Share

บทที่ 588

Author: จิ้งซิง
แต่จู่ๆ เขาก็นึกถึงการกีดกันที่พี่รองมีต่อน้องหกเมื่อครู่ กระทั่งท้ายที่สุดร่างเงาของเวินจื่อเฉินหายไปจากตรงประตู เขาก็ยังไม่ได้เอ่ยปาก

ก็เห็นเวินจื่อเฉินเดินออกไปอย่างเจียมตัว เวินเยวี่ยรู้สึกสบายใจขึ้นมาก

คิดจะไล่นางออกไป ฝันไปเถอะ

ในเมื่อนางมาแล้ว ครั้งนี้ก็จะไม่กลับไปมือเปล่าเด็ดขาด

วางใจเถอะพี่รอง ท่านหนีไม่พ้นหรอก

มีประกายแลบผ่านแววตาเวินซื่อ

แต่ไม่นานนางก็ทำหน้ากังวล เหมือนว่าเป็นน้องหญิงที่เป็นห่วงพี่ชายของตัวเองจริงๆ…

“พี่สาม พี่รองเขาจะไปไหน? ข้างนอกมืดเช่นนี้ หรือไม่พวกเราเรียกเขากลับมาเถอะ?”

“ไม่เรียก”

เวินจื่อเยวี่ยส่ายศีรษะปฏิเสธโดยตรง เขากล่าวอย่างไม่พอใจ “จนถึงตอนนี้พี่รองยังปกป้องเวินซื่ออีก ทั้งที่นางออกบวชไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้าเลย พี่รองยังมีหน้ามาโทษเจ้า ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องเช่นนี้ล้วนเป็นการตัดสินใจของเวินซื่อเอง ไม่เช่นนั้นก็ต้องโทษเขา”

“ตัวเองลงมือไม่รู้จักแยกแยะหนักเบา ตีจนคนกลัว คนไม่หนีสิถึงจะแปลก”

เวินจื่อเยวี่ยกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์

เวินเยวี่ยก็พยักหน้าในใจ

ถูกต้อง เรื่องนี้จะโทษนางได้อย่างไร?

จะโทษก็ต้องโทษที่เขาเวินจื่อเฉินโง่เอง

นางมักจะยุแยงต
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1038

    ช้าก่อนแม้หลานซื่ออาจจะไม่สนใจบิดาและพวกพี่ชายแล้ว แต่หากนางบอกความลับของหยกแขวนกับท่านพ่อในชาตินี้ ท่านพ่อย่อมต้องสนใจแน่นอนขอเพียงท่านพ่อสนใจ ต่อให้ตอนนี้ท่านพ่อจะถูกกดข่ม แต่ด้วยความสามารถของท่าน ต้องช่วยนางแย่งหยกแขวนมาได้แน่นอน!เมื่อคิดได้ดังนั้น แววตาเวินเยวี่ยมีประกายแวบผ่านจากนั้นนางเอ่ยถาม “ใช่สิ ท่านพ่อ ก่อนหน้านี้มีเรื่องหนึ่งที่ข้าลืมบอกท่านมาตลอด ไม่ทราบท่านเคยเห็นหยกแขวนบนตัวพี่หญิงหรือไม่?”“หยกแขวน?”เวินเฉวียนเซิ่งมองนางแวบหนึ่ง “หยกแขวนอะไร?”เวินเยวี่ยหลบตาเล็กน้อย นางบรรยายลักษณะของหยกแขวนที่ตัวเองเคยเห็นในชาติที่แล้วให้ฟัง “เป็นจี้หยกถงซินชิ้นหนึ่ง”“ไม่เคยเห็น”เวินเฉวียนเซิ่งย่อมไม่เคยเห็นชาตินี้ หลานซื่อเก็บซ่อนหยกแขวนเอาไว้อย่างดีอย่าว่าแต่เวินเฉวียนเซิ่ง แม้แต่พวกเสี่ยวหานก็น้อยนักที่จะเห็นหยกแขวนของหลานซื่อ“เจ้าถามหยกแขวนของนางทำไม?”เวินเฉวียนเซิ่งขมวดคิ้ว “ทำไม พ่อเพิ่งตักเตือนเจ้าไป เจ้าก็จำคำพูดของพ่อไม่ได้แล้ว ยังอยากไปหาเรื่องนางหรือ?”เวินเยวี่ยรีบเอ่ยขึ้น “ไม่ใช่นะท่านพ่อ ข้าไม่ได้จะไปหาเรื่องพี่หญิง”นางเม้มปาก เผยท่าทางน่าสงสาร

