงตัวหลบทำให้เขาจับตัวฉันไม่โดน“คุณอลิซเหรอคะ?”ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถามขึ้นพี่เฮลก็มองหน้าฉันสลับกับหน้าผู้หญิงคนนั้น“ใช่ครับ นี้คุณอลิศาภรรยาของผมเอง”พี่เฮลเดินมายืนข้างฉันและผายมือมาที่ฉันเพื่
1เดือนต่อมาบ้าน รัตนบูรภาพิทักษ์14:30น.อลิซ อลิศา...“เป็นไงมึง เมื่อคืนหนักป่ะ?”เสียงหวานของฮันนี่เอ่ยถามฉันดังมาแต่ไกล ฉันจึงหันกลับไปมองหน้ามันพร้อมกับเบะปากมองบนใส่มัน สภาพมันเหมือนคนอดหลับอดนอนเหนื่อยล้าเหมือนฉันนี้แหละ มันเพิ่งจะเดินกลับมาจากบ้านพี่รามน่ะ บ้านพี่รามอยู่ข้างๆบ้านของฮันนี่นี้แหละ ฉันกับพี่เฮลแต่งงานกันแล้ว งานเเต่งของเราสองคนถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่สมกับฐานะทางบ้านของเราทั้งคู่ งานเช้าเราจัดกันที่บ้านฉันและงานหมั้นและงานแต่งสวมแหวนเราจัดกันตอนเช้าพร้อมกันเลยและตอนมืดเราไปกินเลี้ยงกันที่โรงแรมหรูในเครือรัตนบูรภาพิทักษ์กัน มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลท่านใจดีมากรักและเอ็นดูฉัน มี๊ของพี่เฮลมองจะเห่อๆๆหลานลูกในท้องฉันมากเลย ทำเฟื้องฟ้าของฉันก็แอบกระซิบวันที่มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลและพี่เฮลพากันไปสู่ขอฉันที่บ้านของฉัน ม๊าฉันบอกว่าผู้ชายคนนี้แหละที่มารอที่บ้านฉันทุกเช้าเมื่อตอนที่ฉันเข้าไปดูงานในบริษัทคนที่หล่อๆๆที่ม๊าฉันชมก็คือพี่เฮลนี้แหละ แหละที่สำคัญน่ะพี่เฮลน่ะประจบประแจงม๊าฉันจนม๊าฉันหลงพี่เฮลไปอีกคนแล้วอ่ะ“หนักคงจะสู้ของมึงไม่ได้ มองท่าเดินเหมือนขาอ่อนหมดแรง”ฉันพูดด้วยนำ้เสียง
พี่เฮลเดินเข้ามาหาฉัน ฉันก็ลุกขึ้นยืน“น้องอลิซพูดจริงเหรอครับ?”พี่เฮงเดินทาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันและเอ่ยถามฉัน นำ้เสียงของเขาช่างตื่นเต้นและดีใจใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของเขาตอนนี้มันกลับทำให้ฉันลืมความผิดของเขาที่เคยทำให้ฉันร้องไห้เสียใจกับเรื่องเดิมๆไม่รู้กี่หนหดหายไปหมดเลย“ค่ะ ทำไมพี่เฮลถึงไม่บอกอลิซล่ะคะ ว่าพี่เฮลคือพี่ชายคนนั้น”ฉันเอ่ยถามเขาไปในจังหวะที่พี่เฮลยื่นมือของเชามาจับมือฉันไปกุมไว้ข้างหนึ่ง“พี่ไม่รู้ว่าหนูยังรอพี่”เขาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเศร้าๆพลางก้มหน้าลง ฉันจึงยิ้มขึ้นและเอื้อมมือไปกุมโครงแก้มของพี่เฮลพลางยกใบหน้าของเขาให้กลับมามองสบตากับฉัน“ทำไมจะไม่รอล่ะคะ ก็เราสัญญากันไว้แล้วหนิ^_^”ฉันพูดขึ้นพี่เฮลเบิกตาโตมองหน้าฉันด้วยสีหน้าแปลกใจ สงสัยเขาจะจำไม่ได้ ฉันเองก็จำไม่ได้เพียงแต่ว่าฉันเอารูปถ่ายทั้งสองใบมาเรียงต่อกันและพลิกด้านหลังดูก็พบข้อความตัวหนังสือที่ถูกเขียนด้วยดินสอสีดำตัวสะอดาเรียบร้อยแต่ไม่ค่อยสวยเหมือนรายมือของผู้ชาย“สักวันเราจะเป็นแฟนกันสัญญาน่ะ”ฉันพูดขึ้นและหยิบรูปถ่ายทั้งสองใบที่ฉันถือมาด้วยให้พี่เฮลดู พี่เฮลก็มองรูปถ่ายทั้งสองใบสลับกับหน้าฉัน“ลองต่อกันและพ