Share

บทที่ 466

Penulis: จิ้งซิง
“พูดจาเหลวไหล! ลูกชายข้าจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร เขา...”

เวินหย่าลี่เตรียมเอ่ยปากอยากโต้แย้งแทนลูกชายอย่างลืมตัว สรุปกลับถูกเวินซื่อพูดขัดขึ้นเสียก่อน

“ใช่ เขาไม่ทำ เขาก็แค่ทำเรื่องลักขโมยเล็กน้อยใส่ร้ายป้ายสีนิดหน่อย อย่างเช่นขโมยเอายาหยกหิมะของฮูหยินจงหย่งโหวไป แล้วใส่ร้ายข้า ใช่หรือไม่?”

สีหน้าเวินซื่ออมยิ้ม แววตาเย้ยหยันอย่างมาก

ทำให้ใบหน้าเวินหย่าลี่แดงเถือกทันใด

แดงเพราะความโกรธ

“ขโมยของอะไรกัน นั่นเป็นยาหยกหิมะของข้า ลูกชายนำสิ่งของของแม่ไปใช้เท่านั้น จะถือว่าลักขโมยได้อย่างไร?”

“ใช่ ถูกต้อง แค่เอาไปให้คนอื่นใช้เท่านั้นเอง ไม่เกี่ยวข้องกับข้าเลยสักนิด เพราะฉะนั้นขอแค่ฮูหยินจงหย่งโหวท่านพอใจก็ดีแล้ว”

นางจะพอใจได้อย่างไร!

เวินหย่าลี่โกรธจนหน้าดำคร่ำเครียด

ใครจะไปรู้ ในยามที่นางรู้ว่าลูกชายปิดบังตัวเอง นำยาหยกหิมะทั้งหมดของนางไปเอาใจเวินเยวี่ย ในใจของนางเจ็บปวดมากเพียงใด!

ในใจของนางกำลังหลั่งเลือด

นั่นมันยาหยกหิมะขวดใหญ่สามขวดเชียวนะ ลูกชายของนางไม่เก็บไว้ให้นางแม้แต่ขวดเดียว

ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้เวินหย่าลี่ปวดใจอย่างมาก

เดิมทีเวลาผ่านไปนานขนาดนี้ นางเกือบจะลืมไปแ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (3)
goodnovel comment avatar
Darika Oumsamang
อยากดูให้จบๆไป​หลายเรื่อง​ สับสน
goodnovel comment avatar
Darika Oumsamang
เรื่องชวนติดตามแต่ทำไมดูต่อไม่ได้​ มีเรื่องอื่นมาต่อ หรือยังไม่หด้ลงนะ
goodnovel comment avatar
ส.สุพัตรา ครอบครัวไก่ชน
น่าจะอีกยาววว...
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 814

    “อะ...อะไรนะ?”ตอนที่พาเข้ามา ฟ่านซิ่วซิ่วถูกปิดตาไว้ บวกกับแสงเทียนด้านในได้ดับลงจำนวนหนึ่ง เหลือเพียงแสงเทียนสีเหลืองสลัว ๆดังนั้นฟ่านซิ่วซิ่วจึงจำไม่ได้จริง ๆ ว่าที่นี่คือที่ไหนเมื่อนางได้ยินคำพูดนี้และลืมตาขึ้นอีกครั้ง แวบแรกนางไม่ได้มองไปรอบ ๆ แต่สายตากลับถูกดึงดูดไปที่ร่างที่อยู่ห่างออกไปสามเมตรตรงหน้า“เจ้า...เจ้าคือใคร?”เวินซื่อเห็นนางจ้องมองตัวเองอยู่ตลอดเวลา แววตานิ่งไม่ไหวติง นางดูเหมือนจะนึกอะไรออกบางอย่าง จึงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยพลางเอ่ยว่า “ข้าคือ...เวินซื่อ และเป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงที่เจ้ากำลังตามหา”“เจ้าคือธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงอย่างนั้นหรือ?”เสียงที่อ่อนแรงอยู่แล้วของฟ่านซิ่วซิ่วได้ดังขึ้นอย่างฉับพลัน สายตาและน้ำเสียงของนางแฝงไว้ซึ่งความเหลือเชื่อ“เป็นไปไม่ได้...ภาพวาดเหมือน เจ้าดูแตกต่างจากในภาพวาดเหมือนอย่างสิ้นเชิง!”ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาก็ดี อากัปกิริยาก็ดี หรือแม้แต่จะว่ากันด้วยเรื่องอุปนิสัย ล้วนแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เป็นคนละคนกันอย่างชัดเจน!เวินซื่อหัวเราะเบา ๆ “บางทีภาพวาดเหมือนที่เจ้ากำลังดูอยู่อาจจะไม่ใช่ตัวข้ากระมัง”ฟ่านซิ่วซิ่วจ้องเขม็ง

