Masuk
Lapor
“นัญโตแล้วนะเฮีย” “ฉันก็ไม่เคยลืมว่าเธอโตหรอก ตั้งแต่คืนนั้นที่เธอครางไต้ร่างฉัน”ลัญชนา หรือนัญ น้องสาวบุญธรรมของ คิเลียน หรือคิล ทายาทหนุ่มหล่อตระกูลลัทธพิพัฒน์ ผู้ถูกพ่อแม่ส่งไปเรียนฝรั่งเศสตั้งแต่ยังเด็ก กลับมาบ้านเพียงวันปีใหม่ปีละครั้ง และจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ต้องห้ามก็ได้บังเกิดในคืนปีใหม่เมื่อสามปีก่อนที่เขากลับมา “แค่จูบเดียว” กลายเป็นความสัมพันธ์ต้องห้าม“แค่หนึ่งคืน” กลายเป็นความรู้สึกที่ห้ามไม่อยู่ ความสัมพันธ์ลับๆนี้ยังคงเกิดขึ้นต่อเนื่องเมื่อทั้งเขาและเธอไม่อาจหักห้ามความรู้สึกที่ไม่ควรเกิด จนกระทั่งถูกนายใหญ่ของตระกูลลัทธพิพัฒน์จับได้ ความจริงที่พังหัวใจสองดวงจนแตกสลายย่อยยับก็ได้เผยขึ้น“เขาและเธอเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกันมาตลอด…”
Lihat lebih banyakBab 1
บทที่ 1 ความผิดพลาดครั้งใหญ่
แสงไฟสีส้มหรี่สลัวจากหัวเตียงกระทบผิวเนื้อที่ชื้นเหงื่อ เสียงหอบหายใจดังสลับกับเสียงเตียงโยกเบาๆ ราวกับบอกเล่าความผิดพลาดของสองคนที่ไม่อาจหักห้ามใจตัวเองได้
ลัญชนานอนนิ่ง ใบหน้าเปื้อนน้ำตา ผมเธอสยายกระจายบนหมอนขาวสะอาดจนดูผิดแปลกกับสภาพร่างกายที่เปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างของคนที่เธอเรียกว่า พี่ชาย มาตลอด เขาไม่ได้เอ่ยอะไรสักคำ ไม่แม้แต่จะเรียกชื่อเธอ กลิ่นเหล้าฉุนราวกับซึมอยู่ในลมหายใจของเขา มือหนาข้างหนึ่งวางทาบที่เอวบางราวกับไร้สติ ปั่ก ปั่ก ปั่ก! “ฮึก… อ๊าา เฮียคิล…ย…หยุดอื้ออ…” เสียงเธอแผ่วสั่นไม่เป็นคำ แทบไม่ต่างจากเสียงกระซิบ ร่างสูงด้านบนไม่ตอบอะไร หนําซํ้ายังกระชับวงแขนแน่นขึ้น ก่อนจะฝังใบหน้าคมลงซอกคอระหง สูดดมกลิ่นกายหอมกรุ่นของเธอที่ทำเขาครั่งแทบบ้า ลมหายใจร้อนกระทบผิวจนร่างเล็กสะดุ้ง มือเล็กผลักเขาออกเบาๆแทบจะไม่มีแรงสะท้านถึงเขาเลย ไม่รู้ว่าเป็นร่างกายทรยศที่ตอบสนองทุกสัมผัสเขา หรือเพราะเรี่ยวแรงเธอหมดถึงขั้นไม่เหลือให้ต่อต้านเขากันแน่ ลัญชนาหลับตาลง ปล่อยให้น้ำตาหยดสุดท้ายไหลรินลงข้างแก้ม ขณะที่เสียงหอบของเขาเริ่มถี่ขึ้น จังหวะเคลื่อนไหวรุนแรงเต็มไปด้วยความอัดอั้น “อ่าาส์ ซี๊ดดดส์ อื้มมม เอามันส์ชิบหาย” เขาเองไม่แน่ใจว่าตัวเองเมาจนลืมไปแล้วว่าเธอคือน้องสาว หรือที่จริง เขาแค่ไม่อยากรยอมรับความจริงว่าเธอเป็นใครตั้งแต่แรก . . . . . “อ้าวนัญ จะไปมอหรอลูก” ชายวัยกลางรีบเอ่ยเรียกลูกสาวเสียงนุ่ม เมื่อเห็นว่าเธอก้าวลงบันไดมาด้วยชุดนักศึกษาเฉกเช่นทุกวัน “ค่ะป๊า” “เรารู้รึยังล่ะ ว่าวันนี้ตาคิเลียนจะกลับมา” คำพูดของชายวัยกลางเหมือนแรงกระแทกจากความทรงจำที่ไม่เคยจาง ทำเอาเธอชะงักฝีเท้านิ่งกึกไปชั่วคณะ “ฮ..