บทที่ 12

บทที่ 12

“เข้าใจผิดอะไรกัน ฉันจะเข้าใจอะไรผิดได้ ฉินเซียวนอกใจเธอตอนยังไม่หย่า แล้วทำไมเธอจะทำบ้างไม่ได้”

“…” เอาเถอะ สกิลปากของเพื่อนสนิทเหมือนจะเทียบกับสกิลปากของจ้าวจวิ้นโจวได้เลย

“เธอรู้ดีนี่ ว่าฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น”

“ฉันเข้าใจ”

“กลับเข้าเรื่องดีกว่า เธอจะหย่ากับเขาอยู่แล้ว แถมเธอยังทำงานกับจ้าวจวิ้นโจว เธออนุญาตให้เขาไปหาชู้รักได้ แต่ทำไมจะไม่ให้เธอไปหาเจ้านายบ้างล่ะ?”

ประโยคนี้… ฟังดูแปลก ๆ

“เคยคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าอย่าพาตัวเองไปอยู่ภายใต้คุณธรรมให้มากเทานไป ดูสิหลายปีที่ผ่านมา ความผูกมัดจากคุณธรรมเหล่านี้ ทำร้ายเธอขนาดไหน”โหยวฉีเริ่มชี้นำเธอ “ไม่ว่าเธอจะใช้ความชอบของจ้าวจวิ้นโจวหรือการเดิมพันในตอนนั้นที่เป็นเหตุผลเลือกเข้าหาเขา แต่แผนนี้ ฉันคิดว่าครั้งนี้เธอเลือกถูกที่สุดแล้วนะ”

“จ้าวจวิ้นโจวเป็นใคร ทีมของเขามีอิทธิพลและความสามารถสูงขนาดไหน เธอเอาเขามาเป็นที่พึ่ง ตระกูลสวีหรือแม้แต่ฉินเซียวก็ไม่กล้าแสดงอำนาจต่อหน้าเขาเลย”

…ประโยคนี้ยิ่งแปลกขึ้นอีก

โหยวฉีพูดอย่างจริงจังว่า “บริหารเสน่ห์ของเธอ แสดงศักยภาพความเป็นมืออาชีพของเธอออกมา ไม่ว่าสุดท้ายแล้วจ้าวจวิ้นโจวจะไม่รู้สึกอะไรกับเธอแล้ว อย่างน้อยพลังของเธอยังอยู่ และจะทำให้โดดเด่นในทีมของเขาได้ ต้องมีที่ยื่นมั่นคงในเมืองจิง เตะฉินเซียวออกไป ออกจากตระกูลสวี กระบวนการไม่สำคัญ พวกเราต้องมองที่ผลลัพธ์”

สมกับเป็นเพื่อนสนิทจริง ๆ

โหยวฉีเข้าใจเธอที่สุด

ใช่สิ เรื่องของความรู้สึกไม่สนว่าจะนานแค่ไหน ล้วนเปลี่ยนแปลงได้

หรือบางทีจ้าวจวิ้นโจวอาจจะรู้สึกว่าการเดิมพันครั้งนี้สนุก ดังนั้นเขาจึงอดทนรอมาถึงสามปี

ถึงอย่างไรคนที่ชีวิตราบรื่นมาตั้งแต่ต้นแบบเขา ความอยากชนะจึงสูงกว่าคนอื่น

ต่อให้วันข้างหน้าจ้าวจวิ้นโจวจะหมดสนุกกับเธอแล้ว เธอก็ไม่เสียเปรียบอะไร เธอมีความเชื่อมั่นในศักยภาพและความเป็นมืออาชีพของเธอ การเข้าร่วมทีมของจ้าวจวิ้นโจว ไม่ใช่เพียงแค่การเดิมพันเท่านั้น เธอยังต้องการใช้ทีมของจ้าวจวิ้นโจวเพื่อให้เธอสร้างความแข็งแกร่งให้ตัวเองอีกด้วย

-

วันรุ่งขึ้น

สวีเหยียนซีล้างหน้าบ้วนปากเสร็จ ก็นั่งทานอาหารเช้าตามลำพัง โทรศัพท์ของเธอมีข้อความแจ้งเตือนไม่หยุด