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 813

    หากปรมาจารย์ตัวอ่อนกู่เชื่อถือไม่ได้ เช่นนั้นก็เชิญคนอื่นมารับตำแหน่ง!อันที่จริงพันธมิตรที่มีมากที่สุดของตระกูลฟ่านก็คือปรมาจารย์กู่แน่นอน หากต้องการรับมือเป่ยเฉินหยวนแล้วล่ะก็ แค่จัดการกับปรมาจารย์กู่รุ่นหลังผู้นั้นยังไม่เพียงพอจำเป็นต้องจับตัวธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงให้ได้!มีเพียงการจับตัวนางไว้เท่านั้น ถึงจะสามารถข่มขู่เป่ยเฉินหยวนได้ฟ่านจงคิดเช่นนี้ แต่กลับไม่รู้ว่าบุคคลที่เขาต้องการจัดการและจับกุมนั้นความจริงแล้วเป็นคนคนเดียวกันสำหรับวิธีการที่เขาจะจับเวินซื่อมาเป็นตัวประกันนั้นได้ผลก็จริงอยู่ แต่น่าเสียดายที่เป่ยเฉินหยวนได้นำเขาไปหนึ่งก้าวแล้ว“พาคนขึ้นมา”เป่ยเฉินหยวนดูเหมือนจะไม่สนใจห้องลับที่ว่างเปล่านี้มากนัก และไม่สนใจ “หลักฐาน” เหล่านั้นที่ถูกย้ายออกไปตั้งนานแล้วด้วย หลังจากมองดูสภาพแวดล้อมโดยรอบแล้ว ก็สั่งให้คนกุมตัวฟ่านจงเข้ามา จากนั้นก็คิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยกมือขึ้นออกคำสั่งอีกครั้ง “ช่างมันเถอะ กุมตัวเขาไปที่ห้องข้าง ๆ ให้พื้นที่ใต้เท้าฟ่านได้ตรึกตรองบ้าง”พื้นที่ตรึกตรองอะไรกัน?ตอนนี้ฟ่านจงยังไม่รู้ว่าเป่ยเฉินหยวนกำลังเล่นลูกไม้อะไรอยู่จนกระทั่งในช