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1037

    “พวกเจ้า!”เวินจื่อเยวี่ยเตรียมด่าทอกลับ ด้านหลังมีเสียงลมรวดเร็วดังขึ้นกะทันหันความรู้สึกอันตรายที่รุนแรงทำให้เวินจื่อเยวี่ยหันหลังยกสองมือขึ้นอยากป้องกันตัวเองทว่าวินาทีต่อมา เขากลับถูกคนด้านหลังซึ่งไม่รู้ปรากฏตัวตั้งแต่เมื่อใดถีบอย่างแรงจนตัวปลิวอีกครั้งหนำซ้ำยังถูกถีบจนหน้าต่างเสียหาย ร่วงลงมาจากชั้นสามโดยตรง ตกลงไปบนถนนของชั้นหนึ่งเสียงดังปังขณะเดียวกัน เขาร่วงลงไปข้างรถม้าคันนั้นที่จอดอยู่ข้างถนน“เกิดอะไรขึ้น?”ภายในรถม้า เวินเยวี่ยสะดุ้งกับความเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นกะทันหันนางยังรอให้เวินจื่อเยวี่ยพาตัวอีกฝ่ายมาให้นาง แต่ผ่านไปครึ่งวันก็ยังไม่ลงมา หลังนางขมวดคิ้ว สุดท้ายจึงเปิดผ้าม่านมองดูข้างนอกเมื่อได้มองดูทำให้เวินเยวี่ยตกใจจนรูม่านตาหด“พี่สาม?! ท่านเป็นอะไรไป?”นางรีบลงจากรถม้า เมื่อเงยหน้ามอง เห็นเพียงชั้นสามของโรงเตี๊ยมไหลฝูกลายเป็นรูใหญ่ ส่วนสภาพของเวินจื่อเยวี่ย เห็นได้ชัดว่าร่วงลงมาจากข้างบนเวินเยวี่ยเอ่ยถามด้วยความตื่นตระหนก “พี่สาม ท่านไปหาพี่หญิงมาดูอาการให้ข้าไม่ใช่หรือ? ทำไมจู่ ๆ ถึงร่วงลงมาจากชั้นสามล่ะ?!”ขณะนี้เวินจื่อเยวี่ยที่ร่วงลงมาบาดเจ็

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1036

    “ขออภัย คุณชายสามสกุลเวิน ท่านคงไม่มีปัญญาหรอก”ปากของเสี่ยวหานราวกับอาบยาพิษ คำพูดคำจาเสียดสีกำลังเยาะเย้ยเขาชั่วขณะนั้น ถึงขนาดทำให้ใบหน้าของเวินจื่อเยวี่ยโกรธจนกลายเป็นสีแดงสีม่วงเขาตะโกนอย่างโกรธจัด “บ่าวชั้นต่ำรนหาที่ตาย!”กระบี่เล่มยาวในมือสะบัด วินาทีต่อมาเวินจื่อเยวี่ยแทงไปหาเสี่ยวหานแววตาเสี่ยวหานมีจิตสังหารแวบผ่านทันใดตั้งแต่ช่วงแรกที่ติดตามธิดาศักดิ์สิทธิ์เข้าเมืองหลวง นางได้ยินเรื่องราวของคนในจวนเจิ้นกั๋วกงมามากมาย ว่าปฏิบัติต่อธิดาศักดิ์สิทธิ์ของนางอย่างไรบ้างดังนั้นนางอยากสั่งสอนพวกคนแซ่เวินแทนธิดาศักดิ์สิทธิ์นานแล้วเพียงแต่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีโอกาสเลยวันนี้นึกไม่ถึง เจ้าเวินจื่อเยวี่ยกลับมาถึงที่ด้วยตัวเองหากนางไม่แก้แค้นแทนธิดาศักดิ์สิทธิ์ นางคงผิดต่อบุญคุณของธิดาศักดิ์สิทธิ์!เสี่ยวหานคิดดังนั้น มีดบางในมือปรากฏอีกครั้ง ขณะที่กำลังจะพุ่งเข้าใส่จุดอันตรายของเวินจื่อเยวี่ย“เคร้ง!”กระบี่คมกริบเล่มหนึ่งปรากฏกะทันหัน ขวางกั้นระหว่างเวินจื่อเยวี่ยกับเสี่ยวหานโดยตรง สกัดกั้นการโจมตีของทั้งสองพร้อมกัน เสี่ยวหานตะลึง เมื่อเงยหน้าขึ้นคนที่ลงมือคือจู๋เยวี่

