LOGINShare
บทที่ 1072
Latest chapter
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1074
เวินเฉวียนเซิ่งชำเลืองมองหลานซื่อ จากนั้นถอยไปหนึ่งก้าว มอบอำนาจตัดสินใจให้นางหลานซื่อกล่าวด้วยสีหน้าคงเดิม คำพูดที่ออกมานั้นกลับเป็นภาษาต่างเผ่า “เผ่าโยวหลาน”ผู้เฒ่าฝ่ายตรงข้ามได้ยินว่าเป็นคนจากเผ่าโยวหลาน จึงถามว่า “มาด้วยเหตุอันใด?”หลานซื่อตอบว่า “มาหาคน”เป็นภาษาต่างเผ่าอีกครั้งเวินเฉวียนเซิ่งมองนางอีกครั้งด้วยสายตาแฝงนัยอันลึกซึ้งเขาไม่รู้เลยว่า บุตรสาวของตนผู้นี้ไปเรียนภาษาต่างเผ่ามาตั้งแต่เมื่อใด?ก่อนมา หรือหลังจากมาแล้ว?ต้องเรียนรู้หลังจากมาแล้วเป็นแน่หลานซื่อในอดีตไม่เข้าใจภาษาต่างเผ่านี้เลย แต่ระหว่างทางมา นางใช้เวลาเรียนรู้ภาษาต่างเผ่าแบบเร่งด่วนจากอวิ่นซิงเพียงไม่กี่คำแม้ว่าอวิ่นซิงจะช่วยให้นางฟังเข้าใจได้ แต่ถ้อยคำที่ออกมาก็ยังต้องให้นางพูดเองแต่แค่ฟังเข้าใจ แล้วพูดซ้ำตามคำพูดของอวิ่นซิง ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรและนางก็ไม่จำเป็นต้องพูดมากเกินไปเสี่ยวหานที่อยู่ข้างหลังนางได้คว้าตัวผู้สื่อสารหลี่ซึ่งเป็นคนในคณะที่สามารถพูดภาษาต่างเผ่าได้มาอยู่ข้างกายแล้วหลานซื่อแค่ต้องพูดประโยคสำคัญไม่กี่คำ เพื่อยืนยันตัวตน แล้วการสื่อสารที่เหลือก็โยนให้ผู้สื่อสารหลี่
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1073
ชางชิงหลานแสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อ “เหตุใดข้าถึงไม่รู้เรื่องนี้?”เยี่ยนจือเอ่ยอย่างหมดคำพูด “เพราะตอนนั้นท่านกำลังยุ่งอยู่กับการเพาะเลี้ยงราชากู่ของท่าน คำพูดของราชาใหญ่ท่านยังไม่ทันได้ฟังให้ชัดเจน ก็โบกมือบอกว่าให้พวกเขาตัดสินใจกันตามสบาย จากนั้นก็วิ่งออกไป”มุมปากของชางชิงหลานกระตุกในทันใดเยี่ยนจือยังตอกย้ำอีกว่า “อ้อ ใช่แล้ว ก็คือราชากู่ของท่านที่หายไปแล้วนั่นอย่างไร"ชางชิงหลาน “...””เยี่ยนจือ”“ขอรับ”ชางชิงหลานจับราวจับเกี้ยว มองเขาอย่างเยือกเย็นจากที่สูง “แค่ชาคำเดียวเอง ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้กระมัง?”เยี่ยนจือเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ยังมีน้ำลายของท่านด้วยขอรับ”วินาทีต่อมา...“พลั่ก!”เยี่ยนจือก็ถูกถีบกระเด็นออกไปใครคนนั้นทิ้งท้ายไว้ว่า “เก็บกวาดสิ่งไร้ประโยชน์พวกนี้ให้หมดจด เก็บกวาดเสร็จเมื่อไหร่ค่อยกลับมาเมื่อนั้น”แล้วเขาก็สั่งให้คนรีบไปโดยไม่เหลียวหลังทิ้งให้เยี่ยนจือยืนอยู่ที่เดิมอย่างหมดคำพูด รอจนเกี้ยวของชางชิงหลานหายไปจากสายตา เขาจึงถอนสายตาหันไปมองผู้คนเหล่านั้นที่คุกเข่าอยู่บนถนนหมูดูเหมือนจะรับรู้ได้ว่าภยันตรายกำลังจะมาถึง ใบหน้าของคนเหล่านั้นเผ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1072