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 812

    เสียงสวดขอพร เสียงสวดมนต์ท้องฟ้าสีขาวโพลน กลายเป็นสีแดงเคลือบทองราวกับดวงอาทิตย์หิมะตกหนักไม่หยุด ดวงอาทิตย์ร้อนแรงไม่โผล่ออกมา แต่ที่แปลกก็คือ ทุกคนที่ได้ยินพิธีสวดขอพรนี้ ต่างรู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูกในเวลาต่อมาเหมือนกับร่างกายที่ผ่านความทุกข์ยากลำบากมาอย่างโชกโชนต่อเนื่องยาวนานหลายเดือนในภัยพิบัติครั้งนี้ จู่ ๆ ก็สลัดฝุ่นและหมอกควัน สลัดความเจ็บปวด สลัดเงามืดทั้งหมดออกไป ต้อนรับชีวิตใหม่ในที่สุดความรู้สึกอันเหลือเชื่อนี้ยังทำให้เหล่าประชาชนแทบจะเกิดความรู้สึกคุ้นเคยและหวังพึ่งธิดาศักดิ์สิทธิ์ที่สวดขอพรให้พวกเขาท่ามกลางหิมะตกหนักผู้นั้นภายในชั่วข้ามคืน“ธิดาศักดิ์สิทธิ์! ธิดาศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ!”“ข้าได้ข่าวมาแล้ว ว่ากันว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์ผู้นั้นน่าจะสัมผัสได้ถึงเจตนาของสวรรค์ จึงอัญเชิญตัวเองมาสวดขอพรให้ประเทศชาติและประชาชน และตอนนี้ฝ่าบาททรงรู้สึกขอบคุณในน้ำใจของนาง จึงได้พระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น ‘ธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิง’ ด้วยพระองค์เอง ความหมายก็คือผาสุขและปกป้องราชวงศ์หมิง!”“ถ้าอย่างนั้นธิดาศักดิ์สิทธิ์ก็มาช่วยพวกเราจริงหรือ?”“แต่เพราะเหตุใดถึงมาช้าเช่นนี้?”บางคนเช

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 811

    ใช่แล้ว!ฟ่านจงนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้โดยพลัน เขาส่งสายตาให้ผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่ในฝูงชนทันที แสดงเจตนาว่าเขาจะพาคนไปที่หอคอยเมืองหญิงที่ทำเขาเสียแผนผู้นั้นต้องเป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงที่ร่ำลือกันแน่นอนขอเพียงจับกุมนางได้ ก็จะสามารถนำมาข่มขู่เป่ยเฉินหยวนได้!ขณะที่ผู้ใต้บังคับบัญชามองเห็นเจตนา รีบถอนตัวออกจากฝูงชนแล้วมุ่งหน้าไปที่หอคอยเมือง ประชาชนที่อยู่รอบ ๆ รถม้าของเจ้าเมืองก็อดไม่ได้ที่จะเร่งเร้าด้วยความกระสับกระส่าย“ท่านเจ้าเมือง เหตุใดท่านถึงไม่พูดจา?”“ใช่แล้ว พวกเขาเคยปราบจลาจลในใต้หล้าหรือไม่?”“เมื่อก่อนข้าเคยได้ยินเรื่องศัตรูภายนอกที่โจมตีชายแดน ประเทศศัตรูพยายามโจมตีราชวงศ์หมิงของเรา แต่ต่อมาก็ไม่ได้ยินข่าวคราวใด ๆ อีกเลย หรือว่าตอนนั้นเป็นกองทัพธงดำที่ไปสู้รบ?”“ท่านเจ้าเมือง เป็นเช่นนี้อย่างนั้นหรือ?”“หากเป็นเช่นนี้ล่ะก็ กองทัพธงดำก็มิใช่กองทัพหาญกล้าที่เคยคุ้มครองความปลอดภัยของพวกเราประชาชนหรอกหรือ?”“แล้วอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนล่ะ?”“หรือว่าท่านอ๋องเคยเป็นตัวแทนผู้นำส่งกองทัพไปปราบ?”“ดังนั้น...ดังนั้นมันจริงหรือเท็จกันแน่? ใครถูกใครผิด?”เหล่าประช

