เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 646
บทล่าสุด
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 646
ตอนนั้นเวินเยวี่ยเกือบจะได้เป็นพระสนมคนแรกของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน เรื่องนี้รู้กันไปทั่วเมืองหลวงหลังจากนั้นกลับถูกขับไล่ออกมา ส่วนสาเหตุนั้น ก็เป็นที่รู้กันไปทั่วเช่นกันวันนี้เวินหย่าลี่รื้อฟื้นเรื่องเก่า หนำซ้ำยังเอ่ยขึ้นในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่ต่างจากฟาดฝ่ามือใส่หน้าเวินเยวี่ยต่อหน้าธารกำนัลสักนิดเวินเยวี่ยที่อยู่ใต้ผ้าคลุมหัวโกรธจนกัดฟันแทบหักหากไม่ใช่เพราะไม่อยากแต่งงานกับซิ่วไฉยากจนนั่น นางคงไม่ทนรองรับอารมณ์ที่จวนจงหย่งโหว!นึกถึงตอนนั้น เวินหย่าลี่เป็นฝ่ายบากหน้ามาตีสนิทผูกมิตรกับนาง กระทั่งแอบสื่อเป็นนัยอยู่หลายครั้งอยากให้ชุยเส้าเจ๋อแต่งนางเป็นภรรยา!ยามนี้นางเพิ่งจะเสียฐานะของบุตรสาวบุญธรรม นางแก่แพศยานี่กล้าปฏิบัติกับนางเช่นนี้!สมแล้วพวกคนสกุลเวินไม่ใช่คนดีอะไรเลย!รวมถึงบิดาที่ใจไม้ไส้ระกำผู้นั้นของนางด้วย!แต่อย่านึกว่าทำเช่นนี้แล้วนางจะท้อถอย ในเมื่อนางเดินมาถึงขั้นนี้แล้ว ย่อมไม่มีทางถอยเด็ดขาด!เวินเยวี่ยกล้ำกลืนฝืนทน หลังจากกดไฟโกรธเอาไว้สุดฤทธิ์ นางจึงเอ่ยขึ้น “ท่าน...ฮูหยินผู้เฒ่าพูดถูก เป็น...เป็นอนุที่เสียมารยาทเอง ขอฮูหยินผู้เฒ่าอย่าถือสาอนุเลย จากนี้อ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 645
“เชอะ ชุยเส้าเจ๋อนั่นสายตาอะไรกัน? ทุเรศสิ้นดี เขาคงไม่นึกว่าที่เจ้ามาที่นี่เพราะยังตัดใจจากเขาไม่ได้หรอกนะ?”เวินซื่อยังไม่ทันสังเกต หลินเนี่ยนฉือกลับเห็นเข้าเสียก่อน เมื่อมองท่าทางของชุยเส้าเจ๋อ นางรู้สึกขยะแขยงจนเผยสีหน้ารังเกียจเวินซื่อไม่อยากรู้สึกขยะแขยง ดวงตาที่ไม่ได้หันมองทางนั้นอยู่แล้ว จึงยิ่งไม่อยากหันมองทางนั้นโชคดีที่นางไม่หันมอง ไม่อย่างนั้นนางคงพบว่า ชุยเส้าเจ๋อที่กำลังพาเวินเยวี่ยทำพิธียกน้ำชา เดี๋ยวก็มองเวินเยวี่ยอย่างห่วงใย อีกเดี๋ยวก็มองนางอย่างห่วงใยทำท่ารักพี่เสียดายน้องเสียเต็มประดาแต่เดิมเวินเยวี่ยที่มีผ้าคลุมหัวไม่สังเกตเห็นท่าทางของชุยเส้าเจ๋อ แต่ทนการกระทำของเขาที่เดี๋ยวๆ ก็หันหลังมอง หันมองด้านหลังอยู่บ่อยครั้ง ทำให้เวินเยวี่ยขมวดคิ้วทันทีเดิมทีนางก็ไม่สบอารมณ์อยู่แล้ว จึงกล่าวเสียงกดต่ำ “พี่เส้นเจ๋อ ท่านมองอะไร? เริ่มพิธียกน้ำชาแล้ว ส่งมาให้ข้าสิ”“อ่อ อ่อ ได้”ชุยเส้าเจ๋อรีบหันกลับมา แล้วรีบยื่นน้ำชาให้เวินเยวี่ยสรุปไม่รู้ว่าเขาใจร้อนหรืออย่างไร ท่าทางที่ยื่นน้ำชาเร็วเกินไป ทำให้ถ้วยชาไปชนกับมือของเวินเยวี่ย ทันใดนั้นน้ำชากระเซ็นไปโดนมือเวิน