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1035

    ขอถามหน่อย การฝึกงูเขียวน้อยตัวหนึ่งที่เร็วที่สุดคือวิธีใด?หลานซื่อตอบ ย่อมต้องวางสิ่งที่มันต้องการมากที่สุดไว้ตรงหน้ามันโดยตรง แต่ว่า...ไม่ให้มันอย่างเช่นว่า น้ำทิพย์ที่งูเขียวน้อยอยากได้เมื่อหลานซื่อตัดสินใจจะฝึกงูเขียวน้อยตัวนี้ หลังกินอาหารเช้าเสร็จนางจึงกลับไปในห้อง แล้วนำงูเขียวน้อยเข้าไปในมิติของหยกอีกทั้งยังวางไว้ข้างลำธาร ห่างจากลำธารที่เต็มไปด้วยน้ำทิพย์เพียงหนึ่งก้าวเท่านั้นน้ำทิพย์มากมายขนาดนี้...อ่อ ใช่สิ หากเป็นคำพูดของงูเขียวน้อย คือ ‘น้ำเซียน’ มากมายขนาดนี้!เป็นระดับที่ปล่อยมันเข้าไปตีลังกาในน้ำเซียน กินอิ่มจนท้องแตกตายก็กินไม่หมดทำให้งูเขียวน้อยกระหายจนแทบร้องไห้หลานซื่อถือกล่องอย่างยิ้มแย้ม มองเห็นมันร้อนใจจนลุกลี้ลุกลนอยู่ในกล่อง จนแทบอยากจะพุ่งออกมาจากกล่องทันทีแต่ว่า กล่องใบนี้ผลิตขึ้นเป็นพิเศษไม่ว่างูเขียวน้อยจะกระแทกอยู่ข้างในอย่างไร ก็ออกมาไม่ได้ได้แต่ถูกขังอยู่ข้างในนั้น มองดูน้ำเซียนมากมายขนาดนั้นน้ำลายไหลไม่หยุดอ่อ ไม่สิ ‘พิษงู’ ไหลไม่หยุดน่าเสียดาย ต่อให้เป็นพิษงูก็ไม่อาจทำลายกล่องใบนี้หลานซื่อยิ้มแย้มพร้อมมองดูมันเปิดเผยด้านที่ดุ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1034

