ประเทศออสเตรเลีย“ห่างแค่คืนเดียวก็คิดถึงใจจะขาด พี่คิดถึงฉันไหม”น้ำค้างลงจากเครื่องแล้วเดินทางไปถึงบ้านของผู้เป็นแม่ ก็รีบตรงดิ่งขึ้นไปบนห้องนอน หยิบโทรศัพท์มากดวิดีโอคอลไปหาฉลามทันที และดีที่มันตรงกับช่วงพักเที่ยง เขาจึงมีเวลารับสาย(คิดถึงเหมือนกัน คิดถึงมากด้วย)“พี่ฉลาม ฉันมีอะไรจะให้ดู”ฉลามจ้องมองแฟนสาวในหน้าจอมือถือ เหมือนว่าเธอกำลังเอื้อมหยิบอะไรบางอย่าง ก่อนจะพบว่ามันเป็นสมุดโน้ต แล้วเธอก็เปิดไปยังหน้าที่ต้องการให้เขาดู(ดอกสแตติส)“ใช่ค่ะ ฉันสตัฟฟ์ไว้ในสมุด จะเอาพกติดตัวไปเรียนทุกวันเลย”(หึ น่ารักจัง พี่ก็มีเหมือนกัน)“อะไรเหรอคะ”จากนั้นเขาก็หยิบกิ๊บติดผมที่เป็นโบว์สีชมพูขนาดเล็กที่เธอชอบใช้ขึ้นมาโชว์ให้ดู พร้อมกับส่งรอยยิ้มหล่อไปให้แฟนสาวที่เผยรอยยิ้มหวานจนหน้าแดง“แอบขโมยไปตอนไหนเนี่ย ถึงว่าหาไม่เจอเลย”(เอามาตั้งแต่เริ่มทำงาน)“พี่น่ารักแบบนี้ไง ฉันถึงโคตรรักพี่มากเลย”(พี่ก็โคตรรักเธอเหมือนกัน)“คิกคิก”(หึหึ)ทั้งสองต่างหยอกล้อด้วยคำบอกรัก ส่งเสียงหัวเราะคิกคักกันอย่างมีความสุขช่วงเวลาที่อยู่ไกลกันก็ไม่ได้กระทบกับความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ในทุกวันยังสามารถโทรคุยแบบเห็
ทางด้านช่อผกา“ฉันได้ยินคุณชยันต์บอกว่านังเด็กน้ำค้างจะไปเรียนต่ออยู่กับแม่ของมันที่เมืองนอก เห็นทีอนาคตที่ฉันคิดไว้ว่าจะให้แกรับช่วงต่อโรงแรมก็คงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม”ช่อผกาเข้าไปหาลูกสาวในห้อง ตอนนี้มหาวิทยาลัยได้ปิดภาคเรียนแล้ว และยิปโซก็เพิ่งจะกลับเข้าบ้านมาวันแรก เนื่องจากช่วงก่อนเธอได้ขอผู้เป็นแม่ออกไปอยู่ข้างนอก นั่นก็คือไปอยู่ที่คอนโดของเคน เพื่อหลีกเลี่ยงถ้อยคำชักจูงของผู้เป็นแม่ให้ทำในสิ่งที่เธอไม่เต็มใจ แล้วที่กลับมาบ้านก็เพื่อมาเก็บเสื้อผ้า เพราะว่าต้องไปฝึกงานที่ต่างประเทศสามเดือน“แม่ แต่ฉันไม่ได้อยาก…”ช่อผการีบยกนิ้วชี้ไปที่หน้าของยิปโซ ถลึงตาใส่ลูกสาวที่ไม่เชื่อฟังทันที ก่อนจะเอ่ยขึ้นน้ำเสียงกร้าว“แกหุบปากไปเลย ฉันเลี้ยงแกมาลำบากแค่ไหนก็น่าจะรู้ ทำไมไม่คิดจะตอบแทนบุญคุณฉันบ้างฮะ แกจะโง่เรียนจบมาแล้วมาเป็นขี้ข้าคนอื่นหรือไง ได้นั่งอยู่ในห้องผู้บริหารแค่ชี้นิ้วสั่งลูกน้องแล้วมันไม่ดียังไง”“มันไม่ดีตรงที่มันไม่ใช่ของเราไงแม่”“นังโง่ แกเป็นลูกแม่ แม่เป็นเมียคุณชยันต์ ของผัวก็เหมือนของเมีย แล้วมันจะไม่ใช่ของเราได้ยังไง แกไม่ต้องคิดจะอ้าปากเถียง รีบเรียนให้จบแล้วกลับมาช่