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 644
ดังนั้นไม่ว่าเวินหย่าลี่จะยินดีหรือไม่ยินดี ตำแหน่งสูงสุดของโต๊ะประธานต้องหลีกให้เวินซื่อเวินซื่อนั่งลงอย่างไม่เกรงใจหลินเนี่ยนฉือที่ตามนางมาด้วยก็นั่งลงอย่างไม่เกรงใจ อีกทั้งยังนั่งลงข้างกายเวินซื่อ“นี่ เจ้า...”เวินหย่าลี่เห็นการกระทำของหลินเนี่ยนฉือ ขมวดคิ้วพร้อมเตรียมพูดบางอย่างทว่าขณะนี้จงหย่งโหวเดินเข้ามาทันที แล้วจับเวินหย่าลี่เอาไว้ แล้วแอบส่งสายตาให้นาง“ทำไม ที่นั่งตรงนี้คุณหนูอย่างข้านั่งไม่ได้หรือ?”หลินเนี่ยนฉือยิ้มแล้วมองดูพวกเขาสองสามีภรรยาจงหย่งโหวรีบส่ายหน้า “ไม่หรอก คุณหนูหลินเดินทางมาไกล อีกทั้งยังเป็นสหายรักของธิดาศักดิ์สิทธิ์ ผู้มาเยือนล้วนเป็นแขก เจ้าย่อมนั่งตรงนี้ได้”เวินหย่าลี่ที่ยังไม่รู้เรื่องราวบางอย่าง ไม่เข้าใจสายตาของจงหย่งโหวเมื่อครู่ แต่นางรู้ว่าจงหย่งโหวคงไม่ทำสิ่งใดโดยไม่มีจุดประสงค์ดังนั้นแม้จะไม่พอใจอยู่บ้าง แต่เวินหย่าลี่ก็กดอารมณ์ตัวเองเอาไว้รอให้จงหย่งโหวดูแลพวกเวินซื่อสองคนเสร็จแล้ว จึงเดินไปด้านข้าง หามุมลับตาคนแล้วแอบถาม“เกิดอะไรขึ้น เมื่อครู่เหตุใดท่านพี่จึงห้ามข้า? นางเด็กสกุลหลินนั่นไม่มีสิทธิ์นั่งโต๊ะประธานด้วยซ้ำ”จงห
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 643
เวินเยวี่ยสั่งการสิ่งใดเวินซื่อย่อมไม่รู้นางเพียงกวาดมองเหอเซียงที่วิ่งจากเกี้ยวมงคลไปอย่างเรียบเฉย จากนั้นละสายตากลับมาภายใต้การต้อนรับขับสู้ของเวินหย่าลี่ แล้วก้าวเข้าจวนจงหย่งโหวที่ไม่ได้มาเยือนเสียนาน“ธิดาศักดิ์สิทธิ์มาถึงแล้ว!”เพื่อเป็นการเพิ่มเกียรติให้แก่งานเลี้ยงที่ค่อนข้างขายหน้าของจวนจงหย่งโหว เวินหย่าลี่สลัดความไม่สบายใจทิ้งไป จากนั้นให้เกียรติเวินซื่ออย่างสมศักดิ์ศรีคราวนี้สมองของเวินหย่าลี่ทำงานปกติแล้วเพราะนางเป็นถึงฮูหยินจงหย่งโหว ย่อมรู้ว่างานเลี้ยงที่ตัวเองจัดขึ้น ยิ่งแขกที่มาร่วมงานมีฐานะสูงส่งเพียงใด พวกนางก็ยิ่งมีหน้ามีตามากเท่านั้นดังนั้นในเมื่อเวินซื่อมาเยือนถึงที่แล้ว จะไม่ใช้ประโยชน์จากนางให้เต็มที่ได้อย่างไร“คารวะธิดาศักดิ์สิทธิ์ ขอจงทรงพระเจริญพันปี พันปี พันพันปี!”เมื่อเวินซื่อก้าวเข้ามา แขกเหรื่อที่เดิมทีนั่งอยู่บนที่นั่งต่างลุกขึ้นยืน แล้วคุกเข่าทำความเคารพด้วยสีหน้าแปลกใจมีหลายคนที่หลบมุมทำความเคารพพลางซุบซิบ“เหตุใดธิดาศักดิ์สิทธิ์จึงมาร่วมงาน? วันนี้จวนจงหย่งโหวจัดงานเลี้ยงเล็กๆ เพื่อรับตัวฮูหยินรองเท่านั้น ควรค่าให้ธิดาศักดิ์สิทธิ์มาเ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 642
