LOGINShare
บทที่ 490
Latest chapter
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 802
ตอนแรกเวินซื่อยังไม่ทันได้ตอบสนอง นางนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยความประหลาดใจ “ความหมายของท่านคือ ที่นี่มีปรมาจารย์กู่หรือ?”“หรือควรจะพูดว่า ในสกุลฟ่านมีปรมาจารย์กู่”มิฉะนั้น คนทั่วไปคงไม่ใช้วิธีการเช่นนี้โดยเฉพาะต่อให้เป็นการไล่แมลงและสัตว์ร้าย อย่างมากก็แค่โรยผงไล่แมลงอะไรพวกนั้น แต่บริเวณรอบจวนเจ้าเมืองนี้กลับใช้ผงพิษและเป็นผงพิษที่มีพิษร้ายแรงกว่าแมลงพิษของอู๋โยวเสียอีกวิธีการป้องกันที่แน่นหนาถึงเพียงนี้ หากไม่ใช่คนในวงการเดียวกัน ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะทำได้ถึงขั้นนี้แน่นอนว่า อู๋โยวกับคนเหล่านั้นไม่ได้เป็นคนในวงการเดียวกันเขาหมายถึงกลุ่มคนพวกนั้นในเมืองหลวง“ฟ่านจงกับคนในเมืองหลวงต้องมีการสมรู้ร่วมคิดกันอย่างแน่นอน เดิมทีข้ายังไม่ค่อยแน่ใจ แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดเจนไม่ต้องสงสัยเลย”ฟ่านจงผู้นี้ไม่เพียงแต่เป็นขุนนางที่ทำตัวราวกับเป็นฮ่องเต้ แต่ยังเกี่ยวข้องกับปรมาจารย์กู่ของชนเผ่าอื่นอีก ไม่ฆ่าก็คงไม่ได้แล้วจริงๆ“ปรมาจารย์กู่เบื้องหลังฟ่านจงก็ใช้พิษได้ หากแมลงพิษของท่านถูกกดขี่ จะส่งผลกระทบอะไรต่อท่านหรือไม่?” หลังจากเป่ยเฉินหยวนตัดสินใจได้แล้ว ก็เงยหน้าขึ้นถาม
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 801
“โอ้?”ฟ่านจงอยากจะรู้ในทันที แต่ต่อหน้าผู้น้อยคนนี้ เขายังคงแสร้งทำเป็นลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “นึกไม่ถึงเลยว่านี่จะเป็นเรื่องอื้อฉาวของจวนเจิ้นกั๋วกง หากหลานชายเล่าให้ข้าฟัง จะไม่ส่งผลกระทบต่อหน้าตาของเจิ้นกั๋วกงหรอกหรือ?”เวินอวี้จือถอนหายใจ “ไม่เป็นไรขอรับ อย่างไรเสีย หน้าตาของจวนเจิ้นกั๋วกงของพวกเราก็ถูกนางทำลายจนหมดสิ้นแล้ว”ฟ่านจงลูบเคราแพะของตน เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สายตาฉายแววดูแคลนชางโจวแม้จะอยู่ห่างไกลและเส้นทางทุรกันดาร แต่เขาฟ่านจงก็ไม่ใช่คนที่ไม่รู้อะไรเลย หรือมองอะไรไม่ออกอย่างน้อยเรื่องที่ธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงได้รับบาดเจ็บสาหัสเมื่อหลายเดือนก่อน หลังจากที่หลบหนีออกจากจวนเจิ้นกั๋วกงแล้ว ไปทูลขอออกบวชต่อหน้าฝ่าบาท เขาก็พอได้ยินมาบ้างจวนเจิ้นกั๋วกงแห่งนี้ก็เป็นเหมือนสถานที่ที่เต็มไปด้วยความอันตราย หากภายในไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจริงๆ แล้วธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงจะยอมทิ้งฐานะบุตรภรรยาเอกผู้สูงศักดิ์ของจวนเจิ้นกั๋วกง แล้วหนีไปบวชชีทำไมกัน?ก็แค่เลือกใช้วิธีการพูดเพื่อปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์เท่านั้นคิดจะหลอกลวงเขา เจ้าเด็กหนุ่มจากจวนเจิ้นกั๋วกงผู้นี้ยังอ่อนหัดนัก“เช