เฮียคิลจะกลับมาวันนี้หรอคะ…” นํ้าเสียงเธอเบาแผ่วด้วยหัวใจดวงเล็กที่สั่นไหว เพียงได้ยินชื่อเขา ความทรงจำจากคืนนั้นที่ฝังลึกอยู่ในใจเธอก็เริ่มฉายขึ้นมาเป็นฉากภาพพยนต์อีกครั้ง หลังจากคืนนั้น… เขาก็บินกลับฝรั่งเศสทันทีโดยไม่มีแม้แต่คำบอกลา… ยิ่งไปกว่านั้นคือเขาไม่กลับมาไทยอีกเลย ไม่มีแม้แต่การติดต่อมาหาเธอโดยตรง นอกเสียจากจะทักทายกันผ่านๆเวลาเขาโทรมาทางบ้านเท่านั้น จนกระทั่งสามปีผ่านไป ก็คือวันนี้แล้วสินะ วันที่พี่ชายบุญธรรมของเธอจะกลับมาอีกครั้ง… เพียงนึกคิดถึงเวลาที่จะได้เจอหน้าเขาอีกครั้ง อยู่ๆหัวใจดวงน้อยก็ลุกขึ้นมาเต้นแข่งกันตุบตับจนไม่เป็นจังหวะ ไม่เจอกันตั้งสามปี ป่านนี้เขาคงโตเป็นผู้ใหญ่พร้อมที่จะกลับมารับช่วงต่อตระกูลอย่างเต็มตัวแล้วสินะ… ลัญชนานิ่งงันอยู่กับความคิดตัวเองอยู่นานจนเสียงแหลมแทรกเข้ามาดึงเธอออกจากภวังค์ “รู้แล้วก็กลับมาบ้านเร็วๆด้วยล่ะ อย่ามัวแต่ไปเที่ยวเหลวไหลที่ไหนจนกลับบ้านดึกๆดื่นๆเหมือนทุกคืนก็แล้วกัน จะได้ช่วยกันเตรียมตัวต้อนรับตาคิล” “ไม่เอาน่า คุณหญิง นัญก็บอกเราแล้วว่าช่วงนี้สอบไฟนอล ต้องไปติวกับเพื่อนเลยกลับดึก” “เหอะ…” คุณหญิงกัลยาณี นายหญิงใหญ่ของบ้าน ผู้ไม่เคยชอบหน้าบุตรสาวบุญธรรมอย่างลัญชนาเลยสักครั้ง แม้แต่ตอนนี้หญิงวัยกลางยังกรอกตาแสดงทีท่าเบื่อหน่ายใส่เธอเต็มทน จนหญิงสาวต้องตัดเรื่องโดยขอตัวออกจากบ้านมาก่อน *มหาวิทยาลัย A* “นัญ… นัญ!!” “ห…ห้ะ มีอะไรรึเปล่ากันต์” ลัญชนาที่มัวแต่เหม่ออยู่ในภวังค์ความคิดสดุ้งโหยงตกใจกับเสียงเรียกจากเพื่อนหนุ่มที่ไม่รู้ว่าเดินเข้ามานั่งตรงข้ามเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ “มัวแต่เหม่ออะไรอยู่ กันต์เรียกตั้งนานก็ไม่ได้ยิน” “ป..เปล่า… นัญแค่คิดอะไรไปเรื่อยน่ะ” “แน่ใจนะว่าไม่มีอะไรจริงๆ กันต์ว่านัญดูเหมือนมีเรื่องอะไรในใจนะ มีอะไรอยากระบายรึเปล่า” ชนกันต์ ชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาน่ามอง ผิวพรรณขาวผ่องราวกับเป็นผู้หญิง เพื่อนสนิทวัยมหาลัยของลัญชนา คนที่คอยตามติด ตามดูแล ตามเป็นห่วงเธออยู่เสมอ แล้วตอนนี้เองก็เช่นกัน แววตาที่เขามองเธอนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความเป็นห่วงเป็นไยอย่างเห็นได้ชัดจนลัญชนาหลุบยิ้ม “ไม่มีอะไรจริงๆน่ากันต์ ไม่เห็นต้องทำหน้าซีเรียสขนาดนั้นเลย นัญแค่เครียดเรื่องสอบนิดหน่อยเอง” ลัญชนาเลือกที่จะโกหกออกไป ที่จริงแล้วเรื่องสอบเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้นแหละ เรื่องที่วนอยู่ในความคิดเธอตั้งแต่เช้ามาคือเรื่อง