    “เจ้าตัวเล็กนี่เชื่อฟังเสียจริง ไม่รู้ว่าตกใจมากเกินไป หรือว่าเชื่องอย่างนี้จริงๆ”หลานซื่อมองงูเขียวน้อยในกล่องอย่างสนใจกล่องใบนี้เป่ยเฉินหยวนสั่งให้คนผลิตให้นางโดยเฉพาะการออกแบบที่เป็นลายฉลุทั้งสี่ด้าน บวกกับชั้นผลึกแก้วที่ราวกับระลอกคลื่นน้ำ สามารถมองเห็นสิ่งที่อยู่ด้านในจากภายนอก เดิมทีเอาไว้ให้นางเก็บพวกแมลงพิษ แต่นึกไม่ถึงว่าจะได้ใช้ประโยชน์ในช่วงเวลาอย่างนี้“เจ้านี่ไม่ได้อยู่ในห้องก่อนแล้วแน่นอน เมื่อวานก่อนเข้าพัก บ่าวพาอวิ่นซิงตรวจตราห้องนี้ทั้งในและนอกพร้อมกัน ตรวจดูทุกซอกทุกมุมแล้ว ไม่มีจุดไหนเล็ดลอดไปได้เจ้าค่ะ”ดังนั้นเจ้าตัวเล็กนี่ต้องเข้ามาหลังจากธิดาศักดิ์สิทธิ์ของนางเข้าพักไปแล้วแน่นอนอีกทั้งเป็นไปได้ว่าเข้ามาเมื่อคืน โดยอาศัยจังหวะที่พวกนางกำลังจัดการพวกโง่หลายคนที่โอวหยางอวี้เทียนส่งมา ถึงได้แอบลอบเข้ามา“ไม่เป็นไร ขอแค่ไม่มีใครบาดเจ็บก็ดีแล้ว”หากมีใครบาดเจ็บ หลานซื่อไม่ปล่อยมันไว้แน่ราวกับสังเกตเห็นการตักเตือนจากหลานซื่อ เจ้าตัวเล็กในกล่องส่งเสียงฟ่อๆ สองครั้ง พร้อมแลบลิ้นออกมาท่าทางเชื่องอย่างนั้นทำให้เสี่ยวหานมองดูจนประหลาดใจ“ไปเถอะ ควรลงไปได้

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1033

    “เรื่องอื่นก็ไม่ลำบากเจ้าแล้ว”หลังได้ยินนางรับประกัน โอวหยางอวี้เทียนอารมณ์ดีมากในไม่ช้าพี่น้องสองคนออกจากโรงเตี๊ยมไหลฝูอย่างรวดเร็วช่างไม่รู้เลย พอพวกเขาจากไป ตรงทางเดินที่เดิมของโรงเตี๊ยมมีร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่งปรากฏเป่ยเฉินหยวนจ้องเขม็งไปยังทิศทางที่โอวหยางอวี้ซู่และโอวหยางอวี้เทียนจากไปอย่างเย็นชา เพียงเขายกมือ เงาดำอีกร่างปรากฏข้างกายเขา“ไปหาหนิงหย่วนโหว บอกเล่าคำพูดเมื่อครู่ให้เขาฟังอย่างไม่ตกหล่น รอให้ข้ากลับมา หากบนกำแพงเมืองไม่มีหัวคนใหม่ปรากฏ ข้าจะแขวนหัวเขาขึ้นไปเอง”“พ่ะย่ะค่ะ”ทหารกองทัพธงดำคนนั้นหายไปทันทีคืนนี้ เพราะมีเป่ยเฉินหยวน จู๋เยวี่ยและพวกเสี่ยวหานอยู่ หลานซื่อจึงนอนหลับสนิท ไม่ถูกผู้ใดรบกวนแต่มนุษย์ไม่รบกวน กลับมีสิ่งเล็กน้อยที่เป็นเส้นยาวตัวหนึ่ง แอบคลานเข้าห้องหลานซื่ออย่างเงียบเชียบ ต่อหน้าต่อตาพวกเป่ยเฉินหยวน โดยไม่มีใครสังเกตเห็นจนกระทั่งนางตื่นขึ้นในวันถัดมา“อวิ่นซิง เจ้ามาทำอะไรอยู่ตรงนี้?”หลานซื่อตื่นมาอย่างสะลึมสะลือ ขณะกำลังเตรียมลงจากเตียงเพื่อเก็บเสื้อผ้านั้น พบว่าอวิ่นซิงหยุดอยู่ตรงมุมที่อยู่ไม่ไกลจากเตียงมากนัก[นายหญิง ตรงนี้มี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status