“เยี่ยนจือ เจ้าแน่ใจหรือว่าว่าคนที่ปรากฏตัวอยู่ที่นี่คือจวี้เอ๋า?”ชางชิงหลานนั่งอยู่บนเกี้ยวอันวิจิตรงดงาม ที่แบกเขาอยู่คือชายฉกรรจ์สี่คนที่แม้ไม่ได้สูงใหญ่เท่าเล่อตุน แต่ก็ไม่ต่างกันนักพวกเขาสวมหน้ากากหน้าตาดุร้าย ดวงตาอำมหิตแต่ละคู่มองลอดผ่านหน้ากากไปยังผู้คนที่กำลังคุกเข่าอยู่หน้าเกี้ยวบนถนนหมู“เรียนนายท่าน ตามที่คนบนถนนหมูกล่าว คนผู้นั้นมีรูปร่างสูงใหญ่ผิดปกติ พละกำลังมหาศาล ลงมือเหี้ยมโหด เมื่อสังเกตถี่ถ้วนแล้วพบว่าอีกฝ่ายเหมือนจะมีสติปัญญาไม่สมบูรณ์นัก ด้วยความคล้ายคลึงกันมากมายขนาดนี้ นอกจากจวี้เอ๋าแล้ว ข้าน้อยคิดไม่ออกจริง ๆ ว่าจะมีใครอีก”ชางชิงหลานงอนิ้วเคาะราวจับเกี้ยว เมื่อได้ฟังคำพูดของเยี่ยนจือแล้ว เขาก็ยิ้มออกมาทันที“เดิมทียังนึกว่าเจ้าหมอนั่นคงตายไปนานแล้ว ไม่นึกเลยว่าจะติดตามธิดาศักดิ์สิทธิ์ต้าหมิงไปเสวยสุขอยู่ในจงหยวน”“นายท่าน จะให้ข้าน้อยส่งคนไปจับเขากลับมาตอนนี้เลยหรือไม่?”เยี่ยนจือสีหน้าขรึม กอดดาบพลางเอ่ยถามขึ้น“ไม่ต้อง”ชางชิงหลานเอ่ยอย่างราบเรียบ “ปล่อยให้เขาตามธิดาศักดิ์สิทธิ์ต้าหมิงไป ด้วยรูปร่างของเขานั้นยากจะหลบพ้นสายตา ยิ่งเป็นการสะดวกให้เรา
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1071
เวินเฉวียนเซิ่งหรี่ตาทั้งสองลงเล็กน้อย “แล้วเจ้าต้องการเช่นไร?”หลานซื่อเอ่ยขึ้น “คืนนี้ออกเดินทางได้ เร่งไปถึงราชสำนักภายในห้าวัน”มากกว่าที่เวินเฉวียนเซิ่งพูดไว้สองวันทันทีที่ได้ยินถ้อยคำนี้ เวินเฉวียนเซิ่งก็เหมือนจะคาดเดาอะไรได้ สายตาเขาทอดไปยังกระดาษแผ่นนั้นที่อยู่ในมือหลานซื่อ“เจ้าสืบได้ความอะไรมา?”เมื่อได้ยินเขาถามตรง ๆ เช่นนี้ หลานซื่อจึงเอ่ยด้วยรอยยิ้มอันคลุมเครือ “บนโลกนี้ย่อมไม่มีสิ่งใดได้มาเปล่า ๆ”เวินฉางอวิ้นจับจ้องนาง มองอยู่พักใหญ่ก่อนถามว่า “เจ้าต้องการสิ่งใด?”หลานซื่อไม่ได้ต้องการสิ่งใดหากจะมีจริง ๆ นางต้องการชีวิตของเวินเฉวียนเซิ่ง แต่น่าเสียดายเขาคงไม่ยอมให้แน่ ๆหลานซื่อได้แต่เสียดาย ก่อนเอ่ยขึ้นอย่างไม่ใส่ใจนัก “เช่นนั้นก็ขอเลือดของท่านแล้วกัน”นางหยิบชามใบหนึ่งจากตรงหน้าวางลงข้างหน้าโดยไม่คิดอะไรมาก “เลือดหนึ่งชาม แลกกับข่าว”เวินเฉวียนเซิ่งไม่มีทางให้เลือดของตัวเองแก่นางแต่เขาต้องการข่าวในมือของหลานซื่อ ดังนั้นจึงเอ่ยด้วยเสียงเย็นชา “แลกกับคน”หลานซื่อเก็บกระดาษในมือ ทำท่าไม่ยินดีจะเจรจาต่อแต่เวินเฉวียนเซิ่งก็เอ่ยขึ้นทันควัน “เลือดของเวินจื่อ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1070