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 800
ดังนั้นเวินซื่อจึงจัดยามาสองถ้วย ซึ่งล้วนมีพิษทั้งสิ้น แต่ที่ทำให้แตกต่างกันออกมาเป็นสองตัวเลือก เพื่อยุให้แตกคอกันเพราะความสัมพันธ์ลูกพี่ลูกน้องของฟ่านจุ้ยกับฟ่านซิ่วซิ่ว ฟังดูไม่ค่อยดีอย่างเห็นได้ชัดดังนั้นเวินซื่อกับเป่ยเฉินหยวนจึงปล่อยเลยตามเลย ช่วยให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองเลวร้ายลง ขณะเดียวกันก็เพื่อหยั่งเชิงพฤติกรรมของทั้งสองสุดท้ายผลของการหยั่งเชิง ฟ่านซิ่วซิ่วดูเหมือนจะรับมือยากกว่า ทว่าความจริงคนที่รับมือยากจริงๆ คือฟ่านจุ้ยที่จะยืดก็ได้จะงอก็ได้“ข้าจะจับตาดูทั้งสองคนให้ดี และจะจับตาดูสถานการณ์ในเมืองจงซินด้วย ท่านตั้งใจไปต่อกรกับฟ่านจงและคนตระกูลฟ่านให้ดีเถอะ”เวินซื่อเอ่ยกับเป่ยเฉินหยวนเมื่อมีตัวประกันทั้งสองอยู่ในมือ ความยากในการรับมือกับฝ่ายนั้นน่าจะลดน้อยลงมากแต่เวินซื่อในขณะนี้ยังไม่รู้ ภายในเมืองจงซิน มีคนรู้จักของนางกำลังนั่งดื่มชาเล่นหมากกับฟ่านจงอยู่ในศาลาว่าการประจำเมือง“นึกไม่ถึงว่าคุณชายสี่แห่งจวนเจิ้นกั๋วกงจะเป็นยอดฝีมือสูงส่งเช่นนี้ วันนี้ได้ต่อกรกัน ทำให้ข้าเลื่อมใสยิ่งนัก””เวินอวี้จือที่นั่งอยู่บนรถเข็นไม้ทำหน้าอ่อนน้อม “ท่านเจ้าเมืองกล่าวชมเ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 799
มีพิษจริงด้วย!สีหน้าฟ่านซิ่วซิ่วเปลี่ยนไปทันที ในใจมีความเยือกเย็นจู่โจม“ทำไม อืดอาดยืดยาดอยู่นั่น อยากตายหรือ?”เป่ยเฉินหยวนหรี่ดวงตาที่เรียวยาวดั่งตาหงส์ ใบหน้าเผยจิตสังหารชัดเจนฟ่านซิ่วซิ่วสั่นสะท้านไปทั้งตัวบาดแผลที่เจ็บปวดอย่างรุนแรงเตือนสตินาง ไม่กินก็คือรนหาที่ตายแต่หากกินต่อไป...ฟ่านซิ่วซิ่วหันมองฟ่านจุ้ยบนพื้น ได้แต่กัดฟันเสี่ยงดูสักครั้ง จากนั้นสวาปามฝืนกินกากยาที่เหลือเหล่านั้นเข้าไปจนหมดแหวะ!กินยากเหลือเกิน!ทรมานเหลือเกิน!ฟ่านซิ่วซิ่วเอามือปิดปาก หันหลังอยากจะอ้วกออกมาแต่นึกไม่ถึงว่าวินาทีต่อมา นอกจากอาการคลื่นไส้ที่พุ่งขึ้นมายังมีความเจ็บปวดรวดร้าวหัวใจตามมาด้วย“แหวะ!”ในที่สุดฟ่านซิ่วซิ่วก็อาเจียนออกมากากยาผสมกับกองเลือด ฟ่านซิ่วซิ่วยังไม่ทันรู้สึกตัว ก็หน้ามืด แล้วร่วงลงบนพื้นเหมือนฟ่านจุ้ย“อู๋โยว กินลงไปหมดแล้ว”เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจที่เวินซื่อมอบให้ เป่ยเฉินหยวนรีบหันไปเรียกนางทันที น้ำเสียงคาดหวังอย่างประหลาดภายในกระโจม เวินซื่อที่อยู่ข้างในตั้งแต่แรกยกขาก้าวออกมาจากหลังผ้าม่าน“ท่านอ๋องทำได้ไม่เลว”เวินซื่อยิ้มพร้อมกล่าวกับเป่ยเฉินหย
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 798