เขา คนนั้นต่างหาก… ยิ่งรู้ว่าเขาจะกลับมา เธอยิ่งไม่อยากกลับบ้านไปเจอหน้าเขาเลยสักนิด… หลังจากเรื่องราวคืนนั้นแล้วคิเลียนก็หายหน้าหายตาไปตั้งสามปีเต็ม แล้ววันนี้อยู่ๆถ้าต้องเจอกันอีกครั้ง เธอไม่รู้ด้วยซํ้าว่าจะต้องทำตัวยังไง ไม่เกร็งตายเลยหรอ… ในเมื่อความสัมพันธุ์ระหว่างเธอกับเขา มันไม่เหมือน พี่ชาย และน้องสาว เฉกเช่นเดิมอีกต่อไปแล้ว เธอรู้ดีอยู่แก่ใจถึงรสสัมผัส ทั้งความรู้สึกในคืนนั้น… มันฝังลึกเกินกว่าสิ่งที่พี่น้องเขาทำกัน และเธอเองก็เชื่อว่าเขาเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจเช่นกัน เพราะประโยคสุดท้ายที่เขากระซิบแผ่วปนเสียงหอบหายใจอยู่ตรงซอกคอขาวก่อนที่เธอจะหมดสติไป เธอยังจำมันได้ดี “ถ้าการเอาน้องสาวตัวเองมันผิด งั้นคืนนี้ขอฉันผิดจนสุดเลยก็แล้วกัน…”Bab terbaru
My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 5 อยากจับกดจับขยํ่าให้แม่งรู้แล้วรู้รอด
“นั่นสิครับป๊า นัญยังเด็ก… ตามเล่ห์กลผู้ชายไม่ทันหรอกครับ ไม่มีนั่นแหละดีแล้ว” ชายวัยกลางที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวก็เกิดหัวเราะลั่นอย่างเอ็นดู “ฮะๆ พี่น้องคู่นี้ยังเป็นห่วงกันเหมือนเดิมเลยนะ ป๊าเห็นแบบนี้ก็หมดห่วงละ แกก็ดูแลน้องมันด้วยล่ะ เดี๋ยวจะเป็นแบบที่แกพูดเอา” คิเลียนหัวเราะเบาๆ น้ำเสียงฟังดูสุภาพแต่เจืออะไรบางอย่างที่ทำให้ลัญชนาเสียววาบตั้งแต่สันหลังถึงต้นคอ “ป๊าไม่ต้องห่วงเลยครับ เพราะผมจะดูแลน้องแบบที่ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมแน่…” เสียงหัวเราะของผู้เป็นบิดาดังลั่นขึ้นอีกครั้งอย่างชอบใจจนไม่ทันได้สังเกตเลยว่า คำพูดของลูกชายมีน้ำเสียงและความหมายที่ลึกกว่านั้น… เจ้าเล่ห์และอันตราย… ลัญชนาเหลือบสายตาขึ้นไปสบกับสายตาคมโดยไม่ตั้งใจ รอยยิ้มมุมปากที่จางๆบนใบหน้าหล่อเหลาทำเอาเธอเย็นวาบ มันไม่ใช่แค่ยิ้ม แต่มันคือการขู่ในคราบความอ่อนโยน เธอก้มหน้านิ่ง รีบหลบสายตาอย่างเงียบงัน เพราะรู้ดี… ผู้ชายที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตเธอ อาจไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือ คิเลียน ผู้ซึ่งเป็นพี่ชายต่างสายเลือด และดูเหมือนป๊าจะไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ… ว่าเขากำลังโยนลูกสาวตัวเองเข้าไปในถํ้าของสัตว์ป่าอันตรา
Terakhir Diperbarui : 2025-07-06My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 4 ลูกแมวในกำมือ
