ตอนที่6

ตอนที่ 6เหยื่อที่ไม่ใช่เหยื่อ จบ

วันนี้นานาเข้าร้านเร็วกว่าปกติ เพราะนัดประชุมกับการ์ดของร้านไว้ ยังไม่ทันที่จะจอดรถสนิท ร่างสูงใหญ่ ใส่เสื่อเชิดราคาแพง กางเกงยีนส์ยี่ห้องดังคาดด้วยเข็มขัดแบร์นดเนม ยืนพ่นครัวสีขาวอยู่ข้างตึก ไอ้คุณไฟกัลป์ นานาลงจากรถรีบสาวเท้าเข้าร้าน 'ไม่เห็น ไม่เห็น ขอให้มองไม่เห็น' นานาท่องในใจ

"อ้าวคุณ แหม่ๆ เดินผ่านไม่คิดจะทักเลยนะคร๊าบ" ไฟกัลปทิ้งบุหรี่ใส่กระถางสำหรับทิ้งก้นบุหรี่ที่ร้านเขาจัดไว้สำหรับสิงอมควัน

"สวัสดีค่ะ คุณไฟกัลป์ ไม่ทันสังเกตนะคะ" นานาหันยิ้มแห้งตอบ

"ไอ้ผมก็ไม่คิดน่ะ ว่าไฮโซเรียนจบสูงแบบคุณจะไม่รู้จักคำว่า ขอบคุณ" ไฟกัลปย้ำประโยคท้าย

นานาหน้าตึง เมื่อคืนเธออายรีบขึ้นรถ จนลืมขอบคุณที่เขาเข้ามาช่วย " แหม่ๆ คุณช่วยเพราะต้องการเป็นบุญคุณหรอกเหรอค่ะ"

"ก็เปล่าหรอกครับ ก็แค่คิดว่ามันเป็นมารยาทพื้นฐาน เวลามีคนช่วยก็ต้องรู้จักขอบคุณ หรือคุณนานาไม่มีครับ"

"ขอบคุณค่ะ" นานาเสียงห้วนใส่

"ถ้าไม่ได้รู้สึก ขอบคุณก็ไม่ต้องก็ได้ครับ ผมไม่ถือ" ไฟกัลป์พูดเสียงยียวน

"นี่ คุณจะเอาไง" นานาเสียวแหวใส่ ไม่ใช่เธอไม่รู้สึกขอบคุณ แต่ไอ้หมอนี่กำลังกวนตีนเธอ

"เลี้ยงกาแฟผมซักแก้วแล้วกัน 6โมงเย็น ที่ร้าน...... ถ้าคุณไม่ไปผมก็คงคิดว่าคุณเป็นอย่างที่บอกจริงๆ" พูดจบก็หันหลังเดินเข้า SSR โดยไม่ฟังเสียงเรียกจากด้านหลัง

"นี่คุณเดี๋ยวก่อน ฉันไม่ว่าง คุณไฟกัลปปปปปปป์" โอ้ยยยยย นานาทำได้แค่เดินกระทืบเท้าไปยัง Venus

เดินหน้าบูดหน้าบึ้งเข้ามาในร้าน ก็เจอลูกน้อง การ์ด พนักงานเสริฟ ยืนเข้าแถวรออยู่แล้ว พนักงานทุกคนเห็นนายสาวที่ทุกคนต่างเรียกว่า เจ๊ เดินหน้าบูดเข้ามา ต่างก็รู้สึกถึงแรงกดดัน 'องค์เจ๊ลงแต่หัววันเลย'

นานาสั่งวางมาตรการใหม่สำหรับความปลอดภัยให้นักดื่มที่มาร้านให้เข้มงดขึ้น และสั่งการ์ดที่ลาดจอดรถ ต้องมี 1-2 คนเสมอห้ามขาด จะต้องไม่มีเหตุการ์ณแบบเมื่อคืนเกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง ไม่ว่ากับเธอหรือกับลูกค้า