“เมียพี่เป็นอะไรครับ”หลังเลิกงานฉลามก็รีบมาหาน้ำค้างในช่วงเย็นวันศุกร์ แต่พอมาถึงแฟนสาวก็เอาแต่ดึงแขนเขาไปกอด ใบหน้าก็แสดงถึงความกังวลบางอย่าง วางศีรษะพิงหัวไหล่ของเขาขณะที่นั่งกันอยู่ตรงโซฟาห้องนั่งเล่น“มีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ แต่ว่าทำใจไม่ได้”หญิงสาวทำหน้าเศร้า ช้อนสายตาขึ้นมองแฟนหนุ่ม“เรื่องอะไร ลองบอกพี่มาซิ เผื่อว่าจะช่วยแก้ปัญหาได้”เขาเผยรอยยิ้มละมุน ส่งมือหนาลูบเรือนผมของเธออย่างเบามือ“พี่มีความฝันไหมคะ ฝันว่าเรียนจบแล้วอยากทำอะไร”“บ้านพี่ทำร้านอาหาร แล้วที่เลือกเรียนสาขานี้ก็เพราะอยากทำงานควบคุมการผลิตในอุตสาหกรรม พอมีประสบการณ์มากขึ้นพี่ตั้งใจจะเปิดโรงงานแปรรูปอาหารเป็นของตัวเอง”“ดีจังเลยนะคะ ฉันเชื่อว่าพี่ทำได้แน่นอน”“แล้วเราล่ะ ทำไมถึงเลือกเรียนการจัดการโรงแรม หรือว่าเพราะที่บ้านมีธุรกิจเหมือนกัน”“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ ตอนเด็กพ่อกับแม่ชอบพาไปเที่ยวเล่นที่โรงแรม พอเห็นทุกคนแต่งตัวสวย ให้บริการด้วยรอยยิ้ม ก็เกิดความรู้สึกอยากทำแบบนั้นบ้าง โตมาเลยคิดไว้ว่าจะเรียนการจัดการโรงแรมให้ถึงปริญญาโท จบออกมาจะได้มาช่วยพ่อบริหารโรงแรม”ฉลามพอจับใจความกับประโยคของแฟนสาวได้ว่าเธอ
สามเดือนต่อมา“เฮ้อ ทิ้งแม่ไปอีกละ”สายธารถอนหายใจขณะมารอส่งลูกสาวที่สนามบิน รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนาน แต่ลูกโตแล้วก็คงต้องปล่อยให้ไปใช้ชีวิตของตัวเอง ส่วนแม่อย่างเธอก็จะคอยดูแลแบบนี้ตลอดไป“ไว้หนูโทรมาหาบ่อย ๆ นะคะ”น้ำค้างเอ่ยพลางเข้าไปสวมกอดผู้เป็นแม่ เธอปรับตัวเข้ากับสถานที่ฝึกงานและการใช้ชีวิตที่นี่ได้เป็นอย่างดี แม่ของเธอก็คอยซัปพอร์ตทุกอย่าง แม้จะเริ่มคุ้นชินกับการอยู่ออสเตรเลียแล้ว แต่ที่ไทยก็ยังมีคนเฝ้ารอเธออยู่“อย่าลืมกลับไปคิดเรื่องเรียนต่อด้วยนะน้ำค้าง แม่ไม่อยากให้ลูกทิ้งเป้าหมายของตัวเอง”“ค่ะแม่”*****หญิงสาวใช้เวลาอยู่บนเครื่องบินนานกว่าสิบห้าชั่วโมงก็เดินทางมาถึงประเทศไทย ในมือลากกระเป๋าเดินออกมาก็พบกับแฟนหนุ่มมารอรับ เนื่องจากวันนี้เป็นวันเสาร์เขาเลยไม่ได้ไปทำงาน“พี่ฉลาม”น้ำค้างเอ่ยชื่อของเขาด้วยน้ำเสียงดีใจ รีบวิ่งเข้าไปหาแล้วกระโดดขึ้นกอดกันด้วยความคิดถึงอย่างไม่อายสายตาของผู้คนที่เดินผ่านไปมา สามเดือนที่ทำได้แค่เห็นหน้ากันผ่านโทรศัพท์ มันทำให้หัวใจของทั้งสองเต้นแรงอย่างมีความสุขกับการเจอกันอีกครั้ง“หึ ถ้ายังกอดไม่ปล่อย พี่จะอุ้มออกไปแบบนี้แล้วนะ”เ