เมื่อถึงเวลามื้ออาหารคํ่า ทุกคนในบ้านก็มานั่งรวมตัวกันพร้อมหน้าพร้อมตาที่โต๊ะ อาหารร้อนๆถูกทยอยนำมาเสิร์ฟ บรรยากาศภายในห้องอาหารอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมและเสียงพูดคุย “หนูเพนน่าจะอยู่ทานข้าวกับเราก่อนก็ยังดีเนาะคุณว่ามั้ยคุณศักดิ์” คุณหญิงกัลยาณีตัดพ้อถึงว่าที่ลูกสะใภ้ที่รีบกลับไปก่อนจะได้ทานมื้อคำ่ด้วยกัน พูดจบก็หันไปทางสามีหาเพื่อนสมทบความคิดตนเอง “ไม่รู้สิ” “เหอะ.. คุณมันเคยรู้อะไรบ้าง นอกจากเรื่องยัยนัญ” นํ้าเสียงของชายวัยกลางที่ตอบห้วนสั้นไม่ใส่ใจนัก ทำให้คุณหญิงกลยาณีเกิดขัดใจ แล้วหันเหความหงุดหงิดไปลงที่ลัญชนาที่นั่งเงียบ คำพูดนั้นประหนึ่งตบหน้าหน้าเธอเข้าเต็มแรง ลัญชนาได้แต่ก้มหน้าลงตํ่า จ้องมองข้าวในจานที่ดูน่ากลืนไม่ลง รสชาติทั้งหมดหายไปทันทีที่ได้ยินถ้อยคำจากคนที่เธอเฝ้าหวังจะได้รับความรักมาโดยตลอด… เธอนับถือคุณหญิงเหมือนมารดา… ทว่าคุณหญิงกลับมีแต่ปติกิริยาตอบกลับเธอด้วยความเกลียดชัง ซึ่งลัญชนาเองไม่เข้าใจถึงเหตุผลเหมือนกัน ทั้งที่เธอโตมาภายไต้สายตาของคุณหญิงแท้ๆ… ทว่ากลับไม่เคยได้รับแม้แต่คำพูดดีๆจากหญิงวัยกลางเลยด้วยซํ้า ในขณะที่คนที่เพิ่งเจอกันไม่ถึงครึ่งว
Terakhir Diperbarui : 2025-07-06My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 3 สัมผัสในคืนนั้น
หลังจากเข้ามาในห้อง หัวใจดวงเล็กยังวุ่นวายเต็มไปด้วยภาพของเขา หากเธอนึกคิดวิธีที่จะไม่ได้เจอหน้าเขาได้คงดี เพราะหากเจอกันขึ้นมา เธอก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงอยู่ดี ในขณะที่กำลังนั่งนึกคิดหาวิธี ก็เหมือนมีพระเจ้ามาโปรด เมื่อมีเสียงสตาร์ทกำลังจะขับเคลื่อนออกไปดังก้อนเข้ามาผ่านหน้าต่างห้อง ลัญชนารีบลุกขึ้นเดินไปดูก็พบกับรถคันหรูที่เขานั่งมาเมื่อครู่ได้ขับเคลื่อนกลับออกไป หากเธอเดาไม่ผิด เขาต้องไปส่งแฟนสาวคนนั้นแน่ๆ หากไปส่งแล้วไม่กลับมาสักคืนก็คงดีสิ ลัญชนาคิดแล้วก็โล่งใจ ก่อนเสียงเคาะประตูหน้าห้องจะดังขึ้น เรียกสติจากหญิงสาวให้รีบเดินไปเปิดโดยไม่ได้คำนึงถึงเลยว่าคนที่ยืนเคาะอยู่จะเป็น… เฮียคิเลียน! ลัญชนาตกใจรีบก้าวถอยหลังเมื่อเขาลอดตัวเข้ามาในห้องเธอ แกร๊ก… เสียงล็อคประตูดังขึ้นตามหลัง ทำเอาหัวใจดวงเล็กลุกขึ้นมาเต้นแรงตุบตับอย่างไม่มีเหตุผล “ฮ..เฮียคิล” ลัญชนาเอ่ยเรียกชื่อคนที่ย่างเข้ามาไกล้เธอเรื่อยๆเสียงตะกุกตะกักเหมือนกลัวอะไร ทำเอาคิเลียนลอบยิ้มมุมปากขึ้น “ไม่เจอกันแค่สามปี… ทำไมทำหน้าห่างเหินกับพี่ชายตัวเองขนาดนั้นล่ะ” เสียงทุ้มเอ่ยถามช้าๆ ในระยะไกล้ “น…นัญเปล่
Terakhir Diperbarui : 2025-07-06My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 2 สายตาคมเข้ม
