บทที่ 4 : ชายผู้คิดการใหญ่

กลิ่นสมุนไพรยังคละคลุ้งในอากาศ ร่างของหลงซานนอนนิ่งอยู่ในห้องด้านในหลังจากการผ่าตัดนำกระสุนออกเสร็จสิ้น เสียงลมหายใจของเขาเริ่มคงที่ขึ้น แม้ยังไม่ลืมตา แต่สีหน้าผ่อนคลายลงกว่าก่อนหน้าอย่างเห็นได้ชัด

เหยียนหนิงนั่งสงบอยู่ที่โต๊ะเตี้ยหน้าห้องพักผู้ป่วย ขณะชายในชุดแพทย์จีนโบราณ พี่ชายของหลงซาน ก้าวออกมาช้า ๆ ปิดประตูห้องอย่างแผ่วเบา ก่อนจะมานั่งตรงข้ามเธอ

แสงจากโคมไฟจีนทรงกลมที่แขวนอยู่เหนือหัวฉายเงาสะท้อนบนใบหน้าเรียวยาวของเขา ดวงตาคู่นั้นยังคงนิ่งสงบ ทว่าเมื่อมองลึกเข้าไป เหยียนหนิงกลับรู้สึกเหมือนจ้องเข้าไปในตะเกียงที่เก็บเปลวเพลิงอันเก่าแก่

“เขาปลอดภัยแล้วใช่ไหมคะ…” เสียงของเธอแผ่วเบา

“ก็แค่ตอนนี้เท่านั้น” เขาตอบสั้น ก่อนจะเทน้ำชาลงถ้วยใบเล็ก “แต่ถ้าเขายังเดินตามแผนที่วางไว้… ชีวิตของเขาจะไม่ปลอดภัยอีกเลย”

“แผน…?” หญิงสาวทวนคำด้วยความสงสัย ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนเริ่มอธิบาย

“เธอรู้จักกลุ่มอิทธิพลในนคร S มากแค่ไหน?”

เธอส่ายหน้าเบา ๆ เขาหัวเราะแห้ง ๆ ก่อนยกถ้วยชามาดื่มคำเล็ก ๆ แล้ววางลงช้า ๆ พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบแต่หนักแน่น

“ตอนนี้ในนคร S มีกลุ่มอิทธิพลใต้ดินหลักอยู่สี่กลุ่ม… และทุกกลุ่มต่างมีมือเปื้อนเลือดประชาชนทั้งนั้น”

เขาเอื้อมไปหยิบแผนที่เล็ก ๆ ฉบับหนึ่งบนโต๊ะ กางให้เหยียนหนิงดู พลางใช้นิ้วแตะทีละจุด ก่อนจะอธิบาย

“นคร S ตอนนี้อยู่ภายใต้ 'พันธมิตรซันเหอ' ซึ่งเป็นการตกลงไม่โจมตีกันของพวกซันเหอทั้งสี่แก๊งใหญ่ ที่มีลูกน้องในสังกัดนับพัน เพื่อรักษาสมดุลของอำนาจ...”

“เริ่มจากทิศตะวันตก คุมโดยแก๊งเถี่ยเจี่ย (铁界 – พิภพเหล็ก) กลุ่มค้าอวัยวะที่เธอเพิ่งรอดมา พวกมันควบคุมโรงพยาบาลเถื่อนและเครือข่ายซื้อขายมนุษย์ มีหน่วยแพทย์เถื่อนที่แยกชิ้นส่วนมนุษย์ได้ภายในไม่กี่นาที”

“ทิศใต้เป็นของแก๊งแก๊งหยินอวี้ (银狱 – คุกเงิน) คุมบ่อนการพนันรายใหญ่ที่สุดในเมือง เชื่อมโยงกับองค์กรฟอกเงินจากหลายประเทศ เส้นสายลึกถึงนักการเมืองและตำรวจระดับสูง”

“ทิศตะวันออกเป็นของแก๊งหลงเม่า (龙貉 – มังกรหมาป่า) เครือข่ายค้ายาเสพติดและสารเคมีควบคุมที่ทรงอิทธิพลที่สุด มีห้องทดลองเคลื่อนที่ในท่าเรืออุตสาหกรรม และนักเคมีที่สามารถสกัดสารเคมีจากพืชให้กลายเป็นยาติดได้ภายในคืนเดียว”