หลายเดือนต่อมาฉลามเรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เหลือแค่รอสภาอนุมัติก็จะเข้ารับปริญญาบัตร ส่วนน้ำค้างต้องไปฝึกงานที่ประเทศออสเตรเลีย ชายหนุ่มจึงเดินทางไปส่งแฟนสาวที่สนามบินในเวลาสิบห้านาฬิกา เผื่อเวลาให้เธอไปเช็กอินและโหลดกระเป๋าก่อนขึ้นเครื่องหนึ่งชั่วโมงกว่ามือของทั้งคู่จับกันอย่างแนบแน่นตั้งแต่นั่งอยู่ในรถจนกระทั่งเดินเข้าไปในสนามบิน จนมันเปียกชุ่มไปด้วยคราบเหงื่อ น้ำค้างช้อนดวงตาขึ้นมองแฟนหนุ่มด้วยใบหน้าหมองเศร้า แค่คิดว่าต้องห่างกันเกือบสามเดือนก็คิดถึงใจจะขาด อีกทั้งยังต้องปรับตัวกับเวลาที่ห่างกันถึงสี่ชั่วโมง หลังจากนี้ฉลามก็ต้องเดินบนเส้นทางใหม่ คือเริ่มต้นชีวิตของการทำงาน“เดินทางกลับดี ๆ นะคะ”“เราก็เหมือนกัน อยู่ทางนั้นต้องดูแลตัวเองดี ๆ นะ”“ค่ะ พี่ก็เหมือนกัน”ทั้งสองจ้องมองกันชั่วครู่ก็โผเข้าสวมกอดกันอย่างเนิ่นนานราวกับไม่อยากแยกจากกัน แต่ทว่าต้องทำใจปล่อยอ้อมแขนเนื่องด้วยเวลาที่ใกล้เข้ามาเต็มที“เข้าไปแล้วนะ”เธอเอ่ยน้ำเสียงสั่นเครือ ฉลามจึงเลื่อนมือขึ้นไปลูบเรือนผมเพื่อปลอบประโลม“ครับ ถึงแล้วโทรหาพี่ด้วย”“ค่ะ”โบกมือล่ำลากันเสร็จ น้ำค้างก็จำใจต้องลากกระเป๋าเดินทางเข้
ส่งน้องสาวเสร็จฉลามก็รีบกลับไปหาน้ำค้างที่คอนโด เมื่อเขาเข้าไปในห้องแล้วประตูได้ถูกปิดสนิท หญิงสาวก็รีบกระโดดขึ้นสวมกอดคอของเขาทันที ส่วนแฟนหนุ่มก็โอบกอดเอวของเธอเอาไว้ ออกแรงอุ้มขึ้นจนเท้าลอยอยู่เหนือพื้น เลื่อนริมฝีปากขึ้นไปจูบกับคนตัวสูงเพื่อให้หายคิดถึงแต่ดูเหมือนว่าเขายังไม่พอใจกับสัมผัสแผ่วเบาที่เธอมอบให้ เริ่มกอดรัดเธอแนบแน่น เลื่อนมือซุกไซ้เข้าไปใต้เสื้อสายเดี่ยวมีกลิตเตอร์ทอแสงระยิบระยับที่สวมคู่กับกางเกงยีนขายาวเข้ารูป ลูบไล้แผ่นหลังของสาวสวยจนเธอรู้สึกสยิวไปทั่วทั้งร่าง ริมฝีปากก็จู่โจมด้วยการสอดลิ้นเข้าไปในโพลงปาก ตวัดหยอกล้อกันอย่างไม่มีใครยอมใคร“อืม…”น้ำค้างส่งเสียงแผ่วเบาในลำคอเมื่อเขาจูบเธออยู่เนิ่นนาน พอผละริมฝีปากออกจากกันก็อุ้มคนตัวเล็กขึ้น แล้วเดินตรงไปยังห้องนอนสองร่างผลัดเปลี่ยนกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าอย่างมีความต้องการ ก่อนจะมอบบทรักให้กันและกันโดยไม่ต้องปริปากร้องขอ“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า…”“อะ อื้ม… พี่ฉลาม จะ จุก ซี้ด…”“อ๊า… เสียวมากเมียจ๋า”เสียงกระเส่าดังขึ้นเป็นเวลานาน ประสานกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อจากท่วงท่าที่กระแทกเข้าใส่กันไม่ยั้ง น้ำรักได้ถูกขับออกมาจากปลายหัว