เวินซื่อจงใจเลือกเช่นนี้ทำให้เวินหย่าลี่มองเพียงปราดเดียว ก็ยากจะระบายไฟโกรธ“วันนี้ข้ามารบกวนจวนจงหย่งโหวแล้ว ขอฮูหยินจงหย่งโหวโปรดอภัย เพียงเพราะก่อนข้าออกบวช ก็เคยเป็นพี่น้องกับแม่นางเวินเยวี่ยน แม้ยามนี้คนหนึ่งออกบวช อีกคนหนึ่งออกเรือน แต่ว่ากันตามระเบียบ ก่อนออกบวชข้าในฐานะพี่สาว สมควรเพิ่มสินเดิมให้แก่ผู้เป็นน้องสาว ดังนั้นด้วยความเร่งรีบ จึงมาเยือนอย่างบุ่มบ่าม”เวินหย่าลี่ที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้อยากจะด่าสวนกลับไปเจ้าเพิ่มสินเดิมไม่เพิ่มให้ก่อนจะออกจากจวนเจิ้นกั๋วกง ดันมาเพิ่มเอาตอนที่จะเข้าจวนฝั่งนี้โดยเฉพาะ เกรงว่าคงไม่ได้มาเพิ่มสินเดิม แต่มาเพิ่มความยุ่งยากมากกว่ากระมัง?!เวินหย่าลี่จ้องเวินซื่ออย่างระวัง “เพิ่มสินเดิมย่อมได้แน่นอน แต่คำที่ไม่น่าฟังข้าจะขอพูดไว้ก่อน แม้วันนี้จะเป็นวันแต่งฮูหยินรองของลูกชายข้า แต่จวนจงหย่งโหวของพวกเราหาใช่สถานที่ซึ่งใครจะเข้ามาก่อกวนได้”ความหมายคือ หากพวกเจ้ากล้าจงใจก่อกวน เช่นนั้นอย่าหาว่าพวกนางจวนจงหย่งโหวไม่เกรงใจถึงตอนนั้นต่อให้เจ้าเป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์แล้วจะทำไม หากทำให้จวนจงหย่งโหวของพวกนางโกรธขึ้นมา ธิดาศักดิ์สิทธิ์อย่างเจ้าก็อ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 641
มือที่จับม่านเกี้ยวมงคลของเวินเยวี่ยชะงักโดยพลันเงยหน้ามองเวินหย่าลี่ด้วยสายตาทั้งตะลึงทั้งโมโห“เก็บสายตาราวกับจะกินคนของเจ้ากลับไปเสีบ อย่ามาจ้องฮูหยินอย่างข้า”เวินหย่าลี่หัวเราะเสียงเย็น แล้วยกเท้าก้าวลงจากบันไดทีละก้าว แล้วเอ่ยเสียงเย็น “วันนี้ที่เจ้าสามารถแต่งเข้าจวนจงหย่งโหว ล้วนเป็นเพราะลูกชายข้าใจดี ขอร้องแทนเจ้า ไม่อย่างนั้นนังเด็กแพศยาที่เสียตัวไปแล้วอย่างเจ้ายังคิดจะแต่งกับเส้าเจ๋อ เรื่องเพ้อเจ้อชัดๆ”เวินเยวี่ยกัดฟันตอบ “เขาเป็นคนแตะต้องร่างกายข้า เขาย่อมต้องรับผิดชอบข้า!”