ฟ่านซิ่วซิ่วปวดจนเหงื่อเย็นแตกพลั่ก ทว่าขณะนี้นางไม่กล้าพูดอีกแล้วนางคิดไม่ถึงว่าเป่ยเฉินหยวนโหดเหี้ยมกว่าที่นางคิดไว้เสียอีก!นี่อยู่ตรงหน้าประตูเมืองจงซิน บิดาของนางอาจมาเยือนได้ตลอดเวลา ทว่าเป่ยเฉินหยวนคิดจะลงมือกับนางก็ลงมือทันที!เมื่อเห็นแขนขาดข้างนั้นของตัวเอง ฟ่านซิ่วซิ่วเกลียดชังเป่ยเฉินหยวนมากสารเลวที่สมควรตาย คนป่าเถื่อนที่สมควรตาย!นางจะทำให้เจ้าหมอนี่ที่กล้าตัดแขนนางชดใช้อย่างสาสม!ในขณะที่ฟ่านซิ่วซิ่วกำลังกดแผลตรงแขนที่ขาดอย่างสุดกำลัง เพื่อป้องกันเสียเลือดมากเกินไป แมลงน้อยตัวหนึ่งแอบบินไปเกาะแขนข้างที่ขาดของนางบนพื้น จากนั้นดูดแผลอย่างแรงหนึ่งคำยามนี้ทั้งฟ่านซิ่วซิ่วและฟ่านจุ้ยทั้งสองคนไม่ทันสังเกตเห็นเพราะพวกเขากำลังถูกบังคับให้เลือกยาหากไม่เลือก หรือพูดไร้สาระยืดเยื้อจุดจบฟ่านซิ่วซิ่วได้แสดงให้เห็นแล้วหนึ่งครั้ง ดังนั้นตอนนี้ทั้งสองคนต้องแข็งใจแล้วเลือกถ้วยหนึ่งดูเหมือนกากยา อีกถ้วยดูเหมือนยาต้มถ้วยหนึ่งสีสันประหลาด อีกถ้วยหนึ่งดูเหมือนปกติทำให้ฟ่านจุ้ยและฟ่านซิ่วซิ่วไม่ค่อยกล้าเลือกตกลงถ้วยไหนคือยาพิษ?หรือว่าเป็นยาพิษทั้งสองถ้วย?ฟ่านซิ่วซิ่ว
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 797
“คนละหนึ่งถ้วย พวกเจ้าเลือกเอง”ฟ่านจุ้ยกับฟ่านซิ่วซิ่วได้ยินดังนั้น ล้วนนิ่งอึ้งอยู่ที่เดิมฟ่านจุ้ยที่ยังคุกเข่าอยู่บนพื้นไม่เข้าใจ “ท่านอ๋อง ให้พวกเราเลือกสิ่งนี้ทำไมหรือพ่ะย่ะค่ะ?”“ย่อมต้องกินเข้าไปนะสิ หรือไม่ก็ดื่มเข้าไป ข้าจะให้ทางเลือกพวกเจ้าสองทาง พวกเจ้าเลือกได้ตามใจชอบ”เป่ยเฉินหยวนยิ้มจางๆฟ่านซิ่วซิ่วรู้สึกผิดปกติทันที นางกลืนน้ำลาย จงใจเอ่ยถาม “นั่น...ดูเหมือนจะเป็นยา? หรือท่านอ๋องต้มยาขับความเย็นให้พวกเราหรือเพคะ?”เป่ยเฉินหยวนอมยิ้มแล้วมองดูพวกเขา “หากพวกเจ้าจะคิดอย่างนั้น ก็ใช่ว่าจะไม่ได้”ตุบ!ฟ่านซิ่วซิ่วเพิ่งได้ฟังก็คุกเข่าลงพื้นกะทันหัน ใบหน้าดวงน้อยขาวซีดเผยให้เห็นความหวาดกลัว “ท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันไม่เข้าใจความหมายของท่านจริงๆ หากเป็นเรื่องที่หม่อมฉันเสียมารยาทตรงทางเข้าค่ายก่อนหน้านี้ แล้วท่านอยากลงโทษหม่อมฉัน หม่อมฉันยินดีรับโทษ”“เพียงแต่ยานี่...หม่อมฉันสุขภาพไม่ดีตั้งแต่เด็ก ที่ผ่านมาไม่เคยกินยาสุ่มสี่สุ่มห้า เกรงว่ากินเข้าไปแล้ว ยานี่จะกลายเป็นยาพิษ พลาดพลั้งเพียงนิดก็จบชีวิตลงได้ หม่อมฉันตายไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพียงแต่ท่านพ่อกับท่านย่าต้องเสียใจอย่าง
You may also like
ทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน11.1K viewsหลินซือเยว่ผู้นี้มีสามชะตาในคราเดียว
หิมะที่ปลิดปลิว10.4K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์77.8K viewsเกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน
Myเหมยลี่13.1K viewsภาพวาดลิขิตรัก
SnailW1.8K viewsหลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ224.2K viewsทะลุมิติไปเป็นตัวละครลับของท่านอ๋องอำมหิต
zuey2.1K viewsเกิดอีกครั้งก็ยังเป็นท่าน
Lovedee945 views