“แก๊งหงเฟิง (红锋 – คมแดง) คุมด้านเหนือ เป็นแก๊งที่ดำเนินธุรกิจค้าประเวณีระดับสูง ควบคุมทั้งโรงแรมและไนต์คลับหรู แต่เบื้องหลังคือการบงการและค้าร่างผู้หญิงจากทั่วเอเชีย มีผู้รักษาความปลอดภัย เป็นกลุ่มทหารรับจ้างเก่าที่ผันตัวมาเป็นนักค้าอาวุธ พวกเขามีกำลังอาวุธเทียบเท่าหน่วยปฏิบัติการพิเศษ และไม่อยู่ใต้ศีลธรรมใด ๆ อยู่ใต้เพียงแค่เงินเท่านั้น

“เขาจะ… ทำลายทุกกลุ่มเลยงั้นเหรอ?” เธอถามด้วยความสงสัย ถึงจะรู้ซึ่งในความแข็งแกร่งของเขา แต่เขาก็ไม่ได้ไร้เทียมทาน ก็ยังบาดเจ็บให้กลับมารักษาอยู่ดี

“เขาตั้งใจจะรื้อถอนธุรกิจผิดกฎหมายทั้งหมด... แต่ไม่ใช่เพื่อครอบครองแทนหรอกนะ เขาพอใจกับแก๊งของเราที่มีสมาชิกแค่หลักสิบ มากกว่าจะไปปกครองคนเป็นพัน” พี่ชายพูดพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่

“แล้วเพื่ออะไร?” เหยียนหนิงถาม เขาเงียบไปอึดใจ ก่อนพูดต่อ “เพื่อคืนความหวัง ให้เมืองนี้... ด้วยการกำจัดต้นตอ ที่บ่อนทำลายชีวิตผู้บริสุทธิ์ เขาไม่เชื่อว่ากฎหมายหรือรัฐบาล จะจัดการความเน่าของเมืองนี้ได้อีกแล้ว เขาจะเป็นปีศาจที่ฆ่าปีศาจเอง”

             “แต่นั่นมันหมายความว่าเขาจะเป็นศัตรูกับทุกคน… ทุกแก๊ง” เหยียนหนิงพึมพำ ตัวเย็นวาบด้วยความตกตะลึงในความตั้งใจของผู้มีพระคุณของเธอ

“รวมถึงพวกคนจากทางรัฐด้วย” พี่ชายกล่าวเรียบ ก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกเฮือก “ไม่ต้องแปลกใจถ้าต่อจากนี้ ทั้งตำรวจ นักข่าว เจ้าหน้าที่รัฐ หรือแม้แต่หมอที่เธอเคยเห็นในโรงพยาบาล จะกลายเป็นศัตรู... เพราะพวกเขาก็มีส่วนเกี่ยวพันกับกิจการโลกมืดของพวกซันเหอเมืองนี้ด้วยกันทั้งนั้น”

คำกล่าวนั้นทำเอาหญิงสาวนิ่งอึ้งไปนาน ดวงตาฉายแววความกังวล สมองเต็มไปด้วยความครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ยขึ้น

“ถ้าฉันอยากช่วยเขา... ฉันควรเริ่มจากอะไร?”

“ฉันเธอมีสามทางเลือก” พี่ชายบอกพลางจ้องเธอด้วยสายตาจริงจัง “หนึ่ง กลับไปใช้ชีวิตเหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้น สอง เป็นแค่คนข้างกายเขา เฝ้ามองเขาบาดเจ็บ และตายไปในสงคราม หรือสาม เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ที่จำเป็น หาทางสนับสนุนเขา ไม่ว่าจะเป็นในการต่อสู้ หรือในการฟื้นฟูกิจการของแก๊งเรา”

เหยียนหนิงได้ฟังก็หลับตาชั่วครู่ ลมหายใจยาวผ่านริมฝีปาก ก่อนลืมตาขึ้นอย่างแน่วแน่

“ฉันเลือกข้อสาม ช่วยสอนฉันในสิ่งที่จำเป็น สำหรับการช่วยสนับสนุนน้องชายคุณด้วยเถอะ!”