ขณะที่เกาหยางเอ่ยถ้อยคำนี้ สีหน้านั้นมีความสุขุมหนักแน่นดูแล้วมีท่าทางเหมือนพี่ใหญ่มากกว่าเกาเย่าที่มีนิสัยค่อนข้างหุนหันพลันแล่นเสียอีกหลานซื่อไม่นึกว่าคนผู้นี้จะเป็นผู้ที่เป่ยเฉินหยวนส่งมาเพื่อช่วยเหลือนางโดยเฉพาะที่สำคัญคือคนผู้นี้มีความสามารถในการทำงานได้เก่งกาจอย่างแท้จริง อีกทั้งยังรอบคอบถี่ถ้วน มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นผู้มีความสามารถที่มีประโยชน์ยิ่งนักเมื่ออยู่ในดินแดนของชาวต่างเผ่า ผู้ที่ใช้การได้ยิ่งมีมากเท่าใดยิ่งดีดังนั้นแม้เวลานี้เป่ยเฉินหยวนจะไม่ได้อยู่ที่นี่ หลานซื่อก็มิได้เกรงใจเขา“เช่นนั้นก็รบกวนเกา…”หลานซื่ออยากเรียกตำแหน่งของเขา แต่เมื่อครู่กลับลืมถามเกาหยางกล่าวว่า “นายน้อยเรียกชื่อข้าน้อยได้เลย หรือจะเรียกเกาเอ้อร์ก็ได้ขอรับ”หลานซื่อได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า “เช่นนั้นเรื่องการสืบข่าวหลังจากนี้ก็ขอรบกวนเจ้าแล้ว กองทัพธงดำส่วนที่เหลืออยู่ก็จะให้เจ้าเป็นผู้บัญชาการและจัดการทั้งหมด”แม้ว่าเดิมทีเกาหยางจะบัญชาการและจัดการกองทัพธงดำอยู่แล้ว แต่ในสถานการณ์ที่ไม่มีเป่ยเฉินหยวนอยู่ หลานซื่อผู้เป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์ย่อมเป็นผู้ที่มีฐานะสูงส่งที่สุดในที่แห่งนี้
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1069
ได้ยินดังนั้น สีหน้าของหลานซื่อกับพวกต่างเคร่งขรึมขึ้นมาทันใดเสี่ยวหานชำเลืองมองผู้คนรอบข้าง เห็นเจ้าของโรงเตี๊ยมและเสี่ยวเอ้อร์ที่อยู่ไกลออกไปยังอยู่ จึงเอ่ยเตือนทหารกองทัพธงดำผู้นั้นอย่างมีไหวพริบ “นายน้อยรออยู่นานแล้ว ในเมื่อสืบได้ความแล้วก็เข้ามาบอกข่าวกับนายน้อยเถิด”ทหารกองทัพธงดำผู้นั้นเข้าใจอะไรได้ทันทีจากเครื่องแต่งกายของหลานซื่อตลอดจนคำพูดของเสี่ยวหาน เขาจึงเปลี่ยนคำพูด “ข้าน้อยไร้ความสามารถ ทำให้นายน้อยต้องรอนาน”“ไม่เป็นไร”หลานซื่อโบกมือ รับข้อมูลที่สืบได้จากมือของทหารผู้นั้น ในกระดาษวาดแผนที่เส้นทาง แม้จะดูหยาบแต่ก็พอจะเห็นภาพรวมได้“เส้นทางที่วาดบนแผนที่นี้มีความน่าเชื่อถือแค่ไหน?”ทหารเอ่ยว่า “แปดส่วนขอรับ”แปดส่วนก็ถือว่าใช้ได้แล้วเพราะถึงอย่างไรดินแดนชาวต่างเผ่าผืนนี้ การจะสืบเสาะเส้นทางที่แม่นยำไม่ใช่เรื่องง่ายดายเช่นนั้น โดยเฉพาะเส้นทางที่มุ่งหน้าไปยังราชสำนักต่างเผ่าหลานซื่อเพ่งพิศอย่างถี่ถ้วน แล้วจึงสังเกตเห็นว่าบนเส้นทางหลักในแผนที่มีเส้นทางพิเศษแยกออกไปทั้งซ้ายและขวาฝั่งละหนึ่งสาย จากนั้นต่างทำเครื่องหมายไว้ฝั่งละหนึ่งจุดนางชี้ไปยังจุดที่ทำเครื่องห
You may also like
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้30.5K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย25.3K viewsย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง225.6K viewsฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก12.2K viewsพระรองตัวร้ายย่อมคู่กับตัวประกอบอย่างข้า
วอลจู2.7K viewsนางบำเรอใต้เงารัก
อิ่น เยว่758 viewsข้ามเวลามาเป็นแม่ค้าหลงยุค ยุค70
sanvittayam3.0K viewsย้อนอดีตมาพลิกชะตา (ยุค 70)
sanvittayam2.9K views