“หึ เหตุใดเส้าเจ๋อของข้าจึงแตะต้องเจ้า ในใจเจ้าน่าจะรู้ดี วางแผนมาเสียดิบดีขนาดนี้ ยังคิดจะแต่งเข้ามาเป็นภรรยาเอก นึกว่าจวนจงหย่งโหวของพวกเราโง่มากหรืออย่างไร”เวินหย่าลี่พูดจบด้วยใบหน้าเหยียดหยาม จากนั้นเอ่ยกับแม่สื่อและคนยกเกี้ยวอย่างรำคาญ “เอาละ อย่าเสียเวลาอยู่เลย รีบยกนางเข้าไปได้แล้ว หากทำให้เสียฤกษ์ พวกเจ้าก็ไสหัวไปพร้อมกับนางเด็กแพศยานี่ได้เลย”“ได้ ได้ ฮูหยินรอสักครู่ พวกเราจะพาตัวแม่นางเวินเยวี่ยเข้าไปให้ซื่อจื่อเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ”แม่สื่อรีบสั่งการให้คนยกเกี้ยวยกเวินเยวี่ยเข้าไปเวินหย
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 640
ถูกต้อง ถ้านางเป็นบุตรสาวภรรยาเอกล่ะก็ ตอนนี้นางคงได้สวมชุดเจ้าสาวสีแดงมาตรฐานแทนที่จะเป็นสีชมพูเข้มที่น่าอับอายอย่างเหลือเชื่อนี้!เวินเยวี่ยกำลังนั่งอยู่บนเกี้ยวเจ้าสาว จ้องมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะค่อย ๆ สูดหายใจเข้าลึก ๆไม่ ตอนนี้หลังจากไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้ว เจ้าโง่ชุยเส้าเจ๋อนั่นถูกนางล่อลวงจนขาดสติ ไม่อาจกลับคำอย่างกะทันหันแน่นอนดังนั้นจึงเป็นคนของจวนจงหย่งโหวจริงดังคาด เป็นเวินหย่าลี่ที่ต้องการทำลายนาง!เวินเยวี่ยยิ่งคิดก็ยิ่งกัดฟันหนักขึ้นช้าก่อน หลังจากนางแต่งเข้าไปในจวนจงหย่งโหวแล้ว ครั้งนี้นางจะใช้หมากอย่างชุยเส้าเจ๋อให้เกิดประโยชน์ จากนั้นค่อยกำจวนจงหย่งโหวทั้งหมดไว้ในมือท้ายที่สุดแล้วจวนจงหย่งโหวก็เทียบกับจวนเจิ้นกั๋วกงไม่ได้ในจวนเจิ้นกั๋วกงมีบุตรชายภรรยาเอกมากมาย ยากที่จะควบคุมแต่จวนจงหย่งโหวกลับมีเพียงชุยเส้าเจ๋อคนเดียวเท่านั้น และตอนนี้ชุยเส้าเจ๋อยังหลงใหลในตัวนางอีกด้วยดังนั้นขอเพียงควบคุมชุยเส้าเจ๋อได้ ก็จะสามารถควบคุมจวนจงหย่งโหวทั้งหมดได้อย่างแน่นอนถึงเวลานั้น หากนางต้องการเลื่อนตำแหน่งเป็นภรรยาเอกก็จะทำได้เสมอทั้งหมดนางมีอำนาจตัดสินใจขั้นสุดท้า
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 639
สิบวันต่อมา...จากจวนเจิ้นกั๋วกงเวินเยวี่ยสวมชุดเจ้าสาวสีแดงสด นั่งบนเกี้ยวเล็ก ๆ ที่จวนจงหย่งโหวส่งมารับนางก่อนหน้านี้อย่างคับข้องใจชุยเส้าเจ๋อไม่ได้มาด้วยเพราะขณะนี้เขากำลังถูกเวินหย่าลี่ควบคุมตัวอยู่ในจวน“ก็แค่การแต่งฮูหยินรองเท่านั้น ถ้าเจ้าไป จวนเจิ้นกั๋วกงจะมีหน้ามีตา แต่จวนจงหย่งโหวของเราจะจบสิ้นเพราะเด็กโง่อย่างเจ้า”เวินหย่าลี่ใช้นิ้วจิ้มหน้าผากของชุยเส้าเจ๋อ พูดจ้ำจี้จ้ำไชชุยเส้าเจ๋อเม้มริมฝีปาก “อันที่จริงก็เป็นครอบครัวของท่านลุง ให้ท่านลุงมีหน้ามีตาจะเป็นไรไป ญาติมิตรกันทั้งนั้น และต่อไปก็จะสนิทกันมากขึ้นจากการดองกัน ท่านแม่แบ่งแยกชัดเจนขนาดนั้นเพื่ออะไร”“เจ้านี่สั่งสอนไม่จำจริง ๆ!”