รถคันสีเทาจอดเทียบหน้าบ้านอย่างเงียบเชียบ พร้อมกับที่ลัญชนาเปิดประตูลงมา ก่อนเพื่อนชายที่มาส่งรีบยื่นหน้าออกมาเอ่ยลา “ขอบคุณที่มาส่งนะกันต์” “นัญพูดอย่างกับนี่เป็นครั้งแรกที่กันต์มาส่งอย่างนั้นแหละ” “ฮะๆ งั้นเราเข้าบ้านก่อนนะ” “อื้ม เดินดูทางดีๆด้วยล่ะ นัญยิ่งซุ่มซ่ามอยู่” ลัญชนายิ้มพรางพยักหน้าเข้าใจ ชนกันต์มักจะเป็นแบบนี้อยู่เสมอจนเธอชินแล้วแหละ พอลากันเสร็จก็ไม่ลืมที่จะยกมือโบกบ๊ายบายอย่างกับจะไม่ได้เจอกันอีกเป็นชาติ ก่อนชายรูปหล่อจะขับเคลื่อนรถออกไปทันที ทิ้งไว้เพียงหญิงสาวที่ยืนปรับลมหายใจหน้าบ้านหลังเดิม ด้วยหัวใจที่วุ่นวายกว่าที่เคย เมื่ออีกไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนี้เธอก็กำลังจะได้เจอคิเลียนอีกครั้ง… ลัญชนาชั่งใจเสร็จก็เดินเข้าบ้านโดยไม่ทันสังเกตเลยว่า ในรถ SUV สีดำคันใหญ่ที่จอดถัดไปห่างออกไปเพียงเล็กน้อย มีสายตาคมเข้มคู่หนึ่งจับจ้องทุกท่วงท่าของเธออย่างเงียบงัน เขานั่งอยู่เบาะหลัง ร่างสูงในชุดเรียบหรูเพิ่งลงจากเครื่องบินต่างประเทศ ยังไม่ทันได้พักหายใจ ก็มาเจอภาพที่ไม่ควรเจอเสียก่อน ผู้ชายคนนั้นคือใคร? แววตาเขาเงียบงัน…แต่ภายในเต็มไปด้วยคำถามปะทุขึ้นไม่หยุด เธอเ
Terakhir Diperbarui : 2025-07-06My sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด บทที่ 1 ความผิดพลาดครั้งใหญ่
แสงไฟสีส้มหรี่สลัวจากหัวเตียงกระทบผิวเนื้อที่ชื้นเหงื่อ เสียงหอบหายใจดังสลับกับเสียงเตียงโยกเบาๆ ราวกับบอกเล่าความผิดพลาดของสองคนที่ไม่อาจหักห้ามใจตัวเองได้ ลัญชนานอนนิ่ง ใบหน้าเปื้อนน้ำตา ผมเธอสยายกระจายบนหมอนขาวสะอาดจนดูผิดแปลกกับสภาพร่างกายที่เปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างของคนที่เธอเรียกว่า พี่ชาย มาตลอด เขาไม่ได้เอ่ยอะไรสักคำ ไม่แม้แต่จะเรียกชื่อเธอ กลิ่นเหล้าฉุนราวกับซึมอยู่ในลมหายใจของเขา มือหนาข้างหนึ่งวางทาบที่เอวบางราวกับไร้สติ ปั่ก ปั่ก ปั่ก! “ฮึก… อ๊าา เฮียคิล…ย…หยุดอื้ออ…” เสียงเธอแผ่วสั่นไม่เป็นคำ แทบไม่ต่างจากเสียงกระซิบ ร่างสูงด้านบนไม่ตอบอะไร หนําซํ้ายังกระชับวงแขนแน่นขึ้น ก่อนจะฝังใบหน้าคมลงซอกคอระหง สูดดมกลิ่นกายหอมกรุ่นของเธอที่ทำเขาครั่งแทบบ้า ลมหายใจร้อนกระทบผิวจนร่างเล็กสะดุ้ง มือเล็กผลักเขาออกเบาๆแทบจะไม่มีแรงสะท้านถึงเขาเลย ไม่รู้ว่าเป็นร่างกายทรยศที่ตอบสนองทุกสัมผัสเขา หรือเพราะเรี่ยวแรงเธอหมดถึงขั้นไม่เหลือให้ต่อต้านเขากันแน่ ลัญชนาหลับตาลง ปล่อยให้น้ำตาหยดสุดท้ายไหลรินลงข้างแก้ม ขณะที่เสียงหอบของเขาเริ่มถี่ขึ้น จังหวะเคลื่อนไหวรุนแรงเต็มไปด้วยความอัดอั้
Terakhir Diperbarui : 2025-07-06
You may also like
Related Novels
Komen