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 810

    “เกินไปแล้ว! ต่อให้เป็นอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนแล้วอย่างไรเล่า?!”“ใต้เท้าฟ่านรักราษฎรดุจลูกในไส้ จะยอมให้พวกท่านจับตัวเขาไปแบบนี้ได้อย่างไร!”“ไสหัวไป! พวกทหารโจรที่เหมือนกับโจรป่า!”“ไสหัวไป!”“ไสหัวไป!”“…”ประชาชนมารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาคุ้มกันอยู่หน้าฟ่านจง ขวางอยู่ข้างหน้ากองทัพธงดำคำว่า “ทหารโจร” ทำให้เหล่าทหารกองทัพธงดำอดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น“เงียบนะ!”ในขณะนั้นเอง ก็มีน้ำเสียงที่เย็นเยียบแต่ใสกระจ่างดังมาจากที่สูงทุกคนเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นร่างที่บอบบางร่างหนึ่ง ยืนอยู่บนขอบกำแพงเมืองบนหอคอยเมือง นางทอดสายตาลงมายังฝูงชน แววตาเย็นชา น้ำเสียงที่โปร่งใสกังวานแฝงไปด้วยพลังวิญญาณเล็กน้อยส่งไปถึงชาวเมืองจงซินทุกคน บอกกับพวกเขาว่า...“คนที่อยู่ตรงหน้าพวกท่านไม่ใช่ทหารโจร พวกเขาคือกองทัพธงดำ เป็นกองทัพผู้กล้าหาญที่สู้รบในสนามรบเพื่อต้าหมิง และสร้างสันติสุขให้แก่แผ่นดิน!”“ที่พวกท่านไม่เคยได้ยินชื่อของพวกเขา เป็นเพราะพวกท่านอยู่ในเมืองจงซินมาโดยตลอด แต่หากก้าวออกจากเมืองจงซินไป บนแผ่นดินต้าหมิงแห่งนี้ ไม่มีผู้ใดไม่เคยได้ยินชื่อของกองทัพธงดำ ไม่มีใครไม่เคยได้ยินฉายาจ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 809

    “ไม่!”ฟ่านจงกัดฟันกรอด ดวงตาแน่วแน่ ยังไม่ถึงวินาทีสุดท้าย แผนการที่เขาวางมานานหลายปี จะมาพังทลายเพราะเป่ยเฉินหยวนผู้นี้ได้อย่างไร!“ทหาร ผู้บัญชาการเฉินอยู่ที่ใด?!”“เรียนท่านเจ้าเมือง ผู้บัญชาการเฉินอยู่บนหอคอยเมืองขอรับ!”“ส่งคนไปแจ้งข่าวทันที ให้เขานำทหารไปสกัดเป่ยเฉินหยวนไว้!”“ขอรับ! ข้าน้อยจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”“ที่ปรึกษาจาง!”ฟ่านจงตะโกนเรียกไปด้านหลัง ที่ปรึกษาจางรีบก้าวออกมาข้างหน้าทันที “ข้าน้อยอยู่นี่ขอรับ! ท่านเจ้าเมืองมีคำสั่งใด?”“เจ้าจงปลดม้าแล้วรีบควบม้ากลับจวนเจ้าเมืองทันที แจ้งให้ปรมาจารย์กู่เหมียว ย้ายทุกสิ่งทุกอย่างในห้องลับออกไปทันที อย่าทิ้งหลักฐานใดๆ ไว้ให้เป่ยเฉินหยวนเด็ดขาด!”“แล้วท่านเจ้าเมืองเล่าขอรับ จะทำอย่างไร?”แววตาของฟ่านจงแข็งกร้าว “ต่อให้เขาเป่ยเฉินหยวนอยากจะฆ่าข้า ก็ต้องมีหลักฐานมัดตัวแน่นหนา! ตอนนี้ที่เขาบุกโจมตีอย่างกะทันหันย่อมต้องเป็นเพราะค้นพบทุกสิ่งในห้องลับแล้ว แต่ขอเพียงพวกเจ้าย้ายทุกอย่างออกไปก่อนหน้านั้น เขาเป่ยเฉินหยวนก็จะฆ่าข้าไม่ได้!”“ขอรับ ข้าน้อยเข้าใจแล้ว!”หลังจากนั้นฟ่านจงก็เรียกให้พ่อบ้านเข้ามา “กลับไปบอกท่านแม่ ให้นางย

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status