ทั้งหมดล้วนเป็นสายโทรเข้าของฉินเซียว

เธอเมินเฉย ก่อนจะขับรถมุ่งหน้าไปยังกลุ่มบริษัทย่าซั่วเริ่มทำงาน

ขั้นตอนการเข้าทำงานฟางห่าวเป็นคนนำทางเธอไปเอง ฟางห่าวเป็นคนสนิทข้างกายของจ้าวจวิ้นโจว เขาพาคนไปด้วยตัวเองแบบนี้ จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะทำให้คนอื่นจับตามองสวีเหยียนซีเป็นพิเศษ

มีคนเดาว่า เธอเข้ามาด้วยเส้นสาย

แต่มีบางคนหลังจากที่รู้ว่าเธอชื่อสวีเหยียนซีก็พลันนึกขึ้นได้ทันทีว่า เมื่อวานซืนมีข่าวที่สร้างความฮือฮาเล็กน้อยในแวดวงว่า สวีเหยียนซีและฉินเซียวจดทะเบียนสมรสกันแล้ว

ดังนั้นเรื่องนี้จึงทำให้คนแปลกใจเข้าไปใหญ่

ตระกูลสวีไม่อนุญาตให้ลูกสาวทำงานไม่ใช่เหรอ? ไม่ใช่เพิ่งจดทะเบียนสมรสกลายเป็นเป็นคุณผู้หญิงเหรอ? ทำไมถึงออกมาทำงานล่ะ?

ข่าวลือแพร่สะพัดออกไปทั่วบริษัทอย่างรวดเร็ว

และในตอนนี้ สวีเหยียนซียืนอยู่ในห้องประชุมแล้ว จ้าวจวิ้นโจวแนะนำตัวเธอว่า “สวีเหยียนซี เธอเข้าร่วมทีมของพวกเราอย่างเป็นทางการ ต่อไปก็ทำงานร่วมกัน”

สวีเหยียนซีโค้งคำนับเล็กน้อยก่อนเอ่ยว่า “สวัสดีค่ะทุกคน”

จ้าวจวิ้นโจวเอ่ยเป็นครั้งที่สองท่ามกลางความสงสัยของทุกคนว่า “ก่อนหน้านี้พวกคุณบอกว่าอยากให้ผมดึงอาซีย่ามาร่วมงานไม่ใช่เหรอ? เธอก็คืออาซีย่า”

สิ้นเสียงประโยคนั้น ทั้งห้องประชุมก็ฮือฮาขึ้นมา

แม้แต่สวีเหยียนซีเองก็ตะลึง เขารู้ได้อย่างไรว่าเธอคืออาซีย่า?

เพราะว่าตระกูลสวี ดังนั้นเธอทำได้แค่ใช้ชื่ออื่นไปเข้าร่วมการแข่งขันการออกแบบต่าง ๆ จนมาถึงวันนี้ ก็ยังไม่มีใครรู้เลยว่าอาซีย่าคือใครกันแน่

นอกจากโหยวฉีแล้ว แม้แต่ฉินเซียวเธอก็ไม่ได้บอกความจริง

เธอเม้มปาก ความลับของเธอ จ้าวจวิ้นโจวรู้หมดเลยงั้นหรือ?

มีบางคนถามด้วยความตื่นเต้นว่า “บอสครับ บอสไม่ได้หลอกพวกเราใช่ไหมครับ คุณสวีคืออาซีย่าจริงเหรอครับ?

จ้าวจวิ้นโจวยกกาแฟขึ้นดื่มด้วยสีหน้าไร้คำพูด “หลอกพวกคุณ แล้วผมจะได้เงินหรือไง?”

มีคนบางคนกล้าพูดออกมาว่า “บอสคะ คุณคงจะไม่โดนหลอกนะคะ”

จ้าวจวิ้นโจวและสวีเหยียนซี “…”

สวีเหยียนซียังคงยิ้มรับแล้วเอ่ยว่า “งั้นให้ฉันเข้าสู่ระบบบัญชีของอาซีย่าเพื่อพิสูจน์ดีไหมคะ?”