เวินหย่าลี่ข่มความโกรธเอาไว้มากมายตั้งแต่ตื่นนอนตอนเช้า “เจ้าลืมตอนที่ขาข้างนี้ของเจ้าถูกตีจนหักไปแล้ว ลุงของเจ้าไม่ได้นึกถึงความเป็นญาติมิตรแม้แต่น้อย!”เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ชุยเส้าเจ๋อก็ไม่กล้าพูดต่อทันทีต้องรู้ก่อนว่าตอนแรกเมื่อแม่ของเขารู้ว่าขาของเขาถูกลุงตีจนหัก ก็ร้องไห้หนักมากจนหัวใจแทบสลาย ทั้งร้องไห้และด่าทออยู่ในบ้าน ถึงขั้นสลบไสลไปหนึ่งวันหนึ่งคืนกว่าจะฟื้นขึ้นมาตั
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 638
ดวงตาของเวินหย่าลี่มีประกายดุร้าย “ตำแหน่งภรรยาเอกของเส้าเจ๋อนางฝันไปเถอะ แต่ให้นางเข้ามาเป็นอนุภรรยาก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้”ถ้าไม่ใช่เพราะลูกชายสุดที่รักของนางชอบ ของสกปรกเลวทรามเช่นนี้ นางที่เป็นผู้อุ่นเตียงให้เส้าเจ๋อยังรู้สึกสกปรกเลย!“ท่านแม่ แบบนี้ได้อย่างไรเล่า! หากได้สถานะเพียงอนุภรรยา มันจะไม่เป็นการอยุติธรรมกับน้องหญิงเยวี่ยเอ๋อร์หรอกหรือ?!”ชุยเส้าเจ๋อยังไม่พอใจเวินหย่าลี่จ้องเขม็งใส่ลูกชายที่ไม่เอาไหนของนางผู้นี้แวบหนึ่ง “ถ้าไม่ให้นางมาเป็นอนุภรรยา ก็อย่าคิดที่จะผ่านเข้าประตูจวนจงหย่งโหวเลย!”“ไม่ได้ ไม่ได้ ท่านแม่ ข้าไม่อยากทำให้น้องหญิงเยวี่ยเอ๋อร์ลำบากใจ ท่านหยุดรังแกนางแบบนี้ไม่ได้หรือ?”“แม่รังแกนาง?! เจ้าลูกทรพี ใครคลอดเจ้ามากันแน่นะ? ข้ามีลูกชายที่เข้าข้างคนนอกอย่างเจ้าได้อย่างไรกัน?!”เวินหย่าลี่ตบหลังเขาอย่างแรงด้วยความโมโหถ้าไม่ใช่เพราะนางคลอดเองแท้ ๆ นางคงอยากตีไอ้เด็กเวรนี่ให้ตาย“ท่านแม่! ท่านพ่อ! ได้โปรดเถอะ ข้าสัญญากับน้องหญิงเยวี่ยเอ๋อร์ไว้ตั้งนานแล้วว่า จะต้องแต่งนางมาเป็นภรรยาเอก”ชุยเส้าเจ๋ออาศัยความรักที่สองสามีภรรยาจงหย่งโหวมีให้เขา พยายามอ้
บางทีคุณอาจจะชอบ
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง8.7K viewsชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน16.7K viewsรักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า
ไห่ถาง7.3K viewsพลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่248.8K viewsฮูหยินช่างยั่วยวนยิ่งนัก
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา174 viewsไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง
นทธี ศศิวิมล232 viewsนางร้ายของท่านอ๋องปีศาจ
Lovedee1.5K viewsจอมนางพญามาร
LiHong3.7K views
